คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : challenge :: Command ::
01
:: Command ::
คำสั่งของผู้ชนะ
“มึงมาช้า” ยังไม่ทันที่ผมจะหย่อนก้นนั่ง ไอ้คนที่นั่งรออยู่ก็ทักแทรกเสียงเพลงขึ้นทันที
“เออ โทษทีว่ะ นี่ก็รีบสุดๆแล้วนะเว้ย” ผมไม่ได้อยากมาสายหรอกนะ
“ดื่มอะไรหน่อยมั้ย” มันเลื่อนแก้วเหล้าที่เพิ่งชงเสร็จมาให้ผม
“ขอบใจจ๊ะ น้องเก๋งสุดหล่อ พี่กำลังคอแห้งเลย” ผมยิ้มแล้วเอื้อมมือไปรับพลางกวาดสายตามองไปรอบๆโซนวีไอพีที่ผมอยู่ มีแขกอยู่ไม่กี่โต๊ะเพราะส่วนใหญ่ก็ลงไปวาดลวดลายหรือไม่ก็อยู่ข้างล่างกันมากกว่า
“มานานแล้วหรอวะ” ผมถามพลางยกแก้วขึ้นดื่มไปด้วย
“ก่อนมึง 10 นาที” โถ๊ะ นานมากอะมึง
“คราวนี้มึงต้องการอะไรล่ะ” ผมถามต่ออย่างเซ็งๆ
มันยิ้มให้ผมนิดๆแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร ผมเลยไม่ได้ถามต่อ สงสัยแม่งยังคิดไม่ออก ที่จริงไอ้เก๋งมันเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด มันนึกอยากจะพูดตอนไหนมันก็พูดเองของมัน ขืนไปเซ้าซี้มันมากๆจะเจอดีเอาได้
ผมกับไอ้เก๋งเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น แล้วเข้ามหาลัยที่เดียวกันอีกแต่คนละคณะเลยทำให้ไม่ได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อน เพราะผมก็มีเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เรียนคณะเดียวกัน แต่ผมคิดว่าเราก็ยังคงรู้ใจกันเหมือนเดิม เพราะมันเป็นคนที่เข้าใจยากเหมือนเดิม
ผมมักจะเล่นเกมส์หรือไม่ก็พนันกับมันอยู่เสมอ เกมส์ที่ผู้ชนะสามารถสั่งให้ผู้แพ้ทำอะไรก็ได้ ...
และคราวนี้ผมก็แพ้มันเรื่องแพร ผู้หญิงที่ผมเพิ่งคบได้ไม่กี่วันนั่นแหละ มันทำให้แพรไปมั่วกับมันได้โดยใช้เวลาเพียงวันเดียว ไอ้เก๋งส่งข้อความให้ผมมาเจอที่โรงจอดรถหลังเลิกเรียน ตอนแรกก็ตกใจนิดหน่อยที่ดันโผล่ไปเจอฉากด๊วบสุดเร่าร้อนของเพื่อนเก๋งเข้า แต่ก็พอจะเดาได้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเรื่องที่เราพนันกันไว้ ผมก็เลยต้องเล่นไปตามบทที่เพื่อนส่งมา .. บทคนถูกแฟนนอกใจน่ะ หึหึ
“กูอยากได้บุหรี่ซักตัว” ไอ้เก๋งโพล่งออกมาหลังจากนั่งดื่มไปซักพัก
“บุหรี่?” ผมถามอย่างงงๆ
“ของที่กูอยากได้ไง” + อีก 1 ผมแปลกใจว่ะ คนอย่างมันอะนะจะขออะไรง่ายๆแบบนี้
“บุหรี่เนี้ยนะ?” ผมถามซ้ำ
“เออ มีปัญหาไรวะ” มันเหล่ตามองผมอย่างหาเรื่อง แม่งน่าเอาตีนกระแทกหน้าขาวๆของมันจริงๆ
“โอเคๆ” ผมทำท่าจะล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบบุหรี่ให้มัน แต่มันกลับคว้ามือผมไว้ก่อน
“อะไรของมึง” ผมถามอย่างไม่เข้าใจ
“กูบอกกูอยากได้บุหรี่”
“เออ แล้วไง กูได้ยินแล้ว ก็กำลังจะหยิบให้นี่ไง” ผมขมวดคิ้วและดูเหมือนว่าคิ้วจะกระตุกหน่อยๆด้วย
“กูไม่ได้หมายถึงบุหรี่ของมึง” ไอ้เก๋งส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้
“...”
