คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : มิตช่วงที่ 1 จุดกำเนิด (ต่อ)
ปี.ศ.2250
. ห้อประุม
"อเอร์รับ ผมอสอบทราบ อำนา และวามสามารถที่อยู่เหนือบุลอื่น ับริยธรรมที่ทำให้ทุอย่าเป็นไปามธรรมาิัสรร อเอร์มีวามิเห็นอย่าไรรับ" ผู้ล่าวำถาม ่อย ๆ เินรมาหา ร. าะ ือ ท่านประธานาธิบีสโนว
วามเียบริบในห้อ เริ่มส่ผลระทบับอารม์เ้าร่วมประุม ทุท่าน นในที่ประุมมอ
"ท่านประธานาธิบีสโนว ที่เารพรับ ำถามอท่าน่าลึึ้ยิ่นั ารสร้าสรร์ีวิใหม่เปรียบเสมือนารสร้าานศิลปะิ้นเอ แ่ศิลปะทุิ้นย่อมมีวามเสี่ยที่ะถูีวามไปในทาที่ผิเสมอรับ ารวบุมอำนานั้นเป็นเรื่ออสัม ไม่ใ่เรื่ออวิทยาศาสร์"
" ผมเป็นแ่เ็น้อยที่อบเล่นเลโ้รับ ผมแ่เอาเลล์มา่อันเล่นๆ แล้วบัเอิมันออมาเป็นมนุษย์ที่สมบูร์แบบรับ ผมไม่รู้หรอว่าะเิอะไรึ้น่อไป ผมแ่สนุับารทลอรับ"
ท่านประธานาธิบี "อเอร์รับ ารสร้ามนุษย์ที่มีวามสามารถเหนือธรรมาิ อานำมาึ่ารเปลี่ยนแปลโรสร้าทาสัมอย่ามา ผมเป็นห่วเรื่อวามเท่าเทียมและวามยุิธรรมในสัมอเรา หาเราสร้าสิ่ที่วบุมไม่ไ้ึ้นมา ะเิอะไรึ้น?"
"ท่านประธานาธิบีสโนวรับ ำถามนี้มันยาเินว่าที่นัวิทยาศาสร์นหนึ่ะอบไ้รับ เรื่อออำนาและริยธรรมมันเป็นเรื่ออนัปรัา นัศาสนา และนัารเมือมาว่ารับ ผมแ่นทำ ามนโบายทาารแพทย์ที่้อารให้มนุษย์มีวามสมบูร์ รับ"
"ันั้น ารสร้ามนุษย์ใหม่มัน็เหมือนับารเียนโปรแรมอมพิวเอร์นั่นแหละรับ ถ้าเราเียนโปรแรมผิพลา ็อาะไ้ไวรัสอมพิวเอร์ออมาแทนที่ะไ้โปรแรมที่ใ้านไ้รับ แ่ไม่้อห่วรับ ผมมีโปรแรมแอนี้ไวรัสไว้รับมือแล้ว!"
ผมอเปรียบเทียบมนุษย์ัแปลับพืพันธุ์ใหม่ที่มนุษย์สร้าึ้น พืพันธุ์ใหม่เหล่านี้มีวามสามารถในารเริเิบโและพันาที่เหนือว่าพืพันธุ์เิม แ่เรา็ยัวบุมและูแลพวมันไ้อยู่ หรือ ถ้าเราสร้าไโนเสาร์ึ้นมาใหม่ ะเิอะไรึ้น? ำอบ็ือ...เราอาะไ้สัว์เลี้ยัวใหม่ที่น่ารั หรืออาไ้มัรไฟ็ไ้รับ! วิทยาศาสร์มัน็เป็นแบบนี้แหละรับ าเาไม่ไ้ แ่สนุ!
