ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รัตติกาลแห่งดวงจันทร์ (full moon)

    ลำดับตอนที่ #8 : Part 7

    • อัปเดตล่าสุด 19 เม.ย. 55


     ...ซาบีน่า...
      ฉันเห็นพี่ซูซานยืนคุยกับหมาป่าหนุ่มที่แอบมองพี่ซูซานที่น้ำตกสงสัยคงจะขายขนมจีPบอยู่เเน่ เฮ้อ!!หงุดหงิด เห็นคนมีคู่ ว่าเเต่พี่วิเวียนกับนายเวลออกไปหาเลือดสัตว์ ไปตั้งนานเเล้วยังไม่มาเลย  "นี่มานั่งทำอะไรคนเดียวเนี่ย"พี่ซูซานเดินมาข้างหลังเเล้วมานั่งลงข้างฉัน''ก็นั่งคิดว่าพี่สาวตัวเองเนี่ยเนื้อหอมจัง ถึงมีหนุ่มหมาป่ามาคอยตามจีบ''ฉันพูดออกไปทำเอาพี่ซูซานทำหน้าไม่ถูกเลย"จะบ้าเหรอ!!"พี่ซูซานเอ่ยขึ้นกลบความเขิน"'งั้นเหรอ เเต่เมื่อกี้ฉันได้ยินเเว้วๆว่าเค้าจะชวนพี่ไปไหนพรุ่งนี้น่า"ฉันพูดยียวนพี่ซูซาน"นี้แอบฟังเหรอ"พี่ซูซานถามขึ้น
    "ป่าว ก็เเค่ได้ยินประโยคสุดท้ายพอดี"ฉันพูดพร้อมทำหน้ากวนประสาทพี่ซูซาน"นี่ เลิกทำหน้าแบบนั้นได้เเล้ว"พี่ซูซานพูดก่อนจะผลักหน้าฉันออกห่าง "เเล้วทำไม ต้องหน้าเเดงด้วยหล่ะ"ฉันยังหยอกพี่ซูซานต่อ"นี่ เลิกหยอกกันได้เเล้ว"เสียงพี่วิเวียนเดินเข้ามากับเวลพอดี"ว้าว! เลือดมาเเล้ว"พี่ซูซานเดินเข้าไปหาพี่วิเีวียนก่อนหยิบขวดที่มีเลือดยกขึ้นดื่ม ฉันเห็นดังนั้นแล้วรีบหันหน้าหนีไม่ไหวอ่ะ ฉันพยายามชินกับมันให้ได้เเต่ก็ไม่ได้ผล ตกดึกจู่ๆฉันก็ตื่นขึ้น ฉันรู้สึกหึวมากๆ จากนั้นรีบวิ่งไปหยิบขวดเลือดใจสั่งบอกว่าอย่าแต่ร่างกายไม่ยอมฟัง ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ มันรู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นอีก อาการแบบนี้ไม่ชอบเลย ฉันยกขวดเลือดดื่มจนหมดเกลี้ยง มันทำให้อาการเเน่นหน้าอกหายปลิดทิ้ง เเต่กลิ่นคาวของเลือดมันฟุ้งขึ้นสมอง ฉันรู้สึกเวียนหัวเเล้วล้มนอนกองอยู่ที่พื้น...
     ...วิเวียน...
    เช้ารุ่งขึ้น เมื่อคืนฝันดีจังฉันตื่นขึ้นเเล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ"อ้า!! สดชื่นจัง..เอ๊ะ?"ฉันพูดขึ้นก่อนเห็นซาบีน่านอนอยู่ที่พื้นเเล้วไหนจะขวดเลือดที่ตกอยู่ที่พื้น สงสัยอาการกำเริบ ซาบีน่าจะกินเลือดก็ต่อเมื่อตัวเองหิวมากจนควบคุมไม่ได้ ฉันสงสารน้องจัง ฉันยกซาบีน่านอนลงบนเตียงก่อนจะหาผ้าชุบน้ำเช็ดเลือดที่เปื้อนเต็มไปหมด "อ้าว ซาบีน่าเป็นไรเนี่ย"ซูซานพูดขึ้น"ก็อาการหิวเลือดน่ะสิ"
    ฉันตอบซูซานที่เพิ่งตื่น
    "สงสารน้องจัง"ซูซานพูดขึ้นก่อนจะลุกเดินมาดู "ไปล้างหน้าอาบน้ำก่อนไป"ฉันบอกซูซานก่อนที่น้องสาวจะเิดินออกไปเข้าห้องน้ำเวลาผ่านไป 20นาทีซูซานก็เดินออกมาจากห้องน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จ "ซูซาน"จู่ๆนายอเดมก็โผล่มาตอนไหนไม่รู้"อะไร"ฉันถามขึ้น"ฉันมาหาซูซาน"หืม มาหาซูซานเหรอ'"ฉันมาเเล้วไหนบอกสิ ว่าจะพาฉันไปไหน"หืม 2คนนี้รู้จักกันเมื่อไร เเล้วจะชวนกันไปไหน"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองน่ะไปเถอะ"
    อเดมพูดพร้อมกับกวักมือเรียกซูซาน"เดี๋ยวฉันมานะ"ซูซานพูดก่อนเดินออกไป สองคนนี้ชักเเปลกๆเเหะ 

               ........................................................................................................

                               ช่วยเม้นด้วยน่ะ จะได้มีกำลังใจเเต่งต่อ ขอบคุณค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×