ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    การเดินทางของชีวิต

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ สิ่งที่ไม่เข้าใจ

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 55


    กาลครั้งหนึ่ง....

         ในชีวิตของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย เธอมีครอบครัวเล็กๆ ที่สมบูรณ์แบบ
    มีพ่อแม่ พี่ชายน้องชาย และตัวเธอเอง 
    เด็กหญิงเติบโตมาด้วยความรักความห่วงใยที่โอบอุ้มห่อหุ้มร่างกายเธอตลอดมา
    เธอไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เดินตามเส้นทางที่พ่อและแม่ปูไว้ให้ ทำให้ชีวิตเธอเรียกได้ว่า เกือบจะสมบูรณ์แบบ
    แต่ที่มันยังไม่สมบูรณ์แบบสักที เป็นเพราะว่ามีบางอย่างขาดหายไป บางอย่างในใจเธอที่ทำให้รู้สึกว่ายังไม่สมบูรณ์

    เธอเข้าไปถามพ่อ "ว่าอะไรในตัวเธอที่ขาดหายไป"
    พ่อตอบว่า "ลูกสมบูรณ์แบบ"

    เธอเข้าไปถามแม่ "ว่าอะไรในตัวเธอขาดหายไป"
    แม่ตอบว่า "ลูกสมบูรณ์แบบ"

    เธอเข้าไปถามพี่ชาย "ว่าอะไรในตัวเธอขาดหายไป"
    พี่ชายเธอตอบว่า "น้องช่างสมบูรณ์แบบ"

    สุดท้าย. เธอเข้าไปถามน้องชาย ซึ่งเธอก็ไม่หวังอะไรกับคำตอบ
    น้องชายเธอตอบว่า "สิ่งที่พี่ขาดหายไปคือ ความรู้สึก"

    เด็กหญิงถามกลับ "ความรู้สึกคืออะไร"
    น้องชายตอบว่า "ความรู้สึกคือสิ่งที่คนเราแสดงออกมาผ่านการกระทำ"

    เด็กหญิงยิ่งสงสัย "งั้น การนอนไม่ใช่ความรู้สึกหรือ? การกิน การเดิน ไม่ใช่ความรู้สึกหรือ ?"

    น้องชายส่ายหน้า "ผมไม่ได้หมายถึงความรู้สึกแบบนั้น"

    เด็กหญิงทำหน้างฉงน "แล้วน้องหมายถึงอะไร ?"

    น้องชายตอบ "พี่ขาดความรู้สึก รัก ชอบ โกรธ เศร้า พี่ขาดจิตวิญญาณ  "

    เด็กหญิงแปลกใจ เหตุใดน้องชายเธอจึงรู้อะไรมากมายขนาดนี้ "ทำอย่างไรพี่ถึงจะมีความรู้สึกพวกนั้น"

    น้องชายตอบ "บอกไม่ได้ ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง"

    เด็กหญิงถามต่อ "มีอะไรอีกที่พี่ขาดหายไป"

    "..." น้องชายไม่ตอบ และเดินจากไป  เด็กหญิงเริ่มเข้าใจ เธอต้องเรียนรู้ด้วยตัวของเธอเอง



    ...........

    ..........

    ...........



    เด็กหญิงเข้านอน ฝันถึงความสงสัยที่เธอมีอยู่

    ฝันถึงความรักในแบบต่างๆ  ความรักที่สุขสมหวัง 

    มันช่างหอมหวาน มีแต่ความสดใส 

    ความรักที่ทุกข์ระทม

    เธอเห็นผู้คนร้องไห้ บรรยากาศหม่นหมอง

    การที่ต้องสูญเสียคนรักไป มันเป็นความทุกข์ที่ไม่อาจบรรยายได้

    .....

    เด็กหญิงตื่นจากนินทรา

    ในใจฉงนยิ่งนัก เมื่อมีรักแล้วมีทุกข์ แล้วจักมีรักไปทำไม

    เหตุใดผู้คนจึงฝักใฝ่หาความรัก  




    เด็กหญิงเดินออกไปนอกบ้านในยามเช้า

    เธอเห็นแม่นกป้อนอาหารลูกนก 

    ความรักแบบนี้เรียกว่าการให้

    เธอจึงเข้าใจ  ความรักอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล

    มันอยู่ทุกที่ ที่ใจเราสัมผัสถึง

    ยังมีความรักอีกหลายแบบ ที่เด็กหญิงยังไม่รู้จัก

    ต้องใช้ใจนำทาง  จึงจะมองเห็น และสัมผัสได้

    และเมื่อมีความรัก ความรู้สึกอื่นๆ ก็จะตามมา 

    เพราะความรัก ได้ให้กำเนิดทุกสิ่ง


    .............

    คำตอบอยู่ไม่ไกล้ไม่ไกล ลองเดินออกไปแล้วใช้ความรู้สึกนำทาง






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×