ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO FIC]NANA VER.EXO.TAORIS//?BAEKHYUN?

    ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 645
      0
      1 ก.ค. 56

    NANA VER.EXO :chapter 1

     

    “สวัสดีครับ ..พวกเรา black stone

     

    สิ้นเสียงนิ่ม  การแสดงที่ถือว่าเป็นสุดยอดของเมืองนี้ เริ่มขึ้นในผับเล็กๆ แห่งหนึ่ง 4 หนุ่มหล่อเหลา หน้าตาดีระดับเทพ   กลางเวทีที่มีแสงไฟสลัว ชวนน่าค้นหา

    มือเบสก์

    มือกลอง

    มือกีต้าส์

    และนักร้องนำ ช่างเป็นส่วนผสมที่ลงตัวที่สุดของวงนี้

     

    วงร็อคชื่อดัง black stone ส่วนผสมของหนุ่มที่ลงตัวทั้ง 4 คน

    มือกลอง  เลย์ หนุ่มน่ารัก ว่าที่ทนายไฮโซ ที่มีลีลาเด็ดกระชากใจสาวๆ ทุกครั้ง ที่เขาดึงตีกลอง

    มือกีต้าส์ ชานยอล หนุ่มอารมณ์ดี ทายาทธุรกิจพันล้าน ที่ทิ้งความฝัน เพื่อดนตรี

    มือเบสถ์ เถา หัวหน้าวง หนุ่มจีนแท้ ที่ซ่อนความอ่อนโยนไว้ภายใต้ ใบหน้าที่โหดร้าย

    และสุดท้าย

    คริส นักร้องนำ ที่ซ่อนความรู้สึกทุกอย่างภายใต้ใบหน้าที่เรียบนิ่ง  ศักดิ์ศรีอยู่เหนือทุกสิ่ง และ มีเสียงร้องอันทรงพลัง ที่ใครๆ ฟังแล้วต้องหลงใหล

     พวกเขามาจากต่างทิศทาง แต่มีจุดเป้าหมายเดียวกัน

     

    สิ่งที่ทุกคนในวงรัก

     

    “เสียงดนตรี”

     

    Walking down the street tonight
    Like every night nowhere to go
    No one on the street tonight
    And no one waiting up at home
    ..

    - Nana ver.exo –

    หลังจากการแสดงที่สวยงามจบลง จุดมุ่งหมายของเขาพวกเขา คงไม่พ้น ร้านเหล้าร้านประจำ  ที่ต้องไปนั่งกินแทบทุกครั้งหลังเลิกการแสดง

    “อ๊า! คืนนี้เราเล่นได้มันส์ สุดๆ ไปเลย!   แฟนเพลงแห่มาดูกันเพียบ! โอ้ยผมฟินอ่ะทุกคน” ชานยอลเอ่ยขึ้นอย่างร่าเริง แล้วกระดกเบียร์เข้าปาก รวดเร็วหมดแก้วแล้วเลอดังๆ ด้วยความสะใจ

    “โอ้ย แกทำอะไรว่ะเนี๊ยะ?”เลย์ผลักหัวเขาไปไกลๆ

    “ก็มันเจ๋งนี่ -.- ผมว่าถึงเวลาแล้วล่ะ ที่วงเราจะบุกโซล! เราจะต้องแจ้งเกิดดดดดดดดดดดดด!”ชานยอลแหกปากดังๆ

    “เลิกเมาเถอะน่า เฟอะฟ่ะว่ะ”เลย์เอ่ยขึ้น

    “อะไรครับ ทนายไฮโซไม่เห็นด้วยอย่างั้นเหรอ?” ชานยอลมองตาปริบๆ

    “ก็บ้านนายรวยนี่กว่า ต่างจากเราบางคนที่แทบจะแทะเกลือกิน- -

    “อะไรเล่า เรื่องรวยไม่รวยไม่เกี่ยวสักหน่อย -3- ก็ไม่ได้พูดว่ามันง่าย ที่เราจะไปเกิดที่โซล แต่พวกเราต้องมีความพยายามครับ!”ชานยอลยิ้มกว้าง

    ทุกคนในวงได้อย่างมองเขาอย่างเอ็นดู เขาเป็นตัวสร้างสีสันของแท้

    “แล้วเราจะไม่ดื่มให้วงเราเหรอ?” คริสเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน

