ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO FIC] Vancouver kris & Wushu Cowboy .TAORIS

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 55


    Vancouver kris & Wushu Cowboy

     Chapter 9

    ทุกคนต่างรำลากัน อย่างไม่ค่อยจะมีใครอยากลาใคร เพราะยังไม่อยากกลับ แม้กระทั่งฮันเกิง ที่ถึงแม้จะไม่ค่อยพอใจ ที่จองโมมาสนิทกับฮีชอลออกหน้าออกตา แต่ว่าพอจะกลับก็อดใจหายไม่ได้

                “นายกลับแล้วฉันจะกินอะไรเนี๊ยะ??? ฮีชอล.. ส่งไปรษณีย์แกงกะหรี่ปลามาบ้างน่ะ!”จองโมแถบจะกอดขาฮีชอลไว้ ฮีชอลหัวเราะร่า

    “ไอ้บ้า เน่าก่อนพอดีดิ ฮี่ๆ ฉันแอบเขียนสูตรแปะฝ่าบ้านไว้ให้แล้ว ขอบใจน่ะจองโม.. ที่นี่เจ๋งมาก ไว้โอกาสหน้าจะมาอีก!

    “ครับ เข่นกัน พวกนายทำให้ที่นี่น่าอยู่ขึ้นมาก ฮ่าๆ”จองโมพูดแล้วยิ้มกว้าง

    “เออ ว่าแต่ทำไมฉันไม่เห็นแบคฮยอน กับชานยอลเลยล่ะ??

    “สองคนนั้นถูกส่งไปดูงานที่ปักกิ่งหลายวันแล้ว ความจริงแล้วก็คือค่าตัวพวกนั้นแพงมากเลย ก็เลยได้มาออกแค่ฉากนั้นเท่านั้น”

    “อ่อ 555555555 ตายล่ะ วันหลังให้ไอ้พวกนั้นลดค่าตัว! ฝากลาด้วยน่ะ..^^เถา นายดูแลพี่ชายนายดีๆ ด้วยน่ะ”ฮีชอลหันมาบอกเถา ที่ได้แต่พยักหน้ารับไว้แล้วยิ้ม  ส่วนฮันเกิงก็ไม่ได้พูดอะไรมาก นอกจากบอกว่าขอบใจ เห็นฮีชอลอาลับอาวรณ์มันก็น่าอิจฉา

    “แต่งเมื่อไรบอกด้วยน่ะ!”จองโมเดินมากระซิบกับฮันเกิง

    “แล้วจะบอกคนแรก! ฮ่าๆๆๆ” ฮันเกิงเปลี่ยนสีหน้า ..อย่างอารมณ์ดี ฮีชอลได้แต่สงสัยองคนนี้คุยอะไรกัน พวกเขาช่วยกันขนของขึ้นรถ คราวนี้เป็นเถาบ้าง ที่จะต้องบอกลาคริส

    “..........ลาม้าสิครับ”เถาเบือนหน้าไปทางอื่น

    คริสเดินมารูปหัวโคลกับโกล ก่อนที่จะมองเถา เพราะคิดว่าอีกคนจะพูดอะไร แต่ว่าเถากลับปิดป่ากเงียบสนิท  แล้วไม่มองเขาเลย

    เถาคงไม่ได้รู้สึกอะไร แม้แต่หน้าเขายังไม่มอง

    “อืมไปก่อนน่ะ แล้วไว้เจอกัน..เถา ขอบใจ”

    “อืม ขอบใจเหมือนกันโชคดีน่ะ”เหมือนอะไรมันจะจุกอก ..พวกเขาทั้งคู่

    บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบ คริสเดินไปขึ้นรถ และยังคงคิดอยู่ว่าเถาไม่สนใจ  แต่เขาไม่รู้ว่ามันเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดของเถา

    เพราะคนที่เขาให้ความ “สำคัญ”

    คนที่เขา “อยากจะใกล้ชิด”

    คนที่เขา “อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ”

    คนที่เขา “อยากให้อยากให้ด่าให้ว่าให้แบบนี้ไปเรื่อยๆ”

    คนที่เขา “ชอบ” และ คิดว่า“ รักเข้าให้แล้ว”

    กำลังจะจากเขาไป..

    คริสหันหลังเดินไปขึ้นรถ โดยที่เถาไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

      “จองโม เรื่องนั้นลองไปคิดดู .. แล้วยังไงฉันจะติดต่อมา”ฮีชอลตะโกนออกมาจากรถ เป็นประโยคสุดท้ายออกมาอย่างมีเลทนัย

     แต่ทั้งเถาและคริสไม่ได้สนใจว่าประโยคที่ฮีชอลพูดหมายถึงอะไร คริสนั่งซึมกระทืออยู่บนรถ เขาเห็นบางอย่างที่กำลังตามรถมาอย่างรวดเร็ว! ก่อนที่ตะโกนว่า

    “เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย!  หยุดรถก่อนครับ!”โชเฟอร์แทบจะเบรกหัวหลุด คริสตะโกนเพราะว่า เขาเห็นเถาขี่ม้าตามมา.. คริสรีบลงไปจากรถ

    “ทำบ้าอะไรเนี๊ยะ?!” คริสตะโกนถาม  เถาลงมาจากม้าก่อนที่จะยื่นของสำคัญให้คริส

    มันคือ  “ลูกบาส” ที่คริสหวงนักหวงหนา เขาลืมมันได้ยังไงเนี๊ยะ?

    “ขอบใจน่ะ.. เถา ดูแลตัวเองด้วย”มันเป็นช่วงเวลายากลำบากของคริสที่จะพูดอะไรออกไป

    เพราะเขาคิดว่า น้ำใสๆ กำลังจะไหลออกจากดวงตาของเขา

    “ฮ่าๆ อย่ามาซึมไปหน่อยเลย.. ไปขึ้นรถได้แล้ว”เถายิ้มบางๆ ก่อนที่จะเดินมาส่งคริสขึ้นรถ.. รถแล่นออกอีกครั้ง คริสไม่หันไปมองเถาอีก เพราะกลัวว่าจะร้องไห้ เขากำลูกบาสแน่น ก่อนที่ก้มมองลูกบาสในมือ  เขาเห็นข้อความด้วย เมจิกสีดำ ลายมือไก่เขี่ย

    Always I will miss you .comeback again my Vancouver kris  – tao 

    น้ำตาไหลมาจากดวงตาคู่สวย ..เขาก้มหน้าแล้วกอดลูกบาสไว้แน่น 

    จบแล้ว? นี่มันจบเรื่องของเขาและเถาแล้วเหรอ??

    ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ

    ----------------------------------------------------------100%

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×