ตอนที่ 4 : F I N D : พ่อของเด็ก[ประสบ100%]

' MY ♔ FIND BEAST FICTION,



' ... พ่อของเด็ก ... '
ก็อย่างที่ทุกคนรู้แหละครับ ตอนนี้พี่ชายผมคนรองกำลังตั้งท้อง ซึ่ง...มันก็ เป็นอะไรที่ผมค่อนข้างอึ้ง ตอนนั้นผมไม่อยากทำจริงๆนะ แต่ผมก็กลัวเรื่องบางเรื่องจะไหลไปถึงหูเขาคนนั้นจนผมอาจจะมองหน้าไม่ติด
ตอนนี้ผมนั่งมองหน้าพี่โยซอบที่บูดบึ้ง หน้าหงิกหน้างอรวมกับคนไม่ได้ปลดทุกข์มาสี่-ห้าวัน(ดูมันเปรียบ) นี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์กว่าแล้ว(ทำไมไรฯตัดบทงี้วะ-0- / นายเอกจะได้เจอพ่อของเด็กสักที!) ท้องของพี่ชายผมก็ใหญ่วันใหญ่คืน จนเสียวๆว่าจะออกมาเป็นลูกแฝด ครั้นจะให้พี่ไปตรวจ เจ้าตัวก็โวยวายว่าไม่เอาท่าเดียวก็รู้อยู่ว่าอาย แต่นี่มันหลานผมนะ! ถ้าหลานเป็นอะไรไปผมจะงับหัวพี่!
"พี่ซอบอ่า ไปตรวจเถอะนะ อย่างน้อยจะได้รู้ไงว่าเด็กเป็นเพศไหน"
"ไม่เอา นายจะให้ฉันไปตรวจท้องทั้งๆที่ฉันเป็นผู้ชายเนี่ยนะ!"
"แต่..."
"ไม่ต้องพยายาม ไปๆ ฉันเห็นหน้านายแล้วเหมือนจะคลอดลูกวะ"
"เฮ้ย จริงอะๆ พี่เจ็บตรงไหนอ่า แล้วๆ"
"ฉันประชดโว๊ย!!! ไปให้ไกลเลยไอ้เด็กตุ๊ดร่างใหญ่!"
สุดท้ายผมก็ต้องจำยอมออกมาจากห้องนั่งเล่น ก่อนจะตัดสินใจออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน เฮ้อ แล้วพ่อเด็กหละ? ถ้าเด็กออกมาจะให้บอกว่า 'เฮ้หนู นายนะมีพ่อเป็นหลอดทดลองหละ' ประสาทสิใครมันจะไปทำร้ายจิตใจเด็กได้ลงหละ อ่า...แล้วใครจะมาเป็นพ่อเด็กหละ แถมต้องปราบพี่ชายผมให้อยู่ด้วย ครั้นจะเอาพี่ดูจุน รายนั้นเดี๋ยวก็กัดกับพี่ฮยอนซึงอีก น้องชายของพี่ดูจุน...ไม่ๆ คนนี้ไม่ได้ ผม? บ้าสิ ผมเป็นน้าเด็กนั่นนะ อ่า...แล้วใครดีหละ
Rrrrr
ผมหยิบไอโฟนสี่เอสเครื่องมือสื่อสารคู่ใจออกมาก่อนจะกดรับทันทีที่เห็นชื่อ
"ว่าไงวะไอ้จุน" ผมทักทายเพื่อน(รุ่นพี่)ซี้สุดๆอย่าง 'ยงจุนฮยอง' ทันทีที่รับสายมัน
[อ่า ว่าไง เรื่องพี่นายเป็นไงบ้าง?] จุนฮยองตอบกลับมาพร้อมกับถามเรื่องพี่ของผม อันที่จริงสองคนนี้ยังไม่เคยเจอหน้ากันนะ แต่ผมก็ชอบที่จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับพี่ๆให้มันฟัง และตอนนี้ก็เช่นกัน ผมก็มีมันนี่แหละที่คอยให้คำปรึกษา
"อ่า ยังหาพ่อเด็กไม่ได้เลยวะ เครียด"
[...อ่า...เอางี้ไหม...ช่วงนี้ฉันก็ว่างๆอยู่ ให้ฉันไปเป็นพ่อให้ลูกพี่นายก่อนดีไหม]