“กูอยากได้บุหรี่ของคนๆนั้น” นิ้วเรียวชี้ไปด้านหลังผม ทำให้ผมต้องหันไปมองตามอย่างสงสัย
“ที่สำคัญ กูอยากได้ตัวที่แม่งดูดอยู่ตัวนั้น ทำได้ใช่มั้ย?” มันโน้มมากระซิบข้างๆหูผม
“...........”
กูตอบมาไม่ได้ได้ป่ะล่ะ เชี้ย! มึงชนะนี่ !
.
.
“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” ผมพูดพร้อมยิ้มที่คาดว่าหวานที่สุดในชีวิตไปให้ผู้ชายตรงหน้า ตาคมหันมามองด้วยใบหน้าเรียบเฉย ริมฝีปากบางสีอ่อนพ่นควันเป็นทางยาวดูน่าหลงใหลไปกับใบหน้าหล่อๆแล้วก็น่าตบด้วยความหมั่นไส้ไปพร้อมๆกัน มันยังคงไม่พูดอะไรผมจึงถือวิสาสะนั่งบนโซฟาตรงข้าม
“ที่เต็มหมดแล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเรียบๆเป็นประโยคแรก พูดได้ด้วยว่ะ เชี้ย กูตื่นเต้น -0- แต่ที่เต็มคือเชี้ยไรครับ ก็เห็นอยู่ว่าแม่งนั่งอยู่คนเดียว
“แต่ถ้าอยากนั่งจริงๆ..” มันเว้นวรรคไปนิดแล้วหันมามองหน้าผม
“ก็มานั่งบนตักกู”
โอวววว ไอ้ไก่เผือก!! มึงรุกเร็วไปนะ
คำพูดมันจะทำให้คิ้วกับเส้นเอ็นที่ยึดฝาเท้าอยู่กระตุกหน่อยๆ มันคิดว่าผมมาอ่อยมันใช่มั้ยเนี้ย? สายตาที่มองมาส่อแววท้าทายชัดเจน
แล้วทีแรกทำเป็นมาเมินกู ….
ผมลุกขึ้นยืนแล้วตรงไปหน้าคนตรงหน้าช้าๆ มันก็มองผมนิ่งๆอย่างไม่แปลกใจเท่าไหร่นัก ผมทิ้งตัวลงนั่งบนขาที่ไขว่ห้างอยู่เบาๆจนเจ้าของขามันเลื่อนขาที่อยู่ข้างบนลงให้เท่ากันเพื่อรับน้ำหนักผม
“ตรงนี้หรอครับ” แล้วโน้มลงไปกระซิบที่หู ผมวางมือไปบนบ่ากว้างเบาๆ
“ว่าไงล่ะครับ ตรงนี้ยังว่างจริงๆใช่มั้ย?” ผมยังคงใช้เสียงโทนเดิมกระซิบเบาๆข้างหูมัน โอ๊ย ผมว่าผมค้นพบความกระแดะของตัวเองแล้ว ฮ่าๆๆ แต่ไอ้นี่ยิ่งมองใกล้ยิ่งหล่อว่ะ นัยส์ตาคมสีเข้ม จมูกโด่งเห็นเป็นสันสวย กับริมฝีปากบางเจือกลิ่นบุหรี่จางๆ แต่เหมือนมันอบอวลอยู่รอบๆตัว
ก็มันเพิ่งพ่นไปนี่เนอะ -_-
ผมเอือมไปคว้าบุหรี่ที่เขาคีบไว้ข้างตัวมาถือไว้ อีกข้างก็ลากมือจากลาดไหล่กว้างลงไปตามหน้าอกแกร่ง เรื่อยลงมาที่เอว รู้สึกได้ว่ากล้ามเนื้อแกร่งเกร็งขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าก็ห่างกันแค่คืบ ผมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคมพลางท่องนะโมไปด้วย ..ใช่ที่ไหนเล่า !!
