รัตติกาลแห่งดวงจันทร์ (full moon)

ลำดับตอนที่ #15 : Part 14

     เวลกับอเดมนั่งปรึกษากันอยู่สักพักเเล้วก็เดินออกมาเวลหันไปพูกับโครนอสที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องคงจะเป็นเรื่องที่พวกเขาวาง
เเผน เเล้ว ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลยหล่ะ "เราไปกันเถอะ"เวลพูด อืมเราต้องเดินทางกันเเล้วนี้มัน5โมงเย็นเเล้วนิ
เมื่อเดินออกมาเราก็ต้องหยุดชงัก ก็พวกเราไม่รู้ว่าฮิมดิสอยู่ที่ไหนน่ะสิ!! "ดูนั่น"โครนอสชี้ขึ้นไปบนฟ้า มันมีเเสงบางอย่าง
ทางทิศเหนือ "หรือว่าจะเป็นพวกฮิมดิส"เวลพูดขึ้น ไม่รอช้าพวกเรารีบไตามทางของเเสงนั้น ตึกๆหัวใจฉันเต้นเเรงมากด้วย
ความตื่นเต้น ฉันมองหน้าทุกคนที่กำลังวิ่งอยู่เเต่ยกเว้นโครนอสที่บินอยู่เหนือศรีษะ ฉันกลัวว่าพวกเราคนใดคนหนึ่งต้องเป็น
อะไรเพราะฮิมดิสไม่ธรรมดาเเน่ พวกเราใช่เวลาประมาณ30นาที ก็มาถึง
ฮิมดิสอยู่ที่นี้จริงๆด้วย เเล้วเเสงที่ว่านี้มันเป็นเเสงของสร้อยที่ห้อยอยู่ที่คอฮิมดิส พวกเราหลบอยู่ที่หลังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
"เรามาเริ่มเเผนกันเลย "เวลพูดเสร็จก็หันไปพยักให้โครนอสเเละเหมือนโครนอสจะเข้าใจ เค้าบินขึ้นฟ้าทำให้พวกเเวมไพร์ที่อยู่ข้างนอกเห็นรวมถึงฮิมดิสด้วย"จับมันให้ได้ คนทรยศ คิดว่าฉันไม่รู้หรอว่าเเกไปอยู่ข้างศัตรู"ฮิมดิสพูดอย่างเกี้ยวกร้าด  อ้ออย่างงี้นี้เองให้โครนอสเป็นตัวล้อเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ ทำให้เเวมไพร์ที่อยู่เเถวนั้นวิ่งตามโครนอสไปจดหมด ที่นี้ทางก็สะดวกเเล้ว"เอาหละพวกเราเข้าไปกันเถอะ"เวลพูดเมื่อวิ่งออกมาเเล้ว OoOนี้มันคฤหาร์หรือวังกันว่ะเนี่ย นี้ใหญ่กว่าบ้านฉันอีกน่ะเนี่ยทั้่งหมดทำมาจากทองคำกับคริลตัลล้วนๆ"มัว เเต่ยืนตะลึงอยู่นั่นเเระ เดี๋ยวพวกมันก็โผล่มาหรอ"อเดมขวักมือเรียก เมื่อฉันหันไปมองทุกคนเข้าไปกันหมด มีฉันที่ยืนเอ๋ออยู่คนเดียว  หว๊า!!ฉันรีบวิ่งไปทางประตูที่อเดมยืนอยู่ เมื่อเข้ามาข้างในOoO มันทำให้ชั้นเวียนหัวเลยหล่ะ คฤหาร์หลังนี้มีหกชั้นเเต่ละชั้นมีมากกว่า20ห้อง อะไรจะปานนั้นคฤหาร์นี้อยู่กันกี่ตัวว่ะ เเล้วพ่อกับพี่วิเวียนหล่ะมันเอาปายว้ายหนาย!!โอ๊ย จะเป็นลมวันนี้จะหาเจอไหมเนี่ย มันมีบัดไดสองข้างเเล้วจะขึ้นฝังไหนก่อนเนี่ย เเค่เห็นบันไดขาอ่อนเเต่ละชั้นมีมากกว่า50ขั้น อย่าให้เจอฮิมดิสน่ะเเม่จะถีบตกบันไดให้หายเเค้นเลย "เอางี้ฉันกับซูซานจะขึ้นไปทางขวาส่วนซาบีน่ากับเวลขึ้นไปทางซ้าย"ฉันที่กำลังจะค้านเเต่อเดมเหมือนรู้ทันจับมือพี่ซูซานวิ่งขึ้นไปก่อน หน๊อย!อีตานี่กล้าดียังไงฉวยโอกาสพี่สาวฉันห๊า! ฉันหันหน้าไปท่าเวลด้วยสีหน้าเซ็งๆ
