คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
'สับปะรด...สับปะรด...สับปะรด...หวานก็จิ้ม เอ้อ!...
"
วันนี้เป็นวันที่ต้องลงชื่อรายงานตัวของแต่ละคณะ พี่แต่ละคนก็ไม่ยอมกันออกมาร้อง เต้น เล่นเกม อยู่หน้าคณะของตัวเองอย่างเมามันส์ ‘พยอน แบคฮยอน’ นักศึกษาหน้าใหม่ปี 1 ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ หน้าที่ขาวใสเหมือนเด็กผู้หญิง ริมฝีปากบางๆ ดวงตาคู่สวยที่ถูกกรีดอายไลน์เนอร์มาอย่างบรรจง หนุ่มในมหาลัยทั้งเด็กใหม่ปี 1 หรือพี่ใหญ่สุดปี 6 ก็ต้องหันมาเชยชมความสวย ไม่เว้นแม้แต่ ‘ปาร์ค ชานยอล’ รุ่นพี่ปี 2 จิ๊กโก๋ ปากสุนัข ที่แต่งตั้งตัวเองเป็นคนคุมหอพักชายทั้งหมดพร้อมพรรคพวก ก็ออกมาเต้นขอใจแลกเบอร์โทรน่ารักๆอยู่หน้าตึก เมื่อสายตาของเขาหันมาพบกับใบหน้าสวยนั้น ร่างกายของชานยอลหยุดชะงักเหมือนต้องมนต์สะกด ก่อนที่เขาจะค่อยๆเดินตามแบคฮยอนไปที่โต๊ะลงทะเบียน ซึ่งเพื่อนของพวกเขาหรือใครหลายๆคนเรียกอาการนี้ว่า ‘ม่อ’
ชานยอล เดินตามมาที่โต๊ะลงทะเบียนก็พอรู้ได้ว่า น้องเขาอยู่ปี 1 เรียนคณะเดียวกัน พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นกับป้ายชื่อที่ แบคฮยอน เพิ่งจะคล้องมันลงคอของตัวเอง
“ชื่อน้องแบคหรอครับ”
“ไม่สนิทเรียก แบคฮยอน ดีกว่านะครับ” แบคฮยอนพูด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“L – O – A – D – I – N – G………”
//////// ความเจ็บ...ไม่มีเสียง ///////
“เอาละๆพี่ขอตัดบทนะครับ น้องๆและเพื่อนๆทุกคน” ซูโฮประธานงานสโมสรของคณะเรียกได้ว่า ใหญ่สุด
…ขอบคุณ คิม จุนมยอน ที่ได้ช่วยเหลือ ชายปาร์ค ผู้ที่ไม่เคยมีใครปฏิเสธมาก่อน...
“ในวันพรุ่งนี้เราจะจับฉลาก พี่-น้องรหัส เจอกันที่นี่เวลาเดิมนะครับ ไปที่หอพักได้เลยครับ ขอให้ทุกคนโชคดี” ^^ รอยยิ้มพิมพ์ถูกโปรยไปโดยทั่วๆกัน
“ไม่สนิทเรียก แบคฮยอน ดีกว่านะครับ ว้ายๆๆ น้องปาร์คโดนซะละ” แก๊งเพื่อนตัวดีของชานยอลพูดขึ้น
“อย่างพวกมึง นี่ต้องถีบเรียงตัวอ่ะ เชรี่ยยย!” ไม่ว่าเปล่า เท้าของชานยอลก็ถลาไปข้างหน้าทันที ก่อนที่พวกเขาจะวิ่งไล่กันเหมือนเด็ก 3 ขวบ.....
“อะไรคือ ผงซักฟอก - -?????”
แบคฮยอนก้มลงมองโพสอิทในมืออีกครั้ง ก่อนที่มือของเขาจะเกาหัวหยิกๆพร้อมกับใบหน้าที่แสนจะงงงวย หัวข้อใหญ่ของโพสอิทเขียนไว้ว่า วิธีการซักผ้าโดยเครื่องซักผ้า – –
1. เทผ้าลงถัง
2. เติมน้ำลงถัง
3. เทผงซักฟอกลงถัง
4. กดสั่งให้มันปั่น!
แบคฮยอนก้มๆเงยๆอยู่ตรงระเบียงเป็นเวลานานก็ยังไม่พบวัตถุแปลกประหลาดที่ม๊าเรียกมันว่า ผงซักฟอก’ ไม่ว่าเขาจะมองถุงสีฟ้าข้างถังซักผ้านานแค่ไหน มันก็ไม่ใช่ผงซักฟองเพราะมันคือ !!โอโม่พลัส!!
“นี่ๆๆ หาอะไรนะ” ชานยอล โผล่หน้ามาจากระเบียงของห้องข้างๆ
“เปล่า..นายมีอะไร ไอหัวหมูหยอง” แบคฮยอนมองแบบเอือมๆ
ชานยอล ก้มลงไปตรงระเบียงห้องซักแปปนึงก่อนที่เขาจะโผล่หัวขึ้นมาพร้อมกับ บ๊อกเซอร์สีชมพูตัวเก่งของแบคฮยอน เขาแกว่งมันไปมาแล้วพูดว่า “ดูสินี่ของใคร 5555555;”
“นี่! หยุดแกว่งมัน แล้วส่งมาซะ ไอหัวหมูหยองฟันเยอะเซ่อซ่าแถมยังโรคจิตอีก”
“ปากดีขนาดนี้ก็ตามมาเอาที่ห้องพี่แล้วกันนะน้อง”
ชานยอลเดินเข้าไปในห้องของเขาพร้อมๆกับบ๊อกเซอร์ของแบคฮยอน ส่วนแบคฮยอนเขาก็ทำได้แค่ ..มอง..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Listen..!
ฟิคเรื่องนี้เป็นผลงานเรื่องที่สองที่เคยลงเด็กดี แต่เป็นผลงานแรกสำหรับไอดี ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในใจแม่ยกทุกคนทุกคู่ด้วยนะคะ -..-
ความคิดเห็น