ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    < At Night, At Noon of Anight >

    ลำดับตอนที่ #2 : At Night, At Noon :: วิจารณ์นิยาย I'm too Old เขาหาว่าฉันแก่!

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 56


     

    สวัสดีครับ ผม ไอท์ จาก บ้านรับวิจารณ์นิยาย สไตล์อ๊ายอาย นะครับ... อืม ขอบอกเลยนะครับว่าผมจะจับผิดข้อบกพร่องของคุณ และบอกคุณเพื่อให้นำไปพิจารณา หรือแก้ไข ตามแต่ความสะดวก

    ผมอาจจะไม่เก่งอะไรมากมาย แต่ผมวิจารณ์ด้วยใจนะครับ :D

     

    1 การตกแต่ง + ชื่อเรื่อง

    เริ่มที่การตกแต่ง... นิยายเรื่องนี้จะออกแนวเฮฮา สนุกสนาน เพราะฉะนั้นการเลือกใช้ธีมนี้จึงให้ความรู้สึกว่าหม่นหมองเกินไปครับ แล้วก็เรื่องของฟอนต์ตัวอักษรผมว่าใช้ Cordia New จะทำให้อ่านง่ายกว่านะ! ส่วนเรื่องการจัดหน้ากระดาษ การย่อหน้า ผมคิดว่าดีแล้ว

    ชื่อเรื่อง... ในจุดของชื่อไม่เกี่ยวว่าเป็นนิยายแนวไหน แต่มันเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องนะครับ ถ้าในเรื่องมีใครสักคนบอกว่า โรซี่แก่ชื่อกันเนื้อเรื่องก็จะสอดคล้องกันครับ แต่เนื่องจากที่อ่านแล้วรู้สึกว่าที่โรซี่กลับชาติมาเกิดไม่ใช่เรื่องที่เด่นอะไร และไม่ค่อยมีตัวละครไหนพูดถึง ชื่อเรื่องก็ยังถือว่าไม่ค่อยเหมาะสมครับ

     

    2 โครงเรื่อง

    ในจุดนี้ถือว่าน่าสนใจมากครับ เพราะแนวกลับชาติมาเกิดทั้งๆ ความจำยังอยู่ครบนั้นดูไม่ซ้ำใคร (แหวกแนวนั่นเอง!)

     

    3 การใช้ภาษา

    สำหรับผมคิดว่าคุณอยู่เกณฑ์ปานกลางครับ อันที่จริงผมอยากให้แยกระหว่างภาษาปากกับภาษาเขียน อย่างในบทที่ 1 คำว่า ซักนิด ซักหน่อย ซักที จริงๆ แล้วควรใช้คำว่า สัก หรือคำว่า นี่หว่า ควรใช้คำว่า นี่นา นะครับ... เรื่องคำทับศัพท์ ผมคิดว่านิยายของคุณมีค่อนข้างเยอะ บางคำอาจละเว้นได้อย่างชื่อตอน หรือในประโยคคำพูด แต่ในส่วนบรรยายผมคิดว่ายิ่งน้อยก็ยิ่งดีครับ อย่าง เซย์ไฮ ถ้าอยู่ในส่วนของคำบรรยายน่าจะเป็น ทักทาย มากกว่านะ

    คำผิดก็ถือว่าไม่เยอะไม่น้อยครับ ในตอนที่ 1 ย่อหน้าแรกมาผมก็เจอคำว่า เธฮ แล้ว ขอให้แก้เป็น เธอ ด้วยนะครับ แล้วก็ ชื่อน่าเกียจพันนั้น จริงๆ ต้องเป็น ชื่อน่าเกียจพรรค์นั้น ครับ อืม... ถ้าจะให้บอกหมดคงไม่ไหว ขอแนะนำให้ลองอ่านทวนหลายๆ รอบครับ แล้วคุณจะเจอคำผิด

    แล้วก็ตามหลักนิยม (?) แล้ว หลังไม้ยมก (ๆ) จะต้องเว้นหลัง 1 เคาะนะครับ อย่างเช่น ฮ่าๆ เจ้าตลกจังเลย นี่ถือว่าถูกนะครับ... นิยายของคุณมีทั้งเว้น และไม่เว้นเลย เพราะฉะนั้นขอให้ไปแก้ให้เหมือนกันให้หมดนะครับ

    หลังคำอุทานควรมีเครื่องหมายอัศเจรีย์ หรือเครื่องหมายตกใจ (!) นะครับ... คำอุทานนี่รวมไปถึงคำว่า ใช่แล้ว!’ ด้วยนะ

    ตรงบทนำที่ว่า...