เวลมองหน้าฉันก่อนจะพยักหน้าเออออตามอเดมก่อนจะเดินนำหน้าฉันขึ้นไปข้างบน เมื่อขึ้นมาชั้นที่หนึ่ง เปิดห้องเเรก เเม่เจ้าโว๊ย!ห้องนี้มันใหญ่กว่าห้องโถงบ้านอีกเเล้วชาติน้ฉันจะช่วยพ่อกับพี่วิเวียนได้มั้ยเนี่ยห้องเเรกไม่มีอะไรว่างเปล่าเเละเงียบเเละห้องถัดไปก็เหมือนกัน ทั้งหมด!!เเล้วมันสร้างทำเพื่อ? เเต่ฉันรู้สึกเเปลกตลอดเวลาที่เปิดดูเเต่ละห้องมันเป็นห้องว่างเปล่าก็จริงเเต่มันเหมือนมีอะไรผิดปกติ ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เราหากันมาเรื่อยจนมาถึงชั้น5ให้ตายเถอะฉันของพูดตรงนี้เลยเถอะถ้าออกไปได้ฉันไม่กับมาเยียบที่นี้อีก เวลเปิดประตูห้องเเรกเราก็รู้สึกเเปลกอีกเเล้วเเต่มันไม่เหมือนห้องที่เปิดผ่านๆมา ฉันมั่นใจว่าพี่วิเวียนกับพ่อต้องอยู่ที่นี้เเละเหมือนว่าเวลก็คิดเเบบเดียวกับฉันเราสองคนเดินเข้ามาข้างใน ฉันเดินมาเรื่อยจน ตึ้ง!!ฉันเดินชนอะไรซักอย่าง เมื่อหันหน้าไปมองมันเป็นกระจกเเต่มันเป็นกระจกใส่ธรรมดาเเต่เเปลกทำไมีกระจกกลางห้อง  "แฮ่!!"เวลกลายร่างเป็นหมาป่า ก่อนวิ่งเข้าใส่กระจกนั้น ตึ้งๆๆ!!เวลพุ้งเข้าหา
กระจกรัวๆไม่หยั่ง "คุณลุงกับวิเวียนอยู่ในนี้"เวลพูดเส็รจก่อนจะพุ้งเข้าหากระจกอีก ห๊า!!ในกระจกเนี่ยหรอ ฉันไม่รอช้าก่อนจะพุ้งเข้าหากระจกอีกคน ตึ้งๆๆๆๆๆ!!!!!ฉันกับเวลช่วยกันทำลายกระจกอย่างบ้าคลั่ง จนในที่สุด เพล้ง!!กระจกเเตกเเล้วไชโย เฮ้ย!นั้นพ่อกับ
พี่วิเวียนนิฉันถลาวิ่งไปหาสองคนนั้น "หนูคิดถึงพ่อมากเลย"ฉันพูดไปน้ำตาไหลไป "พ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน"พ่อพูดพร้อมกอดฉันกับพี่วิเวียน "ผมว่าเรารีบไปจากที่นี้เถอะครับ"เวลพูดก่อนจะพยุงพ่อส่วนฉันจับพี่วิเวียนลุกขึ้นพวกเราออกมาเห็นอเดมกับพี่ซูซานวิ่งมาทางนี้"พ่อ!"พี่ซูซานวิ่งเข้ากอดพ่อ หลังจากนั้นพวกเราก็พากันวิ่งลงมา ฉันกับพี่สองคนวิ่งตามหลังส่วนเวลคอยวิ่งดูลาดราวข้างหน้ากับอเดม เมื่อวิ่งมาถึงด้านล่าง ปึ้ก!!โอ๊ยฉันวิ่งสะดุดล้มพี่วิเวียนกับพี่ซูซานที่วิ่งพ้นออกไปเเล้ววิ่งกลับมาช่วยฉันเเต่ก่อนจะออกไป ปึ้ง!!ประตูปิด!!โอ้ไม่อย่าทำกับฉันอย่างงี้ เราสามคนติดอยู่ในนี้"เข้ามาเเล้วคิดว่าจะออกไปง่ายๆงั้นหรอ"เสียงยัยเซเรน่าดังออกมาจากชั้นบนสุดก่อนจะกระโดดลงอย่างท่าเยอะ "ฉันไม่กลัวเเกเหรอ"พี่วิเวียนพูด"พวกเรามีสามเเต่เเกมีหนึ่ง"พี่ซูซานพูดก่อนจะเดินมาข้างหน้ากับพี่วิเวียนพร้อมตั้งท่ารับมืออย่างมั่นใจ"เเค่ฉันคนเดี๋ยวก็จัดการพวกเเกได้เเล้ว"เซเรน่าพูดพร้อมยิ้มอย่างมั่นใจ"งั้นมาคอยดูกัน"ฉันเดินเข้ามายืนอยู่ตรงกลางระหว่างพี่ๆ เราสามคนมองยัยเซเรน่าอย่างมั่นใจ เเละเเล้วก็ถึงตาล้างเเค้น ฮึ!ยัยเซเรน่า......

                               ...........................................................................................................................................