ตอนที่ 10 : FIC : Say you love ME [บทจบ]

FIC : Say you love ME [บทจบ] ll Pairing : ??? x ??? ll Note : No-R It's darma
แนะนำเล็กน้อย : อ่านฟิคนี้ไปพร้อมกับการฟังเพลงที่เอามาติดไว้ให้ แล้วอย่านึกโกรธแค้นนังดู๋เลย
'เฮ้ย! ดูจุน'
'อะไรวะกวัง'
'มึงรู้ข่าวซอบปะ มันมีผู้ชายหน้าตาหล่อคอยไปรับไปส่งแล้ววะ'
'หรือ อื้มๆ'
เขาคงมีความสุขดีกับคนคนนั้นสินะ เพราะเมื่อไม่กี่วันมานี้ผมเจอเขาเดินกับชายร่างสูง สีหน้าดุมีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่กับผมเสียอีก...แล้วทำไมผมต้องมานั่งเจ็บใจอย่างนี้ด้วย ผมเดินย่างกายไปตามทาง วันนี้เป็นวันที่ผู้คนไม่มากนัก อากาศตอนบ่ายแก่นี่ก็อุ่นกำลังดี ไม่หนาวมากอย่างตอนกลางคืน
ผมไล่สายตามองร้านข้างทางอย่างสนใจ ก่อนจะไปสะดุดกับคนสองคนที่เดินโอบไหล่ใกล้เข้ามา ตอนแรกก็คิดจะเดินหลบนะ...แต่ไม่รู้จริงๆว่าอะไรดลใจให้เดินเข้าไปหา
"อ้าว ว่าไงแมวอ้วน สบายดีไหม" ผมจงใจใช้สรรพนามที่โยซอบอนุญาติให้ผมเรียกเพียงคนเดียว เจ้าตัวมองตามเสียงก่อนจะเบิกตาโตตกใจที่เห็นว่าคนเรียกคืนใคร
"พะ...พี่ดูจุน"
"ไม่เจอกันนาน น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ...ยังน่าจูบเหมือนเดิม" นิ้วมือเรียวของผมแตะลงบนริมฝีปากบางเล็กนั่นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะโดนกระชากออกอย่างแรง
"ขอโทษด้วยนะครับ แต่ช่วยเอามือออกไปด้วย" ชายหนุ่มจัดได้ว่าดีพูดขึ้น ก่อนจะดึงโยซอบเข้าไปโอบ
"โอ๊ะ นี่ใครหรือแมวอ้วน" ผมทำเป็นไม่ได้ยินเสียงห้าม
"นะ...นี่จุนฮยอง เพื่อน...แฟนของผม" เด็กน้อยเอ่ยก่อนแก้มกลมๆนั่นจะขึ้นสีแดงจนน่าหมันไส้ ก็แต่ก่อน...อาการแบบนี้เขามีให้กับผมคนเดียว
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราขอตัว" จุนฮยองเอ่ยก่อนจะดึงตัวร่างเล็กให้เดินตามมา ปล่อยให้ผมได้แต่มองด้วยอารมณ์ที่หวงอย่างแปลกประหลาด
ตอนนี้ผมกลับมานอนก่ายหน้าปากบนโซฟาที่บ้านของตัวเอง ทำไมถึงได้หวงเจ้าตัวเล็กนั่นขนาดนี้ ก็ในเมื่อเราเป็นคนเอ่ยกับเขาก่อนเองว่าจบ ทั้งๆที่เป็นอย่างนั้น แต่ทำไมกลับอยากได้กลับคืนมานะ...นึกถึงช่วงเวลาเก่าๆ วันที่เคยมีร่างเล็กมาเกาะแกะออดอ้อน มาคอยง้อเวลาผมโกรธ
'ต้องเอาคืนมา'
[สวัสดีครับ] เสียงปลายสายตอบกลับเมื่อผมโทรหา
"โยซอบ นี่พี่เองนะ ดูจุน"
[อะ..เอ่อ พี่ดูจุนมีอะไรหรือเปล่าครับ]
"โทรหาต้องมีอะไรด้วยหรือ...แค่คิดถึง"
[พะ..พี่ดูจุน]
"คืนนี้ว่างไหม อยากเจอ เอาเป็นว่ามาที่ร้านxxxนะ แล้วเจอกัน ตู๊ด"
ผมจัดการมัดมือชกคนตัวเล็กด้วยการกำหนดสถานที่แล้วชิ่งตัดสายทันที ในเมื่อต้องการให้กลับมา ผมก็จำเป็นต้องทำแบบนี้...รู้ว่าผิด แต่ไม่อยากเสียไป ผมลุกขึ้นเตรียมตัวไปยังสถานที่นัดไว้
เมื่อมาถึงร้านก็พบว่าคนตัวเล็กมาคอยอยู่ก่อนแล้ว เขาใส่เสื้อผ้าสบายๆ กางเกงเดฟยีนส์ กับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่มีเสื้อกั๊กกันหนาวหนังสีดำทับอยู่ โยซอบเงยหน้ามองผมที่นั่งลงตรงข้ามเขาด้วยสีหน้าลำบากใจ
"พี่ดูจุน...นัดผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ"
"โยซอบ...ก็อาจจะรู้ว่าช้าไป...แต่เรากลับมาคืนดีกันได้ไหม" ผมเอื้อมมือไปแตะเบาๆที่แก้มกลมที่ขึ้นสีระรื่อ
"เอ่อ..."
