[Short FIC] Some time beast.
ตอนที่ 4 : FIC : Thank To My Love [JY]
FIC : Thank To My Love ll Pairing : Juhyung x Yoseop ll Note : NC เล็กๆน้อยๆ ก็พ่อห้อยเราหื่น=..=
"너에게 꼭 하고 싶은 한마디 언제나 We always singing just for you 고마워 늘 우리 곁을 지켜준 You, You, Thank you, For you..."
เสียงหวานร้องก้องกังวานทั่วทั้งห้องอัด เป็นเหตุทำให้ผู้คนที่โดยรอบมองตามด้วยความลุ่มหลงในเสียงนั่น ตอนนี้ที่ห้องอัดส่วนตัวของบีสท์นักร้องนำ 'ยังโยซอบ' กำลังอัดเพลง 'Thank To' เพลงขอบคุณแฟนๆในอัลบั้ม 'My Story'
โดยโปรเจ็คครั้งนี้นั้นเป็นโปรเจ็คคู่ ที่จะให้สมาชิกแต่ละคนในบีสท์เลือกจับคู่กันเอง และมันก็คงจะเป็นโชคร้ายของนักร้องนำหน้าใส ที่ต้องมาจับคู่กับคนที่เขาไม่ค่อยจะชอบสักเท่าไหร ไม่ใช่เพราะว่าร้องเพลงหรือไม่เพราะ แต่มันเป็นเพราะเขาคนนั้นนะ...ชอบที่จะแทะโลมร่างกายของเขาทางสายตาคู่คมนั่น!
"เสียงหวานไม่เปลี่ยนเลยนะยังโยซอบ" น้ำเสียงที่ฟังดูน่าหลงใหลของแร็พเปอร์หนุ่มสุดเท่ 'ยงจุนฮยอง' เอ่ยแซวเพื่อนร่วมวงที่เดินออกมา แต่โยซอบก็ไม่มีท่าที่จะชายตามองเขาสักนิด เขาเลยต้องจำเป็นที่จะต้องเอื้อมมือไปจับแขนบาง
"อะไรกัน เดี๋ยวนี้ทำตัวห่างเหินกับฉันเหลือเกินนะ" ประโยคนี้ช่วยเรียกหางตาที่ตวัดมามองอย่างไม่สบอารมณ์ของโยซอบ
"นาย...ไม่ไปเข้าห้องอัดหละ ปล่อยให้พี่ไทเกอร์รอมันไม่ดีนักหรอกนะ" เรียวปากบางยกยิ้มบางๆ ดูก็รู้ว่านั่นนะ มันเป็นเพียงรอยยิ้มบังหน้า ก็เพราะตอนนี้มีคนอยู่เต็มห้องอัด
"หวา จริงด้วยสิ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับซอบกุน จุ๊บ<3" ไม่ว่าปล่อย ปากห้อยๆนั่นยังยื่นมาขโมยหอมแก้มนิ่มอย่างถือวิสาสะ จนคนตัวเล็กต้องโวยวาย
"จะไปตายที่ไหนก็ไปเลยนะไอ้ยงบ้า!"
จะว่าด่าไปงั้นแหละก็คงใช่ เพราะอันที่จริงเขาค่อนข้างจะชินกับนิสัยชอบลวนลามของจุนฮยองไปซะแล้ว วันๆถ้าเขาไปโดนโอบเอว ก็จะโดนขโมยเนียนจับนู่น จับนี่ เพราะออกกล้องหรอกนะเลยยอมให้ทำอะไรบบนั้น ไม่งั้นมีตายแน่! แม้ว่าเขากับจุนฮยองสุดเท่นั้น....จะเป็นแฟนกันก็ตาม
ตอนนี้พ่อแร็พเปอร์คนเก่งก็กำลังอัดเสียงในส่วนของตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ ดวงตากลมโตของโยซอบจ้องมองใบหน้ารูปไข่ พร้อมกับนึกสงสัย ทั้งๆที่คนคนนี้ไม่ได้มีดีอะไรเลย จะมีก็ ปากห้อยๆ แก้มอูมๆ ตาบวมๆ จมูกบานๆ แล้วไหนจะหัวเหม่งๆนั่นอีก แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงออกมาหล่อได้ขนาดนี้...
