รัตติกาลแห่งดวงจันทร์ (full moon)

ลำดับตอนที่ #13 : Part 12

          โอ๊ย ทำไมปวดไปทั้งตัวน่ะ เมื่อฉันลืมตาขึ้นมองสิ่งรอบกายไม่คอยชัดเมื่อปรับสายตาให้เข้าที่ ฉันถูกมัดมือไขว้หลังด้วยเชือก เเละเมื่อหันไปข้างๆก็เห็นเวลนั่งก้มหน้านิ่ง "เวล"ฉันเรียกเวลด้วยเสียงเเผ่วเบา"ซาบีน่าเธอฟื้นเเล้วเหรอ"เวลพูดเสียงตื่นเต้น
"อืม ว่าเเต่พี่วิเวียนหละ"ฉันถามขึ้นเมื่อมองไปรอบๆไม่มีใครเลยนอกจากฉันกับเวล"เอ่อ วิเวียนถูกขังอยู่กับพ่อของเธอ...ฉันขอโทษที่ดูเเลพี่สาวเธอไม่ได้"เวลพูดด้วยเสียงรู้สึกผิด เฮ้อ!ดูจากสภาพเวลตอนนี้ก็ไม่ต่างกับฉัน ทำไมฉันไม่ได้เรื่องอย่างงี้นี้
"ไม่เป็นไรเหรอเเต่ตอนนี้เราต้องหาทางออกก่อน"
ฉันพูดพร้อมมองซ้ายมองขวาเห็นเเต่ประตูที่ล็อกอย่างเเน่นหนา...เเต่เมื่อมองไปข้างบนมีช่องสี่เหลี่ยมขนาดพอที่คนๆหนึ่งสามารถออกไปได้ เเต่มันสูงมาก ส่วนฉันเองก็ถูกมัดมือเเบบนี้คงจะลำบากหน่อยฉันค่อยๆขยับลุกขึ้นเเต่มันไม่ได้ผล ก้นฉันกระเเทกเข้ากับพื้นอย่างจัง 
"โอ็ย! อะไรมันตำก้นฉันเนี่ย"ฉันร้องออกมา เมื่อมีหินหรืออะไรซักอย่างอยู่ที่ก้นฉัน "เธอเป็นอะไรมากมั้ย"เวลเห็นท่าไม่ดีจึงค่อยๆขยับมาทางฉัน ฮึ้ย!อะไรว่ะเนี่ย ฉันใช้มือคลำๆดู...ปรากฏว่ามันคือมีดสั้น!! เอ่อมีดที่ฉันเอามาเเต่เเรกดันลืมว่าพกมันมาด้วย ฉันรีบหยิบขึ้นมา "ฉันรู้เเล้วว่าเราจะทำยังไง"ฉันพูดพร้อมมองหน้าเวล ฉันกับเวลหันหลังชิดกัน เวลใช้มีดค่อยๆปาดเชือกให้ฉันจนมันขาดออก เมื่อเชือกหลุดออกจากมือฉัน ฉันรับมีดจากเวลเเล้วรีบปาดเชือกให้เวลอย่างเร็วที่สุด เพราะฉันกลัวว่าพวกฮิมดิสมันจะโผล่มา  เมื่อฉันตัดเชือกขาดปุ๊บ! เราสองคนก็พากันปีนขึ้นไป อย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงทางออกเวลชะโงกหัวออกไปดูว่ามันปลอดภัยรึเปล่า เเละเมื่อเวลหันมาพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าปลอดภัย ฉันไม่รีรอจึงออกไปทันที อื้อหื้อ นี่มันคุกใต้ดิดนิเเล้วไอ้ห้องที่ขังฉันมันอยู่ลึกกว่าคุกมืดใต้ดิดซะอีกOoO"นายรู้ไหมว่าพวกมันขังพี่วิเวียนกับพ่อไว้ที่ไหน"ฉันหันมาถามเวล"ไม่รู้ ตอนมันพาฉันมาที่นี้ฉันสลบอยู่น่ะ"เวลพูดเสียงเบา ให้มันได้อย่างนี้สิ เอาเป็นว่าฉันกับเวลต้องเดินหาห้องที่ขังของสองคนนั้น น่าเเปลกไม่มีพวกทหารเฝ้าอยู่เลยสักคน ไปไหนกันหมดมันน่าสงสัยเเหะ ฉันเดินมาเรื่อยๆจนสุดทางก็ไม่พบสองคนนั้นเเม้เเต่เงา เอาไงดีเนี่ย