คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 3
NANA VER.EXO :chapter 3
- Nana ver.exo –
รถไฟขบวนที่ยาวนาน เดินทางมาถึงเมือง โซล ตอน 23.30น. ทั้งแบคฮยอน และคริส ต่างเดินลงมาพร้อมกับสัมภาระ แบคฮยอนดูกระดี๊กระด๊ามาก ส่วนคริสก็ยังคงไว้ซึ่งความนิ่ง ทั้งสองเดินผ่านผู้คนที่วุ่นวาย จนกระทั่งมาถึงทางม้าลาย บนสนทนาจบลงแค่นั้น เพราะว่า
“แบคฮยอน!” มีคนเรียกเขา
“ไค!”แบคฮยอนยิ้มกว้าง ก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าไปกอดคนรัก คริสได้แต่ยืนมอง เขายิ้มเล็กๆ ก่อนที่จะเดินจากไป แบคฮยอนซุกอกไคแล้วร้องไห้เพราะความคิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง.. สรรหามากี่คำก็ไม่พอ
“ฮ่าๆๆ ขี้แยเหรอเนี๊ยะ??”ไคเอ่ยถามแล้วยิ้ม ..
“เพราะใครล่ะ??-3- คิดถึงอ่า! ไคคิดถึงจริงๆน่ะ”แบคฮยอนกอดแน่น ไคกอดตอบก่อนที่จะยีหัวคนตัวเล็ก
“เป็นไง? เหนื่อยมากไหม??”
“เหนื่อยน่ะ แต่สนุกดี ฉันได้เจอผู้ชายคนหนึ่งด้วยแหล่ะ.. อ้าว!ไปไหนแล้วอ่ะ” แบคฮยอนหันไปมองหาคริส แต่เขาไม่อยู่ซะแล้ว
“มองหาพวกเราอยู่เหรอ หื้ม??”
“จงฮยอน คีย์!” แบคฮยอนวิ่งไปกอดเพื่อนรักอีกสองคน ที่เดินทางมาพร้อมกับไค จงฮยอน กับ คีย์ สองคนนี้เป็นคู่รัก..
“โอ้โห ไม่ได้เจอกันนาน.. โตขึ้นเยอะเลยน่ะเนี๊ยะ”คีย์ยีหัวนิ่ม
“อ่า คิดถึงพวกนายอ่ะ-.-คิดถึงสมัยเรียนจังง โอ้ยคิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆ”
แบคฮยอนวิ่งกอดทุกคนวนไปวนมา..บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข แบคฮยอนได้แต่ภาวนา ขอให้มันเป็นแบบนี้ไปนานๆ ว่าแต่แล้วคริสล่ะ ไปทำไมไม่ล่ำลาเขาเลย
ร่างโปรงสาวเท้าเดินดุ่มๆ มาอยู่ที่หน้าคอนโด.. บรรยากาศของเขา ช่างต่างกับ แบคฮยอน
ไม่มีใครมารอรับ .. หลง ไปไม่ถูก ต้องเปิดแผนที่งงๆ
“คริส..เฮ้ยยยยยยยยยย! ไอ้คริส!” เลย์เห็นเพื่อนของตัวเองยืนอยู่ที่หน้าคอนโดของเขา ก็ตกใจเป็นการใหญ่ มาไม่เคยบอก จะทำอะไรไม่เคยถาม ไม่เคยพูด แล้วอยู่ดีๆ มาโผล่ตรงนี้ได้ยังไง= =
“โห้ย กว่าจะเจอ ลำบากเกิน”
“ป้าบบบบบบบบบบ! มากไปแล้วน่ะ!! ทำอะไรไม่เคยถามเลย ทำไมไม่ให้ไปรับ ถ้าหลงใครจับไปทำยังไง? มันน่าไหมน่ะ” เลย์เอ็ดใส่คริสเป็นการใหญ่
“ทำไมต้องบอก โวยวายทำไมล่ะ กูก็มาถึงแล้วนี่ไง - -“คริสทำหน้าเฉยใส่เลย์
“- -นิสัยไม่เปลี่ยนจริงๆ จะหยิ่งไปไหนล่ะพ่อคุณ”เลย์เหน็บ
“ไม่รู้.. นี่สิ่งที่มึงควรจะทำคือพากูขึ้นห้องนอนของมึง แล้วหาที่นอนให้กูนอน - -เพื่อนมาเหนื่อยๆ”
“เออๆ แล้วยังไง? มาได้ไง ?อะไรทำให้มึงโผล่มาที่นี่? กูชวนเมื่อปีที่แล้วทำไมมึงไม่มา?”
“กูขอล่ะ- - ค่อยถามพรุ่งนี้ กูง่วง! ไอ้เวรร”
- Nana ver.exo –
วันต่อมา... แบคฮยอนงัวเงีย เขาหนักหัวและปวดตัวมาก เพราะเมื่อคืน ไคเล่นรับน้องเขาเกือบทั้งคืน เขาควานหาไค แต่ก็ไม่อยู่แล้ว แต่มีโน้ตไปไว้ที่โต๊ะ ว่าออกไปทำงาน แล้วตอนเย็นจะกลับมา
“ไอ้บ้า! ไอ้หื่นนนนนนนนนนนนนนนนน!” แบคฮยอนแลบลิ้นใส่โน้ตก่อนที่จะหัวเราะ
“มีความสุข” เขากำลังมีความสุขมากจริงๆ .