และคงเพราะช่วงนี้ทัวร์คอนฯโปรโมทอัลบั้มมากเกินไปจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน คนตัวเล็กที่นั่งรอเพื่อที่จะรอกลับพร้อมคนร่างสูงก็ได้เผลอนอนหลับไปบนโซฟาหน้าห้องอัด ไม่นานนักจุนฮยองที่อัดเสียงเสร็จแล้วเดินออกมาก็เห็นว่าคนที่มากับเขาได้นอนหลับไปเป็นที่เรียบร้อย
"หึ ไม่ระวังตัวเอาซะเลยนะเจ้าอ้วน"
ร่างสูงนั่งย่องๆข้างโซฟา ก่อนจะยกมือขึ้นปัดปอยผมหน้าม้าที่ร่วงลงมาบดบังพวงแก้มกลมนิ่มน่าสมผัสออกอย่างแผ่วเบา ตาคมจ้องมองแผขนตาที่เรียงตัวสวยสลับกับปากเรียวอิ่มที่เผยอขึ้นเล็กน้อยแลดูน่าจูบ ทั้งๆที่ไม่อยากปลุก แต่ก็คงต้องปลุก ร่างสูงเอื้อมมือไปเขย่าตัวคนตัวเล็กเบาๆ ก่อนจะได้รับปฏิกิริยาตอบกลับมา
ร่างเล็กปรือตาขึ้นก่อนจะใช้หลังมือขยี้ตาเบาๆให้หายมัว แต่มันคงเป็นท่าทางที่น่ารักเกินไปจนคนร่างสูงอดใจไม่ไหว ก้มหน้าลงไปประทับริมฝีปากอิ่มลงบนริมฝีปากเรียว ปากเล็กที่เผยอขึ้นเล้กน้อยเพราะความตกใจเป็นโอกาศให้ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปควานหาความหวานที่ตราตรึงใจ ปากหนาดูดกลืนขบเม้มริมฝีปากร่างของคนตัวเล็กเข้ามาอย่างแผ่วเบา รสจูบเปลี่ยนเป็นร้อนแรง และหวานสลับกันไป
"อื่อ..." ยังโยซอบทุบมือเล้กลงบนอกแกร่ง ก่อนที่จะโดนปล่อยจากพันธนาการ "แฮ่กๆ อื่อ...ไม่เอาน่า มันหน้าห้องส่ง" โยซอบเอ่ยทักท้วง แต่มีหรือที่คนอย่างจุนฮยองจะยอม
"ไม่เอาอ่า จุนยอมไม่ได้กินซอบกุนมาหลายวันแล้วนะ" แร็พเปอร์หนุ่มอ่อนแฟนของตนด้วยท่าทางน่ารักๆ โยซอบมองก่อนจะถอนใจอ่อนๆ ทำไมน้าต้องยอมให้คนคนนี้ตลอด
"อื้ม ก็ได้...แต่...กลับหอ...อื่อ" ยังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากบางก็ถูกครอบครองอีกครั้ง
"ห้องข้างๆนี่ก็ได้นี่น่า" ไม่ว่าพลาง คนโลภมากก็รีบช้อนร่างเล็กพาเดินเข้าไปยังห้องอัดอีกห้อง ซึ่งมันเป็นห้องพักของจุนฮยองเอง ร่างสูงจัดการปิดประตุและล็อคอย่างดีกันคนเข้ามาขัดจังหวะ
ภายในห้องก็เหมือนห้องนานของคนทั่วๆไป มันจะแปลกสักหน่อยก็ตรงที่มีเครื่องอัดเสียงที่ตอนนี้ปิดไว้อยู่ จุนฮยองเดินตรงไปยังเตียงที่ตั้งอยู่ริมห้องก่อนจะวางร่างบางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา และไม่รอช้าเขาก็ขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที
ริมฝีปากอิ่มทาบทับริมฝีปากบางเรียวที่เผยรับอย่างเต็มใจ อันที่จริงเขารู้อยู่แล้วที่คนร่างเล็กปฏิเสทธิก็แค่พอเป็นพิธีเท่านั้น ลิ้นหนาเกี่ยวกวัดกับลิ้นเล็กอย่างสนุก และยิ่งชอบใจเมื่อคนตัวเล็กพยายามที่ตอบรับลิ้นของตนอย่างไร้เดียงสา
