คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : L A C H E S I S - Chapter 2
รถสปอร์ตคันสวยแล่นไปบนท้องถนน ตลอดการเดินทางมีบทสนทนาเกิดขึ้นเพียงไม่กี่ประโยค เพราะจองกุกต้องการให้พี่สาวของเขามีสมาธิในการขับรถมากกว่า ทุกครั้งที่รถต้องจอดรอสัญญาณไฟจราจร เด็กหนุ่มก็มักจะมองไปยังรถคันอื่นๆเสมอ เช่นเดียวกับในเวลานี้ที่ร่างเล็กนั้นทอดสายตาไปยังรถสปอร์ตเปิดประทุนอีกคันที่จอดรอสัญญาณไฟอยู่ข้างๆ
ดวงตากลมโตนั้นจับจ้องไปยังคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถ ผมสีน้ำตาลทองที่ถูกจัดแต่งมาเป็นอย่างดีรับกับใบหน้าอันหล่อเหลา แว่นกันแดดสีชาราคาแพงที่ปิดบังดวงตาคู่นั้น จมูกโด่งได้รูปงดงามเสียจนจองกุกอดคิดไม่ได้ว่า จมูกนี้ต้องผ่านการศัลยกรรมพลาสติกจากแพทย์ฝีมือดีอันดับต้นๆของประเทศเป็นแน่
เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องมอง ใบหน้านั้นหันมาทางจองกุก เขาขยับยกแว่นกันแดดขึ้นเพียงเล็กน้อยแต่นั่นก็มากพอที่ทำให้ดวงตาของทั้ง 2 คนสบกันพอดี นานหลายวินาทีที่ทั้งสองสบสายตากันอยู่แบบนั้น ริมฝีปากของชายหนุ่มยกยิ้มขึ้นเพียงเล็กน้อยแต่มันกลับงดงามมากจนทำให้หัวใจของจองกุกเต้นแรง ลมหายใจที่เคยเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอกลับติดขัดขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
วินาทีนั้นเองที่สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว รถสปอร์ตของอินจองเคลื่อนตัวออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พร้อมกับความรู้สึกเสียดายของจองกุกที่เพิ่มมากขึ้น รู้สึกเสียดายที่จะไม่มีวันได้เห็นสายตาคู่สวยนั้นอีก ร่างเล็กถอนหายใจออกมาเบาๆ จองกุกเลือกที่จะหลับตาลงเพื่อที่จะหยุดความคิดฟุ้งซ่านนี้ แต่เมื่อดวงตานั้นปิดสนิทภาพของชายคนเดิมกลับฉายวนซ้ำไปมาในหัว
ไม่มีใครรู้ว่า แค่เพียงสายตาที่สบกันของทั้งคู่จะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด เว้นเสียแต่ใครบางคนที่ทอดมองลงมาจากบนสรวงสวรรค์
.
อินจองจอดรถของเธอที่บริเวณใกล้ๆกับประตูโรงเรียนของผู้เป็นน้อง หญิงสาวหันมามองยังฝั่งผู้โดยสาร ภาพของเด็กหนุ่มที่เปลือกตาปิดสนิททำให้มองเห็นขนตายาวได้ชัดขึ้น แก้มแดงระเรื่อดูเป็นธรรมชาติ ทำให้ร่างที่กำลังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรา ไม่ต่างอะไรกับเด็กสาววัยแรกแย้มแม้แต่น้อย
"จองกุกกี้ ตื่นได้แล้วนะ ถึงโรงเรียนแล้วล่ะ" อินจองเอ่ยขึ้นพร้อมกับที่มือเรียวสวยนั้นสะกิดแขนของผู้เป็นน้อง
"อื้มมมมม." จองกุกส่งเสียงครางเบาๆในลำคอพร้อมกับลืมตาขึ้น ดวงตานั้นกระพริบอยู่หลายครั้งเพื่อปรับสภาพสายตา ทันทีที่มองเห็นผู้เป็นพี่ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กหนุ่มทันที อินจองยกมือเรียวสวยของเธอขึ้นมาลูบผมที่อ่อนนุ่มของผู้เป็นน้องอย่างเบามือ
"ตั้งใจเรียนนะคนเก่งของพี่ แล้วตอนเย็นพี่จะมารับนะ ไฟต์ติ้ง " เธอส่งยิ้มให้กำลังใจผู้เป็นน้องพร้อมกับทำนิ้วเป็นรูปตัววีส่งไปให้
"แน่นอนอยู่แล้วฮะ แล้วเจอกันตอนเย็นนะพี่อินจอง" จองกุกตอบรับคำของพี่สาว ก่อนที่จะเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ สองเท้านั้นก้าวออกจากตัวรถและมุ่งหน้าต่อไปยังประตูโรงเรียน
.
