ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : Part19
------------------------------ ---------------------------- ตึกๆหัวใจของฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ จู่ๆก็หิวเลือดขึ้นมาเเละตอนนี้ฉันก็ควบคุบตัวเองไม่ได้เเล้ว"เเฮ่!"ฉันวิ่งเข้าฮิมดิสจับล็อกคอ หมอนั้นพยายามดิ้นสุดกำลังเเต่ไม่สำเร็จ ฉันจับหมอนั้นเหวี่ยงใส่โขนหินก่อนจะวิ่งเข้าไปซ้ำเเต่ขวับ!มีมือมาจับเเขนฉันไว้ ขวับฉันหันไปมองยัยเซเรน่านี้เอง เพี๊ยะ!ฉันตบหน้ายัยนั้นก่อนจะ ตุ้บ!ฉันถีบยัยนั้นจนเต็มเเรงเเล้วหันไปหาฮิมดิส กล้าดียังไงมาทำโครนอสห๊า!!ตุ้บๆๆๆ!ฉันเตะรัวไม่ยัง
พลั่ก!ยัยเซเรน่าผลักฉันออกก่อนจะ เพี๊ยะตุ้บ!!ตบหน้าฉันเเล้วถีบฉัน โมโหเเล้วน่ะเว้ย"เเฮ่!!" พึ่บชึก!!ฉันกัดเเขนยัยเซเรน่าเเล้วดูดเลือดอย่างรวดเร็ว "อ๊ากกก!!"ยัยนั่นร้องด้วยความเจ็บปวด ชึกตุบ!!ฉันปล่อยเเขนเเล้วเหวี่ยงยัยนั่นไปโดนต้นไม้ ฉันเช็ดเลือดออกจากปาก ก่อนจะวิ่งไปหาพวกพี่ๆ"เรารีบไปกันเถอะ เอ่อเเล้วพ่อไปไหนล่ะ"ฉันไม่เห็นพ่อตั้งเเต่ออกมาเเล้ว"ฉันให้เวลพาพ่อเอ๊ย!คุณลุงหนีออกไปก่อนเเล้วอยู่ที่นี้อันตราย"อเดมพูด"อืม งั้นเราไปกันเถอะ"พี่ซูซานพูดก่อนจะช่วยพยุงโครนอสลุกขึ้น อเดมกลายร่างเป็นหมาป่าพี่ทั้งสองช่วยกันยกโครนอสขี่หลังอเดมตามด้วยฉันขึ้นพี่ซูซานปิดท้ายด้วยพี่วิเวียน ฉันโอบกอดโครนอสจากทางด้านหลังนายต้องไม่เป็นไรน่ะ เลือดที่หัวไหลมาเป็นทางคงจะกระเเทกเเรงมาสิน่ะ ฉันมองโครนอสความรู้สึกของฉันตอนนี้มันบอกไม่ถูกอยากจะร้องไห้หรือโมโหดีน่ะ หนึ่งอยากร้องเพราะเป็นห่วงผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ สองโกรธที่เข้าหลงรักพี่สาวฉัน นายจะรู้มั้ยว่ามีฉันคอยดูเเลเป็นห่วงอยู่ลึกๆ~3ชั่วโมงผ่านไป~เราก็มาถึงหมู่บ้านของหมาป่า อเดมอุ้มโครนอสขี่หลังไปยังที่พักก่อนจะให้หมอประจำหมู่บ้านปฐมพยาบาลให้ หลังจากตรวจดูอาการเสร็จ ก็ไปดูเเผลของพวกพี่ๆ ฉันปลีกตัวออกมาหาพ่อ"พ่อค่ะ พ่อเป็นไงบ้าง"ฉันเดินเข้ากอดพ่อก่อนจะพูดขึ้น"พ่อก็ไม่ได้เป็นไรมากนิ ว่าเเต่ลูกเถอะทำเเผลหรือยัง"
