คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : challenge02 :: Event 2 ::
02
:: Event 2 ::
เริ่มต้นสู่บทที่ 2
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมหอบสังขาร(?)สดใสกับหน้าหล่อๆของตัวเองมาเรียนไร้อาการป่วยใดๆ ที่บอกว่าป่วยนี่ไม่ใช่เพราะเป็นไข้เจ็บไข่อะไรหรอกครับ ผมเป็นคนนอนดึก(เพราะติดเกมส์) และตื่นสายเป็นแพ็คเกจคู่ที่ขาดกันไม่ได้ ยังดีที่วันนี้ผมมีเรียนบ่ายเลยไม่ต้องตื่นเช้า อยากบอกว่าการตื่นเช้าเป็นอะไรที่ทำร้ายผมมากพอๆกับการอาบน้ำช่วงหน้าหนาวเลยล่ะ
ผมมาก่อนเลยมานั่งรอเพื่อนๆที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะรับลมเย็นๆกับอาหารตาค่าเวลาไปพลางๆ แล้วหยุดอยู่ที่พี่ตาลสาวน้อยหน้าหวาน ตัวเล็กๆน่ารักสุดๆ พี่สาวคณะผมเองแหละ คนน่ารักนี่มองยังไงก็ไม่เบื่อนะครับว่ามะ เสียแต่มีหนุ่มที่ไหนไม่รู้มานั่งเฝ้าทุกวัน คณะตัวเองก็ไม่ใช่มาได้ทุกวันจริงๆ เซ็ง!
ผมล้วงไอพอดมาจิ้มเล่นว่าจะหยิบหูฟังมาฟังเพลงด้วย แต่ก็เห็นไอ้ซายด์เดินหน้ามึนๆเหมือนหมาเมาแดดตรงมาที่ผมนั่งซะก่อน มันเดินมานั่งแล้วเอาหน้าซุกโต๊ะโดยไม่ทักผมซักคำ
“.......” มาอารมณ์มึนๆอีกแล้วไอ้นี่ มึงเห็นกูเป็นพลังงานเร๊อะ
“มานานแล้วหรอวะ” จู่ๆมันก็เงยหน้าขึ้นมาทักผมเหมือนเพิ่งนึกได้ว่าควรทักทายเพื่อนมันบ้าง -..-
“เออ ซักพักล่ะ”
“กูขอพักสายตาแปป” แล้วมันก็ฟุบหน้าลงกับแขนตัวเองตามเดิม ซักนิดก็เอานะมึง ผมทายว่าไม่ถึงสองวิเดี๋ยวแม่งก็หลับ ผมส่ายหน้าอย่างปรงๆกับนิสัยเพื่อนคนนี้แล้วเอาหูฟังยัดรูหู แต่ก็มีเสียงเล็กๆเรียกขัดจังหวะซะก่อน
“เอ่อ.. พี่โนครับ” ผมหันไปมอง ก็เห็นเป็นเด็กผู้ชายร่างเล็ก ในมือถือแฟ้มขนาดเอสี่ไว้ยืนลังเลอยู่ข้างๆ
“ครับ?”
“คือ ผมมาขอลายเซ็นพี่ได้มั้ยครับ” ผมยิ้มนิดๆ
“หืม มาขอลายเซ็นพี่ทำไมล่ะครับ พี่ไม่ใช่ดาราซักหน่อย” 555 ไดอะล็อกยอดฮิต เชยไป(ไม่)หน่อยแต่คนหล่ออย่างผมเล่นคนอ่านควรให้อภัย กรั่กๆๆ
“เอ่อ.. คือ” ร่างเล็กอ้ำอึ้ง น่ารักดีแฮะ ตาโตๆตัวเล็กๆมองเพลินดีเหมือนกัน ฮ่าๆ
“ชื่ออะไรน่ะเรา” น้องไม่พูดผมถามเองก็ได้ ถึงจะเห็นป้ายชื่อขนาดครึ่งเอสี่ห้อยคออยู่ก็เถอะ
ช่วงนี้เป็นช่วงรับน้องครับ ถึงผมจะไม่ได้เข้าไปยุ่งกับกิจกรรมรับน้องเท่าไหร่ แต่ก็ไม่แปลกหรอกที่น้องมันจะจำชื่อรุ่นพี่หล่อๆอย่างผมก็ได้ ฮ่าๆๆ สาขาผมรับน้องไม่หนักหรอกครับ ส่วนใหญ่ก็จะนัดน้องมาเจอ ชี้แจงเรื่องระเบียบต่างๆบ้าง แกล้งบ้างนิดๆหน่อยๆ และไอ้ที่วิ่งล่าลายเซ็นรุ่นพี่แบบนี้ผมก็เคยโดนมาแล้ว
“อัยครับ อัยการ กันตพลากุล” ปากเล็กแนะนำตัว ชื่ออัยการแต่เรียนเศรษศาสตร์...
“น้องอัยอยากได้ลายเซ็นพี่ใช่มั้ยครับ?”