เท้าของร่างบางพาเจ้าของร่างก้าวมาหยุดอยู่ที่สวนดอกไม้หลังโรงเรียน น้ำพุที่ทำจากหินอ่อนตั้งตระหง่านอยู่กลางสวน ดอกไม้หลากหลายสีส่งกลิ่นหอมอ่อนๆหลอกล่อแมลงอย่างผีเสื้อให้บินว่อนอยู่ทั่วทุกบริเวณสวน ถัดจากน้ำพุหินอ่อน ก็เป็นต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงาช่วยบังแดดบังฝนได้เป็นอย่างดี แต่ด้วยความที่สวนแห่งนี้มีขนาดไม่ใหญ่เท่าสวนดอกไม้ที่อยู่หน้าโรงเรียน ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นจึงมีแค่โต๊ะขนาดกลางตั้งอยู่เพียงโต๊ะเดียว และโต๊ะตัวนี้เองที่จองกุกจับจองพร้อมกับยกตำแหน่งให้เป็นโต๊ะประจำกลุ่มไปตั้งแต่ปีแรกที่เข้าเรียน
ที่โต๊ะนั้นมีร่างของใครบางคนฟุบหลับอยู่ จองกุกจึงเดินเข้าไปยังม้านั่งที่อยู่ฝั่งตรงข้าม และหย่อนตัวลงพลางวางสัมภาระทั้งหมดลงบนม้านั่งตัวเดียวกัน สายตาจับจ้องไปยังบุคคลที่อยู่ตรงข้าม ปากเล็กๆจึงขยับพูดกับร่างของคนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
"แทฮยอง"
"..."
“คิม แทฮยอง”
“…”
“นี่แทฮยอง ตื่นได้แล้วนะ”
“…”
ไม่ว่าจองกุกจะส่งเสียงเรียกดังแค่ไหน ก็ไม่มีทีท่าว่า ร่างนั้นจะขยับเขยื้อนแต่อย่างใด คิ้วเรียวของจองกุกแทบจะผูกกันเป็นโบอยู่กลางหน้าผาก ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างขัดใจ ดูเหมือนคนตัวเล็กเริ่มหมดความอดทนที่จะปลุกคนตรงหน้าแล้ว จึงตัดสินใจงัดไม้ตายสุดท้ายออกมา
" คิม แทฮยอง ถ้านายไม่ตื่น ฉันจะไม่แบ่งแซนวิชนี้ให้จริงๆด้วยนะ " สิ้นคำของจองกุก ร่างที่นั่งอยู่ตรงหน้าก็เงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทันที แต่ถึงอย่างนั้นดวงตาทั้งสองข้างก็ยังคงปิดสนิทอยู่ จองกุกส่ายหัวไปมาเบาๆ แล้วจึงละความสนใจจากคนตรงหน้า มาก้มหยิบกล่องอาหารที่แม่บ้านได้เตรียมให้ขึ้นมาวางบนโต๊ะ
กล่องอาหารถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย กลิ่นหอมอ่อนๆของขนมปังโฮลวีตผสมกับกลิ่นหอมของแฮมชั้นดีลอยไปแตะจมูกของแทฮยองเข้า ดวงตาที่เคยปิดสนิทกลับเบิกกว้างทันที
" จองกุกอ่า ตั้งแต่มาถึงโรงเรียนฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยอ่ะ " แทฮยองเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำหน้าบึ้ง ดวงตากระพริบปริบๆ อย่างขอความเห็นใจจากร่างบางตรงหน้า จองกุกจ้องหน้านั้นกลับ ก่อนจะเอ่ยปากขึ้นพูด
“ก็เพราะนายมัวแต่นอนอย่างนี้ไงล่ะ จะเอาเวลาไหนไปหาอะไรกิน” ปากเล็กๆยู่ขึ้นเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นมือเรียวเล็กก็ยอมหยิบแซนด์วิชจากกล่องส่งให้คนตรงหน้า แทฮยองรับมาพลางส่งยิ้มกว้างไปให้จองกุกก่อนจะก้มหน้าจัดการแซนด์วิชของตน
เด็กหนุ่มทั้งสองคนจัดการอาหารเช้าตรงหน้าอย่างไม่รีบเร่งมากนัก ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาระหว่างอาหารมื้อเช้านี้เลย ยกเว้นเสียจากรอยยิ้มแห่งความสุขที่ทั้งสองมอบให้ซึ่งกันและกัน
.