"ฉันคิดถึงนาย...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" โยซอบหลุบตาลงต่ำราวกับกำลังใช้ความคิด ก่อนจะเงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าที่จริงจัง มือเล็กจับมือผมไว้
"พี่ดูจุน...เราจบกันแล้ว...อย่ามายุ่งกับผมเลย เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ ผมรักจุนฮยอง"
ไม่รอช้าคนตัวเล็กก็ลุกขึ้นเดินจากไ จู่ๆน้ำใสที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนไหลแอบแก้มผมทั้งสองข้าง เจ็บ...ผมมันโง่เองที่ตอนนั้นทิ้งเขาไป ทั้งๆที่เขารักผมมากขนาดนี้ เมื่อหันไปมองนอกกระจกร้านก็พบว่าตอนนี้โยซอบได้ยืนอยู่กับจุนฮยอง ทั้งสองเดินกันขึ้นรถด้วยสีหน้ามีความสุข ดีแล้วหละที่เขาบอกอย่างนั้น...ผมจะได้หยุดใจตัวเอง และหยุดการกระทำที่ต้องทำให้คนอื่นเสียใจนี่สักที...
...โชคดีนะ โยซอบ...
THE END.
___________________________________________________________________

อะฮ่า เสร็จบ๊วฟิคยาวสามตอนจบ>[]<
ตอนนี้แอบเกลียดนังดู๋เล็กๆ(?) แต่สุดท้ายหนูโยก็บอกความในใจ
ชอบตรงที่ซอบพูดกับลุงอ่า
'พี่ดูจุน...เราจบกันแล้ว...อย่ามายุ่งกับผมเลย เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ ผมรักจุนฮยอง'
อิโจ๊กมาได้ยินคงจะสำลักความสุขตาย
เอาเป็นว่าขอบคุณที่ติดตามนะครับ มาอัพแก้ขัด
เพราะบีสท์ที่รักจะไปอยู่ญี่ปุ่นตั้งหนึ่งเดือนT3T ทำไมไม่อยู่ไทยแบบนี้บ้าง
ได้ยินข่าวแว่วๆมาว่า โยซอบกับจุนฮยองออกมาจาก cube ด้วยกันมะกี้
สองคนนี้ไปทำอะไรกันอีกฮะ ไปสวีทวี้ดวิ้วอะไรอีก=[]=!
มาสวีทกันที่แฟนคาเฟ่นี่ มีบิวตี้เป็นสักขีพยานเยอะดี #ห๊ะ
ตอนนี้อิโจ๊กมิค่อยมีบท หลังจากมันมีบทเยอะเมื่อตอนที่แล้ว-..-
แต่คนที่น่าสงสารสุดก็คงเป็นโย บทพูดก็น้อย บทพากก็น้อย ชีวิตรันทดแท้
ฟังไรฯบ่นจนเบื่อแล้วชิมิล่า สุดท้ายก็ขอบคุณนะครับ ต่อจากนี้ฟิคอัพฟิคยาวแล้ว
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ให้จุนซอบเค้ารักกันดีแล้ว
งั้นลุง ลุงมาหาเค้าก็ได้นะ เค้าจะดูแลลุงเอง ไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะ 555
ลุงแมนนะ แต่ไม่แมนตรงที่จะมาเอาซอบบี้คืนนี่แหละ (//โดนเสย)
แต่! อย่างที่ไรเตอร์ทอล์ก ถ้าอิห้อยได้ยินคำนั้น คงยิ้มแก้มระเบิดชัวร์ๆ
"โชคดีนะ...โยซอบ" โอ้ยยยยยยย โคตรแมนเลยลุง!!!
อ่านไปฟังเพลงไป แอบสมน้ำสมเนื้ออิลุงเล็กน้อยถึงปานกลาง(?)
ห้อยมันโคตรหวงซอบเลยค่ะ หล่อมากลูกกกกกก!!
ตกใจตอนซอบบอกว่าโจ๊กเป็น เพื่อน...แฟน อุ้ย นึกว่าจะไม่บอกแล้วนะเนี่ย
แอบสงสารลุงนะ ไปหาซึงอาซะไปๆ
อ่านแล้วมันทำให้รู้ว่า ซอบเป็นคนที่เจ็บแล้วจำมากค่ะ! อีกอย่าง มันแลดูรักห้อยมาก!
ปลื้มมมมมมมมม อย่างที่เดาไว้อิลุงมาขอคืนดีจริงๆด้วย ก็ชื่อเพลงบอกอยู่ ไม่รู้แหละบ้า -[]-
พี่ซาอิเป็นคนที่เขียนฟิคได้หน้าติดตามมาก ข้าน้อยขอชาบู!!!....ชิ 5555555
ในที่สุดพี่โยก็รักคุณยง
โยซอบรักจุนฮยองจุดๆนี้ ฟินคร่า><
จุนซอบไปไหนกันหรอ?? เขินอีก อ๊ายยยย
ดูจุนอาไม่ต้องเสียใจไปหรอก
กลับมาซบอกแฟบๆๆของเขาก็ได้ อิ อิ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 ตุลาคม 2555 / 01:18