คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ความลับซ่อนอยู่
ใน 3 ปีที่ผ่านมา ร. พาย ไ้ทำารวิัยั่อยีนเพื่อแ้ไ้อบพร่อทาพันธุรรม ทำไมผลานอเธอมีแ่วามล้มเหลวนับรั้ไม่ถ้วน
าวามเิมอนที่แล้วาในห้อทำาน
ร.าะ ลับมานั่เรีย ใบหน้าอเาแ่ำ้วยวามโรธ สิที่เา้อมีในะนี้ ือ้อสบิใ ในสมอิถึวิธีัารับปัหา
บรรยาาศ: ร.าะนั่อยู่บนเ้าอี้หนััวให่ นิ้วมือวาทำารเาะเป็นัหวะเปรียบัำลัเาะประูสู่วามิอนเอ ใบหน้าอเาแสออถึวามิที่ับ้อนและวามัวลใ สายา้อมอไปยัุใุหนึ่ราวับำลัไร่รออะไรบาอย่า วาภาพแผนารบาอย่า สายาที่เยเียบมลับูล้าเลื่อยราวับำลัแบรับภาระอันหนัหน่ว
ห้อวบุมที่ทันสมัย เ็มไป้วยหน้าอแสผลนาให่ ีโมปัาประิษ์ำลัประมวลผล้อมูลำนวนมหาศาล
"ร.พาย..." เาพึมพำเบาๆ ื่ออเธอราวับเป็นาถาที่สามารถเรียวามทรำทั้หมลับมาไ้ "ีโม ทำาริ่อร.พาย ่วน”
“ร. พายไม่รับสายรับ เธอไม่ไ้สวมำไล้อมือ”
ภาพ: บนหน้าอหลั แสภาพห้อล็อเอร์ภายในอาาร GMD ที่มีุแระพริบอยู่รำแหน่ำไล้อมืออร.พาย พิมพ์เียวอาารสี่มิิแสให้เห็นรายละเอียออาารอย่าัเน โยมีุแระพริบเลื่อนไหวไปยัำแหน่อำไล้อมือ
เสียบ่นพึมพำ พาย เธอลืมำไล้อมืออีแล้ว?
“ผม้อแ้ให้ท่านทราบว่า ะรรมารโราร GMD ไ้อนุมัิารลาอออร.พายเรียบร้อยแล้วรับ มีผลในวันนี้ และ้อเินทาไปประำารที่เารปรอ 339 ในวันพรุ่นี้รับ”
ร.าะ: (เสียั) ีโม! ทำไมนายถึไม่แ้เือนันเรื่อเอสารลาอออร.พาย! นายวระรู้ว่าเธอสำัับโรารอันมาแ่ไหน!
ีโม: (เสียเย็นา) ออภัยรับ ร.าะ ้อมูลารลาอออร.พายไม่ไ้อยู่ในโปรโอลารแ้เือนเหุุเินรับ เพราะระบบประเมินวามสำัอผม พบว่าารลาอออบุลารนหนึ่ ไม่ไ้ส่ผลระทบ่อภาริหลัอโรารเท่าับารสูหายอำไล้อมือที่ิามัวร.พายอยู่
ร.าะ: (หน้าแ้วยวามโรธ) ำไล้อมือ? นายำลัะบอว่าำไล้อมือสำัว่านหรือไ?
ีโม: (เสียเรียบเย) ไม่เลยรับ ร.าะ ้อมูลอร.พายยัถูเ็บไว้ในาน้อมูลอย่ารบถ้วน เพียแ่ระบบไม่ไ้ให้วามสำัับ้อมูลส่วนบุลเท่าับ้อมูลที่เี่ยว้อับวามปลอภัยอโรารเท่านั้นรับ
ร.าะ: (ัฟัน) ั้นเหรอ... แล้วนายิว่าะามหาัวร.พายเอไหม?