"เฮ้ย! นี่แกไข้จับหรือไงวะ จู่ๆก็จะมาบอกดูแลพี่ฉันเนี่ย!"
[ก็แกบอกพี่แกน่ารักนี่หว่า อยากเจอเพื่อจะจีบ เอาเป็นว่าตกลงนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้าไปหาแค่นี้แหละ บาย ตู๊ด] ไอ้คนปลายสายรัวเป็นชุดก่อนจะกดตัดสายทันทีโดยไม่รอให้ผมพูดอธิบายกับมันเรื่องที่...'พี่ผมเป็นผู้ชาย!'
[Yo Seob : Part]
หลังจากที่เมื่อวานผมนั่งหงุดหงิดทั้งวัน วันนี้ก็กะว่าจะทำให้ตัวเองอารมณ์ดีสักหน่อย ก็นะ เรื่องท้องช่างมันเหอะ ท้องไปแล้วจะทำอะไรได้ อีกอย่างที่ผมหงุดหงิดนะไม่ใช่เพราะผมต้องมาท้องแบบนี้มากกว่า แต่ผมกลัวว่าลูกในท้องผมมันจะไม่มีพ่อเป็นตัวเป็นตนนะสิ!
แล้วข่าวดีก็มาเยือนผมเมื่อวานตอนเย็น ทงอุนกลับมาพร้อมกับบอกว่าเพื่อน(รุ่นพี่)ของมันจะมาเป็นพ่อให้ อันที่จริงมันก็เหลือเชื่อนะ คนที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ดันจะมาเป็นพ่อให้ลูกคนอื่นเนี่ย แต่เอาเถอะมีพ่อให้เด็กมันก็ดีแล้วนี่เนอะ จริงไหม? และวันนี้เพื่อนคนที่ว่าก็กำลังเดินทางมาบ้านของผม ณ ตอนนี้
ปิ๊งป่อง (มันคือเสียงออด=_=)
เสียงออดประจำบ้านดังขึ้นผมที่กำลังพยายามลุกขึ้นพยุงตัวเองไปเปิดประตูบ้านก็ถูกขัดด้วยทงอุนที่เดินมาบอกให้นั่งคอยอยู่นี่ เพราะคงเห็นว่าผมท้องแก่หละมั้ง(นับวันยิ่งพูดเหมือนผู้หญิงจริงๆแฮะ) ไม่นานนักทงอุนก็พาเพื่อนคนที่ว่าเข้ามาในห้องรับแขก ก่อนที่ทั้งผม และคนคนนั้นจะต้องเบิกตาโตทั้งคู่
"นาย!!" เราสองคนพูดขึ้นพร้อมกันเล่นเอาทงอุนที่เป็นคนกลางมองหน้าผมกับเพื่อนตัวเองสลับไปมา
"อ้าว พี่รู้จักเขาหรือครับ"
'โอเคครับ ผมว่าผมคงต้องไปสะเดาะเคราะห์ซะแล้วหละมั้ง ทำไมช่วงนี้มันซวยอย่างนี้!'
___________________________________________________________________
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

อยากรู้ๆ ^ ^ +
ทำไม!?
ยังไง!?!
อ่านต่อ !!!
ต่อๆๆๆๆ เดี๋ยวขาดตอน ^^
สู้ๆนะ ไรท์เตอร์ ^____^
ฮิฮิ จุนอาาาาา นายพูดแล้วนะ หึหึ
ซอบนายไม่ต้องห่วงเรื่องอะไรแล้วล่ะ
ขอบคุณไรท์เตอร์คร่า!!!
ในที่สุดๆ คุณยงก็เป็นพ่อของเด็ก
เป็นอริกันมาก่อนหรือป่าวนี้ซิ ลำบากนะเออ
แต่ที่รู้จะย๊งจุ้นหย่อง (ยงจุนฮยอง) กลับลำไม่ทันเลยเอย
กร๊ากกกก กรั๊กก ๆ ๆ ห้อยดี(?)ไม่ว่าดี อยากเป็นพ่อเฉย