ร. าะ ถอนหายใ ล่าวอนว่า “สิ่สำัท่านว่า อำนา... มันเหมือนับมีสอมรับ มันสามารถนำมาใ้ในารสร้าสรร์ หรือทำลายล้า็ไ้ ึ้นอยู่ับว่าใรเป็นผู้ถือรอ และมีเนาอย่าไร ในประวัิศาสร์ มนุษย์เรามีบทเรียนในหลายๆ เรื่อ รวมทั้เหุาร์าอีถึปัุบัน ถ้านำมาถอบทเรียนมีทั้้านใหุ้ และให้โทษ แ่เรา็ยัอยู่รอมาไ้ถึทุวันนี้ ไม่ใ่หรือรับ? ส่วนเรื่อริยธรรม... ผมิว่าริยธรรมเป็นสิ่ที่สร้าึ้นมาโยมนุษย์เอ และมัน็สามารถเปลี่ยนแปลไ้ามาลเวลา และสำหรับเรื่อิสำนึและุธรรมนั้น ผมิว่าารเลี้ยูและารศึษาะเป็นัวำหนมาว่าพันธุรรมรับ"
"ท่านรับ ผมออบแบบรไปรมาเลยนะรับ ถ้าเราสามารถสร้ามนุษย์ที่ลาว่าเราไ้ แล้วทำไมเรา้อัวลเรื่ออำนาล่ะรับ เี๋ยวพวเา็มาแ้ปัหาให้เราเอแหละรับ"
ร.าะอบลับ้วยรอยยิ้มทีู่เหมือนะเยาะเย้ยเล็น้อย
เสียระิบระาบัึ้นทั่วห้อประุม นัวิทยาศาสร์บานพยัหน้าเห็น้วยับร.าะ ะที่บาน็แสสีหน้าัวล ฝ่ายภาประาน และฝ่ายบริหาร บานเริ่มิถึผลประโยน์ทาารเมือที่อาไ้รับาารทลอนี้
ประธานาธิบี: (น้ำเสียหนัแน่น) "ร.าะ ผมเ้าใถึวามมุ่มั่นอุในารพันาวามรู้อมนุษยาิ แ่ารทลอนี้มีวามเสี่ยสูเินไป และผลระทบที่อาเิึ้นนั้นยัไม่สามารถาเาไ้อย่าแม่นยำ ในานะผู้นำประเทศ ผมึอสั่ให้หยุารทลอนี้ไว้ั่วราว นว่าเราะมี้อมูลที่เพียพอและมารารวบุมที่เ้มวมาึ้น"
ร.าะ: (เสียสั่นเรือ้วยวามโรธ) "ท่านประธานาธิบี! ท่านำลัทำลายอนาอมนุษยาิ! ารวิัยอผมเป็นวามหวัเียวที่ะแ้ไปัหาโรภัยไ้เ็บ่าๆ ที่ทรมานมนุษย์มานานแสนนาน ท่านะมาสั่หยุเพียเพราะวามลัวและวามไม่เ้าใอท่านเอไ้อย่าไร?"
ประธานาธิบี: (มอร.าะ้วยวามเ้าใ) "ผมเ้าใวามรู้สึอุ แ่วามรับผิอบอผมือารปป้อประานและประเทศาิ ารวิัยทาวิทยาศาสร์นั้นสำั แ่วามปลอภัยอมนุษย์สำัว่า"
(ร.าะ เินเ้าไปใล้ประธานาธิบี วาแ็ร้าว้อเม็)
"ท่านิว่าท่านรู้ีว่านัวิทยาศาสร์อย่าผมหรือ? ท่านิว่าท่านมีสิทธิ์มาัสินอนาอวิทยาศาสร์หรือ?"
ประธานาธิบี: (พยัหน้า) "แน่นอน แ่่อนอื่น เรา้อทำวามเ้าใถึผลระทบที่อาเิึ้นอย่ารอบ้าน และสร้ารอบารทำานที่ปลอภัยและมีริยธรรม"
ร.าะ รู้สึโรธนทั่วใบหน้าเป็นสีแ ล่าวทั้ที่ปาสั่นว่า
"ผลลัพธ์อารทำานหนัอผมและทีมานอผมในหลายปีที่ผ่านมา! ท่านมาทำลาย โยใ้อำนาี้ามันเพียเพราะวามลัวที่ไร้เหุผลอท่านเอ!
(ร.าะหันหลัให้ประธานาธิบี เินออาห้อไปอย่ารวเร็ว)
ความคิดเห็น