ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    < At Night, At Noon of Anight >

    ลำดับตอนที่ #1 : At Night, At Noon :: วิจารณ์นิยาย CrystinTention [คริสตินเทนชัน]

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 56


     

    สวัสดีครับ ผม ไอท์ จาก บ้านรับวิจารณ์นิยาย สไตล์อ๊ายอาย ครับ... เอาล่ะๆ คงไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรให้มากความแล้วนะครับ เรามาเริ่มวิจารณ์กันเลยดีกว่า

     

    1 เรื่องย่อ

    ในความเข้าใจของผมเรื่องทั้งหมด (ที่ผมอ่าน) มีประมาณนี้นะครับ ปีเตอร์จะกลับบ้านที่เซนพีเรีย > เขาขึ้นเครื่องบินแล้วฝันร้าย พอตื่นมาอีกทีก็อยู่ในโลกอนาคต > เขาโดนควบคุมตัวเพราะไม่มีโททอลการ์ด > เกิดอุบัติเหตุขณะที่ปีเตอร์ถูกคุมตัวทำให้เจ้าหน้าที่ต้องไปดู และเขาก็หนีเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ > มีผู้ก่อการร้ายอยู่ในพิพิธภัณฑ์ และจับปีเตอร์ไว้ > ปีเตอร์กับเด็กอีกคนคิดจะหนี

    อืม จากที่ผมดู... การดำเนินเรื่องแบบนี้ค่อนข้างจะไม่เหมือนใคร แต่ก็ใช่ว่าจะดูเป็นเอกลักษณ์... เอกลัษณ์อาจจะเริ่มปรากฎให้ผมเห็นอย่างชัดเจนในตอนต่อๆ ไปก็ได้ แต่เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องของอนาคต

    เอาเป็นว่าในจุดนี้ผมถือว่าดีครับ

     

    2 โครงเรื่อง

    โดยปกติแล้วผมไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวนี้เท่าไหร่ พอมาอ่านจึงทำให้รู้สึกว่าแปลกใหม่ดีครับ โดยรวมแล้วผมคิดว่าหากปรับปรุงอีกนิดเรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่น่าติดตามมากๆ แน่เลย

    เพราะฉะนั้นจุดที่ผมแนะนำไป อยากให้ลองเอาไปพิจารณาดูนะครับ

     

    3 ตัวละคร

    จุดนี้เป็นจุดที่ผมขัดมากครับ ผมคิดว่าตัวละครค่อนข้างจะเยอะไปหน่อย โดยเฉพาะตัวประกอบที่ไม่จำเป็น ทำให้บางทีตัวเอกดูไม่โดดเด่น หรือง่ายๆ เลยก็คือกลมกลืนกับตัวประกอบ

    และทั้งๆ ที่บอกชื่อเพื่อนอย่าง ซาราห์ แล้วทำไมไม่บอกชื่อเพื่อนผู้ชายอีกคน และแฟนของเขาล่ะครับ

    โดยรวมแล้วตัวเอกยังดูไม่มีเอกลักษณ์ และแรงดึงดูดพอจะเรียกความสนใจจากคนอ่านเท่าไหร่ครับ

     

    4 การใช้ภาษา

    ขอชมเลยครับว่าผมหาคำผิดแทบไม่เจอ! แต่ในเรื่องของคำทับศัพท์ขอให้ลดลงบ้างนะครับ อย่าง โชเฟอร์ ของตอนที่ 1 ครับ อันที่จริงใช้คำว่า คนขับ อะไรประมาณนี้ดูจะเข้าใจกว่านะครับ

    แล้วก็เรื่องของภาษาปากกับภาษาเขียนมันต่างกันนะครับ ตอนที่คุยโทรศัพท์กับพ่อในตอนที่ 1 ถึงจะเป็นการพูดแต่เมื่อคุณพิมพ์ออกมาก็ควรใช้คำว่า สวัสดี มากกว่าคำว่า หวัดดี นะครับ

    เรื่องของการดำเนินเรื่องขอบอกนะครับว่าดำเนินได้ช้ามาก! อย่างที่บอกในส่วนของเรื่องย่อ เนื้อความจริงๆ ของคุณมีประมาณนั้น แต่ว่าคุณกลับใช้พื้นที่ถึง 3 ตอนในการเขียน คุณไม่มีการตัดตอนไม่สำคัญออกเลยอย่างในตอนที่ 1 (จับผิดอยู่ตอนเดียวรึไง?) ตอนขึ้นรถแท็กซี่ อันที่จริงที่พ่อโทรมาคุยสองสามประโยคแล้ววางสายเหมือนจะเป็นการคั่นเวลาเฉยๆ ไร้ซึ่งความสำคัญ แถมจริงๆ แล้วคนจะไปสนามบิน ปกติก็ต้องนั่งรถอะไรเทือกๆ นั้นไปอยู่แล้ว เพราะไม่มีใครเหาะไปแน่ๆ (จึงไม่มีความสำคัญที่จะเอ่ยถึง)

