คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : L A C H E S I S - Intro
Intro
"พี่ฮะ...ทำไมพี่ชายคนนั้นถึงเดินหนีพี่ผู้ชายอีกคนล่ะฮะ
พี่ฮะ...ทำไมพี่ผู้ชายอีกคนเค้าถึงร้องไห้หรอฮะ
พี่ฮะ...แล้วทำไมพี่ผู้ชายคนนั้นเค้าถึงไม่สนใจพี่ผู้ชายอีกคนล่ะฮะ"
เด็กชายตัวน้อยที่เฝ้ามองเหตุการณ์ๆหนึ่งผ่านกระจกใสของบ้านตัวเอง ปากเล็กก็พร่ำถามผู้เป็นพี่ว่า ทำไม ทำไม และทำไม จนทำให้ผู้เป็นพี่หลุดหัวเราะออกมาน้อยๆกับท่าทางของน้องชายตนเอง
"ซักวันหนึ่ง พอจองกุกโตขึ้น จองกุกจะเข้าใจทุกๆอย่างที่จองกุกถามพี่ในวันนี้เอง" เธอบอกน้องชายของเธอพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ให้เด็กชายตัวเล็ก
"จริงหรอฮะ พี่ไม่ได้โกหกจองกุกใช่ไหมฮะ" เด็กชายเลิกสนใจเหตุการณ์นอกบ้านตัวเอง แล้วหันหน้ามามองพี่สาวของตน ดวงตากลมโตนั้นกระพริบเป็นจังหวะถี่ๆ
พี่สาวหัวเราะออกมากับท่าทีของคนเป็นน้อง ทำไมนะ ทำไมน้องของเธอถึงได้น่ารักมากขนาดนี้ ดวงตาที่กลมโต ปากที่เป็นรูปกระจับ ผิวขาวที่รับกับแก้มแดงระเรื่อเพราะอากาศที่ค่อนข้างเย็นของฤดูใบไม้ร่วง
"จองกุกมานี่มา มานั่งตักพี่นะ" พี่สาวส่งยิ้มบางๆ ให้กับคนเป็นน้องพร้อมกับกวักมือเรียกเจ้าตัวเล็กให้มานั่งบนตัก
"ได้เลยฮะ พี่อินจอง" เด็กชายตัวเล็กรับคำของพี่สาว แล้ววิ่งพรางหัวเราะไปด้วย เขาชอบที่ได้นั่งตักของพี่สาวคนนี้ ชอบเวลาที่พี่สาวกอดเขา ชอบเวลาที่พี่สาวมองหน้าเขาแล้วยิ้ม เวลาเธอยิ้ม ใบหน้าของเธอนั้นงดงามราวกับนางฟ้า
"พี่ฮะ ผมคิดถึงแม่จัง" เด็กชายตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักพี่สาว ว่าพลางก้มหน้าลง หยดน้ำตาใสๆคลออยู่ที่ดวงตากลมโตนั้น ผู้เป็นพี่สาวสังเกตเห็นท่าทางของน้องชายตัวเอง เธอจึงโอบกอดน้องให้แน่นขึ้น นิ้วเรียวยาวถูกยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้ผู้เป็นน้อง
"จองกุกเชื่อพี่นะ ว่าแม่ก็คิดถึงเราสองคนพี่น้องเหมือนกัน ทุกๆวันแม่มองเราสองคนผ่านตรงนี้ ผ่านดวงดาวดวงนั้น จองกุกเห็นไหม ดาวดวงที่ส่องแสงสว่างมากกว่าดาวดวงอื่นๆหน่ะ" ริมฝีปากบางขยับพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปยังดวงดาวดวงนั้น ราวกับสวรรค์ได้รับรู้ดวงดาวดวงนั้นเปล่งประกายออกมามากขึ้น
"เมื่อใดก็ตาม ที่จองกุกคิดถึงแม่ ให้จองกุกมองไปที่ดาวดวงนั้นแล้วอธิษฐานถึงนางฟ้าจองฮวา แล้วแม่ก็จะลงมาหาจองกุกเอง"
"พี่ไม่ได้โกหกจองกุกใช่ไหมฮะ จองกุกอยากเจอแม่ พี่อธิษฐานเรียกแม่มาได้ไหมฮะ" เด็กชายตัวน้อยจ้องหน้าพี่สาวอย่างอ้อนวอน
"ได้สิ แต่มีข้อแม้ว่าจองกุกต้องหลับตาก่อนนะ" สิ้นเสียงของพี่สาว เด็กชายจองกุกตัวน้อย รีบหลับตาลงทันที แต่ถึงแม้จะหลับตาอยู่ก็ตามเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแสงสว่างที่อบอุ่นและสว่างไสว
.