มือสากลากไล้ลงไปยังกระดุมก่อนจะริดออกที่ละเม็ดอย่างเชื่องช้าจนหมดทุกเม็ด ลูบไปยังเนินอกหยอกล้อกับเม็ดไตรสีหวานที่ตั้งชูชันด้วยอารมณ์ที่เริ่มครุกกรุ่น มืออีกข้างก็คอยลูบปลุกอารมณ์อยู่ที่แผ่นหลังบางมือเล็กของโยซอบเอื้อมมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อคนตัวใหญ่ออกจนหมด ในขณะที่มือใหญ่เองก็จัดการปลดเปลื้องกางเกง และอาภรณ์ผืนสุดท้ายออกจากตัวร่างเล็ก
เผยให้เห็นผิวเนื้อขาวผ่องน่าสัมผัส ปากอิ่มผละจากริมฝีปากบางหวานฉ่ำ พุ่งตรงไปยังซอกคอขาวฝังจมูกลงไปเพื่อสูดดมกลิ่นกายอ่อนหวานเฉพาะตัวของคนรัก เม้มกัดเบาๆก็เกิดเป็นรอยแดงช้ำ มือที่ลูบอยู่ที่แผ่นหลังเปลี่ยนมาลูบเนินอกขาว อีกข้างก็คอนปรนเปรอส่วนร่างของคนตัวเล็กไปอย่างช้าๆ
"อ๊ะ...จุน...อ่า...โย...ไม่ไหว อ่า..." เสียงหวานครางกระเสาะ มันเป็นดั่งฉนวนให้อารมณ์ที่กรุ่นของจุนฮยองพุ่งสูงขึ้น เมื่อเห็นว่าคนรักพร้อมที่จะรับเขาเข้าไป คนตัวสูงค่อยๆสชแทรกกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปอย่างช้าๆ นิ้วเรียวของโยซอบจิกลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อเป็นการบรรเทาอาการปวดหนึบกับรสสัมผัส
ร่างสูงขยับเข้าออกช้าๆเป็นการให้คนตัวเล็กปรับตัวไปด้วย ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นจนโยซอบต้องกระตุกสองแขนโอบรอบคอจุนฮยองทันทีที่ทุกสิ่งถูกปลดปล่อย ก่อนจะปล่อยตัวเองนอนลงบนที่นอนอย่างหมดแรงเมื่อทุกอย่ากลับมาอยู่สภาวะสงบ ร่างของคนตัวสูงทาบทับลงมาอย่างอ่อนแรงเช่นกัน
"รักนะโยซอบอ่า" จุนฮยองพูดก่อนจะจูบซับเหงื่อที่หน้าผากเล็กอย่างแผ่วเบา
"อื้ม...รักเหมือนกัน" โยซอบหันไปจูบเบาๆที่แก้มของคนรัก ก่อนจะหลับตาลงแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา โดยมีคนตัวสูงนอนกอดอยู่ด้านหลัง
"ให้ตายเถอะ งานนี้งานสุดท้ายแล้วใช่ไหมอ่า" เสียงหวานบ่นขึ้นหลังจากที่เดินทางไปออกรายการนี่นั่นนู่นพันลวนกับคนตัวสูงจุนฮยอง
"อื้ม สุดท้ายแล้ว" เป็นพี่จุนกอลผู้จัดการตอบกลับมา
นี่ก็เป็นสัปดาห์สุดท้ายแล้วสินะที่จะโปรโมทอัลบั้มนี้ ตอนนี้โยซอบและจุนฮยองกำลังเดินทางไปยังรายการทีวีเพื่อโปรโมทเพลงเป็นครั้งสุดท้ายของวันก่อนจะกลับบ้านไปนอนบิดขึ้เกียจยืดยาว รถตู้รับส่งมาจอดยังหน้าตึก คนทั้งสองเดินเข้าไปตรงไปยังห้องแต่งตัว
ทั้งห้องมีเพียงเขาสองคนเท่านั้น เมื่อเห็นว่าเป็นโอกาสยงจุนฮยองก็เดินเข้าไปโอบกอดเอวคนรักจากด้าน แต่ที่ได้กลับมากลับเป็นเสียงโวยวาย และการบิดตัวหนีของคนตัวเล็ก
"ย่าส์! ปล่อยเลยนะฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"
