ทิวาชลาลัย

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ 50%

����� บทนำ

����� ท่ามกลางพื้นที่อันกว้างใหญ่ไพศาล รายล้อมไปด้วยหุบเขาเล็กใหญ่มากมาย มีสายน้ำใสๆไหลผ่านเพื่อเพิ่มความชุ่มชื่นและความอุดมสมบูรณ์ให้กับต้นไม้นานาพรรณ ที่ดินแห่งนี้เป็นที่ดินของตระกูลภูวารี ที่ร่วมกันสร้างขึ้นมาด้วยหยาดเหงื่อและแรงงานอันเหนื่อยยากของพสุธา และ นภาลัย ไร่ภูวารีเป็นไร่ที่อุดมสมบูรณ์และเพรียบพร้อมไปด้วยผลผลิตนานาชนิด ทั้งสวนผลไม้ สวนผัก ฟาร์มโคนม และรีสอร์ท ปัจุบันทั้งสองมีทายาทเป็นลูกชายสองคนชื่อ ธารา และ เมฆา ธาราเป็นลูกชายคนโตเขาเป็นคนดูแลเรื่องการเงินและการติดต่อซื้อขายสินค้าภายในไร่ ทุกๆวันเขาจะต้องตรวจเช็คสถาพของและจะต้องขับรถไปส่งสินค้าบางรายด้วยตัวเอง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดขึ้น ส่วนเมฆาเขาเป็นคนดูแลจัดการในส่วนของรีสอร์ทและดูแลสั่งการคนงานภายในไร่ เพื่อให้การทำงานเป็นไปอย่างราบรื่น ทำให้ได้ผลผลิตที่ทันต่อความต้องการของลูกค้า นอกจากนี้ เขายังคอยช่วยเหลือและดูแลสวัดิถาพคนงานภายในไร่อีกด้วย

���� “ ไอปิ๊ก สินค้าที่จะต้องส่งภายในวันนี้ทั้งหมดแกเตรียมเสร็จยัง ”

���� “ ผมลิตส์รายการออกมาแล้วครับคุณธาร ตอนนี้กำลังจัดแพกสินค้ากันอยู่ คุณธารจะเข้าไปเชคสินค้าเลยมั้ยครับ”

���� “ อืม เดี๋ยวเข้าไป แกไปเตรียมรถให้ฉันได้แล้ว ทางนี้ฉันจัดการต่อเอง ”

���� “ ครับ......อ่อ เมื่อเช้านี้ผมไปเยี่ยมไอทิดที่บ้านมา มันฝากมาลาป่วยคุณธารด้
วย คงจะต้องหยุดงานสักสองสามวัน.......ให้ผมไปหาคนงานที่จะไปส่งของแทนไอทิดเลยมั้ยครับ ”

���� “ ไม่ต้องล่ะ.....เด่วไว้ฉันไปส่งของที่ร้านคุณวิภาเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันไปส่งต่อเอง.....ช่วยเอารายการสินค้ากับที่อยู่ร้านมาให้ฉันด้วย ”

���� “ ครับ เดี๋ยวผมไปจัดการให้เดี๋ยวนี้เลย ”
����
เมื่อสั่งงานลูกน้องคนสนิทเสร็จ ชายหนุ่มก็เดินเข้าไปยังโกดังจัดเตรียมสินค้า เพื่อตรวจเชคสภาพของเป็นรอบสุดท้ายก่อนจะนำไปส่งถึงมือของลูกค้า เขา ธารา ชายหนุ่มผู้เพรียบพร้อมไปด้วยหน้าตาอันหล่อเหลา ความสูง และความเก่ง แถมยังเป็นคนขยันขันแข็งเอาการเอางาน จึงเป็นที่ชื่นชอบของคนที่มาพบเห็นได้ไม่ยาก ทุกวัน เขาจะต้องนำเอาของจากไร่ไปส่งยังที่ต่างๆวันต่อวัน เพื่อความสดใหม่

���� “ ขอบใจมากนะจ๊ะธาร เอามาส่งให้ด้วยตัวเองทุกวันเหนื่อยแย่เลย^^ ”

