ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic : DGM Exorcist's Memory

    ลำดับตอนที่ #9 : :: Chapter :: เชื่อใจ

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ย. 52


    ......................................
    ............................
    .................
    ............
    ......
    ...
    .

    " อ..อเลนคุง คนบ้า!!! " รินารี่รีบวิ่งออกจากจุดนั้นทันที

    " รินารี่!! " อเลนพยายามเรียกชื่อเธอเพื่อห้ามเธอเอาไว้ พร้อมกับผลักตัวหญิงที่ทำให้เธอเข้าใจผิดออกไปแล้ววิ่งตามไปทันที

    " เดี๋ยวสิ!! วอร์คเกอร์คุง!!! " เซร่า พยายามห้อมอเลนแต่ไม่มีการตอบรับจากคนคนนั้น เธอจึงวิ่งตามอเลนไปแต่..

    ตุบ!!! มีร่างสูงมาขวางเธอบริเวณหน้าประตู เธอจึงชนเข้าอย่างจัง

    " อย่ามาเดินเกะกะขวางทางสิยะ!! "

    " ชิ..น่ารำคาญจริง " เสียงชายตรงหน้าพูดขึ้น

    " อะไรยะ!! คนกำลังรีบ..ว่าแต่นายเป็นใครกันยะ มายืนขวางทางอยู่ได้ "

    " คันดะ "  เขาตอบ

    " งั้นก็หลีกไป!! "

    " ฉันจะยืนตรงนี้ มันก็เรื่องของฉัน " คันดะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเคย

    " หนอยแน่..นาย.. "

    " ฉันจะทำไม "

    ........................................
    ................
    ....

    ...ด้านอเลน...

    " รินารี่รอก่อนครับ! มันไม่ใช่แบบนั้นนะ! " อเลนเรียกเธอแต่ไม่มีคำตอบรับแต่อย่างใด

    เขาพยายามวิ่งต่อไป รินารี่คือผู้ใช้ dark boots ในเรืองความเร็วเธอไม่เป็นรองใคร และไม่แปลกที่เขาจะวิ่งตามเธอไม่ทัน

    " รินารี่!! " เขาพูดก่อนที่รินารี่จะวิ่งเข้าไปในห้องของเธอแล้วปิดประตูทันที

    " รินารี่! รินารี่ครับ! เปิดประตูเถอะนะครับ! รินารี่! " เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับทุบประตู

    [ รินารี่ ลี ]

    ' ไม่นะ ไม่จริง อเลนคุง ' ฉันพูดกับตัวเองภายในห้อง ฉันได้ยินเสียงทุบประตูของอเลนคุงดังต่อเนื่องกัน

    ' พอสักที อยุดเถอะ ของร้องล่ะนะ ' ฉันคิดพร้อมร้องไห้..ฉันไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้..อีกต่อไปแล้ว

    จู่ๆ เสียงทุบประตูงของอเลนคุง ก็หยุดลง บริเวณนั้นอยู่ในความเงียบสงัด...

    " รินารี่ครับ ขอร้องล่ะนะครับช่วย..ฟังสิ่งที่ผมจะพูดสักนิดนะครับ " เขาพูดอยู่อีกฝังหนึ่งของประตู

    ' ไม่นะ ไม่อยากฟัง ฉันไม่อยากฟัง ' ฉันคิดอยู่ในใจ และพยายามที่จะไม่ฟังแต่ก็....

    " ถ้ารินารี่ไม่อยากจะฟังก็ไม่เป็นไรครับ ผมกับคุณเซร่าน่ะ..เราไม่ได้..เป็นอย่างที่คุณคิดนะครับ "

    " อเลนคุง.. " ฉันพูดเบาๆกับตัวเอง

    " เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ มันเป็นอุบัติเหตุนะครับ .......ด้วยโปรด..เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ "

    " ถ้ามันทำให้รินารี่เสียใจ ก็ขอโทษด้วยนะครับ " น้ำเสียงของเขาดูเศร้าและขมขื่น ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินออกไป

    ' เชื่อใจผมอีกสักครั้งนะครับ..รินารี่ ' เสียงของอเลนคุงก้องอยู่ในหัวฉัน ขอโทษนะ แล้วก็ ขอบคุณนะ อเลนคุง..

    ฉันคิดแบบนั้นก่อนจะเผลอหลับไป

    .............................................................................................

    อัพแล้วค่ะ!!!?  ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพเลย ขอโทษด้วยนะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×