ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : :: Chapter :: เชื่อใจ
......................................
............................
.................
............
......
...
.
" อ..อเลนคุง คนบ้า!!! " รินารี่รีบวิ่งออกจากจุดนั้นทันที
" รินารี่!! " อเลนพยายามเรียกชื่อเธอเพื่อห้ามเธอเอาไว้ พร้อมกับผลักตัวหญิงที่ทำให้เธอเข้าใจผิดออกไปแล้ววิ่งตามไปทันที
" เดี๋ยวสิ!! วอร์คเกอร์คุง!!! " เซร่า พยายามห้อมอเลนแต่ไม่มีการตอบรับจากคนคนนั้น เธอจึงวิ่งตามอเลนไปแต่..
ตุบ!!! มีร่างสูงมาขวางเธอบริเวณหน้าประตู เธอจึงชนเข้าอย่างจัง
" อย่ามาเดินเกะกะขวางทางสิยะ!! "
" ชิ..น่ารำคาญจริง " เสียงชายตรงหน้าพูดขึ้น
" อะไรยะ!! คนกำลังรีบ..ว่าแต่นายเป็นใครกันยะ มายืนขวางทางอยู่ได้ "
" คันดะ " เขาตอบ
" งั้นก็หลีกไป!! "
" ฉันจะยืนตรงนี้ มันก็เรื่องของฉัน " คันดะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเคย
" หนอยแน่..นาย.. "
" ฉันจะทำไม "
........................................
................
....
...ด้านอเลน...
" รินารี่รอก่อนครับ! มันไม่ใช่แบบนั้นนะ! " อเลนเรียกเธอแต่ไม่มีคำตอบรับแต่อย่างใด
เขาพยายามวิ่งต่อไป รินารี่คือผู้ใช้ dark boots ในเรืองความเร็วเธอไม่เป็นรองใคร และไม่แปลกที่เขาจะวิ่งตามเธอไม่ทัน
" รินารี่!! " เขาพูดก่อนที่รินารี่จะวิ่งเข้าไปในห้องของเธอแล้วปิดประตูทันที
" รินารี่! รินารี่ครับ! เปิดประตูเถอะนะครับ! รินารี่! " เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับทุบประตู
[ รินารี่ ลี ]
' ไม่นะ ไม่จริง อเลนคุง ' ฉันพูดกับตัวเองภายในห้อง ฉันได้ยินเสียงทุบประตูของอเลนคุงดังต่อเนื่องกัน
' พอสักที อยุดเถอะ ของร้องล่ะนะ ' ฉันคิดพร้อมร้องไห้..ฉันไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้..อีกต่อไปแล้ว
จู่ๆ เสียงทุบประตูงของอเลนคุง ก็หยุดลง บริเวณนั้นอยู่ในความเงียบสงัด...
" รินารี่ครับ ขอร้องล่ะนะครับช่วย..ฟังสิ่งที่ผมจะพูดสักนิดนะครับ " เขาพูดอยู่อีกฝังหนึ่งของประตู
' ไม่นะ ไม่อยากฟัง ฉันไม่อยากฟัง ' ฉันคิดอยู่ในใจ และพยายามที่จะไม่ฟังแต่ก็....
" ถ้ารินารี่ไม่อยากจะฟังก็ไม่เป็นไรครับ ผมกับคุณเซร่าน่ะ..เราไม่ได้..เป็นอย่างที่คุณคิดนะครับ "
" อเลนคุง.. " ฉันพูดเบาๆกับตัวเอง
" เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ มันเป็นอุบัติเหตุนะครับ .......ด้วยโปรด..เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ "
" ถ้ามันทำให้รินารี่เสียใจ ก็ขอโทษด้วยนะครับ " น้ำเสียงของเขาดูเศร้าและขมขื่น ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินออกไป
' เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ ' เสียงของอเลนคุงก้องอยู่ในหัวฉัน ขอโทษนะ แล้วก็ ขอบคุณนะ อเลนคุง..
ฉันคิดแบบนั้นก่อนจะเผลอหลับไป
.............................................................................................
อัพแล้วค่ะ!!!? ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพเลย ขอโทษด้วยนะค่ะ
............................