มือแกร่งที่วางอยู่ยกขึ้นมาที่ต้นคอผมแล้วกดท้ายทอยให้ใบหน้าผมลงไปหา แต่ผมรีบเบือนหน้าหนีก่อนที่ริมฝีปากจะได้แตะกัน ทำให้ริมฝีปากร้อนเฉียดไปโดนแก้มผมแทน มันจึงถือโอกาสซุกหน้าลงกับซอกคอผม มือหนาก็เลื้อยมากอดรัดรอบเอวผมไปด้วย
เชี้ย!! ขนลุกอะ
ผมยอมรับว่าผมยั่ว ผมชอบอ่อย เพราะผมอยากได้บุหรี่มันหรอกไม่ได้อยากจูบกับผู้ชายซะหน่อยโว้ย
“ดะ ..เดี๋ยว ..” ผมร้องห้ามเสียงสั่นแบบเฟคนิดๆเพราะที่จริงผมอยากกระชากหัวไอ้บ้านี่ออกจากคอแล้วกระทืบซักที
“มีอะไร” เสียงถามอู้อี้อยู่ที่ซอกคอพร้อมลมหายใจร้อนๆนั่นทำให้ผมย่นคอลงนิดหน่อย จั๊กจี้อะ
“ปะ..ปล่อยผม.. ก่อน..” ผมพยายามดันหน้าอกมันออกแต่ติดที่ว่ามือถือบุหรี่อยู่เลยผลักได้ไม่เต็มแรง เดี๋ยวพลาดจิ้มมันเข้า
“อ้าวๆๆๆ ไอ้เก้า พวกกูไม่อยู่แปปเดียวไปหิ้วสาวที่ไหนมากกวะ เร็วจริงๆไอ้นี่” ยังไม่ทันที่มันจะได้ตอบอะไร เสียงทักที่ดังมาจากข้างหลังผมทำให้คนที่ซุกหน้าอยู่ที่คอผมชะงักแล้วเงยหน้าขึ้นไปมอง มือที่กอดเอวผมไว้คลายออกหลวมๆ ผมจึงหันไปมองผู้ชาย 3 คนที่เพิ่งมาใหม่
“เด็กผู้ชายหรอวะเนี้ย” ไอ้คนที่ร้องทักในตอนแรกพูดขึ้นอีก มันเป็นผู้ชายตัวสูงและหน้าตาเข้มๆค่อนไปทางกวนตีน(นี่ไม่ได้อคตินะ) ส่วนที่เหลือก็จ้องผมนิ่งๆ
“ผม.. ผมขอตัวก่อนนะฮะ” พูดจบผมก็รีบลุกขึ้นเดินออกมาทันทีแบบไม่ต้องรอให้ใครอนุญาต
“ไปเหอะ” ผมเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วบอกไอ้เก๋ง มันก็ลุกขึ้นทันทีเหมือนรออยู่ก่อนแล้ว
“เรียบร้อยแล้วหรอวะ” มันถามยิ้มๆ
“เออดิ ฝีมือระดับนี้แล้ว” เสียงผมติดเหวี่ยงไปนิดแต่ก็ไม่วายอวดฝีมือตัวเอง ผมกดบุหรี่ที่ถือมาลงบนโต๊ะกระเบื้องใสสีดำที่มันนั่งอยู่แล้วปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้นก่อนจะเดินนำไอ้เก๋งออกมา
“หึหึ” ไอ้เก๋งหัวเราะในลำคอเล็กน้อย แล้วเดินตามผมออกมา
“ตกลงว่าไง” ไอ๋เก๋งถามขึ้นทันทีเมื่อผมเข้ามานั่งในรถกับมัน ผมไม่ตอบแต่ล้วงกระเป๋าหนังสีดำใบเล็กออกมาส่งให้มันแทน
“อือหือ มึงล่อฉกมาทั้งกระเป๋าเลยหรอวะ ฮ่าๆ” มันรับไปเปิดดู
“ก็กูยังไม่ทันได้ถาม มันก็เรียกกูไปนั่งเหมือนกูไปอ่อยมันงั้นแหละ”
“แล้วมึงไม่ได้อ่อย?” มันย้อนถามเหมือนไม่เชื่อ ตั้งใจกวนตีนชัดๆเลยสัด!