ีโม: (เสียอ่อนโยน) ้วย้อมูลที่ไ้รับาำไล้อมือ ทำรวหา้อมูลย้อนหลัอร.พายไ้ เมื่อำไลไม่ไ้สวมบน้อมือ ้อใ้ล้อวรปิทุที่รวับ ันั้นระบบทำารเื่อม่อับเิร์ฟเวอร์อรั ิามเส้นทาารเลื่อนที่อร.พายไ้อย่าแม่นยำรับ”
หน้าอนาให่แสผลาร้นหา้อมูลที่อยู่อร.พายอย่ารวเร็ว
้อมูล่าๆ เี่ยวับร.พายปราึ้นมาบนหน้าอทีละน้อย ั้แ่ประวัิารเินทา ารใ้บัรเริ ไปนถึาริ่อสื่อสารล่าสุมีวามเป็นไปไ้สูที่เราะสามารถามัวเธอลับมาไ้ภายใน 24 ั่วโม
ร.าะ: (ถอนหายใ) ันหวัว่านายะไม่ทำให้ันผิหวั
ีโม: (เสียเย็นา)ผมมั่นใในประสิทธิภาพอระบบรับ ร.าะ แ่ผมไม่สามารถรับประันไ้ว่าร.พายะยินีที่ะลับมาทำานที่นี่
ร.าะ: (มวิ้ว) ทำไมเธอะ้อไม่อยาลับมา?
ีโม: (วิเราะห์ ารประมวลหา่าเลี่ย) ารทำานในห้อทลอ เธอไม่เยทำผลานออมาไ้ีสัอย่า ่าารทำานอเธอ่ำว่ามารานาารประเมิน และ ส่วนมา้อมูลที่เธอเรีย้นหามีแ่สถานที่ท่อเที่ยวรับ วามน่าะเป็น เธอ้อารไปใ้ีวิอิสระ”
ร.าะำหมัแน่น ริมฝีปาสั่นเรือ้วยวามโรธแ้น
“ีโม! รีบิามหาที่อยู่อร.พายในเารปรอ 339 ทันที! เธอมี้อมูลสำัอารทลอที่ละเอียอ่อนมาอยู่ในหัวอเธอ ้อมูลเหล่านั้นเป็นวามลับสุยอ มีเพียเราสอนเท่านั้นที่รู้รหัสเ้าถึ!”
ีโมอบรับ้วยน้ำเสียเรียบเย “เ้าใรับ ร.าะ ำลัำเนินาร้นหา้อมูลที่อยู่อร.พายในเารปรอ 339 ทันที”
หน้าอนาให่แสผลาร้นหา้อมูลที่อยู่อร.พายอย่ารวเร็ว ้อมูล่าๆ เี่ยวับร.พายปราึ้นมาบนหน้าอทีละน้อย ั้แ่ประวัิารเินทา ารใ้บัรเริ ไปนถึาริ่อสื่อสารล่าสุ
“พบ้อมูลแล้ว่ะ ร.าะ” ีโมรายาน “ร.พายไ้เ่าอพาร์เมน์อยู่ในย่านานเมืออเารปรอ 339 ่ะ”
ร.าะพยัหน้ารับรู้ ่อนะสั่าร่อไป “ีมา ีโม ส่ทีมไปนำัวร.พายลับมาโยเร็วที่สุ”
“เ้าใรับ ร.าะ” ีโมอบรับ ่อนะส่ำสั่ไปยัทีมปิบัิาร
ร.าะเอนัวไป้าหลั พิพนัเ้าอี้หนััวให่ สายาอเามอเพานราวับำลัมอหาำอบาท้อฟ้า
“ีโม ย้อนารทำาน อร.พาย ในวันนี้”
ภาพหน้าอที่ทำารเปิ แสารเลื่อนไหวอร.พาย แบบสี่มิิ
ร.าะ ูารทำานอ พาย ั้แ่้น นออาประูสถาบัน ไม่มีอะไรผิปิ ารทำานอพาย ที่ผ่านมาือ พายะรอำสั่าเาเท่านั้น ไม่ริเริ่มทำอะไรนอเหนือำสั่ ทำานทุอย่าลายหุ่นยน์มาลอ 3 ปี
“ีโม ่วยรวบรวม้อมูลทั้หม ใน่วารทำาน 3 ปี ทำารสรุป่วน ทุอย่าเี่ยวับร.พาย ทั้้อมูลส่วนัว ประวัิารทำาน และพฤิรรมล่าสุ เพื่อหาเบาะแสที่อานำไปสู่าร้นพบัวเธอ”
วามสัมพันธ์อร.าะับร.พายมัน่าับ้อน เหมือน้ายเส้นเล็ๆ ที่พันันมั่วนยาะลี่ลาย รอยยิ้มอ พาย เหมือนมีอะไร่อนอยู่เสมอ
"วามริที่ว่าร.าะยัามหาร.พายอยู่ แสให้เห็นว่าวามรู้สึอเามีมาว่าแ่วามไว้วาใ วามเื่อใ ระหว่าทั้สอมีวามับ้อนมาว่าที่เห็นไหม
ความคิดเห็น