ตึกสยอง ล่าวิญญาณ

ลำดับตอนที่ #2 : ลองของ...ผีเหรียญ

วันเปิดเรียนมาถึง



“สวัสดี ฉันชื่อสานะ แล้วนี่ก็พี่สาวฉัน ชื่อ สร้อยจ้ะ” สาเริ่มทักทายทำความรู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง



“สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อพลอย แล้วนั่นก็พี่ชายฉัน ชื่อ ภพ” เธอชี้ไปทางเด็กผู้ชายอีกคน “ฉันสอบข้ามชั้นมาน่ะ แล้วเธอล่ะ” พลอยแนะนำตัว



“ฉันก็สอบข้ามชั้นมาเหมือนกันจ้ะ” สาตอบออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม



“สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อพิณนะ แล้วพวกเธอชื่ออะไรกันหรอ” เด็กผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาทัก



“ฉัน พลอย”



“สาจ้ะ”



“สร้อยจ้ะ”



“ฉันได้ยินว่าพวกเธอสอบข้ามชั้นมาหรอ ฉันก็สอบข้ามชั้นมาเหมือนกัน ดีใจจังนะที่ได้เจอเพื่อนวัยเดียวกัน”



สา พิณ พลอยและสร้อย สนิทกันอย่างรวดเร็ว การเรียนในช่วงอาทิตย์แรกผ่านไปอย่างราบรื่น ทุกคนก็เข้ากันได้ดี



และในอาทิตย์ที่สอง ไม่รู้ว่าใครเป็นต้นคิด อาจเป็นเพราะ คาบสุดท้ายของวันศุกร์ เป็นวิชาภาษาอังกฤษ ซึ่งทุกคนได้อ่านบทความเกี่ยวกับ King Henry VIII (ถ้าเราจำไม่ผิดนะ) ซึ่งมีข่าวลือกันว่า ในแต่ละปราสาทของเขานั้น จะมีวิญญาณของผู้หญิงที่แต่งงานกับ กษัตริย์องค์นี้ แล้วตายอย่างประหลาด วนเวียนอยู่



จากการอ่านครั้งนั้น ทำให้ เด็กๆหันมาเล่าเรื่องผีกัน



และในวันนี้ ซึ่งเป็นอาทิตย์ที่สองของการเรียน คาบแรกของวันนี้ว่างเพราะครูประจำวิชาไม่มา พวกนักเรียนจึงนั่งเล่น…ผีเหรียญกัน!



คุณเคยเล่น หรือ กล้าเล่นหรือไม่ ถ้าไม่เคย อย่าลองจะดีกว่า เพราะไม่รู้ว่าการเล่นของคุณ เมื่อไหร่จะมีคนแอบเลื่อนเหรียญเอง หรือ เมื่อไหร่เหรียญจะเลื่อนได้เองจริงๆ!



มีคนเล่น 4 คน คือ แก้ว แอน ฝ้าย และ หวาน คนที่เหลือก็ยืนดูอยู่รอบๆ ยกเว้น



สา สร้อย พิณ และ พลอย ที่ไม่ได้เล่นและไม่ได้นั่งดูด้วย พวกเธอนั่งกันอยู่หลังห้องช่วยกันทำงานที่ค้างอยู่



เมื่อคนทั้ง 4 เริ่มเล่นได้ซักพัก เหรียญก็ขยับ และแน่นอนก็ต้องมีเสียงตามมาด้วยว่า



“เฮ้ย ๆ มันเลื่อนแล้ว”



“อย่าดันนะ”



“เฮ้ย มันเลื่อนจริงๆ มันเลื่อนเร็วมากๆเลย”



อยู่ดีๆ สาที่นั่งกับเพื่อนอยู่หลังห้อง ก็เอามือขึ้นมากุมหัวไว้ สร้อยเห็นจึงหันมาถาม



“เป็นอะไรหรือเปล่า”



“ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ แล้วก็รู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้”



“เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยมั๊ง”



ทางฝ่ายที่เล่นผีเหรียญ เหรียญก็ขยับไปตามตัวอักษรต่างๆ อย่างรวดเร็ว ตามคำถามที่ถามออกไป



ถ้าคุณเคยเล่นผีเหรียญมาบ้าง หรือเคยเห็นคนเขาเล่นกัน คุณก็อาจจะเคยได้ยินคำถามที่เขาใช้ถามกันมาบ้าง แล้วมันเหมือนคำถามที่คนพวกนี้ใช้ถามกันหรือเปล่าล่ะ



“ชื่ออะไรคะ”

เหรียญเลื่อนไปยังคำว่า ไม่มี



“หญิง หรือ ชาย”

ไม่รู้



“ตายยังไง”

โ-ด-น-ฆ-(ไม้เอก)-า



“ใครฆ่า”

ว-(สระอิ)-ญ-ญ-า-ณ



ทุกคนตกใจกับคำตอบมาก แล้วเหรียญก็วนรอบกระดาษเป็นวงกลมอย่างรวดเร็ว แล้วไปตามอักษรต่างๆ



อ-อ-ก-ไ-ป



สา เริ่มหน้าซีด เธอยกมือขึ้น ชี้ไปทางประตูห้อง เพื่อนๆของเธอหันไปตามมือเธอ สร้อยและพลอยไม่เห็นอะไร มีแต่พิณที่นิ่งอึ้งไปเหมือนกับสา



ภาพผู้ชายที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ดวงตาปูดโปนออกมาจนเห็นเส้นเลือด จมูกแหว่ง ยืนอยู่ข้างนอก!



ถ้าคุณเห็นภาพเช่นนี้ คุณจะทำอย่างไร!



จากนั้นชายคนนั้นก็หายไปเฉยๆ! พร้อมๆกับที่เหรียญ ตรงไปยังคำว่า ออก!



กลุ่มคนที่มุงดูการเล่นผีเหรียญอยู่นั้น จึงแตกออกอย่างตกใจ



“ของจริงหรือเนี่ย” ต่างคนต่างอุทานออกมาเบาๆ



“สา ๆ!” สร้อยเรียกสาอย่างตกใจ เมื่อเธอเป็นลมไปแล้ว!



สาตื่นขึ้นมา สีหน้าของเธอแม้ดูหวาดกลัวแต่ก็ไม่ซีดแล้ว



“สา เธอเห็นอะไร” สร้อยถามออกไป



“ฉัน...ฉันเห็น...”



ครืด! เสียงเปิดประตู คนต่างชาติคนหนึ่งเดินเข้ามา เพื่อจะสอนวิชา วิทยาศาสตร์ ในภาคภาษาอังกฤษ ทุกคนจึงรีบลุกไปนั่งที่



การเรียนก็ดำเนินไปอย่างปรกติ แต่ภาพผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงประตูนั้นก็ยังติดตา พิณและสาอยู่



ผีเหรียญที่เล่นกันเป็นของจริงหรือมีใครเลื่อนกันแน่ แล้วถ้าเป็นของจริง ให้คำว่า ออกไป นั้น หมายความว่าอย่างไร!



------------------------------------------------------------------------------------------------------------