▶shifting [yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : challenge :: Intro ::

             

Intro  ♥

“เอาล่ะค่ะนักศึกษา วันนี้เลิกคลาสแค่นี้นะคะ” 

ทันที่เสียงหวานที่ก้องกังวานไปทั่วห้องร่วมชั่วโมงกว่าๆเอ่ยประโยคนี้ออกมา หนังตาที่ใกล้จะปิดของผมก็เหมือนได้รับแรงกระตุ้นให้เปิดกว้างขึ้น  ความง่วงที่รบกวนมาตลอดชั่วโมงหายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน (แลดูเว่อร์มากมายอะ)  ผมรีบกวาดข้าวของทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะ ยัดลวกๆลงกระเป๋าทันที

“มึงจะรีบไปไหนวะ”  ไอ้แฟ้มที่นั่งอยู่ๆผมเอ่ยถาม ก่อนจะอ้าปากหาวโชว์ลิ้นไก่แบบไม่มีกั๊ก ขัดกับใสๆของมันมาก

“วันนี้กูรีบว่ะ”  ผมตอบสั้นๆ

“อย่างมึงนี่นะรีบ วันนี้ไม่เตะบอลหรอวะ”  ไอ้รันชะโงกหน้าเข้มๆของมันจากหลังไอ้แฟ้มมาถามอีกคน

“กูมีนัด”

“นัดสาวที่ไหนไว้อีกล่ะวะ ใช่น้องแพรที่มึงเพิ่งควงหรือป่าว” ไอ้แฟ้มยังคงถามต่อ

“ก็ประมาณนั้น” ผมยิ้มเมื่อคิดถึงน้องแพรที่ไอ้แฟ้มพูดถึง ผู้หญิงคนนี้จัดว่าน่ารักจนถึงขั้นสวยเลยทีเดียว

“กูไปก่อนนะ อย่าลืมปลุกมันด้วย”   ผมชี้ไปที่หัวสีน้ำตาลยุ่งๆของไอ้ซายด์เพื่อนอีกคนที่นั่งถัดจากไอ้รัน ไอ้นี่มันยังไม่เลิกสิงโต๊ะอีกหรอวะ  มันเป็นคนที่ชอบนอนเป็นชีวิตจิตใจเลยล่ะครับ นอกจากหน้านิ่งๆมึนๆของมันแล้ว ชอบทำหน้าเหมือนจะหลับอยู่ตลอดเวลา

“กูไปล่ะ”   ผมโบกมือลาพวกมันก่อนจะรีบตรงไปยังโรงจอดรถที่รถผมจอดไว้

เสียงหัวเราะหยอกล้อกันดังขึ้นเบาๆแต่ก็พอได้ยิน ทำให้ผมต้องชะลอฝีเท้าลง  ในลานจอดรถมืดๆติดจะหลอนนิดหน่อยอย่างนี้ใครมันมาเล่นอะไรกันวะ  ผมเดินตามเสียงนั้นไปด้วยความอยากรู้  อย่างน้อยก็ขอพิสูจน์ให้แน่ใจเถอะว่าเป็นคน ผมจะได้ไม่เสียเวลาวิ่งไง -_- 

ผมสาวเท้าเข้าไปใกล้ๆ ซอกเล็กแคบของตึกคณะกับโรงจอดรถ ก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่งที่ลำตัวแนบสนิทจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน  นี่ถ้าผมไม่รู้จักผมคงคิดว่าทั้งสองเป็นแฝดสยามแน่ๆ -_-  แขนเรียวโอบรอบคอของร่างสูง มือหนาของฝ่ายชายก็เคล้นคลึงอยู่ที่เอวบาง ทั้งสองพูดคุยกันเบาๆอย่างที่ผมไม่ได้ยิน  แล้วผู้ชายคนนั้นก็แนบจูบลงมาที่ริมฝีปากบาง

“อื้มม..” เสียงครางอย่างพอใจดังอยู่ในลำคอเรียว พอชายหนุ่มผละริมฝีปากออก ปากบางก็ตามเข้าไปประกบใหม่อย่างร้อนแรง  แล้วผู้ชายคนนั้นก็พลิกให้แผ่นหลังบางแนบชิดไปกับกำแพงทำให้ผมเห็นอย่างของเธอชัดเจนขึ้น

ผมคิดว่าผมเปลี่ยนใจวิ่งตอนนี้ยังทันมั้ยวะ..

..แต่ผมก็ตะลึงเกินกว่าที่จะทำอย่างนั้นซะแล้วล่ะ

“แพร..”  ผมหลุดปากออกไปเบาๆแต่ดูเหมือนมันจะไม่เบาอย่างที่ผมคิดซักเท่าไหร่ เพราะทั้งคู่รีบผละตัวออกจากกันแล้วหันมามองผมทันที

“โน..”  ผู้หญิงคนนั้นอุทานอย่างตกใจ ตากลมสวยเบิกกว้างขึ้น

จริงอยู่ที่ผมเพิ่งคบกับแพรได้ไม่นาน แต่ก็ไม่ได้หมายความเธอจะทำตัวอย่างนี้ได้ใช่มั้ยล่ะครับ หรือผมคิดมากไป?

“โนฟังก่อนนะ คือแพร.. แพร..”  ผมเงียบรอให้เธอได้อธิบายหรือแก้ตัว แต่เหมือนเธอจะนึกไม่ออก..

“โน ..เอ่อ..ผมคงเข้ามาขัดจังหวะ ขอโทษด้วยนะครับ”  ผมมองใบหน้าสวยที่ซีดเผือกอย่างเจ็บปวด 

“โน  โนเข้าใจผิดนะคือแพร แพรแค่  แค่..”  แพรทำท่าจะเดินเข้ามาหาผม

“แพร”   เสียงเรียกของไอ้คนข้างหลังทำให้แพรชะงักแล้วหันไปมองก่อนที่คิ้วเรียวสวยนั่นจะขมวดมุ่นกว่าเดิม  เธอคงลำบากใจไม่น้อยเลยซินะ..

ผมก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วปล่อยออกมายาวๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วส่งยิ้มไปให้เธอเล็กน้อย

“ผมขอตัวก่อนนะ”  

ผมมองหน้าแพรที่ยังคงมีสีหน้าร้อนรนเหมือนอยากพูดแต่พูดไม่ออก   แล้วตวัดสายตามองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆแพร   มันเองก็สบตาผมด้วยสีหน้าเรียบเฉย  และก่อนที่ผมจะหันหลังเดินจากทั้งสองมา   ปากบางๆของมันก็กระตุกยิ้มมุมปากมาให้อย่างน่าหมั่นไส้...

TBC..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - ♥

Teachchy  Talking

เฮลโลลลลลลลลลล  มีใครผ่านมาอ่านบ้างเอ่ย  ใครที่ผ่านเข้ามาแล้วก็อย่าเพิ่งรีบผ่านเลยไปนะคะ พลีสสส รับของฝากกันก่อน ไรเตอร์ขอฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากหัวใจ ฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ จุ๊บ ♥