ณ มหาวิทยาลัยคยองฮี
ชายหนุ่มรูปงามที่กำลังง่วนอยู่กับการมองหาที่จอดรถ คิ้วหนานั้นแทบจะผูกกันขึ้นเป็นโบ และเมื่อมองเห็นที่ว่างขนาดพอดีกับรถเขาจึงรีบเหยียบคันเร่งและหักพวงมาลัยเข้าจอดทันที รถสปอร์ตคันสวยจอดอยู่ในช่องอย่างเหมาะเจาะ เมื่อรถดับสนิทแล้วแว่นกันแดดสีชาจึงถูกถอดออก ขายาวก้าวลงจากตัวรถและเดินต่อไปยังจุดมุ่งหมาย
ตลอดทางเดินจากลานจอดรถมายังคณะ สาวเล็กสาวใหญ่ที่ทำกิจกรรมต่างๆอยู่ ก็มักจะหยุดกิจกรรมเหล่านั้นลงทันทีเมื่อเห็นเขาเดินผ่าน สายตานับสิบคู่มองจับจ้องมาที่ชายหนุ่มเป็นจุดเดียว
'นี่เธอ คนนั้นไง ซอกจินโอป้า ฮอตสุดๆไปเลยล่ะ' ผู้หญิงที่นั่งเสริมสวยอยู่กับเพื่อนพูดขึ้นพลางยกนิ้วชี้มาที่เขา
'รุ่นพี่ซอกจิน พี่เขากินอะไรมานะ ทำไมถึงหล่อมากขนาดนี้ ' รุ่นน้องผู้หญิงตัวอ้วนๆที่ดูเหมือนฟักทองยักษ์เคลื่อนที่ได้พูดขึ้นบ้าง
' อ่าา ซอกจิน ทำไมนายถึงหล่อมากขนาดนี้นะ ถ้านายมาขอนูน่าเป็นแฟนนะ นูน่าจะยอมทิ้งแฟนของนูน่าทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาคิดเลย' นี่ก็คำพร่ำเพ้อของรุ่นพี่ปี 4 ที่แต่งหน้าจัดมากประหนึ่งว่าเครื่องสำอางลดราคามาจัดบูทอยู่บนใบหน้าของเธอ
' น่าเบื่อ ' คำสั้นๆเพียงหนึ่งค่ำปรากฏขึ้นในหัวสมองของคนตัวสูง ผู้หญิงเหล่านี้ต่างเข้าหาเขาเพราะหน้าตาและฐานะทางบ้านของเขาเท่านั้น
พวกผู้หญิงที่เขาเคยคบมานั่นก็ด้วย ตอนแรกพวกเธอก็ดูน่าสนใจดีหรอก แต่สุดท้ายผู้หญิงพวกนั้นก็มีดีแค่หน้าตาเท่านั้นแหละ ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกมั่นใจได้ว่ารักเลยซักครั้ง และก็ไม่เคยมีใครที่ทำให้เขารู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงตั้งแต่แรกพบด้วย ยกเว้นเจ้าของดวงตาสีดำสนิทที่ดูน่าหลงใหลนั่น
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขามองเห็นเด็กคนนั้นผ่านกระจกของร้านกาแฟหัวใจที่ไม่เคยหวั่นไหวเพราะใคร กลับเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
♥ Top – “คิม แทฮยอง ถ้านายไม่ตื่น ฉันจะไม่แบ่งแซนวิชนี้ให้จริงๆด้วยนะ - จองกุก”
__________________________________________________________________________________________________
ฮาโหลลลลล สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารัก (^/\^) รู้สึกว่าพี่จินจะฮอตมากเลยอ่ะ สาวน้อยสาวใหญ่กรีดร้องกันเต็มเลย แต่ว่าเด็กคนนั้นของพี่จินนี่หมายถึงใครกันนะ (?) แล้วแทฮยองกับกุกจะมีซัมติงกันหรือเปล่า (?) ต้องติดตามตอนต่อไปนะคะ (^[+++]^) ไรต์เตอร์อาจจะไม่ได้มาอัพฟิคซักพักนึงนะคะ แบบว่า การสอบรัดตัวมาก T^T อย่าเพิ่งลืมกันไปเน่อ
ความคิดเห็น