คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 93 M.Miles ; GOOD MORNING
GOOD MORNING
แสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านเข้ามาอันตรธารไปในทันทีเมื่อม่านกำมะหยี่ถูกเลื่อนปิดโดยพลการ
โอเซฮุนยืนอยู่ตรงปลายเตียง ทั่วทั้งห้องเงียบกริบ..เงียบจนได้ยินเสียงหายใจของผู้ป่วยดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลง
“ลู่ฮาน..เช้าแล้วนะ คุณไม่คิดจะตื่นเลยรึไง?”
เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างใบหูค่อยๆซึมไปกับอากาศธาตุ ถึงมันจะไม่ได้ดังมากแต่อย่างน้อยเซฮุนหวังให้คนที่กำลังนอนหลับอยู่ได้รับรู้ในสิ่งที่เขากำลังพูดบ้าง..เขาหวังเพียงเท่านั้นเอง
เสียงบานประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับร่างท้วมของใครบางคน โอ เซฮุนค้อมหัวลงตามมารยาท “อรุณสวัสดิ์ครับศาสตราจารย์..ทำไม..คุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้..” คนที่ได้ชื่อว่าศาสตราจารย์ล้วงมือลงซุกกระเป๋าเสื้อกาวน์ รอยยิ้มน้อยๆผุดขึ้นมาระหว่างเพ่งพิจารณาร่างของคนตรงหน้า
“เพราะฉันรู้ว่าเธอจะมาที่นี่ยังไงล่ะ อันที่จริงฉันควรเป็นฝ่ายถามมากกว่านะ เธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะนักศึกษาแพทย์โอ เซฮุน?”
“...ผม..”
“เอาเถอะ เธอรู้ใช่ไหมว่าเหลือเวลาอีกไม่นานก่อนจะถึงวัน ‘ปิดสวิตช์’ หลังจากการประชุม ญาติคนไข้พึ่งยินยอมแสดงความจำนงเมื่อวานนี้เอง และ..อย่างที่รู้ๆกันตามนั้นแหละฉันคงทำอะไรไม่ได้”รอยยิ้มใจดีแปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง โอ เซฮุนนิ่ง อันที่จริงเขากำลังบังคับตัวเองไม่ให้สั่น
“กี่วัน?”
“หืม?”
“เหลือเวลาอีกกี่วัน?”เสียงนั้นเริ่มสั่นพร่า เซฮุนรู้สึกเหมือนขอบตาร้อนผ่าว
“อีกสามวัน”มือหนาเลื่อนจากกระเป๋าเสื้อกาวน์วางลงบนไหล่กว้าง “อย่าโทษตัวเองเลยเธอทำดีที่สุดแล้ว ต่อจากนี้ให้เป็นหน้าที่ฉันเถอะ”
โอ เซฮุนยังคงยืนอยู่ที่เดิม นานพอที่จะทำให้คนร่างท้วมเดินออกไปจากห้องเงียบๆ นานพอสำหรับความอดทนที่กำลังสิ้นสุดลง หยดน้ำตาหลายหยดไหลอาบแก้มทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม ไร้ซึ่งคำอธิบายใดๆเสียงสะอื้นหนักก็ปะทุราวกับระเบิด แต่ไม่ว่ายังไงลู่ฮานก็ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อยู่ดี ต่อให้เขาจะล้มลงไปกองกับพื้นหรือว่าตะโกนเสียงดังลู่ฮานก็ไม่เคยได้รับรู้ ไม่เคยเลยจริงๆ..
“ได้ยินแล้วใช่ไหม ถ้าคุณไม่ตื่นภายในสามวันนี้คนพวกนั้นจะทำอะไร เขาจะ ‘ปิดสวิตช์’ หมายความว่าเราจะไม่ได้พบกันอีก..ตลอดกาล”
ได้โปรดตื่นขึ้นมาสักทีลู่ฮาน..
เพราะผมไม่สามารถรอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้..
ผมในตอนนี้..รอไม่ไหวแล้ว..
-TBC-
1.13 - 28.7.2013
ความคิดเห็น