"อ่า ซอบกุนอ่านิดเดียวเองนะ จูบนิดเดียวเอง" จุนฮยองใช้จมูกไถๆแก้มนิ่มนั่น จนสุดท้ายคนตัวเล็กก็ใจอ่อน ยอมให้คนตัวสูงหมุนตัวหันไปจูบอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะถอนจูบออกมากระซิบข้างหู
"Thank to my love ขอบคุณที่รักกันนะครับ ที่รักของผม"
___________________________________________________________________
เสียงหวานร้องก้องกังวานทั่วทั้งห้องอัด เป็นเหตุทำให้ผู้คนที่โดยรอบมองตามด้วยความลุ่มหลงในเสียงนั่น ตอนนี้ที่ห้องอัดส่วนตัวของบีสท์นักร้องนำ 'ยังโยซอบ' กำลังอัดเพลง 'Thank To' เพลงขอบคุณแฟนๆในอัลบั้ม 'My Story'
โดยโปรเจ็คครั้งนี้นั้นเป็นโปรเจ็คคู่ ที่จะให้สมาชิกแต่ละคนในบีสท์เลือกจับคู่กันเอง และมันก็คงจะเป็นโชคร้ายของนักร้องนำหน้าใส ที่ต้องมาจับคู่กับคนที่เขาไม่ค่อยจะชอบสักเท่าไหร ไม่ใช่เพราะว่าร้องเพลงหรือไม่เพราะ แต่มันเป็นเพราะเขาคนนั้นนะ...ชอบที่จะแทะโลมร่างกายของเขาทางสายตาคู่คมนั่น!
"เสียงหวานไม่เปลี่ยนเลยนะยังโยซอบ" น้ำเสียงที่ฟังดูน่าหลงใหลของแร็พเปอร์หนุ่มสุดเท่ 'ยงจุนฮยอง' เอ่ยแซวเพื่อนร่วมวงที่เดินออกมา แต่โยซอบก็ไม่มีท่าที่จะชายตามองเขาสักนิด เขาเลยต้องจำเป็นที่จะต้องเอื้อมมือไปจับแขนบาง
"อะไรกัน เดี๋ยวนี้ทำตัวห่างเหินกับฉันเหลือเกินนะ" ประโยคนี้ช่วยเรียกหางตาที่ตวัดมามองอย่างไม่สบอารมณ์ของโยซอบ
"นาย...ไม่ไปเข้าห้องอัดหละ ปล่อยให้พี่ไทเกอร์รอมันไม่ดีนักหรอกนะ" เรียวปากบางยกยิ้มบางๆ ดูก็รู้ว่านั่นนะ มันเป็นเพียงรอยยิ้มบังหน้า ก็เพราะตอนนี้มีคนอยู่เต็มห้องอัด
"หวา จริงด้วยสิ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับซอบกุน จุ๊บ<3" ไม่ว่าปล่อย ปากห้อยๆนั่นยังยื่นมาขโมยหอมแก้มนิ่มอย่างถือวิสาสะ จนคนตัวเล็กต้องโวยวาย
"จะไปตายที่ไหนก็ไปเลยนะไอ้ยงบ้า!"
จะว่าด่าไปงั้นแหละก็คงใช่ เพราะอันที่จริงเขาค่อนข้างจะชินกับนิสัยชอบลวนลามของจุนฮยองไปซะแล้ว วันๆถ้าเขาไปโดนโอบเอว ก็จะโดนขโมยเนียนจับนู่น จับนี่ เพราะออกกล้องหรอกนะเลยยอมให้ทำอะไรบบนั้น ไม่งั้นมีตายแน่! แม้ว่าเขากับจุนฮยองสุดเท่นั้น....จะเป็นแฟนกันก็ตาม
ตอนนี้พ่อแร็พเปอร์คนเก่งก็กำลังอัดเสียงในส่วนของตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ ดวงตากลมโตของโยซอบจ้องมองใบหน้ารูปไข่ พร้อมกับนึกสงสัย ทั้งๆที่คนคนนี้ไม่ได้มีดีอะไรเลย จะมีก็ ปากห้อยๆ แก้มอูมๆ ตาบวมๆ จมูกบานๆ แล้วไหนจะหัวเหม่งๆนั่นอีก แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงออกมาหล่อได้ขนาดนี้...
