ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความรู้สึกนี้ ตอนที่2
Jaonaay
ื้... ื้...
ิ๊.
"รับแม่ โทรมาหานาย มีอะไรหรือเปล่ารับ" เสียหวานที่สใอบปลายสายไป้วยลอยยิ้มที่ใรเห็น็้อหลไหล
"พอีว่าแม่ิธุระ่วนุยันลู้านะลู แม่วานให้นายไปรับน้อที่สนามบินไ้ไหมลู" ปลายสายพู้วยวามรีบร้อนเพราะเธอ รีบับานที่้อรีบเร่ในอนนี้
"หึ!!! น้อนไหนหรอรับแม่?" เสียหวานถามไป้วยวามแปลใปนสสัย ว่าน้อนไหนันนะที่้อให้เาไปรับที่สนามบิน
"พอีแม่ลืมบอนะว่า แม่ให้ไอ้เ้าุนน้อายัวแสบ ให้ลับมาอยู่ที่ไทยแล้วนะ" ผู้เป็นแม่อธิบายให้นหน้าหวานไ้หมวามสสัย
ใบหน้าหวานถึับแอบใเล็น้อยที่ไ้รู้ว่า น้อายอเาะไ้ลับมาอยู่ที่ไทยแล้ว สสัย้อมีเรื่ออะไรแน่ๆ ที่ทำให้แม่ไ้พาน้อายลับมาที่ไทย หน้าหวาน็ไ้แ่ิไป่าๆนาๆ
"ั้นO.K รับแม่ เี๋ยวนายเียร์านอีนิหน่อย แล้วะออไปรับน้อที่สนามบินนะรับ แม่็ูแลสุภาพ้วยนะรับ อย่าทำานหนัมา นายเป็นห่วนะรับ" เสียหวานอออ้อนทำให้ผู้เป็นแม่ถึับยิ้มามับวามเป็นห่วที่ลูายมอบให้
"้าๆ แหม๋...สั่ยัะพ่อเราอีนแล้วนะเนี้ย" ผู้เป็นแม่เอ็ลู้วยวามเอ็นู
"5555//5555" ทั้2หัวเราะออมาพร้อมๆัน
"แ่นี้นะนาย แม่้อรีบทำาน่อ Bye๊ะ"
"รับแม่"
ิ๊.
"น้อายลับมาแล้วหรอเนี้ย ะเปลี่ยนไปเยอะแ่ไหนนะ ไม่ไ้เอันั้หลายปี ะำพี่นนี้ไ้ป่ายนะ" หน้าหวานไ้แ่บ่นับัวเอบนโ๊ะทำาน้วยวามิอัวเอ ว่าแล้วร่าบา็ระับสุทแล้ว ว้าเอาุแรถBMW แล้วรีบออไปรับนๆนั้นที่สนามบินทันที
อแนะนำัวหน่อยนะรับ
ผมื่อ เ้านาย ินเษ์ วรรธนะสิน อนนี้ผม็ฝึานในบริษัทอุพ่อุแม่อผม ึ่เป็นบริษัทธุระิอันับ้นๆอประเทศเลย็ว่าไ้ แล้ว็เปิิารส่วนัวือเปิร้านเ้ ที่ผมอบ เพราะผมอบอหวานๆ5555(เบาหวานะึ้นเอานะเ้านาย:ไรบ่น)
เพื่อนๆอบเรียผมว่า" เ้าหวาน " ที่เพื่อนเรียันแบบนี้ เหุผลเพราะผมไม่เหมือนเป็นเ้านายนไ้เลย เลยให้ผมเป็น" เ้าหวาน "แทนอะิ ึ่ผม็ไม่รู้ว่าหน้าผมหวานรไหน ผมออะหน้าหล่อเหลานานี้(หรอ)
สบานบิน
นั้นไเอแล้ว... ัวสูะลูว่าผมนิหน่อย หน้าหล่อเหลาที่เหมือนเทพ่าปั้นมา ผิวสีแทน ิ้วหนา พร้อมวามเ้มที่มอทาผม...
"ไอ้พี่นาย!!!"
ผมว่ามีผีเาะหลัอผมหรือเปล่ารับ ทำไมเรียะนเาแื่นันนานั้นอะ
"็พี่ไ เป็นอะไรหรอ ทำไมเรียะันานั้น" ผมพูพลาสำรวัวเอหมุนูไปมาว่า มีอะไรแปลที่ทำเอานรหน้าร้อเสียหลนานั้น
"เปล่า ไม่มีอะไรหรอ ฮึ!"
นรหน้าพู้วยน้ำเสียหุหิ เอามือออ ิ้วมวนันอย่าไม่พอใเมื่อเห็นใบหน้าอหน้าหวาน แถมยัเสหน้ามออารม์เสียไปทาอื่น หน้าหวาน็เ้าไปให่ว่า น้อายเาไปินรัแนที่ไหนมา
"ะไปไ้หรือยั หิว" ร่าหนา็เินเ็นระเป๋าพร้อมระแทไหล่อร่าบาไปอย่าแร.
ปึ!!!
"อ๊ะ" ร่าบาไม่ทันไ้อบอะไร เพราะวามเ้บี๊ที่หัวไหล่เล็น้อย
ร่าหนาไ้ยินเสียอุทานอผู้เป็นเป็นพี่ ็หันมามอ้วยหาา...
"หึ...สำออยว่ะ" พร้อมยิ้มเหยียๆมาให้
.
20%
เี๋ยวรีบมา่อร้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น