    บางฉากที่ไม่มีความสำคัญ และคนอ่านสามารถคาดเดากันเองได้ก็ขอให้ตัดๆ บ้างนะครับ

    การบรรยายค่อนข้างจะเน้นหนักด้านอธิบายสิ่งนอกตัวอย่างสภาพแวดล้อมในปัจจุบัน หรืออธิบายว่านู่นเป็นยังไง นี่เป็นแบบไหน โดยที่ไม่ค่อยจะได้บอกเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของตัวละคร... ภาพโดยรวมรู้สึกว่ามองได้อย่างชัดเจนครับ แต่พอให้มองถึงตัวละครมันเบลอๆ น่ะ... เพราะฉะนั้นอย่าลืมนะครับว่า บุคคลเป็นคนดำเนินเรื่องไม่ใช่ธรรมชาติรอบตัว ในจุดนี้ขอให้เน้นไปที่ตัวละครให้มากกว่านี้นะครับ

    และอีกอย่างหนึ่งก็คือเอฟเฟ็คอย่าง ตูม! ในตอนที่ 1 ควรอยู่ในบรรทัดของตัวเองแบบเดี่ยวๆ หรือไม่ก็อยู่กับพวกเอฟเฟ็คที่เหมือนกันน่าจะเหมาะกว่านะครับ แต่ถ้าต้องการให้อยู่แบบเป็นการบรรยายว่าได้ยินควรใช้ประมาณ ... ผมได้ยินเสียงระเบิดดังลั่น มากกว่า ... ผมได้ยินเสียง ตูม! ดังลั่น

    แล้วก็ เปรี้ยง! ในตอนที่ 3 ผมคิดว่าไม่ควรใส่เครื่องหมายคำพูดนะครับ

    สุดท้ายก็เกี่ยวกับชื่อเรื่อง ‘CrystinTention [คริสตินเทนชัน]’ ผมรู้สึกว่าชื่อนี้มันดูแปลกๆ นะครับ เพราะคำว่า คริสตินเทนชัน เป็นคำอ่านของภาษาอังกฤษไม่ใช่ชื่อภาษาไทย... จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องทั้งหมดเกี่ยวข้องอะไรกับชื่อนะครับ

     

    5 แก่นเรื่อง

    เนื่องจากตอนนี้มีตอนอยู่ 3 ตอนจึงไม่ที่จะทำให้ผมรู้ว่าจุดประสงค์ของเรื่องนี้คืออะไร แต่เท่าที่อ่านเรื่องย่อดู ผมคิดว่าปีเตอร์ต้องตามหาคำตอบว่าทำไมเขาถึงต้องมาโลกอนาคต ซึ่งดูๆ แล้วแบบนี้เหมือนจะดูโหลๆ ไม่มีเอกลักษณ์ แต่ก็อย่างที่บอกตอนแรกแหละครับ เอกลัษณ์อาจจะเริ่มปรากฎให้ผมเห็นอย่างชัดเจนในตอนต่อๆ ไปก็ได้

     

    เสริมพิเศษ

    อันนี้ผมแค่แนะนำเฉยๆ นะครับ ไม่จำเป็นต้องเคร่งเครียดอะไร... อืม ตัวหนังสือที่จริงผมคิดว่าควจะใช้ Cordia New นะ เพราะมันอ่านง่าย

    แล้วก็การใช้ ไม้ยมก (ๆ) ตามหลักความเป็นจริงแล้ว จะต้องเว้นหน้าหลังอย่างละ 1 เคาะ แต่ตามหลักนิยม (?) แล้วจะเว้นแค่หลัง 1 เคาะครับ เพราะถ้าไม่เว้นเลยจะให้ความรู้สึกเหมือนตัวอักษรมันติดกันเป็นพรืด ยาวจนขี้เกียจอ่านอะไรประมาณนี้แหละครับ

    เช่น ผมจะรีบเอื้อมมือไปปิดมันโดยเร็วเพราะกลัวเพื่อนบ้านที่อยู่ห้อง ข้าง ๆ จะรำคาญ (แบบตามหลักเป๊ะ!)

    และ ผมจะรีบเอื้อมมือไปปิดมันโดยเร็วเพราะกลัวเพื่อนบ้านที่อยู่ห้อง ข้างๆ จะรำคาญ (แบบตามที่นิยม)

    แล้วก็การใช้เครื่องหมายคำพูดครับ ผมไม่รู้ว่าตามหลักความริงเป็นยังไง แต่ที่ผมเห็นบ่อยๆ ก็คือ เขาไม่เว้นหน้าหลังครับจะเขียนติดๆ กันไปเลย

    เช่น เป็นไง เธอพร้อมสอบไหม (แบบของคุณ)

    และ เป็นไง เธอพร้อมสอบไหม (แบบปกติ)

     

    ปล. คำวิจารณ์ของผมอาจจะไม่ดีเลิศ แต่มาจากใจล้วนๆ นะครับ... ผมเป็นกำลังใจให้เสมอนะ ^^

    ปลล. กรุณาเม้นต์บอกหลังอ่านจบด้วยนะครับ ผมจะได้รู้ว่าคุณรับรู้ถึงคำวิจารณ์ของผมแล้ว และเป็นไปได้ช่วยบอกด้วยนะครับว่าพึงพอใจกับคำวิจารณ์ของผมหรือเปล่า

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×