[Short FIC] Some time beast.

ตอนที่ 10 : FIC : Say you love ME [บทจบ]

FIC : Say you love ME [บทจบ] ll Pairing : ??? x ??? ll Note : No-R It's darma
แนะนำเล็กน้อย : อ่านฟิคนี้ไปพร้อมกับการฟังเพลงที่เอามาติดไว้ให้ แล้วอย่านึกโกรธแค้นนังดู๋เลย










 

 ผมมันคงเป็นคนโง่มากเลยใช่ไหมครับที่ปล่อยสิ่งที่มีค่าที่สุดไป แล้วยังต้องการมันกลับคืนมากอีก มันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว...แต่ทำไมเวลาเจอเขาเดินกับคนอื่น มันยิ่งทำให้ผมอยากได้คืนมาก ทั้งๆที่ตอนนี้ผมไม่สิทธิ์อีกแล้ว










'เฮ้ย! ดูจุน'





'อะไรวะกวัง'





'มึงรู้ข่าวซอบปะ มันมีผู้ชายหน้าตาหล่อคอยไปรับไปส่งแล้ววะ'





'หรือ อื้มๆ'









 เขาคงมีความสุขดีกับคนคนนั้นสินะ เพราะเมื่อไม่กี่วันมานี้ผมเจอเขาเดินกับชายร่างสูง สีหน้าดุมีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่กับผมเสียอีก...แล้วทำไมผมต้องมานั่งเจ็บใจอย่างนี้ด้วย ผมเดินย่างกายไปตามทาง วันนี้เป็นวันที่ผู้คนไม่มากนัก อากาศตอนบ่ายแก่นี่ก็อุ่นกำลังดี ไม่หนาวมากอย่างตอนกลางคืน





 ผมไล่สายตามองร้านข้างทางอย่างสนใจ ก่อนจะไปสะดุดกับคนสองคนที่เดินโอบไหล่ใกล้เข้ามา ตอนแรกก็คิดจะเดินหลบนะ...แต่ไม่รู้จริงๆว่าอะไรดลใจให้เดินเข้าไปหา










"อ้าว ว่าไงแมวอ้วน สบายดีไหม" ผมจงใจใช้สรรพนามที่โยซอบอนุญาติให้ผมเรียกเพียงคนเดียว เจ้าตัวมองตามเสียงก่อนจะเบิกตาโตตกใจที่เห็นว่าคนเรียกคืนใคร





"พะ...พี่ดูจุน"




"ไม่เจอกันนาน น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ...ยังน่าจูบเหมือนเดิม" นิ้วมือเรียวของผมแตะลงบนริมฝีปากบางเล็กนั่นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะโดนกระชากออกอย่างแรง





"ขอโทษด้วยนะครับ แต่ช่วยเอามือออกไปด้วย" ชายหนุ่มจัดได้ว่าดีพูดขึ้น ก่อนจะดึงโยซอบเข้าไปโอบ





"โอ๊ะ นี่ใครหรือแมวอ้วน" ผมทำเป็นไม่ได้ยินเสียงห้าม





"นะ...นี่จุนฮยอง เพื่อน...แฟนของผม" เด็กน้อยเอ่ยก่อนแก้มกลมๆนั่นจะขึ้นสีแดงจนน่าหมันไส้ ก็แต่ก่อน...อาการแบบนี้เขามีให้กับผมคนเดียว





"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราขอตัว" จุนฮยองเอ่ยก่อนจะดึงตัวร่างเล็กให้เดินตามมา ปล่อยให้ผมได้แต่มองด้วยอารมณ์ที่หวงอย่างแปลกประหลาด











 ตอนนี้ผมกลับมานอนก่ายหน้าปากบนโซฟาที่บ้านของตัวเอง ทำไมถึงได้หวงเจ้าตัวเล็กนั่นขนาดนี้ ก็ในเมื่อเราเป็นคนเอ่ยกับเขาก่อนเองว่าจบ ทั้งๆที่เป็นอย่างนั้น แต่ทำไมกลับอยากได้กลับคืนมานะ...นึกถึงช่วงเวลาเก่าๆ วันที่เคยมีร่างเล็กมาเกาะแกะออดอ้อน มาคอยง้อเวลาผมโกรธ





'ต้องเอาคืนมา'










[สวัสดีครับ] เสียงปลายสายตอบกลับเมื่อผมโทรหา




"โยซอบ นี่พี่เองนะ ดูจุน"





[อะ..เอ่อ พี่ดูจุนมีอะไรหรือเปล่าครับ]