���� “ ไม่เหนื่อยหรอกครับ แค่ผมเห็นลูกค้าชื่นชอบผลผลิตจากไร่ของเราผมก็ดีใจแล้วครับ ”

���� “ แหมปากหวานนะเรา ”

���� “ ถ้ายังไงผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวมีไปส่งของที่อื่นอีกหลายที่เลย ”

���� “ จ้า ขับรถดีๆนะจ๊ะ ”

���� “ ครับ ”

���� เมื่อส่งของให้กับลูกค้าคนสำคัญเสร็จแล้ว ชายหนุ่มจึงกลับขึ้นรถคู่ใจเพื่อไปส่งของยังที่ต่อไปต่อ ก่อนจะสตาร์ทรถเขาหยิบใบรายการขึ้นมาทบทวนที่อยู่เพื่อความมั่นใจอีกครั้ง

���� “ ร้าน ทอฝัน.....อืม อยู่ไม่ไกลมาก ”

���� พูดจบ เขาก็เริ่มสตาร์ทรถขับออกไปตามถนนทันที เนื่องจากนี่เป็นถนนในต่างจังหวัด บนถนนจึงไม่มีรถมากนัก ยิ่งเมื่อเข้าไปในซอบด้วยแล้ว เรียกได้ว่าแทบจะ....ไม่สิ ต้องบอกว่าไม่มีรถเลยสักคัน แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังขับรถด้วยความระมัดระวัง เมื่อเลี้ยวขวาเข้ามาแล้ว ขณะที่เขาจะขับผ่านซอย จู่ๆก็มีรถจักรยานขับตัดหน้าเขาทำให้เขาต้องเบรกอย่างกระทันหัน

���� เอี๊ยดดดดดดดดดด!!

����� “ นี่เธอ ขับรถประสาอะไรเนี่ย เกิดฉันเบรกไม่ทันแล้วชนเธอขึ้นมาเธอจะทำยังไงฮะ!”

����� “ โอ๊ย.....เจ็บๆๆๆ.... ”

����� หญิงสาวเอามือคลำก้นป้อยๆพร้อมร้องโอดโอย ก่อนจะหันขวับมาทำตาเขียวใส่ชายหนุ่ม

���� �“ นี่นาย!! นายมาว่าฉันได้ไง นายนั่นแหละขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือ อยู่ในซอยอย่างนี้ใครสั่งใครสอนให้นายขับรถเร็วฮะ!! ”

���� �“ ฉันเนี่ยนะขับรถเร็ว...เธอจะบ้ารึเปล่า ฉันก็ขับของฉันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เธอนั่นแหละมาจากไหน อยู่ๆก็มาขับตัดหน้ารถ ”

����� “ อย่างน้อยๆนายก็ควรจะชะลอรถก่อนขับผ่านซอยไม่ใช่หรือไง.....เห้ย เดี๋ยวนะ....นี่กี่โมงแล้ว ”

����� “ อะไรของเธอเนี่ย -_- ”

����� “ อย่าเพิ่งพูดมากได้มั้ย ไหน เอานาฬิกามาดูสิ ”

������“ เห้ย! O_O ”

����� จู่ๆหญิงสาวก็ดึงมือของชายหนุ่มขึ้นมาดูจนเขาถึงกับตกใจเล็กน้อย

������“ เห้ย สายแล้ว! แย่แน่ๆเลยฉัน เพราะนายคนเดียวเลย ถ้านายขับดีๆหน่อยฉันคงไม่ต้องมาเสียเวลาแบบนี้หรอก!! ”

����� พูดจบเธอก็ยกจักรยานขึ้นแล้วปั่นออกไปทันที ปล่อยให้ชายหนุ่มมองตามไปด้วยความงุนงง

������“ อะไรของเขาเนี่ย....นี่ตกลงคือฉันผิดใช่มั้ย? ”

����� แต่ก็ไม่มีเวลาให้เขาได้นั่งอึ้งนาน เมื่อนึกถึงจำนวนของอันยาวเหยียดที่จะต้องส่งแล้ว เขาก็รีบกลับขึ้นรถแล้วขับออกไปยังจุดหมายต่อทันที