คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : รักเเรกพบ-14
LJOE’s talk
ผมเินเ้าโรเรียน้วยาที่บวมึ่บว้วยหัวใที่บอบ้ำ เมื่อวานร้อไห้นหลับไปเลยละฮือ..ผู้หินนั้นเป็นใรเป็นรายยยยยถึพราอนีไปาผมมมมมมมมมมม TTT^TTT ผม้ามน้ำ้ามทะเลมาหาเานะเว้ยทำไมเป็นแบบนี้อะฮรือออ ผมเินเ้าห้อเรียนทันทีโยที่ไม่เ้าห้อมรม เอ่อะ..ผมวรลาออีไหมนะ โนประธานมรมหัอมาแล้ว แ่ผมันไปหัอเพื่อนเาอี โอ้ยยย...นี้มันอะไรัน อย่าบอนะว่าวามฝันอผมะบ ไม่ไม่ไม่ไม่ม่ายยยยยยยยเร้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสTTTTToTTTTTT #วิบัิเพื่อเสีย
นี้มัน็เือบเวลาเ้าเรียนแล้ว เพื่อน็่าถยอยเ้าห้อ..ส่วนัวผม็นอนหมอบอยู่ที่ที่นั่ัพลามอออไปนอหน้า่า ะเอายัไับีวิ่อไปี ? วรหยุหรอ..มาไลแบบนี้ะหยุไ้ยัไละTT
“เห่ยแมี่าวมาบอว่าอนีมรมนรีไปเทับแรินาวโรเรียนมาเร์อีละ”
ึ!
“เห้ยริปะๆ แ่ันว่าเา็เ้าันีนะ แบบหล่อมาับสวยมา”
ึ!
“แล้วแบบว่าเาว่าันว่าอนีไปวแรินหลายรอบมา”
ึ!
“อนีะเปิัวแรินเป็นนแรเมื่อไหร่เนี่ยยย><”
ึึึึึ!!! >>เสียมืแทหัวใผม
ผมลุึ้นอย่าแรทำให้เ้าอี้ล้มหายหลัไป ลุ่มเพศที่สามที่ำลัเม้าันมอผมอย่าๆ
“อนีไม่ไ้เป็นแฟนับยัยหน้าหมวยนั้นหรอรู้ไว้้วย ไม่เป็นและไม่มีทาเป็น ันไมยอมมมม!!!”ผมะโนออไป่อนะวิ่ออาห้อไป ผมวิ่ไปบนาฟ้าออาารเรียน โอ้ยๆุนเว้ยยยยยทำไม้อพูถึยัยหมวยนั้นไม่อบเลยให้ายเหอะ
ผมพาัวเอไปรรั้วั้นแล้วมอล้าล่า อนนี้สนามไม่มีนเลยเพราะเ้าเรียนันหมแล้ว..ผมโีว่า เบื่อ ผมมอไปทั่วาฟ้าว่าะมีใรอยู่ไหม่อนะเหลือบไปเห็นอะไรนอนอยู่แท็์น้ำ เห้ยยยยยยยยศพหรออออออออT0T
“ะะะใรอ้ะTT”ผมลั้นใถามแทบอุาระแทบเล็ ถ้าเป็นศพผมะวิ่ทันไหมอะฮือ
“นะหลับะนอนมาวนทำไมวะ”เาพู เอ๊ะ..ทำไมเสียแบบนั้นเหมือนเยฟัที่ไหนมา่อนเลยละ
“มินูหรอ?”ผมพู เาเหมือนะัเล็น้อย่อนะะโหน้ามาู
“แอลโ”เาพูแบบทำหน้าาไม่ถู่อนะระโลมา
“าบวมเียว”มินูเอื้อมมือมาับาผมเบาๆ ผมยิ้มให้เล็น้อย
“เรื่อเมื่อวานนะอโทษนะอโทษมาริ แ่เรายัเป็นเพื่อนันไ้ใ่ไหม._.”ผมพู
“อือันมาิๆูแล้ว เรื่อแบบนี้มันบัับันไม่ไ้..ันรู้แล้วว่าแอลโหนะรัอนีมาถึทำแบบนี้ สู้ๆนะ ันเป็นำลัใให้ ส่วนันะ่อยๆัใานายเอ”
“มินูอ่าTT^TT”ผมโผเ้าอมินู “อบุริๆนะที่เ้าใัน อบุริๆ นึว่าะโนนายเลียแล้ว”
“ถึันะหน้าแบบนี้แ่็ไม่ไ้โรธใร่ายๆหรอนะ อย่าิมาJ”
MINSOO’s talk
สวัสีรับผู้อ่านทุน ผมบัมินูเอรับ ผมถูแอลโหัอมาละรับนั้นถือเป็นอะไรที่แมาเลยบอรๆแ่ยัีที่มีเ็้าบ้ามาพูปลอบแล้วสารภาพรั ผมหนะทำเป็นไม่สนในะรับแ่ผมรับรู้..ผมิว่าเราวรรันที่เารัเราีว่า ผมะั้ใาแอลใ แล้วเริ่ม้นใหม่ับนีแอลรับ
วันนี้ผมมาโรเรียนปิรับ เสียใแ่ยัไม่าย..ผมโาบเ้าไปนอนรับลมาฟ้า ที่นี้สบริๆ นอนสัสามสี่ื่น่อยไปนอน่อห้อเรียน . . . .
ปั! เสียเปิประูาฟ้าั่อนะมีเสียเท้าเินไปทารั้วที่ั้นรอบึ ใรวะแม้มเี๋ยวพ่อับเือ-_-
ไม่นานนะเสียฝีเท้า็เินมาหยุร้าแท็์น้ำที่ผมนอนอยู่
“ะะะใรอ้ะTT”นนั้นถาม สสัยอยาายรับมาวนเวลาผมนอน-_____-
“นะหลับะนอนมาวนทำไมวะ”ผมพูอย่ารำา
“มินูหรอ?”เาพู เสียุ้นๆนะ ผมึะโหน้าลไปู
“แอลโ”แอลโนั้นเอ ผมพาเอระโลาแท็์น้ำสูๆนี้
“าบวมเียว”ผมเอื้อมมือไปับาแอลโอย่าแผ่วเบา ะพยายามัในะแ่็ยัมีเยื่อใยอยู่
“เรื่อเมื่อวานนะอโทษนะอโทษมาริ แ่เรายัเป็นเพื่อนันไ้ใ่ไหม._.”แอลโพูแล้วทำหน้าน่ารั ือ..เพราะแบบบนี้นะสิถึทำให้ัใยา-_-
“อือันมาิๆูแล้ว เรื่อแบบนี้มันบัับันไม่ไ้..ันรู้แล้วว่าแอลโหนะรัอนีมาถึทำแบบนี้ สู้ๆนะ ันเป็นำลัใให้ ส่วนันะ่อยๆัใานายเอ”ผมพูเสียอบอุ่น ไม่เยทำแบบนี้ับใรเลยให้ายสิ
“มินูอ่าTT^TT”เาโผเ้าอผมแน่น “อบุริๆนะที่เ้าใัน อบุริๆ นึว่าะโนนายเลียแล้ว”
“ถึันะหน้าแบบนี้แ่็ไม่ไ้โรธใร่ายๆหรอนะ อย่าิมาJ”
ความคิดเห็น