คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : At Night, At Noon :: วิจารณ์นิยาย My Brother ฉันนี่แหละนางมารร้าย!!!
สวัสดีครับ ผม ‘ไอท์’ จาก ‘บ้านรับวิจารณ์นิยาย สไตล์อ๊ายอาย’ นะครับ ^^ อย่างแรกต้องขอโทษที่มาวิจารณ์นิยายช้านะครับ แล้วก็ตามด้วยขอบคุณที่มาใช้บริการผม
... เริ่มเลยแล้วกัน
1 การตกแต่ง + ชื่อเรื่อง
การตกแต่งหน้าบทความถือว่าดีครับ แต่แนะนำตัวละครค่อนข้างยาว ทำให้รู้สึกท้อที่จะอ่านให้ครบทุกคน แถมนักอ่านบางคนจะมีสมาธิมากกว่าถ้าอ่านนิยายเงียบๆ หรือฟังสบายๆ... โดยส่วนใหญ่ (รึเปล่า) นักอ่านประเภทนั้นจะเลื่อนปิดเพลงเป็นอันดับแรกนะครับ แต่ด้วยความยาวของการแนะนำตัวละคร อาจทำให้หลายๆ คนอารมณ์เสีย หรือหมดอารมณ์ไปเลยก็ได้
ส่วนชื่อเรื่องคือ ‘My Brother ฉันนี่แหละนางมารร้าย!!!’ ชื่อภาษาอังกฤษกับชื่อภาษาไทยไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลยนะครับ แต่จุดนี้ผมคิดว่าไม่ได้ผิดอะไรครับ
โดยส่วนตัวผมคิดว่าชื่อเรื่อง และเนื้อหาจะต้องเกี่ยวข้องกันพอสมควร ชื่อภาษาไทยก็เข้ากับเนื้องเรื่องดีครับ แต่ชื่อ ‘My Brother’ นี่สิ ถ้าจะให้เกี่ยวข้องกันจริงๆ พี่ชายของนางเอกต้องเป็นพระเอกครับ เพราะถ้าพี่ชายเป็นตัวประกอบหลักเฉยๆ จะเอามาเป็นชื่อได้ยังไง?
2 โครงเรื่อง
ผมคิดว่าค่อนข้างมีคนใช้โครงเรื่องแบบนี้เยอะนะ แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรครับ เพราะยังมีความแปลกใหม่ในเรื่องที่พี่ชายนางเอกอยู่ในวงนั้นด้วย
ในจุดนี้ผมคงพูดอะไรไม่ได้มาก เพราะผมไม่ใช่คนแต่งไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินไปทางไหน และผมคิดว่ามันเป็นเรื่องของอนาคต (ว่าคุณจะให้มันดำเนินไปทางไหน ซำซาก หรือแปลกใหม่) แต่ก็ถือว่าดีครับ :)
3 การใช้คำ
ในจุดนี้ ผมคิดว่าคุณยังต้องปรับปรุงอยู่ครับ คำผิดค่อนข้างเยอะ
บางครั้งคุณใช้คำที่ซ้ำกันบ่อยๆ มาบรรยาย ถึงจุดนี้จะไม่ได้สำคัญมาก แต่ผมคิดว่าถ้ามันตัดทิ้งได้ก็ควรตัดทิ้ง
เช่น ฉันต้องตื่นขึ้นเพราะฝันร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดเวลายาวนานกว่าสิบห้าปี ฉันไม่เข้าใจจริงๆ เลย ทำไมพ่อต้องทำให้ฉันฝันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ จะว่าฉันโกรธพ่อก็โกรธ พ่อไม่เคยมาหาฉันสักครั้ง ตั้งแต่เมื่อตอนสามขวบ พี่ชายแสนดีของฉันก็ไม่เคยได้เห็นหน้า... (ละ)
