ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO FIC] Vancouver kris & Wushu Cowboy .TAORIS

    ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 15

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 524
      0
      12 ต.ค. 55

     

     

     

    Vancouver kris & Wushu Cowboy

     Chapter 15

    “ไปล่ะเฮีย..ตอนเย็นบอกเจ๊ ห้ามทำแกงกะหรี่ปลา!! ”คริสเอ่ยลาฮันเกิง แล้วสั่งเด็ดขาด ฮันเกิงที่นอนไหลอยู่ที่โซฟา เพราะเมื่อคืนดูบอลหนักไปหน่อย ฮันเกิงชูมือขึ้นแล้วทำนิ้วโอเคส่งให้

    “ตื่นสาย..รอตั้งนานล่ะ” คริสผงะ เมื่อเห็นเถายืนรออยู่ที่หน้าบ้าน

    “มาได้ไงยังไง!??” 

    “เดินมา..”

    “อ้าวเหรอ? นึกว่าเหาะมา - -

    “พูดมาไปโรงเรียนดีกว่า!” เถารวบมืออีกคน แล้วพาเดิน ทั้งสองเดินมาที่โรงเรียน วันนี้เป็นวันที่บรรยากาศดีจริงๆ หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องอะไรอีกน่ะ - -

    แต่คงไม่ใช่ล่ะ เมื่อคริสเห็นเซฮุนเดินทำหน้ากวนถือถุงคุ้กกี้กินมามาตั้งแต่ไกล ..วันนี้เซฮุนมาดี เขาตั้งใจจะมาขอโทษคริส เขาคิดในใจ ถ้ามึงมีเรื่องกันอีก กูจะหนีไปมีชู้!

    “เถา.. อย่ามีเรื่องกับเซฮุนอีกน่ะ ไม่งั้นคราวนฉันจะกระทืบนายสองคน”เถาพยักหน้ารับคำคริส

    เมื่อคริสขอเขาก็จะพยามยามไม่มีเรื่อง ถ้าไม่เหลืออดจริงๆ  

    “ขอโทษษ..”เถาเอ่ยขึ้นเมื่อเซฮุนเดินมาใกล้ๆ

     คริสหันไปมองอย่างอึ้งๆ ไม่น่าเชื่อ คนอย่างเถาเนี๊ยะน่ะ ยอมขอโทษอะไรง่ายๆ - - หวังว่าคงไม่มีศึกสงครามอะไรอีกน่ะ..

     เซฮุนไม่ตอบเขา ก่อนที่จะเขาจะผงะถอยหลัง เพราะเขาเห็นหมาสีดำตัวใหญ่กำลังจ้องเขา

    “ชะเชี้ยแล้วไงง!”  เซฮุนว่าแล้วเริ่มหันหลังวิ่ง เมื่อมันกระโจนใส่เขา

    “คริส ผมน่ากลัวขนาด?” เถาหันไปถามคริสอย่างงงๆ

    “ไม่ใช่แล้วล่ะ! ดูดิ”คริสชี้หมาดำที่วิ่งไล่เซฮุนให้เถาดู ทั้งคริสและเถาต่างวิ่งตามเซฮุน

    “พ่องงงงงงงงงงงงงงงงง! ออกไป!  กูไม่ใช่ตัวเมียเว้ยยยยยยยยย!เซฮุนตะโกน

     ก่อนที่แปลงร่างเป็นสไปเดอร์แมน กระโดดไปเกาะบนรั้ว หมาดำยังคงเห่าเขาไม่เลิก  เขาโยนคุกกี้ให้หมากินมันก้มกิน แต่ยังไม่เลิกเห่าเขา เป็นจังหวะเดียวกับ เถาเดินเข้ามา หมาดำกระโจนใส่เขาแทนเด็กๆ ในโรงเรียนเริ่มสนใจเหตุการณ์

    “มานี่..ไอ้หนู ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก”เถาพูดดีๆ แล้วผายมือ หมาตัวนั่นเหมือนต้องมนตร์สะกด มันเดินเข้าไปหาเถา แล้วก้มหัวให้  ทุกคนแปลกใจที่หมาดำตัวนั้น หมอบแล้วเชื่องใส่เถา

    เจ้าของมามาเอามาไปในที่สุด  เซฮุนรีบกระโดดลงมาจากรั้ว อย่างกลัวเสียฟอร์ม

    “ขอบใจ - - ถ้าไม่ได้นายช่วยไว้คงได้ปีนรั้วทะลุฝั่งไปล่ะ..ขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อวานนี้น่ะ”

    เถาพยักหน้าส่งๆ .. ถึงจะหมั่นไส้ไอ้นี่อยู่เบาๆ แต่ก็เอาเถอะ ในเมื่อมาดีเขาก็จะดีด้วย

    “ผมโอเซฮุน ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งครับ”เซฮุนยิ้มอย่างเป็นมิตร  ..เขาเริ่มชื่นชมเถา และเริ่มปรับเปลี่ยนมุมอมองใหม่ ไอ้หนุ่มนี่คงไม่ได้ร้ายอย่างที่เขาคิด