    ฉันรักนาย แต่งงานกับฉันนะ!’ แอชลินด์ในวัย 35 ปีรวบรวมความกล้าสารภาพรักออกไป หากไม่ใช่แค่เพียงสารภาพรัก หากยังรวมถึง ขอแต่งงาน อีกด้วย

    อย่างแรกเลยคือ คุณใช้ หาก เยอะไปครับ ทำให้ตอนอ่านรู้สึกขัดๆ อันที่จริงแล้ว คำเชื่อมแบบนี้ไม่ควรใช้ซ้ำกันเยอะๆ หรือให้อยู่ติดๆ กันนะครับ

    อย่างที่สองคือ เครื่องหมายคำพูดตรง ขอแต่งงาน นี้ใช้ไม่ถูกนะครับ เพราะนี่เป็นการย้ำคำว่าแอชลินด์ขอวิคเตอร์แต่งงาน ไม่ได้พูดว่าขอแต่งงาน ที่จริงใช้แค่ ขอแต่งงาน ก็พอแล้วครับ... ถึงมันจะซ้ำกับ ฉันรักนาย แต่งงานกับฉันนะ!’ ในตอนแรกก็ไม่เป็นไร เพราะคนอ่านจะรู้ได้เองครับว่าอันไหนเป็นคำพูด อันไหนเป็นการเน้นย้ำคำ

    สุดท้าย... บทที่ 1 ย่อหน้าที่ 13 ตอนแอชลินด์พูดว่า ยังไงคนดีๆ ของฉันก็ต้องได้ขึ้นสวรรค์ชัวร์ ขอให้เปลี่ยนจาก ของฉัน เป็น อย่างฉัน ด้วยครับ

    โอ๊ะ! สุดท้ายจริงๆ แล้ว ขอให้ใช้คำที่อ้อมค้อมกว่านี้หน่อยนะครับ อย่างคำว่า กวนส้นตีน นม อะไรประมาณนี้

     

    4 การบรรยาย

    การบรรยายค่อนข้างเน้นในด้านของรูปลักษณ์ของตัวละครทำให้เห็นหน้าตาได้ชัดเจนครับ แต่ว่ากลับกันที่ด้านของสิ่งแวดล้อม สิ่งรอบตัว หรือความเป็นไปของเรื่องยังคงไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ อย่างตอนที่จะลงทัณฑ์แอชลินด์ ผมยังงงๆ อยู่ว่าวิคเตอร์เป็นน้องชายของเขาใช่หรือเปล่า เพราะคุณยังบอกไม่ชัดเจนพอ (ถึงจะบอกอายุมาแล้วก็เถอะ)

    ในบทที่ 2 ตอนที่โรซี่ตื่นขึ้นมาทั้งๆ ที่อยู่ในโลง แต่กลับบอกว่า สิ่งแรกที่ปรากฎสู่สายตาคือโลงหินสีดำสนิท อันที่จริงแล้วสิ่งที่ปรากฎให้โรซี่เห็นคือผนังสีดำต่างหากครับ (เพราะเธออยู่ในโลงน่ะ)... ถึงคุณจะใช้การบรรยายของบุคคลที่ 3 แต่เมื่อไหร่ที่คุณพูดถึงสิ่งที่โรซี่เห็น หรือทำ หรืออะไรก็แล้วแต่บางทีจะต้องใส่การบรรยายของบุคคลที่ 2 ช่วยด้วยนะ

    การบรรยายบางครั้งก็ใช้คำฟุ่ยเฟือยไป บางครั้งก็ใช้น้อยไปจนไม่เห็นภาพ ส่วนการดำเนินเรื่องถือว่าไม่เร็วไม่ช้าครับ จุดนี้ผมว่าดีแล้ว

     

    5 ตัวละคร

    ต้องขอชมจริงๆ ครับว่าตัวละครแต่ละตัวมีเอกลักษณ์ของตัวเองดี แต่ในบางช่วง บางตอนก็บรรยายไม่เห็นภาพ ทำให้เกิดความไม่แน่ใจว่าใช่ตัวละครนี้จริงๆ รึเปล่า

    ในจุดนี้ไม่ขอวิจารณ์อะไรมากครับเพราะผมว่าดีอยู่แล้ว

     

    เสริมพิเศษ

    นี่เป็นการแนะนำครับ เพราะฉะนั้นจะทำตาม หรือไม่ก็แล้วแต่นะ!

    อย่างแรกคือเรื่องของจุด (.) วิธีใช้ก็เหมือนกับไม้ยมก (ๆ) แหละครับ คือเว้นหลัง 1 เคาะ

    อย่างที่สองคือชื่อบท อันที่จริงในบทที่ 1 กับ 2 ก็ดีแล้วนะครับ แต่ว่าตั้งแต่ 3 นี่ชื่อบทมีแต่ชื่อคนซึ่งที่จริงก็ใช้ได้ครับ แต่ถ้าใช้ติดๆ กันเยอะขนาดนี้มันก็... เกินไปหน่อย

    อย่างที่สามคือขอให้คุณให้เว้นวรรคอย่างถูกต้องนะครับ เพราะถึงจะไม่สำคัญอะไรนักหนา แต่มันจะอยู่ในเรื่องของความสวยงามนะ

     

    อ้อ! สุดท้ายนี้ในฐานะนักอ่านขอบอกเลยครับว่านิยายเรื่องนี้มีแรงดึงดูดมาก พออ่านแล้วมีความรู้สึกว่าอยากอ่านต่อ หรือลุ้นตอนต่อไป  เพราะฉะนั้นผมเป็นกำลังใจให้นะ ^^!

    ปล. ช่วยเม้นต์บอกความพึงพอใจด้วยนะครับ... แต่ถ้ามีเรื่องจะแย้ง หรือสอบถามก็เม้นต์บอกมาก็ได้ ^^

     

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×