อาจจะเปลี่ยนเป็น ฉันต้องตื่นขึ้นเพราะฝันร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดเวลาสิบห้าปี ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมพ่อต้องตามมาหลอกหลอนฉันแม้กระทั้งตอนนอน จะว่าฉันโกรธพ่อก็โกรธนะ ท่านไม่เคยมาหาลูกสาวคนนี้สักครั้ง ตั้งแต่เมื่อตอนสามขวบ พี่ชายแสนดีก็ไม่เคยได้เห็นหน้า... (ละ)
อะไรประมาณนี้น่ะครับ อะไรที่พูดซ้ำๆ อย่างคำว่า ‘ฉัน’ ก็ตัดทิ้งบ้าง ไม่อย่างนั้นก็เปลี่ยนเป็นคำอื่นที่มีความหมายเหมือนกัน หรือประโยคไหนที่พูดหลายรอบแล้วอย่าง ‘ฝันร้าย’ ก็ลองเปลี่ยนเป็นอะไรที่ใกล้เคียงกันดู
แล้วก็เรื่องของเครื่องหมายอัญประกาศ หรือเครื่องหมายคำพูด (“…”) หน้าที่ของเครื่องหมายนี้คือใช้กำกับคำพูดนะครับ ในบางครั้งคุณใช้เครื่องหมายนี้เพื่อเน้นคำ
เช่น สโลแกนของฉันคืด “งานดี เงินดี มีคุณธรรม”
ตรงคำว่า ‘งานดี เงินดี มีคุณธรรม’ คือการเน้นสโลแกนของนางเอก ไม่ใช่ว่านางเอกพูดออกมา เพราะฉะนั้นคุณควรใช้เครื่องหมายอัญประกาศ (ชื่อเดียวกันแต่มีหลายรูปแบบ และหลายหน้าที่) ที่ใช้สำหรับเน้น (‘…’) นะครับ
อีกเรื่องที่น่าห่วงคือเว้นวรรคครับ จากที่สังเกตบางครั้งคุณจะบรรยายยาวมากโดยไม่มีเว้นวรรค นอกจากจะทำให้อ่านยากแล้ว มันจะทำให้ไม่มีระเบียบอีกด้วย
3.1 หน้า-หลังวงเล็บ อักษรภาษาอังกฤษ ตัวเลข คุณต้องเว้น 1 เคาะครับ
เช่น ภรรยา (หลวง) ของอีตาสมนาคุณ หรือ “เอาล่ะครับยังไงเราก็ได้ผู้ร่วมเล่นเกมกับ Titan แล้วนะครับ...(ละ)”
3.2 หลังไม้ยมก (ๆ) เว้น 1 เคาะ หรือจะเว้นหน้า-หลังอย่างละ 1 เคาะก็ได้
เช่น “(ละ)... หากใครตอบถูกใจพวกพี่ๆ เค้าก็จะให้เล่นเกมส์ด้วย” < เว้นหลัง 1 เคาะ เป็นที่นิยม
“(ละ)... หากใครตอบถูกใจพวกพี่ๆ เค้าก็จะให้เล่นเกมส์ด้วย” < เว้นหน้า-หลัง 1 เคาะ ถูกต้องตามหลัก
... ที่จริงแล้วในจุดของเว้นวรรค คุณเว้นบ้างไม่เว้นบ้าง ไม่ใช่ว่าไม่เว้นเลย เพราะงั้นขอให้แก้ให้เหมือนกันหมดด้วยนะครับ
แล้วก็ตอนเล่นเกม ผมสังเกตเห็นว่าคุณพิมพ์ไม่เหมือนกันนะครับ บางครั้งก็พิมพ์ ‘เกมส์’ บางครั้งก็พิมพ์ ‘เกม’ ซึ่ง ‘เกม’ ตัวนี้เป็นคำที่ถูกต้องนะ ^^
อีกอย่างคือ ‘คะ’ กับ ‘ค่ะ’ ในจุดนี้มีนักเขียนหลายคนชอบใช้ผิด ผมแนะนำให้ลองไล่เสียงดูนะ!