    “เอออ นั่นดิ๊ มาดื่มมมมมมมมมมมมมมม Blackstone จงเจริญญ!”ชานยอลยังเอลิร์ทไม่เลือก เขายกแก้วขึ้นมาแล้วตะโกนไปลั่นร้าน

    “คัมปายยยยยยยยยยยยยยยยย  หมดแก้วววว~

     

    ทุกคนดื่มฉลองให้กับ ความยิ่งใหญ่  “Blackstone

    ขอให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไป.. คริสพวยพรในใจ

     

    ทุกคนเดินผ่านตรอกเล็กๆ เผื่อผ่านทางกลับบ้าน ชานยอลโดนเมาแอ๋แล้วโวกเวกไปตลอดทาง

    Blackstone จงเจริญ!!” ชานยอลตะโกนแล้วทิ้งตัวลงกับหิมะ

    “ทิ้งไว้งี้เลยดีป่ะ ฮ่าๆ” เถาเอ่ยขึ้น

    “โห่ ได้แช่แข็งกันมั่งล่ะ..- -

     

    “พวกนายกลับไปเถอะ เดี๋ยวฉันพามันขึ้นแท็กซี่เอง”เลย์ฉุดกระชากลากถูชานยอลขึ้นมา เขาเมาแอ๋ไม่รู้เรื่อง แล้วยิ้มเอ๋อส่งให้ทุกคน  

     

    “เออ งั้นกลับก่อนน่ะ .. ฝากดูมันด้วยแล้วกัน”คริสเอ่ยขึ้น

     

    “ไอ้เรื่องนั้นน่ะ ... เดี๋ยวกูจะบอกไอ้เอ๋อเอง มึงก็บอกคริสแล้วกัน!” เลย์ตะโกนบอกกับเขา

    คริสมองหน้าสองคนสลับกันไปมา ว่าคุยเรื่องอะไรกัน

          เถาพยักหน้ารับก่อนที่จะพาคริสเดินออกมาจากตรงนั้น

    คริสยังสงสัยไม่เลิก ว่าสองคนนั้นคุยเรื่องอะไรกัน แต่ในเมื่อเถาไม่เอ่ยปากบอกเองเขาก็จะไม่ถาม

    “โอ้ยแม่งโคตรหนาวเลย” คริสบ่นอุบ

    “ลองหาเสื้อที่แฟนคลับให้มาดิ เผื่อจะได้เรื่อง แล้วใส่ทำไม เสื้อกล้ามน่ะ - -รู้ก็รู้ว่าหนาว”

    “เลิกบ่นเถอะน่า .. “คริสเอ็ด แล้วคุ้ยหาเสื้อในถุง ที่แฟนคลับหอบหิ้วมาให้พวกเขา  ส่วนเถาเองก็ลงหาในถึงอยู่เหมือนกัน เขาคลำจนเจอผ้าพันคอผื่นหนึ่ง

    “เฮ้ยย ดูดิโคตรเจ๋งเลย.. ฮ่าๆ” เถายิ้มอย่างอารมณ์ดี เมื่อเจอผ้าพันคอสีขาวผืนยาว ทีเป็นลายรูปหัวใจ แล้วมีชื่อเถาอยู่  มือหนาเอื้อมผ้าพันคอไปพันคอไว้ที่อีกคน ก่อนที่จะมาพันคอของตัวเองด้วย

    “แฟนคลับนี้เจ๋งน่ะ  แบบนี้ห่มทั้งหมู่บ้านยังได้”

    “ฮ่าๆ .. คนมันหล่อช่วยไม่ได้”

    “ไม่เกี่ยวเลย -

    “กลับห้องกันดีกว่า” เขาโอบเอวคริส ก่อนที่จะพาเดินฝ่าหิมะ ไปในคืนเหน็บหนาวว..


          ใช่

    พวกเขา เป็น “คนรัก” ไม่ใช่แค่เพื่อน หรือ สมาชิกร่วมวง

     

    “ความสุขแบบนี้จะอยู่ไปได้นานแค่ไหนน่ะ?

     

    คริสคิดในใจ  เขาส่ายหัวเบาๆ กับความคิดเมาๆ ของตัวเอง

     

    “จะยังไงตอนนี้ก็มีความสุขแล้วกัน” เขายิ้มบางๆ แล้วมองหน้าเถา ซึ่งมอบรอยยิ้มที่อบอุ่นมาให้เขา 

     

     ---------------------------------------------100%

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×