“ครับ” ใบหน้าเล็กๆพยักหน้า
“เอามาซิ” เห็นแก่ความน่ารักผมรับกระดาษกับปากกามาจากน้องอัยมาถือไว้ แต่ก็ยังไม่ได้เซ็น
“พี่เซ็นให้ก็ได้ แต่น้องอัยช่วยอะไรพี่อย่างได้มั้ย”
“อะไรหรอครับ”
ผมยิ้มก่อนจะล้วงหาบางอย่างจากกระเป๋า แล้วก็เจอ ..อมยิ้ม^^
“พี่ฝากน้องอัยช่วยเอาไปให้พี่คนโน้นทีได้มั้ยครับ” ผมชี้ไปที่โต๊ะริมสุด ที่ตอนนี้พี่กี้หรือโบกี้สุดเซ็กซี่จากคณะนิเทศนั่งอยู่กับเพื่อนๆ พี่เขาเป็นเพื่อนกับพี่ตาลสุดน่ารักของผมเองแหละครับ พี่เขาชอบมานั่งเล่นที่คณะผม และมันจะดีกว่ามากถ้าไม่ห้อยพี่ผู้ชายอีกสองคนนั่นมาด้วย คนหนึ่งในนั้นรู้สึกจะชื่อพี่โอเรียนสถาปัตย์มั้ง ถ้าจำไม่ผิดและดูไม่ผิดพี่เขาน่าจะมาจีบพี่ตาลด้วยถึงได้มาทุกวัน แต่อีกคนนี่ผมไม่รู้จักอะ เพิ่งเคยเห็นเป็นคนที่ดูดีนะ ไว้ผมยาวระต้นคอออกแนวเซ่อๆแต่ไม่ซก เห็นน้องมันเหมือนจะนิ่งไปแปป แต่ก็รับอมยิ้มแล้วเดินไปทางโต๊ะที่ผมชี้
“แกล้งอะไรน้องเขาอีกวะ” จู่ๆไอ้ซายด์ก็ชูคอขึ้นมาถามผมอีก ผมนึกว่ามันหลับไปแล้วนะเนี้ย หรือมันเพิ่งตื่นวะ
“แกล้งไร กูแค่ให้น้องเขาเอาอมยิ้มไปให้พี่กี้สุดที่รักของกูเฉยๆเว้ย” เห็นกูชอบแกล้งคนอื่นหรือไง มันเบะปากใส่ผมเหมือนจะบอกว่าไม่เชื่อ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ผมเลยเลิกสนใจมัน หันมาอีกทีน้องอัยก็เดินหน้าตึงกลับมาแล้ว พร้อมสายตาสี่คู่ของคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั้นด้วย พี่โอมองอย่างแปลกใจแล้วหันไปถามอะไรซักอย่างกับเพื่อนเขาที่มองตรงตามหลังน้องอัยมานิ่งๆ พี่ตาลยิ้มน่ารักมาให้ผมที ผมเลยยิ้มหล่อกลับไปยิงยาวไปเผื่อพี่กี้ด้วยแต่พี่กี้ทำหน้าเฉยกลับมาซะงั้น T^T เหมือนพี่เขาจะไม่เห็นผมแฮะ..
“พี่โนเซนให้ผมได้ยังอะ” มาถึงน้องมันก็ทวงทันที หน้ามันดูงอๆผิดกับทีแรกที่มาเลย มันไปทำไรมาวะ! แต่ผมก็ไม่ได้ถามอะไรเซ็นให้มันเสร็จมันก็ยื่นไปให้ไอ้ซายด์เซนต่อ มันก็รับไปเซ็นแบบง่ายๆสไตร์มึนๆของมัน พอเสร็จน้องมันก็ยกมือไหว้ขอบคุณแล้วเดินไปทันที
ซักพักไอ้รันกับไอ้แฟ้มคู่หูซนเล็กซนใหญ่ก็มา ที่เรียกอย่างนั้นเพราะพวกมันเข้ากันได้ดี กวนตีนแบบร่วมด้วยช่วยกันตลอดอะ ขนาดมาสายยังมาพร้อมกันเลยคิดดู -_-
ผมทักทาย(ด่า)พวกมันสองคนไปนิดหน่อยตามประสาก่อนจะชวนกันเข้าเรียนเพราะถึงเวลาอันสมควรแล้ว
~ Son deureora gwangbog doen geot cheoreom ttwieo bwara balmog 
เสียงเรียกเข้าผมเองแหละ เพลงลิงกัง(?)ของพี่เบ้ขาแดนซ์ หล่อล่ำ ณ.แดนกิมจิ ฟังแล้วอยากไปเต้นอะโกโก้บนเสาไฟ 555 หน้าจอทัชสกรีนโชว์ชื่อคนที่โทรมา..
Keng
ไม่รู้ว่าเป็นผลข้างเคียงของเสียงเรียกเข้าผมหรือเปล่า รู้สึกเหมือนเอ็นที่ตาโดนเปิดสวิตซ์ เริ่มกระตุก ติดๆดับๆเหมือนหลอดไฟเก่าเลย...
TBC..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - ♥
Teachchy Talking
มาสั้นๆ ไร้แก่นสาร หลังจากหายหัวไปสี่ชาติเศษ เพราะมัวแต่ไปอ่านนิยายคนอื่นมา(หรือที่เรียกว่าติดนิยายนั่นเอง 555+) ก็กลับมาแต่งของตัวเองซักที รู้สึกว่าตัวเองแต่งได้ถั่วมาก กกกก T_T แต่ที่ยังคงเขียนต่อไปเพราะคิดว่าไม่มีวิธีไหนที่จะพัฒนาตัวเองได้เท่าฝึกเขียนไปเรื่อยๆ
แต่ก็ยังคงเขียนได้ไม่เร็วเท่าไหร่ ยอมรับว่าช้าจริงๆ แต่อย่าทิ้งให้เค้าเงียบเหงา โดดเดี่ยว เดี่ยวดาย อโลน โลนลี่ ชิปปี้ (พอเห๊อะ) นะตัวเทอว์
ความคิดเห็น