สุดท้ายก็คำวิบัติครับ อันที่จริงผมไม่ได้ถือเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ก็อยากจะเตือนไว้นะครับว่าควรใช้ให้ถูกต้อง เพราะคุณเป็นคนไทย อาจหลุดวิบัติบ้างอะไรบ้าง ผมก็เข้าใจอยู่ แต่บ้านรับวิจารณ์บางที่ก็เข้มงวดเรื่องนี้นะครับ
เช่น ‘เค้า’ คำจริงๆ คือคำว่า’ เขา’ นะครับ ระวังให้ดีๆ
4 การบรรยาย
ในจุดนี้ผมคิดว่าดีแล้วครับ บรรยายเห็นภาพชัดเจนดี แต่เน้นไปที่การพูดคุยระหว่างตัวละครเกินไป แถมไม่ค่อยพูดถึงลักษณะของตัวละครเท่าไหร่ด้วย ถึงจะมีรูปให้ แต่การบรรยายถึงตัวละครบางทีก็เป็นสิ่งจำเป็นนะครับ... นักอ่านบางคนไม่ได้ติดตามดาราเกาหลี แต่อยากอ่านนิยายเรื่องนี้ อาจจะแยกความแตกต่าง (ในด้านหน้าตา) ของแต่ละคนไม่ค่อยออก ดังนั้นขอให้คุณเข้าใจนักอ่านที่ต้องการติดตามผลงานของคุณด้วย (แต่ในจุดนี้ไม่ถือว่าแย่นะ เพราะยังมีการบอกสรีระรูปร่างของตัวละครอยู่ ซึ่งช่วยในการจดจำ)
อีกอย่างคือบทพูดคุณควรบรรยายว่าใครพูด พูดด้วยวิธีไหน น้ำเสียงเป็นแบบไหน ท่าทียังไง (ท่าทีคุณบรรยายดีแล้ว) มากกว่าจะวงเล็บว่าใครพูดนะครับ
เช่น “เธอนี่แหละ เต้นเก่งฉันยืนยัน” (ลีเทย์)
อาจจะเปลี่ยนเป็น “เธอนี่แหละ เต้นเก่นฉันยืนยัน” ลีเทย์พูดด้วยน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจเสียเต็มประดา
อะไรแบบนี้ เพราะมันจะทำให้เข้าถึงนิสัยของตัวละครได้ง่าย อ้อ! แต่ที่บรรยายอยู่ตอนนี้ผมถือว่าดีนะครับ ถ้าตัดเรื่องการใช้คำออกไป อย่างที่บอกว่าเห็นภาพชัดเจนดี ^^
5 ตัวละคร
ต้องยอมรับนะครับว่าตัวละครคุณเยอะ แต่ก็มีเอกลัษณ์ของตัวเอง (แต่บางทีก็แยกยากนะ!) และนักอ่านสามารถเข้าใจนิสัยตัวละครได้ในระดับหนึ่งเลย... ในจุดนี้ผมว่าดีมากแล้วครับ ^^
เสริม
เครื่องหมายอัญประกาศที่เจอในนิยาย
แบบแรก (“…”) ใช้กำกับคำพูด
แบบที่สอง (‘…’) ใช้เน้นคำ หรือใช้กำกับคำพูดในอดีต ฯลฯ
ปล. นี่เป็นความเห็นของผมในฐานะนักวิจารณ์ และนักอ่านนะครับ บางครั้งอาจจะใส่ความเห็นส่วนตัวลงไปบ้าง อีกอย่างคำวิจารณ์ของผมของผมอาจจะไม่ได้ดีเลิศอะไร แต่วิจารณ์ด้วยใจนะครับ :D
ปลล. ช่วยเม้นต์เพื่อตอบรับด้วยนะครับ ถ้าเป็นไปได้มีอะไรจะแย้ง มีอะไรสงสัย หรือแสดงความเห็นต่อคำวิจารณ์ของผมด้วยนะดีมากเลย
ความคิดเห็น