ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โอเอนดันทีมเชียร์สี แดงและน้ำเงินกับเรื่องราวในชีวิตประจำวัน

    ลำดับตอนที่ #2 : วันที่แย่ที่สุดในชีวิต : มุมมองของฮายะโตะ

    • อัปเดตล่าสุด 3 ต.ค. 56


    หลังจากอาบน้ำเสร็จ ชั้นรู้สึกไม่คุ้นกับร่างนี้เลย มันทแม่งๆไงๆชอบกล ไม่ต้องถามนะ  ว่าชั้นจะใส่ชุดปกติได้มั้ย เพราะไม่ใช่แน่นอน ชั้นต้องไปยืมชุดพวกเชียร์เกริ์ลมาใส่นะซิ (ไม่ได้อยากจะใส่เลยซักนิด ==; )
    มันดูโล่งๆ ไงๆ ก็ไม่รู้ ไม่ทราบว่ายัยพวกนี้ใส่กันไปได้ไงทุกวัน ชินตะดูอายๆตอนใส่ชุด (แกจะอายทำไมฟะ หน้าแกเหมือนผู้หญิงอยู่แล้วนี่) ส่วนพวกโมริ กับ เคนชิน ก็ดูไม่ขัดขืนอะไรมากนัก (ตกลงแกอยากใส่กันนักใช่มั้ยห๊ะ) แต่ที่น่าหงุดหงิดที่สุดก็คือ คุณคาโอรุ(พ่อ) ที่เป็นคนต้นคิดให้ใส่นี่สิ ดูมีความสุขผิดปกติ (เหมือนชีวิตนี้ได้ขึ้นสวรรค์แล้วอะไรทำนองนั้น) 
    เห้อ เอาเถอะๆ เดี๋ยวก็คงกลับมาเป็นเหมือนเดิมน่า แต่ชั้นยังไม่หายข้องใจหรอกนะ ว่ามันเป็นแบบนี้ได้ยังไง หรือว่าไอ้เจ้าพวกนั้นมาแก้เผ็ดเรา หนอยปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว ถ้าเจอเมื่อไหร่ล่ะก็ แกตายแน่ ไอ้เรียวตะ!

    ชาวบ้าน : "โอเอนดัน!" 

    มาจนได้นะ เสียงร้องของคนสิ้นหวังที่เราต้องไปให้กำลังใจ

    คาโอรุ : "ทุกคนเตรียมพร้อม"

    ทุกคน : "ครับ/ค่ะ" 

    คาโอรุ : "อ้อ! อย่าลืมใช้แผนสองนะ"

    แผนสอง?! จะบ้าเหรอ! ชั้นไม่อยากทำแบบนั้นนะเฟ้ย แต่ดูถ้าแล้วคงต้องทำจริงๆ เอาน่าๆแค่วันเดียว ชั้นคิด 

    ทุกคน : "โอ๊ส!"

    แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป ชั้นเลือกไปแถวสะพาน เพราะชั้นไม่อยากไปเสนอหน้าให้ชาวบ้านเห็นในสภาพแบบนี้ (อย่างน้อยก็ดีกว่าไปในเมืองแหละน่า)  ในขณะที่เดินไปชั้นก็ไปพบกับเจ้าพวกที่ไม่อยากจะเห็นขี้หน้ามากนัก เจ้าเรียวตะ และ
    ผู้สนับการเชียร์แห่งกองเชียร์สีแดงทั้งสอง ไซโตะ และ ซูสูกิ ดูเหมือนเจ้าพวกนั้นทำหน้าเอ๋อๆ แล้วก็เดินมาหาพวกเรา

    เรียวตะ : หวัดดี ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชั้นชื่อเรียวตะ เธอเป็นเด็กมาใหม่ของกลุ่มโอเอนดันสีน้ำเงินเหรอ (ดูมันทำ ยังมีน่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกเหรอ กะจะให้ชั้นตายใจหรือไงห๊ะ พวกนายทำให้ชั้นเป็นแบบนี้นะเฟ้ย!!! ชั้นคิด )
    ไซโตะ : คุณเรียวตะ ผมว่าผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นๆนะครับ (นั่นไง มีคนจำชั้นได้และ จะดีใจหรืออายดีฟะเน้ย?) 
    ซูสูกิ ใช่ๆ เห็นด้วยอย่างยิ่ง 
    เรียวตะ เอ๊ หน้าคุ้นตรงไหน (พอพูดเสร็จเจ้าหมอนี่ก็เดินดูรอบๆตัวชั้น ประมาณว่าชั้นเป็นตัวประหลาดอย่างนั้น พอเดินรอบๆเสร็จเจ้าหมอนี้ก็มาจ้องหน้าชั้น อยู่พักหนึ่ง)
    ชั้นชักจะหมดความอดทนเลยตะโกนออกไปว่า "นี่ ชั้นคือฮายาโตะ ไซออนจิ นะเฟ้ย แค่นี้ดูไม่ออกหรือไงห๊ะ!!!!!!"  
    "..................................."  (พวกนั้นเงียบไปพักหนึ่ง สงสัยจะเงิบกันล่ะซิ)

    เรียวตะ ฮายาโตะ นี่แก................เอ่อ.......สวยจัง 
    ชั้น : ห๊ะ?!  (ไม่อยากจะเชื่อรูหูตัวเอง เจ้าเรียวตะมันบอกว่าชั้นสวย?!) 

    ไซโตะ และ ซูสูกิ :ใช่ๆน่ารักมากเลยครับ คุณไซออนจิ
    ชั้น : เฮ้ย ชั้นเป็นผู้ชายนะเฟ้ย พวกนายแกคิดอะไรอยู่น่ะ (ไอ้พวกนี้มันบ้าผู้หญิงกันรีไงห๊ะ?!)
    พูดเสร็จไอ้เรียวตะมันก็ทำท่าจะอุ้มชั้น แน่นอนว่าชั้นไม่ยอมให้อุ้มง่ายๆหรอก ชั้นเลยวิ่งหนีไปอีกด้านของเมือง แต่เจ้าหมอนี่มันเป็นนินจาติดจรวดหรือไงไม่รู้ มันตามชั้นทัน และก็อุ้มชั้นไปไหนไม่รู้................ฮือๆวันนี้เป็นวันที่ซวยที่สุดในชีวิตของชั้นเลย


    จะเกิดอะไรขึ้นกับฮายาโตะจังของเรากันนะ..........................ถ้าอยากรู้ก็ต้องติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ  อิอิ หุหุ คริคริ  (บังคับคนอ่านมาก ^^ )




    ปล.
    แผนสอง = สลับรูปแบบกันเต้น หรือคือให้พวกผู้ชายเต้นแบบของพวกผู้หญิง และพวกผู้หญิงก็จะเต้นแบบของผู้ชาย ส่วนใหญ่ใช้ในยามที่พวกใดพวกหนึ่งไปเชียร์ไม่ได้ (ส่วนมากจะเป็นพวกผู้หญิง) ดูๆแล้วชาวบ้านจะอยากให้พวกเขาทำแบบนี้บ่อยๆเหมือนกัน ซึ่งพวกโอเอนดันสีแดงก็มีแผนนี้ด้วยเช่นกัน 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×