Lycantrope And The Beast
เธอคือไลแคนท์หลงฝูง ผู้สูญเสียความทรงจำ และความเป็น 'ไลแคนท์' ส่วนเขาพ่อมดปริศนา ผู้ขังตัวเองอยู่ในปราสาทดงกุหลาบ เข็มนาฬิกาแห่งโชคชะตาได้เริ่มเดินขึ้น ...อีกครั้ง
ผู้เข้าชมรวม
135
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Lycantrope And The Beast
เข็มนาฬิกา โชคชะตา และ ความทรงจำ
“ฉันชอบมากเลยนะ เวลาที่เราได้อยู่ด้วยกัน”
“…….”
“ฉันชอบดอกกุหลาบมากๆเลยล่ะ ถ้าเป็นไปได้ฉันจะปลูกให้เต็มสวนเลย”
“…….”
“จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ไวโอเลต?”
“……”
“นั้นสินะ นายสุขภาพไม่ค่อยดีนี่นา ฉันไม่น่ามารบกวนเลย…”
“…..”
“งั้น… ลาก่อนนะ”
........................................................................................................
มันเป็นคำพูดที่แสนจะแผ่วเบาในความทรงจำสีจางๆ
ก่อนที่มันจะเด่นชัดไปด้วยสีแดง สีแดงที่เขาเกลียดแสนเกลียด
เธอคนนั้นจากไปแล้วจากไป
จากไปจากชีวิตเขาตลอดกาล
แต่ถึงอย่างงั้น
ตัวเขาเองก็จะต้องมีชีวิตต่อไป
แต่ทำไมกันนะ
ทำไมกัน
ถึงยัง
ก้าว ต่อไปไม่ได้ซักที
มันเหมือนมีอะไรบางอย่าง
ยังติดค้าง
อะไรกันนะ
อะไรกัน
........................................................................................................
เขาคือ ไวโอเลต ดรูซิลล่า เด็กหนุ่มปริศนาผู้ขังตัวเองอยู่ในปราสาทกลางป่า ที่รายล้อมไปด้วยทุ่งดอกกุหลาบสีแดงสด
“ผม…อายุ 15
…มาหลายปีแล้ว”
ส่วนเธอ อัลแตร์ร่า มนุษย์ผู้ผิดแปลก ผู้สูญเสียความทรงจำครั้งยังเยาววัย
“ฉันมีความศรัทธานะ ว่าซักวัน ฉันจะ…”
........................................................................................................
‘โลกนี่ยังงดงามเสมอ
ถึงแม้อาจจะมองมันไม่เหมือนเดิมแล้ว
แต่ผมก็ยังรับรู้นะ
ว่ามันช่างงดงามเหลือเกิน..’
........................................................................................................
ผลงานอื่นๆ ของ YuuSHara ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ YuuSHara
ความคิดเห็น