พ่อถามด้วยความเป็นห่วง"หนูไม่เป็นไรมากหรอค่ะ เอ่อเเต่เพลียนิดหน่อยค่ะ งั้นหนูขอไปอาบนำนอนน่ะค่ะ ง่วงไม่ไว้เเล้ว"ฉันพูดก่อนจะเดินออกไป ยังที่พัก เฮ้อ~เเล้วต่อไปมันจะเกิดอะไรบางน่ะฮิมดิสคงไม่เอาฉันไว้เเน่ จะทำไงดีเนี่ยไหนจะต้องดูเเลสร้อยนี้อีก เเม่ค่าาา~ช่วยบอกหนูทีว่ามันเป็นไงมาไงหนูจะได้จัดการมันไปที่เลย ระหว่างกลับที่พักฉันนึกเเม่ตลอดจนมาถึงที่พักก่อนจะอาบน้ำเเล้วนอนตอนนี้ฉันไม่สนเเล้วใครเป็นไงเเต่ตอนนี้ฉันง่วงมากกกกนอนเเล้วน่าาา~
พลั่ก!ยัยเซเรน่าผลักฉันออกก่อนจะ เพี๊ยะตุ้บ!!ตบหน้าฉันเเล้วถีบฉัน โมโหเเล้วน่ะเว้ย"เเฮ่!!" พึ่บชึก!!ฉันกัดเเขนยัยเซเรน่าเเล้วดูดเลือดอย่างรวดเร็ว "อ๊ากกก!!"ยัยนั่นร้องด้วยความเจ็บปวด ชึกตุบ!!ฉันปล่อยเเขนเเล้วเหวี่ยงยัยนั่นไปโดนต้นไม้ ฉันเช็ดเลือดออกจากปาก ก่อนจะวิ่งไปหาพวกพี่ๆ"เรารีบไปกันเถอะ เอ่อเเล้วพ่อไปไหนล่ะ"ฉันไม่เห็นพ่อตั้งเเต่ออกมาเเล้ว"ฉันให้เวลพาพ่อเอ๊ย!คุณลุงหนีออกไปก่อนเเล้วอยู่ที่นี้อันตราย"อเดมพูด"อืม งั้นเราไปกันเถอะ"พี่ซูซานพูดก่อนจะช่วยพยุงโครนอสลุกขึ้น อเดมกลายร่างเป็นหมาป่าพี่ทั้งสองช่วยกันยกโครนอสขี่หลังอเดมตามด้วยฉันขึ้นพี่ซูซานปิดท้ายด้วยพี่วิเวียน ฉันโอบกอดโครนอสจากทางด้านหลังนายต้องไม่เป็นไรน่ะ เลือดที่หัวไหลมาเป็นทางคงจะกระเเทกเเรงมาสิน่ะ ฉันมองโครนอสความรู้สึกของฉันตอนนี้มันบอกไม่ถูกอยากจะร้องไห้หรือโมโหดีน่ะ หนึ่งอยากร้องเพราะเป็นห่วงผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ สองโกรธที่เข้าหลงรักพี่สาวฉัน นายจะรู้มั้ยว่ามีฉันคอยดูเเลเป็นห่วงอยู่ลึกๆ~3ชั่วโมงผ่านไป~เราก็มาถึงหมู่บ้านของหมาป่า อเดมอุ้มโครนอสขี่หลังไปยังที่พักก่อนจะให้หมอประจำหมู่บ้านปฐมพยาบาลให้ หลังจากตรวจดูอาการเสร็จ ก็ไปดูเเผลของพวกพี่ๆ ฉันปลีกตัวออกมาหาพ่อ"พ่อค่ะ พ่อเป็นไงบ้าง"ฉันเดินเข้ากอดพ่อก่อนจะพูดขึ้น"พ่อก็ไม่ได้เป็นไรมากนิ ว่าเเต่ลูกเถอะทำเเผลหรือยัง"
พ่อถามด้วยความเป็นห่วง"หนูไม่เป็นไรมากหรอค่ะ เอ่อเเต่เพลียนิดหน่อยค่ะ งั้นหนูขอไปอาบนำนอนน่ะค่ะ ง่วงไม่ไว้เเล้ว"ฉันพูดก่อนจะเดินออกไป ยังที่พัก เฮ้อ~เเล้วต่อไปมันจะเกิดอะไรบางน่ะฮิมดิสคงไม่เอาฉันไว้เเน่ จะทำไงดีเนี่ยไหนจะต้องดูเเลสร้อยนี้อีก เเม่ค่าาา~ช่วยบอกหนูทีว่ามันเป็นไงมาไงหนูจะได้จัดการมันไปที่เลย ระหว่างกลับที่พักฉันนึกเเม่ตลอดจนมาถึงที่พักก่อนจะอาบน้ำเเล้วนอนตอนนี้ฉันไม่สนเเล้วใครเป็นไงเเต่ตอนนี้ฉันง่วงมากกกกนอนเเล้วน่าาา~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น