และคงเพราะช่วงนี้ทัวร์คอนฯโปรโมทอัลบั้มมากเกินไปจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน คนตัวเล็กที่นั่งรอเพื่อที่จะรอกลับพร้อมคนร่างสูงก็ได้เผลอนอนหลับไปบนโซฟาหน้าห้องอัด ไม่นานนักจุนฮยองที่อัดเสียงเสร็จแล้วเดินออกมาก็เห็นว่าคนที่มากับเขาได้นอนหลับไปเป็นที่เรียบร้อย
"หึ ไม่ระวังตัวเอาซะเลยนะเจ้าอ้วน"
ร่างสูงนั่งย่องๆข้างโซฟา ก่อนจะยกมือขึ้นปัดปอยผมหน้าม้าที่ร่วงลงมาบดบังพวงแก้มกลมนิ่มน่าสมผัสออกอย่างแผ่วเบา ตาคมจ้องมองแผขนตาที่เรียงตัวสวยสลับกับปากเรียวอิ่มที่เผยอขึ้นเล็กน้อยแลดูน่าจูบ ทั้งๆที่ไม่อยากปลุก แต่ก็คงต้องปลุก ร่างสูงเอื้อมมือไปเขย่าตัวคนตัวเล็กเบาๆ ก่อนจะได้รับปฏิกิริยาตอบกลับมา
ร่างเล็กปรือตาขึ้นก่อนจะใช้หลังมือขยี้ตาเบาๆให้หายมัว แต่มันคงเป็นท่าทางที่น่ารักเกินไปจนคนร่างสูงอดใจไม่ไหว ก้มหน้าลงไปประทับริมฝีปากอิ่มลงบนริมฝีปากเรียว ปากเล็กที่เผยอขึ้นเล้กน้อยเพราะความตกใจเป็นโอกาศให้ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปควานหาความหวานที่ตราตรึงใจ ปากหนาดูดกลืนขบเม้มริมฝีปากร่างของคนตัวเล็กเข้ามาอย่างแผ่วเบา รสจูบเปลี่ยนเป็นร้อนแรง และหวานสลับกันไป
"อื่อ..." ยังโยซอบทุบมือเล้กลงบนอกแกร่ง ก่อนที่จะโดนปล่อยจากพันธนาการ "แฮ่กๆ อื่อ...ไม่เอาน่า มันหน้าห้องส่ง" โยซอบเอ่ยทักท้วง แต่มีหรือที่คนอย่างจุนฮยองจะยอม
"ไม่เอาอ่า จุนยอมไม่ได้กินซอบกุนมาหลายวันแล้วนะ" แร็พเปอร์หนุ่มอ่อนแฟนของตนด้วยท่าทางน่ารักๆ โยซอบมองก่อนจะถอนใจอ่อนๆ ทำไมน้าต้องยอมให้คนคนนี้ตลอด
"อื้ม ก็ได้...แต่...กลับหอ...อื่อ" ยังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากบางก็ถูกครอบครองอีกครั้ง
"ห้องข้างๆนี่ก็ได้นี่น่า" ไม่ว่าพลาง คนโลภมากก็รีบช้อนร่างเล็กพาเดินเข้าไปยังห้องอัดอีกห้อง ซึ่งมันเป็นห้องพักของจุนฮยองเอง ร่างสูงจัดการปิดประตุและล็อคอย่างดีกันคนเข้ามาขัดจังหวะ
ภายในห้องก็เหมือนห้องนานของคนทั่วๆไป มันจะแปลกสักหน่อยก็ตรงที่มีเครื่องอัดเสียงที่ตอนนี้ปิดไว้อยู่ จุนฮยองเดินตรงไปยังเตียงที่ตั้งอยู่ริมห้องก่อนจะวางร่างบางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา และไม่รอช้าเขาก็ขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที
ริมฝีปากอิ่มทาบทับริมฝีปากบางเรียวที่เผยรับอย่างเต็มใจ อันที่จริงเขารู้อยู่แล้วที่คนร่างเล็กปฏิเสทธิก็แค่พอเป็นพิธีเท่านั้น ลิ้นหนาเกี่ยวกวัดกับลิ้นเล็กอย่างสนุก และยิ่งชอบใจเมื่อคนตัวเล็กพยายามที่ตอบรับลิ้นของตนอย่างไร้เดียงสา
มือสากลากไล้ลงไปยังกระดุมก่อนจะริดออกที่ละเม็ดอย่างเชื่องช้าจนหมดทุกเม็ด ลูบไปยังเนินอกหยอกล้อกับเม็ดไตรสีหวานที่ตั้งชูชันด้วยอารมณ์ที่เริ่มครุกกรุ่น มืออีกข้างก็คอยลูบปลุกอารมณ์อยู่ที่แผ่นหลังบางมือเล็กของโยซอบเอื้อมมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อคนตัวใหญ่ออกจนหมด ในขณะที่มือใหญ่เองก็จัดการปลดเปลื้องกางเกง และอาภรณ์ผืนสุดท้ายออกจากตัวร่างเล็ก
