BLACK ROSE ขโมยหัวใจนายจอมโจร [WonCin Ft.KiHae]

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

หวอ....หวอ.....

� � � � �เสียงไซเรนรถตำรวจดังระงมไปทั่วบริเวรประตูทางเข้าคฤหาสถ์หลังใหญ่ รถตำรวจมากมายจอดระเกะระกะไปทั่ว พร้อมกับตำรวจในชุดสีกากีที่ยืนกางเทปกั้นสีเหลืองลายทางดำ เมื่อได้รับแจ้งว่า 1สมบัติของตระกูลมหาเศรษฐีชื่อดัง "ถูกขโมยไป"

"อีกแล้วเหรอเนี่ย"

1ในเจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานบ่นอุบอิบ ขณะเดินผ่านเทปกั้นที่รายล้อม "จุดเกิดเหตุ" �ห้องเก็บของขนาดใหญ่ปูพื้นด้วยกระเบื้องหินอ่อนสีขาวมุก ไม่มีร่องรอยอะไรให้เห็นนอกจาก หลักฐานเพียง1เดียวที่คนร้ายจงใจทิ้งไว้ให้


� � � � � 'กุหลาบดำ' นอนนิ่งอยู่ตรงแท่นวางทำจากหินอ่อนราคาแพงใจกลางห้องที่รายล้อมด้วยสมบัติอายุเก่าแก่หลากหลาย เช่น โลงศพหินอ่อนสลักลาย รูปวาดจากศิลปินชื่อดังในยุคทองแห่งศิลปะ ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นที่โชว์ของ นาฬิกาทองฝังเพชรราคาไม่ต่ำกว่า2แสน

"นี่ก็คดีที่3แล้วนะ"

เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งบ่นอย่างหัวเสียกับคดีโจรกรรมแบบเดิมๆที่เริ่มจะถี่ขึ้นเรื่อยๆในช่วง2เดือนที่ผ่านมา ที่น่าหงุดหงิดใจที่สุดก็คือการที่คนร้ายส่งคำใบ้เกี่ยวกับของที่จะขโมยมาให้ตำรวจได้ทายกันก่อนการโจรกรรมจะเกิดขึ้นเพียง2วัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เคยที่จะจับตัวคนร้ายได้

"คุณตำรวจผมชักทนไม่ไหวแล้วนะ เมื่อไหร่จะจับไอ้โจรบ้านี่ได้ซักที"

ผู้เสียหายร่างท้วมโวยวายเสียงดังเพราะของชิ้นนี้เป็นชิ้นที่2ที่ตนถูกโจรคนเดียวกันขโมยไป โจรที่ได้รับการขนานนามว่า จอมโจรกุหลาบดำ(BLACK ROSE) เป็นชื่อที่เหล่าตำรวจและนักสืบตั้งให้กับโจรรายนี้ที่ไม่รู้แม้แต่หน้าตา และทุกครั้งที่ก่อการโจรกรรมสิ่งเดียวที่เหลือทิ้งไว้ให้ก็คือ ดอกกุหลาบสีดำที่วางแทนสมบัติที่ถูกชิงไป อย่างเช่นคราวนี้

"ถ้าเราไม่จับโจรบ้านี่ให้ได้ กรมตำรวจของเราได้เสียชื่อเสียงแน่นอน"

� � � � �
� � � � �"แต่ว่า...เราจะรู้ได้ไงว่าของชิ้นต่อไปจะเป็นอะไร นอกจากจะต้องรอให้มันส่ง 'สาส์น' มาเอง?"�เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานหันไปถามขณะเก็บอุปกรณ์เข้าชุดสืบสวน

� � � � �
� � � � �สารวัตรตำรวจถอนหายใจยาว ในมือกำสาส์นสีดำสนิทเอาไว้แน่นอย่างเจ็บใจ ยอมรับว่าในครั้งแรกที่ได้รับสาส์นนี้เขาก็ปาทิ้งอย่างไม่คิดจะใส่ใจเพราะคิดว่าเป็นการอำเล่น แต่เมื่อการโจรกรรมเกิดขึ้นเขาต้องรีบกลับมาคุ้ยขยะหาสาส์นนั้นและนั่งตีความหมายถึงจะรู้ว่าเขาได้บอกว่าจะขโมยสมบัติชิ้นไหน แต่ก็สายไปแล้ว แต่โอกาสก็มาอีกครั้งเมื่อสาส์นที่2ส่งมาถึงเขา เขาได้เตรียมการรับมืออย่างดี


� � � � � �แต่สุดท้ายก็พลาดท่า....


� � � � � �"ก็จะให้ฉันทำยังไง ในเมื่อเราไม่มีอะไรเลยนอกจากเจ้ากุหลาบบ้านี่ เอาไปตรวจลายนิ้วมือก็ไม่มี"

สารวัตรตำรวจบีบขมับตนเองคลายความเครียดและความล้าจากการอดหลับอดนอนทำงานมา2วันเต็ม ก่อนที่จะหันมามอง1ในลูกน้องที่เดินมาหาอย่างรีบร้อน

"ท่านสารวัตรครับ มีการติดต่อจากท่านผบตร.เรียกให้สารวัตรเข้าไปพบที่สำนักงานครับ"

"สงสัยเรียกไปบ่นอีกตามเคย เก็บหลักฐานและถ่ายรูปที่เกิดเหตุให้ได้มากที่สุด ได้เรื่องอะไรแล้วบอกฉันด้วย"

�สารวัตรสั่งลูกน้องเสียงเฉียบขาดก่อนจะก้าวขึ้นรถของตนเองขับออกจากที่เกิดเหตุไป

..................................

เอามาลองให้อ่านแค่นี้ก่อน หวังว่าจะชอบกันนะคะ ไรท์เตอร์พยายามเขียนให้มันสะท้อนโลกปัจจุบันนิดหน่อย ยังไงก็ฝากผลงานด้วยนะคะ ^^