คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : CHAPTER 17
NANA VER.EXO :chapter 17
ร่างโปรงนั่งถอนหายใจอยู่หน้างาน
เขาดีใจ ดีใจมากที่จะเห็นเถาอีกครั้ง
แต่ในทางกลับกัน เขาก็ไม่อยากจะได้รับความเจ็บปวดอะไรอีก เขานั่งย้อนคิดไปถึงเรื่องราววันเก่าๆ วันแรก ที่ชานยอลพาเขาให้มารู้จักกับ เถา
“ฮยองจะต้องชอบเขาแน่ๆ อ่ะ ผมยังชอบเลย เขาเล่นได้เจ๋งมากอ่ะ”
“เลิกเรียนฉันว่าฮยอง ฟังแล้วมันแก่ งั้นเหรอ? จะอะไรมากละ ก็แค่มาดูวงดนตรีเมาๆ เล่นเอง”
“โด่วอย่าพูดงั้นดิ ฮยองจะต้องทึ่ง! รีบไปเถอะครับ บบ เนี๊ยะ เริ่มแล้วอ่ะ” ชานยอลพูดแล้วดึงมือ เขาเข้ามที่ผับแห่งหนึ่ง.. เขาเห็นใครคนหนึ่ง ที่กำลังดีเล่นเบสถ์
เขามองคนตรงหน้า และจ้องอย่างไม่ลดละ เขาคือใครกัน? ชายหนุ่มที่หน้าตาไม่เป็นมิตรคนนี้ เขาดูหน้าสนใจ ชานยอลพาเขาให้มาแนะนำกับให้ได้รู้จัก เขาคนนั้น หวง จื่อเถา
เขาเริ่มได้รู้จักกับหวงจื่อเถา เขาเป็นคนสอนคริสร้องเพลง และเล่นดนตรี
การที่ได้อยู่กับเถามันดีจริงๆ
เถาเป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตของเขา ทำให้เขากลับมามีชีวิตชีวา และพร้อมที่จะอยู่บนโลกใบนี้ต่อไป ทุกๆ อย่างที่เถาทำ ดึงดูดเขาไปหมด ตั้งแต่หัวจรดเท้า
แต่เขาก็ไม่เคยแม้ที่จะพูดตริงๆ ว่ารู้สึกยังไง จนกระทั่ง คืนนั้นเอง คืนวันหิมะตก 1ปีหลังจากที่เขารู้จักกัน และย้ายอยุ่ด้วย เขาต้องเป็นของเถา. โดยที่ยังไม่มีแม้แต่คำบอกรัก ที่ดังออกมาจากปากทั้ง2 ฝ่าย
“เฮ้ย เค้กว่ะ แฟนแม่งเจ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงง!” คริสพูดแล้วป้ายครียมขึ้นมา เพื่อนที่จะชิม
“ฮ่าๆ อาจจะเป็นแฟนคลับผมส่งมาก็ได้น้ะ ข้อหา ฆ่าทุกคนที่เข้าใกล้เถา”เถายักคิ้ว
“งั้นไม่กินล่ะ - -ฉันไม่อยากตายด้วยเรื่องที่ไม่ได้ก่อ” คริสยื่นเค้กไปจ่อหน้าเถา เถาไม่ได้ตอบอะไร เขาจับเค้กแล้ววางลงก่อนที่จะวางแล้ว มือหนาคว้าอีกคนมาโอบไว้ ก่อนที่จะก้มเลียนิ่วที่เปื่อนครีมของอีกคนจนเกลี้ยง คริสจ้องเขาไม่ล่ะ..
“ต่อให้พวกเขาใส่ยาพิษมา ผมก็ไม่แคร์หรอก” เถาพูดนิ่มๆ คริไสไม่ได้ตอบอะไร เขาดึงคนต้องหน้ามาจูบเบาๆ ..