วั้นนั้นทั้งวัน แบคฮยอนทำตัวเป็นแม่บ้านแม่เรือนเต็มตัว ทั้งกวาดห้อง ถูห้อง ซักผ้า เก็บที่นอน ล้างจาน จัดห้อง สารพัดงานบ้านที่เขาทำ จนลืมไปหาห้อง และหางานทำ..
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”แบคฮยอนพูผึ่ง เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เขาวิ่งอย่างร่าเริงไปเปิดประตู
“กลับมาแล้วคร้าบ~”ไคเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มก่อนทีจะชูถูขนมให้แบคฮยอน เขารีบกระโดกแย่ง ไคเดินตามมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่จะตะถึงตามองห้องตัวเอง ..
“ตายล่ะ..!นี่ห้องใครเนี๊ยะ?”
“ก็ห้องไคไง-3-“
“ฮ่าๆๆ เหนื่อยจังเลย” ไคสวมกอดจากข้างหลังอีกคน แบคฮยอนดิ้นเบาๆ พอเล่นตัว-.-
“จะทำอะไรเนี๊ยะ??”
“ฮ่าๆ ทะลึ่งแล้วน่ะ -.- ไม่ทำอะไรหรอกน่า เดี๋ยวค่อยทำคืนนี้!”ไคว่าแล้วตีก้นแบคฮยอน
“ไอ้บ้า!-/////////-”
“แล้ววันนี้เป็นไงมั่งล่ะ? เรื่องห้อง? ได้เรื่องไหม?”
“อ๊ะ.. ลืมอ่ะ พอดีวันนี้ฉันยุ่งๆ อ่ะ”
“อ่อ คงจะยุ่งเรื่องหางานทำใช่ไหมล่ะ ? แล้วได้เรื่องไหมครับ?”
“แห่ะๆ-.- ลืมอ่ะ.. “
“ฮ่าๆๆ วันนี้นอนอืดทั้งวันใช่ไหม??!”ไคยีหัวนิ่มแล้วยิ้ม
“เปล่าน่ะ วันนี้ทำอะไรไปตั้งหลายอย่างอ่ะ -.-เก็บห้องให้ด้วย”
“ฮ่าๆๆ ตกลงจะมาโซลเป็นแม่บ้านเหรอหื้ม?? ไหนสัญญากันแล้วไง??” ไคดึงอีกคนมานั่งตัก ก่อนที่จะเอาคางเกยไหล่บาง แบคฮยอนได้แต่จิ๊ปากอย่างขัดใจ ทำลายบรรยากาศชะมัด
“จะบ่นทำไมเล่า ก็ที่ให้ ก็ทำให้ไคทั้งนั้นอ่ะ!”
“รู้แล้วคร้าบบบ..ก็ถามเฉยๆ ขอบคุณน่ะครับ ห้องน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย”ไคหอมแก้มอีกคนแรงๆ คนหอมแก้มได้แต่เขิน ไคจ้องเข้าไปในตาคู่สวย เขาแกล้งจ้องคนอีกคนไม่ยอมละ
“มองบ้าอะไรเล่า ไปอาบน้ำไป เหม็นอ่ะ..-.-“
“ไม่เอา.. ยังไม่อยากอาบ อยากอาบทีเดียว”ไคทำหน้าเจ้าเล่ห์
เขาประกบจูบแบคฮยอนเบาๆ แล้วโอบเข้ามาใกล้ๆ ก่อนที่จะมองไปเข้าในตาคู่สวย
“ขอน่ะ..”
- Nana ver.exo –
คริสกัยเลย์ เดินอยู่ในตรอกที่เต็มไปด้วยหอพัก.. เลย์ชวนเขาอยู่ด้วยกัน แต่คริสไม่ยอม ดื้อจะออกมาอยู่คนเดียวให้ได้ หอแล้วหอเล่าแต่ก็ยังไม่ถูกใจเขาสักที
“ไอ้คริส- - มึงเอาสักทีเหอะ ขากูจะไปล่ะ อีกนาทีเข็มหลุด“
“บอกมึงแล้วไง ว่าไม่ต้องมา มึงรั้นมาเองนี่ช่วยไม่ได้”
“ก็กลัวมึงหลง”
“นี่เลย์กูอายุ20 แล้วน่ะ.. - -“
“ก็นั้นแหล่ะ- - เลิกเถียงเหอะ มึงรีบหาเร็ว เอาที่ถูกใจมึง กูเหนื่อย”
“ว่าที่ทนายไฮโซมึงนี่บ่นเก่งขึ้นน่ะ- -“ คริสเอ่ยพูดแล้วส่ายหัว บอกแล้วว่าไม่ให้มา แต่เลย์ก็ยังจะรั้นตามมา ขายาวก้าวต่อไปเรื่อยๆ มองหาหอนู่น หอนี่ แต่ก็ไม่ถูกใจสักที จนกระทั่ง เขามองเห็นวัตถุที่อยู่ไกลตา ตั้งเดียวๆ อยู่ออกจากย่านนี่ไป
“เลย์.. กูว่ากูเจอที่ที่ใช่ล่ะ”
-------------------------------------------------100%
ความคิดเห็น