แสงสีทองสว่างปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของสองคนพี่น้อง เมื่อแสงสว่างค่อยๆจางหายไป ก็ปรากฏร่างของหญิงวัยกลางคนขึ้นแทน
"จอน จองกุก มาหาแม่สิลูก" ทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคยของแม่ เด็กชายตัวน้อยรีบลืมตาขึ้น และกระโจนออกจากตักของพี่สาว เขาวิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่ด้วยความดีใจ
"แม่ฮะ ผมคิดถึงแม่" น้ำตาแห่งความดีใจไหลออกมาจากดวงตากลมโตของจองกุก เด็กชายสะอื้นไห้พลางกอดแม่ของตนแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป
ผู้เป็นแม่โน้มตัวลงไปอุ้มลูกชายของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด น้ำตาของเด็กน้อยเปียกชื้นบริเวณไหล่ของเธอ นานหลายนาทีกว่าเสียงสะอื้นจะค่อยๆเบาลงจนเหลือเพียงเสียงหายใจเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ดวงตากลมโตที่เคยกรอกไปมาราวกับลูกแก้วเวลานี้ได้ปิดลงอย่างสนิท ขนตางอนเป็นแพราวกับขนตาของหญิงสาวยังคงมีคาบน้ำตาเปียกชื้นอยู่
"อินจอง มารับน้องไปสิลูก" ผู้เป็นแม่กล่าวขึ้นอีกครั้งกับลูกสาวของตน ที่ยืนมองเหตุการณ์ต่างๆอยู่
อินจองพยักหน้ารับคำของแม่ ก่อนจะเดินเข้าไปหาแล้วใช้สองมือของเธอค่อยๆประครองเด็กน้อยจากอ้อมกอดของแม่ให้เข้ามาสู่อ้อมกอดของเธอแทน
"แล้วคราวนี้แม่จะทำอย่างไรต่อคะ บอกความจริงกับจองกุก?" อินจองเอ่ยปากถามผู้เป็นแม่
"ไม่ได้หรอกอินจอง เราบอกจองกุกตอนนี้ไม่ได้ น้องยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจเรื่องแบบนี้"
"แต่แม่คะ บอกตอนนี้หรือตอนไหน สุดท้ายจองกุกก็ต้องรู้เหมือนกันไม่ใช่หรอคะ" ใบหน้าสวยจ้องมองผู้เป็นแม่อย่างต้องการคำตอบ
"เมื่อถึงเวลาที่สมควร ลูกจะรู้เองว่า ลูกต้องทำอย่างไร แค่ลูกรอ รอนะอินจอง แค่รอเวลาให้เป็นไปตามที่สวรรค์กำหนด แม่คงต้องไปก่อน ดูแลจองกุกให้ดีๆนะอินจอง เวลาลูกมีปัญหา แค่จ้องไปที่ดวงดาวดวงนั้น แล้วอธิษฐานถึงนางฟ้าจองฮวาอย่างที่ลูกเคยทำแล้วแม่จะลงมาพบลูก" จองฮวายิ้มบางๆให้กับลูกสาวของเธอ แล้วจึงก้มมองลูกชายของตนในอ้อมกอดของอินจอง
ริมฝีปากสวยประทับจูบลงบนหน้าผากของเด็กชายตัวน้อยเป็นเวลาเนิ่นนาน แล้วจึงหันมาโอบกอดผู้เป็นลูกสาว แสงทองอบอุ่นสว่างขึ้นอีกครั้ง
ลำแสงจ้าสาดมากระทบตาของอินจอง ทำให้เธอจำเป็นต้องปิดเปือกตาลงแต่เมื่อลืมตาขึ้นมา แสงสว่างนั่นก็หายไป หายไปพร้อมกับแม่และสัมผัสที่อบอุ่นนั้น
__________________________________________________________________________________________________
สวัสดีค่ะทุกคน บทนำอาจจะดูมึนๆ อึนๆ ไปบ้างไม่ว่ากันนะคะ (><) ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องแรกของเค้าด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านค่ะ (. /l\ .) ขอคอมเม้นเป็นกำลังหน่อยนะ TT ฝากสครีม #ฟิคเทพี ในทวิตกันรัวรัวด้วยเด้อค่ะเด้อ รักนะจุ๊บ <3
ความคิดเห็น