เผยให้เห็นผิวเนื้อขาวผ่องน่าสัมผัส ปากอิ่มผละจากริมฝีปากบางหวานฉ่ำ พุ่งตรงไปยังซอกคอขาวฝังจมูกลงไปเพื่อสูดดมกลิ่นกายอ่อนหวานเฉพาะตัวของคนรัก เม้มกัดเบาๆก็เกิดเป็นรอยแดงช้ำ มือที่ลูบอยู่ที่แผ่นหลังเปลี่ยนมาลูบเนินอกขาว อีกข้างก็คอนปรนเปรอส่วนร่างของคนตัวเล็กไปอย่างช้าๆ
"อ๊ะ...จุน...อ่า...โย...ไม่ไหว อ่า..." เสียงหวานครางกระเสาะ มันเป็นดั่งฉนวนให้อารมณ์ที่กรุ่นของจุนฮยองพุ่งสูงขึ้น เมื่อเห็นว่าคนรักพร้อมที่จะรับเขาเข้าไป คนตัวสูงค่อยๆสชแทรกกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปอย่างช้าๆ นิ้วเรียวของโยซอบจิกลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อเป็นการบรรเทาอาการปวดหนึบกับรสสัมผัส
ร่างสูงขยับเข้าออกช้าๆเป็นการให้คนตัวเล็กปรับตัวไปด้วย ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นจนโยซอบต้องกระตุกสองแขนโอบรอบคอจุนฮยองทันทีที่ทุกสิ่งถูกปลดปล่อย ก่อนจะปล่อยตัวเองนอนลงบนที่นอนอย่างหมดแรงเมื่อทุกอย่ากลับมาอยู่สภาวะสงบ ร่างของคนตัวสูงทาบทับลงมาอย่างอ่อนแรงเช่นกัน
"รักนะโยซอบอ่า" จุนฮยองพูดก่อนจะจูบซับเหงื่อที่หน้าผากเล็กอย่างแผ่วเบา
"อื้ม...รักเหมือนกัน" โยซอบหันไปจูบเบาๆที่แก้มของคนรัก ก่อนจะหลับตาลงแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา โดยมีคนตัวสูงนอนกอดอยู่ด้านหลัง
"ให้ตายเถอะ งานนี้งานสุดท้ายแล้วใช่ไหมอ่า" เสียงหวานบ่นขึ้นหลังจากที่เดินทางไปออกรายการนี่นั่นนู่นพันลวนกับคนตัวสูงจุนฮยอง
"อื้ม สุดท้ายแล้ว" เป็นพี่จุนกอลผู้จัดการตอบกลับมา
นี่ก็เป็นสัปดาห์สุดท้ายแล้วสินะที่จะโปรโมทอัลบั้มนี้ ตอนนี้โยซอบและจุนฮยองกำลังเดินทางไปยังรายการทีวีเพื่อโปรโมทเพลงเป็นครั้งสุดท้ายของวันก่อนจะกลับบ้านไปนอนบิดขึ้เกียจยืดยาว รถตู้รับส่งมาจอดยังหน้าตึก คนทั้งสองเดินเข้าไปตรงไปยังห้องแต่งตัว
ทั้งห้องมีเพียงเขาสองคนเท่านั้น เมื่อเห็นว่าเป็นโอกาสยงจุนฮยองก็เดินเข้าไปโอบกอดเอวคนรักจากด้าน แต่ที่ได้กลับมากลับเป็นเสียงโวยวาย และการบิดตัวหนีของคนตัวเล็ก
"ย่าส์! ปล่อยเลยนะฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"
"อ่า ซอบกุนอ่านิดเดียวเองนะ จูบนิดเดียวเอง" จุนฮยองใช้จมูกไถๆแก้มนิ่มนั่น จนสุดท้ายคนตัวเล็กก็ใจอ่อน ยอมให้คนตัวสูงหมุนตัวหันไปจูบอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะถอนจูบออกมากระซิบข้างหู
"Thank to my love ขอบคุณที่รักกันนะครับ ที่รักของผม"
___________________________________________________________________
มาแว้วตะแล้วแล้ว แล้วแล้วววว(โดนยัน)
อันนี้แอบหื่นเล็กน้อย(นี่น้อย?) ก็แบบๆ อย่างงกันนะฮะ
ขอให้นึกไปถึงบรรยากาศตอนที่สองคนนี้ร้องเพลง Thank to สิฮะ
มันแบบ อ้ากกกก ฟินอ๊า>////< ก็สองคนนี้ชอบเกี้ยวกันเหลือเกิ๊น!
