รักครั้งนี้ฉันไม่อาจลืม

ลำดับตอนที่ #6 : ปริศนาของชายชื่อ "อาร์ม"

������������������������������� เรื่องของพวกเขาทั้ง3คน กาย เอมิ ติวเตอร์ ยังคงไม่มีใครรู้ว่าความจริงว่า

มันเป็นยังไง และมันยังคงเป็นกระแสที่โด่งดังระดับโรงเรียน ว่าพวกเขาทั้ง3คนมีความสัมพันธ์กันอย่างไร

กระแสที่ดังมากจนใครหลายๆคนก็ต่างสร้างเรื่องขึ้นมาว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ น้ำทนไม่ไหวจึงพยายาม

เค้นหาความจริงจากปากของเอมิ แต่เธอก็ยังไม่อยากบอก จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจพูดความจริงออกไป

เธอเล่าเรื่องทั้งหมดในน้ำฟัง เธอเบื่อกาย เธอมีคนคุยใหม่ เธอรู้สึกดีกับติวเตอร์

"ทำไมแกทำแบบนี้ แกก็มีแฟนอยู่แล้ว แกจะมองหาคนใหม่ทำไม"

"ฉันเบื่อ"

"แค่นี้? ฉันขอแนะนำให้แกกลับไปขอโทษกายซะ!"

"ฉันไม่ผิด เขาตังหากที่เป็นฝ่ายผิด เขาต้องมาขอโทษฉันสิ"

"ใช่! เขาผิด เขาผิดที่ในวันนั้นเขาไม่สนใจแก แต่แกผิดที่แกไม่ซื่อสัตย์กับความรักของเขาที่มีต่อแก"

"ก็ฉันไม่ได้รักเขาแล้ว"

"แต่ฉันว่าแกยังรักกาย ฉันดูแกออกนะแกเป็นเพื่อนฉันมาตั้งกี่ปี แกยังรักกาย แค่ตอนนี้แกอาจ

จะหลงไปกับคนเคียงข้างของแก แต่วันนึงแกจะรู้ว่าแท้จริงแล้วแกรักใคร"

"แต่เวลาฉันอยู่กับติวเตอร์ฉันมีความสุขมากกว่านะ"

"งั้นฉันถามแกหน่อย แกไม่ได้รักกายแล้วทำไมแกไม่บอกเลิกกายละ? แกเบื่อกายแล้วหนิ

แกชอบติวเตอร์ ติวเตอร์ก็ชอบแก แกก็เลิกเลย แล้วมาคบกับติวเตอร์เลยสิ"

... เธอเงียบ เพราะเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงไม่ทำอย่างนั้น ทั้งที่เธอก็อยากจะทำ

"ก็...ก็ฉันรอกายมาบอกเลิกฉันไง" ปากอย่างใจอย่าง เธอไม่ได้คิดตามที่เธอพูดจริงๆหรอก

เธอไม่อยากบอกเลิกเขา และเธอก็ไม่อยากให้เขามาบอกเลิกเธอ

"แกไม่ได้อยากเลิก"

"ฉันอยาก"

"แกอยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยหรอ แกชอบหรอแบบนั้น แกอยากมานั่งเสียใจหรอ ก็ได้นะ

ถ้าแกชอบแบบนั้น ฉันรู้ว่าแกไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกกับเรื่องที่แกเคยทำกับ.."

น้ำยังพูดไม่ทันจบเธอก็แทรกขึ้นมาทันที "หยุดพูด!"

"ทำไม ก็แค่ผู้ชายคนนึงที่ชื่ออาร์ม คนที่แกเคยทำไม่ดีด้วยก็แค่นั้น แกจะกลัวอะไรละ!"

น้ำตาของเธอไหลรินลงมาทันที เมื่อเพื่อนของเธอเอ่ยชื่อของชายคนนึงที่มีชื่อ "อาร์ม" ขึ้นมา

อาร์มคือใครกัน? ทำไมเธอถึงต้องร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อนี้ แล้วเธอเคยทำอะไรไม่ดีกับผู้ชายคนนี้

กันนะ ไม่มีใครรู้ว่าความจริงเป็นยังไง นอกจากตัวเธอและเพื่อนของเธอ เพียง2คน

"ใช่ฉันทำผิดกับอาร์ม แต่ฉันก็สำนึกผิดแล้วไม่ใช่หรอ"

"แต่มันก็สายเกินไปแล้วไม่ใช่หรอ"

"ถ้าเขารักฉันจริง มันจะไม่มีคำว่าสาย"

"แต่ถ้าเแกรักเขาจริงแกก็จะไม่มีคนอื่นเช่นกัน เหมือนกับตอนนี้ที่แกทำกับกาย ถ้าแกยังรักกาย เชื่อฉัน

เถอะ กลับไปขอโทษกายซะ กลับไปดีกันแบบเก่า แกจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจอีก แต่ถ้าแกเลือกที่จะไปต่อ

กับติวเตอร์ ฉันก็จะยอมรับในการตัดสินใจของแก แต่ฉันแค่อยากให้แกกลับไปคิดทบทวนให้ดี

หัวใจของแกเอง แกควรตัดสินใจด้วยตัวเอง"

"อืม แล้วฉันจะกลับไปคิด"

เธอเอาเรื่องที่น้ำพูดทั้งหมดมานั่งคิดทบทวน เธอเริ่มรู้สึกสับสน เธอปวดหัวเหลือเกิน เธอไม่รู้ว่าเธอจะเลือก

ใคร ใช่! เธอไม่มีกาย เธอไม่มีทางอยู่ได้ ถึงทุกวันนี้ที่เธออยู่จะไม่ได้มีกายเคียงข้าง แต่เธอกับกายก็ยังขึ้นชื่อ

ว่าเป็นแฟนกัน เธอเลยยังรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้ห่างเธอไปไหน ส่วนติวเตอร์เธอมีความสุขเวลาที่เธออยู่ใกล้เขา

แม้มันจะยังไม่ใช่ความรัก แต่มันก็อาจจะก่อตัวขึ้นในไม่ช้า เธอไม่มีติวเตอร์ ชีวิตเธอก็คงไม่มีชีวิตชีวาเหมือน

กัน เธอก็ไม่อยากให้เรื่องราวเป็นเหมือนกับอาร์มเหมือนกัน เธอคิดแล้วคิดอีก ใครกัน!?

ฉันควรเลือกใคร มีแต่คำถามที่เข้ามาในหัวเธอไม่หยุดไม่หย่อน เธอคิดจนหลับลงไปบนโซฟาที่นุ่มมีสีชมพู

อ่อน เธอนอนไปน้ำตาเธอก็ไหลรินลงมาเช่นกัน เธอไม่รู้ว่าที่เธอร้องไห้นั้นเป็นเพราะอะไร เธอรู้เพียงว่า

ตอนนี้เธออ่อนแอเหลือเกิน ความรู้สึกของเธอมันแย่เหลือเกิน แม้ข้างนอกจะแข็งกระด้าง แต่ข้างในเธอช่าง

เปราะบางเหลือเกิน เธอเศร้า เธอเหงา เธออ้างว้าง เวลานี้เธอเพียงแค่ต้องการเพื่อนหรือคนรักเก่าอย่างอาร์ม

มาปลอบใจเธอข้างๆ และท้ายสุดแล้วไม่ว่าเธอจะเลือกใคร ยังไงใครคนนึงก็ต้องเสียใจ ------> ติดตามกัน

ต่อได้ในนิยาย "รักครั้งนี้ฉันไม่อาจลืม" ตอนที่7 "เธอและเขา ฉันควรเลือกใคร"