    “ผม เถาจากชิงเต่า”เถาก็ยิ้มเช่นกัน  คริสมองภาพอย่างหมดห่วง  

    “เอออ ดีกันแล้วก็ดี กัดกันอีก จะสาดน้ำให้- -”  

    เถาเริ่มปรับตัวเข้ากับที่โรงเรียนได้ และเริ่มมีเพื่อนใหม่ และสาวๆ มาตอมเขา จากวีรกรรมที่เขาช่วยเซฮุนไว้  คริสก็ดีใจที่เถาปรับตัวเข้าพาเพื่อนใหม่ แต่ก็คิดมากไม่ได้ว่าถ้า

    เถามีเพื่อนใหม่ แล้วเถาจะลืมเขา

    “เป็นอะไรหื้ม? หน้าไม่สบอารมณ์เลย”เถาเดินมาถามคริส ในขณะที่เป็นคาบว่าง คริสส่ายหัว

     เถามองไปทางลู่หาน ที่ทำปากว่า “มันน้อยใจอยู่” เถาพยักหน้ารับ

    “น้อยใจ?? ที่ผมสนิทกับคนอื่น?

    “นายสนิทกับใครก็ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่  เกี่ยวอะไรล่ะ- -” คริสตอบแล้วทำเป็นไม่สนใจ

    เถาเหลือบมองลู่หาน ที่ทำปากต่อว่า “อีแบบนี้งอนชัวส์ๆ ง้อด่วน”

    “อยากให้ผมสนิทกับคนอื่นเหรอ?” เถาใช้มุกโจมตีกลับ

    “ก็ไม่ใช่ ช่างดิ..จะมาเซ้าซี้อะไรน่ะ”คริสปัดมือไปมา เถาตะครุบมือเขาไว้ ก่อนที่จะขู่ว่า

    “ถ้าไม่บอก จับจูบกลางห้องนี่ล่ะ..”

    “หวงจื่อเถา!

    “ครับ”

    “ทะลึ่ง!”คริสหน้าขึ้นสี .. ก่อนที่จะฟาดงวงฟาดงา แล้วฟุบหน้าลงกลับโต๊ะ

    เถาหันมองลู่หาน ที่ทำท่าโอเค ที่แปลว่า มันหายแล้ว โล่งอกได้

     เถาพยักรัวๆ แล้วไหว้ขอบคุณลู่หาน

    “บอกสักคำว่าหวงแล้วจะไม่ไปยุ่งกับใครเกินหน้าเกินตาเลย”เถาเอ่ยขึ้น

    “หวง” คริสสวน   แต่ไม่ยอมโผล่หน้าขึ้นมา เพราะหน้าเขามาแดงมาก ถึงมากที่สุด

     เขาก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเขาและเถาถึงขั้นไหนก็ต่อไปไหน แล้ว แต่ว่า.. บอกได้อย่างเดียวว่า เขารู้สึกดี มากขึ้น และมากขึ้นทุกวัน

    ในขณะที่เถาก็คิดแบบนั้นเช่นเดียวกัน  คนนนี้หวง จื่อ เถา จะไม่ปล่อยให้หลุดมือ.

     

    ตอนเย็น เถากับคริสเดินทางไปถึงคอกม้าก็ต้องตกใจ เมื่อมีรถตำรวจจอดอยู่ที่หน้าคอกม้า  พวกเขารีบวิ่งมาดู ว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนที่จะต้องตกใจ เมื่อพบกับข้อความสีแดง ทีเขียนว่า ..

    “กลับไปชิงเต่าซะ”

    “ไม่งั้นม้าพวกนี้จะกลายเป็นอาหาร”   แต่โชคดีที่ม้าทุกตัวยังปกติดีอยู่ จองโมมีท่าทีที่โกรธมาก และสั่งให้ตำรวจรีบตัวคนผิดมาโดยเร็ว และเขายินดีที่จะจ้างยาม

    “นายคิดว่าใครทำ?” คริสเอ่ยถาม

    “มีคนเดียว..”

    “คังอิน”ทั้งสองพูดพร้อมกัน วันต่อมา เซฮุนแวะมาดูเหตุการณ์ที่คอกม้า ก่อนที่จะเล่าให้ฟังว่า

     พ่อของเขาเคยทำงานให้คังอิน   คังอินน่าจะมีความลับอะไรที่ซ่อนอยู่ แต่ว่า พ่อของเขาถูกออกจากงานก่อนเลยไม่รู้ว่ามันคือเรื่องอะไร คริสทำท่าคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะวางแผน..


    ปฏิบัติการประหาร คังอิน

                คังอิน จะถูกหลอกสัมภาษณ์ที่บ้านใกล้ๆ โรงงานโดยลู่หานและเลย์ เพื่อลงนิตยสารที่โรงเรียน

                เถา กับ เซฮุนจะช่วยกันเริ่มค้นโรงงาน

                คริสจะค้นแฟ้มประวัติอีเมลของคังอินที่ในโรงงาน

                “ตามนี้แล้วกัน..”คริสเอ่ยขึ้น..

    -------------------------------------------------------------100%

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×