"โทรหาต้องมีอะไรด้วยหรือ...แค่คิดถึง"





[พะ..พี่ดูจุน]





"คืนนี้ว่างไหม อยากเจอ เอาเป็นว่ามาที่ร้านxxxนะ แล้วเจอกัน ตู๊ด"










 ผมจัดการมัดมือชกคนตัวเล็กด้วยการกำหนดสถานที่แล้วชิ่งตัดสายทันที ในเมื่อต้องการให้กลับมา ผมก็จำเป็นต้องทำแบบนี้...รู้ว่าผิด แต่ไม่อยากเสียไป ผมลุกขึ้นเตรียมตัวไปยังสถานที่นัดไว้











 เมื่อมาถึงร้านก็พบว่าคนตัวเล็กมาคอยอยู่ก่อนแล้ว เขาใส่เสื้อผ้าสบายๆ กางเกงเดฟยีนส์ กับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่มีเสื้อกั๊กกันหนาวหนังสีดำทับอยู่ โยซอบเงยหน้ามองผมที่นั่งลงตรงข้ามเขาด้วยสีหน้าลำบากใจ










"พี่ดูจุน...นัดผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ"





"โยซอบ...ก็อาจจะรู้ว่าช้าไป...แต่เรากลับมาคืนดีกันได้ไหม" ผมเอื้อมมือไปแตะเบาๆที่แก้มกลมที่ขึ้นสีระรื่อ





"เอ่อ..."





"ฉันคิดถึงนาย...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" โยซอบหลุบตาลงต่ำราวกับกำลังใช้ความคิด ก่อนจะเงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าที่จริงจัง มือเล็กจับมือผมไว้






"พี่ดูจุน...เราจบกันแล้ว...อย่ามายุ่งกับผมเลย เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ ผมรักจุนฮยอง"










 ไม่รอช้าคนตัวเล็กก็ลุกขึ้นเดินจากไ จู่ๆน้ำใสที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนไหลแอบแก้มผมทั้งสองข้าง เจ็บ...ผมมันโง่เองที่ตอนนั้นทิ้งเขาไป ทั้งๆที่เขารักผมมากขนาดนี้ เมื่อหันไปมองนอกกระจกร้านก็พบว่าตอนนี้โยซอบได้ยืนอยู่กับจุนฮยอง ทั้งสองเดินกันขึ้นรถด้วยสีหน้ามีความสุข ดีแล้วหละที่เขาบอกอย่างนั้น...ผมจะได้หยุดใจตัวเอง และหยุดการกระทำที่ต้องทำให้คนอื่นเสียใจนี่สักที...










...โชคดีนะ โยซอบ...



















THE END.
___________________________________________________________________
 

อะฮ่า เสร็จบ๊วฟิคยาวสามตอนจบ>[]<
ตอนนี้แอบเกลียดนังดู๋เล็กๆ(?) แต่สุดท้ายหนูโยก็บอกความในใจ
ชอบตรงที่ซอบพูดกับลุงอ่า
'พี่ดูจุน...เราจบกันแล้ว...อย่ามายุ่งกับผมเลย เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ ผมรักจุนฮยอง'
อิโจ๊กมาได้ยินคงจะสำลักความสุขตาย
เอาเป็นว่าขอบคุณที่ติดตามนะครับ มาอัพแก้ขัด
เพราะบีสท์ที่รักจะไปอยู่ญี่ปุ่นตั้งหนึ่งเดือนT3T ทำไมไม่อยู่ไทยแบบนี้บ้าง
ได้ยินข่าวแว่วๆมาว่า โยซอบกับจุนฮยองออกมาจาก cube ด้วยกันมะกี้
สองคนนี้ไปทำอะไรกันอีกฮะ ไปสวีทวี้ดวิ้วอะไรอีก=[]=!
มาสวีทกันที่แฟนคาเฟ่นี่ มีบิวตี้เป็นสักขีพยานเยอะดี #ห๊ะ
ตอนนี้อิโจ๊กมิค่อยมีบท หลังจากมันมีบทเยอะเมื่อตอนที่แล้ว-..-
แต่คนที่น่าสงสารสุดก็คงเป็นโย บทพูดก็น้อย บทพากก็น้อย ชีวิตรันทดแท้
ฟังไรฯบ่นจนเบื่อแล้วชิมิล่า สุดท้ายก็ขอบคุณนะครับ ต่อจากนี้ฟิคอัพฟิคยาวแล้ว