“แค่ขอไปนั่งด้วยแค่นี้หมายความว่ากูต้องเป็นอย่างนั้นหรอวะ” มันส่ายหน้าน้อยๆ
“คนอื่นอาจจะไม่ แต่มึงมันไม่แน่ไง”
“ทำไม กูเป็นไง” ผมถามอย่างหงุดหงิด
“ก็มึงออกจะน่า....” มันเงยหน้าขึ้นมามองผมตั้งแต่หัวจรดปลายตีนที่หายเข้าไปใต้คอนโทรลรถ
“น่าเชี้ยไร”
“เอา.. ” ไอ้เชี้ยเก๋ง !!
“ต้องให้กูบอกอีกมั้ยเตี้ยว่ามึงน่าเอายังไง” มันยังเน้นคำว่าเอาจนผมเริ่มหงุดหงิดจากที่หงุดหงิดอยู่แล้ว อย่าให้ถึงทีกูบ้างแล้วกัน!
“พอๆ เลิกพูดเลยเชี้ย” แม่ง มาว่าผมเตี้ย ใครจะไปสูงยาวเข่าสองเมตรเหมือนมันล่ะ มันสูงจริงๆนะ หน้าตาก็ดี ตาคมๆที่ดูนิ่งๆนั่นก็ดูดี จมูกก็โด่งสวย ปากบางสีอ่อนน่ามองวงเล็บถ้าไม่ปล่อยหมาออกมาอะนะ ผมเคยบอกใช่มั้ยว่ามันเป็นคนนิ่งๆ แต่เมื่อไหร่ที่มันอยากพูดมันก็พูดไม่หยุดเหมือนกัน
“แล้วเป็นไงได้อะไรบ้าง บุหรี่ตัวนี้พอปะวะ” ผมถามเมื่อเห็นมันยังไม่หยุดรื้อกระเป๋าในมือซักที อยากรู้ว่าไอ้ที่อุตส่าห์หน้าด้านทำไปมันมีประโยชน์บ้างมั้ย แม้จะไม่รู้ก็เถอะว่ามันจะอยากได้ไปทำไม
“ก็ดี” มันพูดก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดเก๊ะหน้ารถแล้วโยนกระเป๋าตังค์ที่มันรือๆค้นๆจนพรุนแล้วโยนลงไป
แปลว่าผ่านซินะ แต่มันก็แน่อยู่แล้วล่ะฝีมือระดับโนเบลสุดหล่อแล้ว เรื่องแบบนี้ถนัดอยู่แล้ว แค่ให้ไปถามชื่อน่ะน้อยไป ฉกมาทั้งกระเป๋านั่นแหละรู้ยันบ้านเลขที่ ฮ่าๆๆ
TBC..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - ♥
Teachchy Talking
โฮฮฮฮ ตอนที่หนึ่งมาแล้วววว #แหกปากให้โลกรู้ อยากเป็นคนคิดเร็ว ทำเร็วบ้างอยู่หรอกนะคะ แต่มันทำไม่ได้ แต่ละตอนถึงได้โหลดช้าเหลือเกิ๊น กว่าจะเขียนเสร็จ แถมยังรู้สึกขาดๆเกินๆอีกตั้งหาก -..- เฮ้อออออ วันนี้วันดี ขอให้สิ่งดีๆกระหน่ำใส่หัวกันทุกคนนะคะ เอิ๊กๆๆๆ
ความคิดเห็น