ฉันกับเววลจึงตัดสินใจขึ้นมาข้างบนซึ่งปราศจากทหารเเม้เเต่ตนเดียว เราเดินออกมาทางประตู OoO เเละเเล้วคำตอบก็มาถึง พวกฮิมดิสยืนอยู่10กว่าตนเเละยัยเซเรน่าที่มีเเผลเต็มไปหมดยืนอยู่ข้างผู้ชายคนนึงรูปร่างสูงใหญ่ผิวขาวดวงตาสีเเดงก่ำดูน่าเกรงขาม เขาคนคือ ฮะ ฮิมดิส YoYโอ้พระเจ้า ฉันยังไม่พร้อมเลยโผล่มาเร็วยังกับติดจรวดเทอร์โบว์  ฮือฮือพระเจ้าขาช่วยให้ลูกรอดชีวิตเถิดTOT "หวัดดีไม่เจอซะนานโตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยน่ะ"
ฮิมดิสพูดด้วยเสียงที่เย็นเยือกเเค่น่าตาก็น่ากลัวเเล้วนี่เสียงยังน่ากลัวอีก
ฉันมองไปข้างหลังฮิมดิสพี่วิเวียนกับพ่อนอนสลบอยู่"ถ้าอยากได้พ่อกับพี่สาวเธอคืนก็ฝ่าด่านคนของฉันให้ก่อนก็เเล้วกัน"เเละเมื่อฮิมดิสพูดเสร็จ พวกเเวมไพร์อีกร้อยชีวิตก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้ฮิมดิสกับเซเรน่าพาพ่อกับพี่วิเวียนออกไป"เธอมีเวลาถึงเที่ยงคืน ถ้าเลยเวลาไปเเล้วฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของสองคนนี้"ฮิมดิสพูดเสร็จก็หายลับไปกับฝูงเเวมไพร์ที่วิ่งสวนมาทางฉัน!! เเฮ้!เวลกลายร่างเป็นหมาป่าตัวใหญ่ทำเอาฉันตกใจเกือบหงายหลัง"จะตกใจทำไมพวกเดี๋ยวกัน"เวลหันมาพูดกับฉัน ฉันพยักหน้ารับก่อนหันไปทางฝูงเเวมไพร์ ฮึ้ย!มาเลยไอ้พวกหน้าโง่ที่เข้าข้างคนเลว เมื่อคิดดังนั้นความโกรธก็พุ่งปรี๊ดขึ้นมา ดวงตาของฉันตอนนี้เป็นสีเเดงเพลิง เขี้ยวค่อยๆหงอกออกมา เเฮ้!!ฉันวิ่งเข้าใส่พวกนั้นพร้อมเวล ฉันหยิบมีดสั้นออกมาเมื่อวิ่งมาถึงฉันง้างเเขนสุดเเขนเเล้วฟัดพวกมันกระจุย เวลอยู่อีกฝั่งนึง เวลใช่เล็บเท้าตบหน้าพวกมันล้มลงไปเป็นกองเลย ฉันสู้กับมันให้ตายกันไปข้าง ฮึ้บ!มีเเวมไพร์ตัวหนึ่งมาจับเเขนฉันไว้ข้างหลังเเล้วอีกตัวนึงก็ถือมีดเตรียมเเทงฉัน เอาไงดี จังหวะนั้นฉันใช้เท้าทั้งสองข้างยกขึ้นทีบเข้าที่หน้าของมันเเล้วใช้ศอก
กระทุ่งไปข้างหลังมันปล่อยเเขนฉันทันที ไม่รอช้าฉันจับพวกมันเหวี่ยงไปไกลๆ  ตึ้ง!เอาอีกเเล้วมีเเวมไพร์อีกตัวถือโซ่เดินมาทางฉัน หมับ! ยังไม่ทันที่มันจะเหวี่ยงโซ่ใส่ฉันก็มีคนมาจับโซ่ไว้ทัน  OoO คะ โครนอส นายมาได้ไงเนี่ย!! ขอบคุณพระเจ้า......


                            
                              ...................................................................................................................................................