คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :: Chapter :: ล่วงรู้
ณ ศาสนจักรแห่งความมืด
" รินารี่~~~ " หัวหน้าแผนล โคมุอิ ร้องเรียกน้องสาวของตนเอง ประมาณว่า เห่อ
" มีอะไรคะ พี่ "
" รินารี่ช่วยไปซื้อของพวกนี้ให้พี่หน่อยสิจ๊า~~ " โคมุอิกล่าวพร้อมกันยืนใบรายการซื่อของให้กับรินารี่
" ค่ะ "
" รีบกลัมมานะจ๊ะ รินารี่น้องพี่~~ "
" ค่ะๆ หนูไปก่อนนะค่ะ "
รินารี่เดินไปหยิบเสื่อคลุมและผ้าพันคอผืนสำคัญของเธอไปด้วย เนื่องจากข้างนอกอากาศหนาวจัด
และในขณะที่เธอกำลังเดินออกมาจากห้องก็...
" รินารี่ จะรีบไปไหนเหรอครับ " คนคนนั้นคือ อเลน วอคเกอร์
" ไปซื้อของน่ะ "
" ให้ผมไปเป็นเพื่อนมั๊ยครับ " เขาเสนอ ซึ่งเธอคิดว่าถ้ามีเขาไปด้วยอาจช่วยแบ่งเบาภาระบางส่วนของเธอลงได้
ไม่มากาน้อง
" งั้น ต้องรบกวนอเลนคุงด้วยนะจ๊ะ " ฉันกล่าวก่อนออกเดินทาง แต่หารู้ไม่ว่าอเลนสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้เขา
ถึงกับแทบไม่เชื่อสายตาของตนเอง
" ผ้าพันคอผืนนั้นมัน.... " อเลนกล่าวกับตัวเองเบาๆ
" เอ๊ะ! มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ อเลนคุง "
" ป..เปล่าครับ "
...ย่านร้านค้าแห่งหนึ่ง...
" เห้ย!! เสร็จสักทีนะครับ " ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะซื้อของเสร็จแล้ว
" เอ๊ะ! หิมะตกเหรอเนี้ย " รินารี่กล่าว เพราะว่าทั้งคู่อยู่ในร้านค้านานสองนาน จึงไม่รู้ว่าด้านนอกขาวโพลนไปด้วยหิมะ
" จริงด้วยสิครับ โอ๊ย!! " อเลนร้อง เมื่อมีก้อนหิมะขนาดถนัดมือขวางโดนเขาเต็มๆ และแน่นอนมันเป็นฝีมือของ รินารี่
" ฮิๆ โอ๊ย!! " เธอหัวเราะ โดนอเลนเอาคืน
" ฮ่ะๆๆ " เขาหัวเราะ
" อเลนคุง อย่าหนีนะ!! " รินารี่กล่าวก่อนจะวิ่งไล่อเลน ได้ระยะหนึ่ง เมื่อรินารี่วิ่งสะดุดกับก้อนหินแล้วดูเหมือนเธอกำลังจะล้ม
" ร..รินารี่ ระวังครับ! "
ตุบ!
" เอ๊ะ! " รินารี่ร้องก่อนจะสังเกตเห็นคนที่พยุงร่างของเธอเอาใว้ได้ทัน
แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่ไกลกับไม่ถึงคืบ ไม่สิ น้องกว่านั้นด้วยซ้ำ
" เออ " ตอนนี้รินารี่หน้าแดงโดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ตัวเลย และอเลนก็เช่นเดียวกัน
ทั้งคู่ผละออกจากกันทันที
" เออ..ร..รินารี่ครับ ร..รีบกลับกันเถอะนะครับ " อเลนบอกกับรินารี่
" จ..จ่ะ "
...ณ ห้องพักของรินารี่...
' ทำไมกัน ทั้งๆที่เป็นอเลนคุงแท้ๆ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเขาเหมือนกันกันเด็กคนนั้นเหลือเกิน
ทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่เรารู้สึกดีๆกับอเลนค่ะน่ะ ' เธอคิดในใจพร้อมกับใบหน้าที่แดง
และหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ
...ณ ห้องพักของอเลน...
' ผ้าพันคอผืนนั้น ถึงเวลาจะผ่านไป แต่ผมก็ยังจำได้ดี รึว่ารินารี่ก็คือ เด็กผู้หญิงเมื่อตอนนั้น ' อเลนคิด
และดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องที่เขาสงสัยมานานได้แล้ว
......................................................................................................................
จบไปอีกตอนแล้วค่ะ และตามเคย อ่านเองเขินเอง แฮะๆ
ความคิดเห็น