จุนก็ชอบมองซอบซะเยิ้ม ซอบก็ชอบแกล้ง ทั้งขยิบตา ทั้งแลบลิ้นใส่
มันเหมือน 'โลกนี้มีเราก็แค่สองคน' โดยใช้เพลงเป็นสื่อกลาง>[]<
เอาเถอะฮะ พอเถอะ เดี๋ยวลีดเดอร์จะมองว่าผมบ้าไปมากกว่านี้-..-
เอาเป็นว่า สองคนนี้มันเป็นแฟนกันตั้งแต่แรก แล้วคุณชายงเกิดหื่นจบน้องซอบ...
มันไม่มีอะไรเล๊ย เห็นคนส่วนใหญ่เรียกร้องจุนซอบ เลยจัด(หนัก)ให้อ=.,=
หวังว่าจะชอบกันนะครับ ไม่ได้ซ่อนเนื้อหา ดังนั้นใครรับไม่ได้ [x] ออกไปนะ:')
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณลีดเดอรือีกครั้งนะฮะ อ่อๆ ฝากฟิคยาวด้วยนะครับ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
ใช่เลยจุนฮยองหน้าบวมไปทุกส่วนแต่ออกมาแล้วดูดีมาก >///<
น่ารักอ่าาาาาา ทั้งยงกุนและซอบด้วย น่ารักตลอด หวานตลอด ชื่นใจจริงๆ
แต่ว่านะจุน หื่นน้อยลงกว่านี้หน่อยก็คงจะดี รอกลับหอหน่อยก็ไม่ได้ เล่นข้างห้องอัดเลยอ่ะ
แบบห้องนั่นอุปกรณ์เพียบพร้อมเลยทีเดียว อิอิ
ขอบคุณที่แต่งฟิคน่ารักปนหื่นๆ และก็ดีมากๆ แบบนี้ ให้ได้อ่านนะค่ะ สู้ๆค่ะ
โยอ่อยใช่มั้ย(มั่ว?) อุ๊กอ๊ากอ๊ายย
อยากฟัดโยบ้าง >/////< น่าก(อ)ด
ที่สุดเลยอ่ะ (ทำไมอ.อ่างมีวงเล็บ)
ฟินเว่อออออร์
สู้ๆ^^ ค่ะไรเตอร์
ซอบน่ารักนะ บ่นก็รัก (เกี่ยว?) 5555
รออ่านฟิคยาวต่ออยู่นะไรท์เตอร์ -.-
น่ารักมากๆเลย
คุณยงนี่หื่นได้อีกเลยน่ะค่ะ
เม้นแรกของตอนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!
เอาอีกละ พี่ชอบทำให้เพื่อนตาตี่อ่ะ ยิ้มมันทั้งเรื่อง ยิ้มแบบหื่นด้วยนะ=...=
อิห้อย แกหื่นไม่เลือกที่เลยเนอะ หน้าห้องอัดเนี่ยนะ?
ชอบทำอะไรประเจิดประเจ้อ ลับตาคนสิยะ! (อ้าว?)
เอ็นซีสั้นจริงไรจริง แต่ฟินจริงไรจริงอ่ะ=.................=
อื้มมมมมมมมม ซอบก็นะให้ท่า(?) เอ๊ะ! หรือไม่(?)
ยงจุนฮยอง>>>รักนะ โยซอบอา ยังโยซอบ >>>>อื้ม รักเหมือนกัน
ฟินตายอย่างจริงจัง มันน่ารักกกกกกกกกกก
เม้นนอกเรื่องอีกแล้ว ไรเตอร์นอนดึกนะเนี่ย55555555
สู้ต่อไปทาเคชิ(?) ออนนี่ไฟท์ติ้งงงงงงงงงงงงงง(: