คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [FIC GOT7 :: Chaotic Relations ให้ตายเถอะGOT7 ] :: INTRO การเริ่มต้น
[FIC GOT7 :: Chaotic Relations ให้ตายเถอะGOT7 ] :: INTRO การเริ่มต้น
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูที่มาจากทางด้านหลังดังขึ้นเรียกความสนใจจากเด็กหนุ่มเรือนผมสีกาแฟที่กำลังจดจ่อกับตำราเรียนตรงหน้าให้หันไปมองด้วยความสงสัยบวกกับความกลัวที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาจะไม่ลังเลเลยที่จะเดินไปดูถ้าสิ่งที่ได้ยินตอนนี้มันไม่ได้ดังตอนกลางดึกเกือบเที่ยงคืนเช่นนี้ ยิ่งตัวเองที่เพิ่งย้ายมาอยู่ใจกลางกรุงโซลตัวคนเดียวแล้วด้วย
“อืม... ไม่มีอะไรหรอกมั้ง”แต่ในเมื่อตัวเองเป็นผู้ชายมีอะไรละที่ต้องกลัว ทรัพย์สมบัติอะไรยิ่งไม่มีใหญ่เลย
เมื่อตัดสินใจได้มือเรียวก็ดันร่างของตนออกจากโต๊ะเขียนหนังสือก่อนจะลุกขึ้นยืนและมุ่งเดินไปที่ต้นเสียง
“สวัสดีครับ” ทันทีที่เด็กหนุ่มเปิดประตูก็เจอกับผู้ชายวัยกลางคนที่สวมชุดสูทสีดำดูน่าเกรงขามก้มโค้งให้ตนอย่างสุภาพ ทำให้คนที่เห็นถึงกับชะงักไปครู่นึ่งกับการกระทำดังกล่าว
“อ...เอ่อ สวัสดีครับ” เด็กหนุ่มเอ่ยทักทายอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอึกอักพลางโค้งตัวตอบ เมื่อเงยหน้าขึ้นก็สบตาเข้ากับผู้มาเยือนพอดิบพอดี ต้องบอกว่าอยู่ในขั้นหล่อเหลาทีเดียว ถึงแม้ตอนนี้ใบหน้าเรียวได้รูปจะถูกซ่อนไว้ด้วยผ้าผิดปากสีขาวก็ตาม ภาพตรงหน้าทำให้เจ้าของบ้านคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ปาร์ค จิน ยอง ดูออกว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ผู้ประสงค์ร้ายหากจะถามว่าทำไม คำตอบที่ว่าคงจะเป็นความรู้สึกและการคาดเดาของตัวเองกระมัง “เอ่อ ม... มีอะไรกับผมหรือเปล่านี่ก็ดึกแล้ว ต้องการความช่วยเหลือหรือครับ?”
“เปล่าครับ” ชายสวมชุดสูตรตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นพร้อมรอยยิ้มเบาบาง ก่อนจะเอื้อมมือเข้าไปที่กระเป๋ากางเกงก่อนจะยื่นซองสีขาวที่ติดออกมาให้เด็กหนุ่ม “ผมมาเพื่อส่งจดหมายจากท่านผู้อำนวยการให้คุณครับ ปาร์ค จินยอง”
“ห้ะ...จ..จากผู้อำนวยการ” ทันทีที่รู้ว่าผู้ส่งจดหมายคือใครหัวใจก็เริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว ถ้าสิ่งที่เขาคิดถูกต้องละก็... นี่คงเป็นปฏิหาริย์จากพระเจ้าที่มาช่วยเขาแน่ๆ เมื่อคิดได้ เด็กหนุ่มไม่รีรอที่จะเปิดอ่านเนื้อหาภายในอย่างรวดเร็ว
‘ถึง ปาร์ค จินยอง
จากการสอบเข้าสถานบันของเรา JYP ACADEMY AUDITION ครั้งที่ 3 เมื่อวันที่ 18 มกราคม 25xx ที่ผ่านมาผลปรากฏว่า คุณสอบผ่าน เป็นอันดับที่ 1
ทั้งนี้เพื่อยืนยันว่าคุณคู่ควรและเหมาะสมกับอะคาเดมี่ของเราอย่างแท้จริง จึงขอเชิญคุณเข้าร่วมการทดสอบการเข้าทดลองเรียนที่จะเริ่มในวันมะรืนนี้เป็นเวลาเจ็ดวัน ซึ่งในระหว่างช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งค่าเดินทางและอื่นๆทางสถานบันจะเป็นคนออกให้ทั้งหมด รวมถึงค่าอาหารและที่พักเช่นกัน
ถ้าสะดวกคุณสามารถเดินทางไปกับคนของผมได้เลยในทันที
หวังว่าจะได้รับคำตอบที่ดีจากเธอ และขอให้โชคดี
ลผอ.’
“อ...อ.... อะไรเนี่ย....”หลังจากอ่านจบ แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง นี่เขาไม่ได้หลับคาหนังสือเรียนแล้วฝันอยู่ใช่ไหม เพราะอ่านถึงแค่คำสุดท้ายของย่อหน้าแรกแล้วก็แทบอยากจะกลิ้งไม่นอนที่ถนนตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด ไอเนิร์ดอย่างเขาเนี่ยนะ ได้ที่หนึ่ง!
“ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ไม่ทราบว่าคุณจินยองสะดวกเดินทางเลยไหมครับ ถ้าไม่เราจะมารับตัวคุณในวันพรุ่งนี้เช้า”
“ต...ตอนนี้เลยก็ได้ครับ แต่คุณรอผมเก็บข้าวของสักสามสิบนาทีได้ไหม”
“ได้ครับ”เมื่อคนตรงหน้าพยักหน้าให้เป็นการตกลง ขายาวก็ออกตัววิ่งขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้านอย่างรวดเร็วทันที ถือเป็นโชคดีที่เขาเพิ่งย้ายมาโซลเมื่อวานนี้เอง ทำให้ข้าวของต่างๆส่วนใหญ่ที่ถูกแพ๊คอยู่ในกระเป๋าเดินทางยังไม่ได้ถูกนำออกมามือเรียวจัดการคว้าเอาสิ่งรอบกายของลงประเป๋าอย่างช่ำชองก่อนจะจะรูดซิปปิด
“เอาล่ะ.... เราต้องทำได้”จินยองพูดกับตัวเองเพื่อเป็นสัญญาณการเริ่มต้นใหม่ ก่อนจะลากกระเป๋าออกจากบ้านหลังน้อยที่เพิ่งจากค่าเช่าเต็มจำนวนไปอย่างไม่นึกเสียดาย
ดวงดาวยามค่ำคือตอนนี้ส่องแสงสว่างกว่าทุกทีทำให้ทางเบื้องหน้าที่เคยมืดมิดกลับสว่างไสวจนเห็นได้ชัดกว่าที่เคยเป็นราวกับเป็นคำอวยพรจากดวงจันทร์ ในใจดวงน้อยของเด็กหนุ่มได้แต่ภาวนาว่า.. หลังจากนี้คงจะมีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นกับตนบ้าง
‘ที่นั่นคงจะสนุกไม่ใช่น้อยเลย....’
ความคิดเห็น