.................
............
......
...
.
" อ..อเลนคุง คนบ้า!!! " รินารี่รีบวิ่งออกจากจุดนั้นทันที
" รินารี่!! " อเลนพยายามเรียกชื่อเธอเพื่อห้ามเธอเอาไว้ พร้อมกับผลักตัวหญิงที่ทำให้เธอเข้าใจผิดออกไปแล้ววิ่งตามไปทันที
" เดี๋ยวสิ!! วอร์คเกอร์คุง!!! " เซร่า พยายามห้อมอเลนแต่ไม่มีการตอบรับจากคนคนนั้น เธอจึงวิ่งตามอเลนไปแต่..
ตุบ!!! มีร่างสูงมาขวางเธอบริเวณหน้าประตู เธอจึงชนเข้าอย่างจัง
" อย่ามาเดินเกะกะขวางทางสิยะ!! "
" ชิ..น่ารำคาญจริง " เสียงชายตรงหน้าพูดขึ้น
" อะไรยะ!! คนกำลังรีบ..ว่าแต่นายเป็นใครกันยะ มายืนขวางทางอยู่ได้ "
" คันดะ " เขาตอบ
" งั้นก็หลีกไป!! "
" ฉันจะยืนตรงนี้ มันก็เรื่องของฉัน " คันดะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเคย
" หนอยแน่..นาย.. "
" ฉันจะทำไม "
........................................
................
....
...ด้านอเลน...
" รินารี่รอก่อนครับ! มันไม่ใช่แบบนั้นนะ! " อเลนเรียกเธอแต่ไม่มีคำตอบรับแต่อย่างใด
เขาพยายามวิ่งต่อไป รินารี่คือผู้ใช้ dark boots ในเรืองความเร็วเธอไม่เป็นรองใคร และไม่แปลกที่เขาจะวิ่งตามเธอไม่ทัน
" รินารี่!! " เขาพูดก่อนที่รินารี่จะวิ่งเข้าไปในห้องของเธอแล้วปิดประตูทันที
" รินารี่! รินารี่ครับ! เปิดประตูเถอะนะครับ! รินารี่! " เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับทุบประตู
[ รินารี่ ลี ]
' ไม่นะ ไม่จริง อเลนคุง ' ฉันพูดกับตัวเองภายในห้อง ฉันได้ยินเสียงทุบประตูของอเลนคุงดังต่อเนื่องกัน
' พอสักที อยุดเถอะ ของร้องล่ะนะ ' ฉันคิดพร้อมร้องไห้..ฉันไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้..อีกต่อไปแล้ว
จู่ๆ เสียงทุบประตูงของอเลนคุง ก็หยุดลง บริเวณนั้นอยู่ในความเงียบสงัด...
" รินารี่ครับ ขอร้องล่ะนะครับช่วย..ฟังสิ่งที่ผมจะพูดสักนิดนะครับ " เขาพูดอยู่อีกฝังหนึ่งของประตู
' ไม่นะ ไม่อยากฟัง ฉันไม่อยากฟัง ' ฉันคิดอยู่ในใจ และพยายามที่จะไม่ฟังแต่ก็....
" ถ้ารินารี่ไม่อยากจะฟังก็ไม่เป็นไรครับ ผมกับคุณเซร่าน่ะ..เราไม่ได้..เป็นอย่างที่คุณคิดนะครับ "
" อเลนคุง.. " ฉันพูดเบาๆกับตัวเอง
" เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ มันเป็นอุบัติเหตุนะครับ .......ด้วยโปรด..เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ "
" ถ้ามันทำให้รินารี่เสียใจ ก็ขอโทษด้วยนะครับ " น้ำเสียงของเขาดูเศร้าและขมขื่น ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินออกไป
' เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ ' เสียงของอเลนคุงก้องอยู่ในหัวฉัน ขอโทษนะ แล้วก็ ขอบคุณนะ อเลนคุง..
ฉันคิดแบบนั้นก่อนจะเผลอหลับไป
.............................................................................................
อัพแล้วค่ะ!!!? ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพเลย ขอโทษด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น