ต่อให้พวกเขาตายก็ไม่สนอะไรอีกแล้ว เพราะพวกเขาต้องการกัน
ต้องการกันอย่างมาก
เมื่อการแสดงเริ่มขึ้น..4 หนุ่มสุดหล่อ นามวง Trapnest ถูกเผยโฉมออกมา ข้างหลังม่าน แบคฮยอนยิ้มอย่างประทับใจ เพราะเขาได้เห็น ศิลปินที่ชื่นชอบตัวเป็นๆ
และต้องยิ้มกว่างอีกรอบ เมื่อเห็นคริสเดินเข้ามาในงาน
บทเพลงเริ่มขึ้น ลู่หานร้องเพลงเหมือนขับกล่อมผู้คน ให้หลงใหล แบคฮยอนไม่ได้สนใจ เขาจ้องมองคริส ที่มองขึ้นไปบนเวทีอย่างล่อยลอย
เขาภาวนาอยู่ในใจ ขอให้ เถาหันมาเห็น ขอให้เถากันมาเห็นคริส พวกเขาจะได้เจอกันอีกครั้ง..
เมื่อบทเพลงแรกถูกบรรเลงจนจบลง.. ทุกคนในฮอล์เหมือนถูกสะกด
“บทเพลงสุดท้ายของ วันนี้ endless story ฝากด้วยน่ะครับ”
เมื่อสิ้นเสียงลู่หาน เสียงดนตรีไพเราะเริ่มขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่ใช่เพลงร็อกจังหวะหังสนุกเหมือนเพลงแรก แต่เป็นเพลงที่เต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย .
คริสมองเถาไม่ล่ะ.. ขาไม่แม้ประทั่งหันมองมา เถายังคงเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง .
ตั้งแต่หัวจรดเท้า หน้าเถื่อนๆ แบบนั้นยังคงอยู่เหมือนเดิม
หน้าตาที่ไม่สนใจใคร เวลาที่ได้จับกีต้าส์มันยังคงอยู่..ยังคงเหมือนเดิม
สร้อยรูปตัวทีที่เถายังคงแขวนไว้ที่คอ
สร้อยที่เขาเป็นเจ้าของ ก็ยังคงอยู่
ฉันคิดถึงนาย หวงจื่อ เถา.
- Nana ver.exo –
เสียงรถไฟแล่นมาเทียบกับชานชาลา เป็นสัญญาณของการพบเจอ และการจากกัน แต่สำหรับคริส มันคือการจากลา .. กาจากลาตลอดไป สมาชิกทุกคน ของวง black stone เดินเอื่อยๆ กันมา เพื่อส่งเถาขึ้นรถไฟ..
คริสยังคงวางสีหน้าเรียบนิ่ง และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งทีๆ เขาแทบจะไม่มีแรงเดิน
“โห่ เถา ขนของมาแค่นี้จริงอ่ะ??” ชานยอลเอ่ยถามเมื่อเห็นเถาแบกกีต้าส์มาตัวเดียว
“ฮ่าๆ สำหรับฉัน แค่มีกีต้าส์ก็พอล่ะ” เถายักคิ้ว
“ฮ่าๆ ก็ไปฟังมัน มันส่งของไปก่อนหน้านี้แล้ว” คริสพูดขึ้น .. เถาโอบคริสขึ้นมาบนรถไฟ ทั้งสองนิ่งเงียบไม่พูดไม่จากัน ..
“ไม่คิดจะลากันบ้างเลยหรือไง?”
“...............”ไม่มีคำตอบจากปากของคริส มีแต่เพียง ริมผีปากอันอ่อนโยนที่มอบให้กับเถา
“กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”เสียงกริ่งสัญญาณกังขึ้น เป็นสัญญาณว่า พวกเขาจะต้องจากการแล้ว คริสละออกมาก่อนที่จะวิ่งลงมาจากรถไฟ ก่อนที่ทิ้งตัวลงกับหิมะ เลย์กับชานยอลมองภาพตรงหน้าอย่างสงสาร แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วพวกเขาก็ต้องทำใจยอมรับ
เป้นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นน้ำตาของคริส.. เถามองคนรักอย่าสงสาร
“ผมรักคริสน่ะ” เถาตะโกน แต่ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ มีแต่เพียงใครสักคน ที่นั่งสะอึกสะอื้นอยู่บนกองหิมะ..
คริสกับเถา อยู่ด้วยกันมา 1 ปีกว่าๆ..ยังไม่ทันจะเข้าหน้าฤดูใบ้ไม้ผลิ
แต่เขาทั้งสอง จบสิ้นกันแล้ว.
------------------------------------------------------------100%
ความคิดเห็น