คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2
NANA VER.EXO :chapter 2
- Nana ver.exo –
นี่.. จำครั้งแรกที่เราเจอกันได้ไหมคริส?”
2 ปีต่อมา..
“ผมเป็นเด็กหนุ่มที่เชื่อเสมอว่า โชคชะตาพาผมกับคริสมาเจอกัน.. ฮ่าๆๆนายจะขำก็ได้น่ะ ..”
--------------------------------------
บนรถไฟสายหนึ่งจุดหมายปลายทางมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวง ที่ทุกคนต้องการเข้าไปแสวงหาความฝัน และชีวิตใหม่“โซล” หนึ่งในนั้น พยอน แบคฮยอน เด็กที่เดินทางมาโซล เพื่อ “ความรัก”
คนตัวเล็ก ยืนมองตู้รถไฟอย่างเอ๋อๆ เขาเห็นหัวคนเต็มทุกที่นั่ง ยืนหรอ ไม่น่ะ ตายแน่ๆ เขาค่อยๆ เดินไปหาที่นั่ง เขาชะเง้อไปทุกเบาะ แต่มันก็ไม่มีที่นั่งสำหรับเขาเลย
ก่อนที่จะมองเห็นเบาะเป้าหมาย ข้างๆ เขามีกีต้าส์วางอยู่ แบคฮยอนค่อยๆ เดินตะล่อมๆ ไป ก่อนที่จะหยุดลง ก่อนที่จะ
ฟินนาเร่
ก็คนตรงหน้าเจ้าของกีต้าส์นี่ซิ..
จะหล่อไปไหน?? หน้าเรียวลงตัว ผมสีทอง จมูกเป็นสัน..หน้านิ่งๆ ที่นั่งใส่หูฟังอยู่
โอ้ยยยยยยยยยย! หล่อเว้ยยย โคตรเท่ห์! แบคฮยอน ระเบิดคำชมไว้ในใจ
“ขอโทษครับบ..”เขาเอ่ยขึ้น แต่เหมือนอีกคนจะไม่ได้ยิน
“ขอโทษน่ะครับ....เฮ้ยยยย” แบคฮยอนยื่นหัวเข้าไปใกล้ๆ เป็นจังหวะเดี่ยวกับที่รถไฟเบรกพอดี
“โป้กกกกกกกกกก โอ้ยย ย”เขาร้องอย่างโอดครวญก็กีต้าส์มันล้มใส่หัวเขาเต็มๆ
มือเรียว รีบหยิบกีต้าส์ออกจากหัวแพคฮยอน แล้วมอง .. น่ารัก เด็กผู้ชายคนนี้ถือว่า น่ารักมาก
“ขอโทษน่ะครับ แห่ะๆ”แบคฮยอนทำหน้าเอ๋อแล้วยิ้มกว้าง
“ไม่ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ ไม่เจ็บใช่ไหม?”
“ไม่เลยครับ -.-“
“ก็ดี..”เขาหันไปมองที่นอกหน้าต่าง แบคฮยอนยืนเอ๋ออยู่ 3 วิแล้วเอ่ยว่า
“เอ่อ มีคนนั่งไหมอ่ะ?”
“อ่อ ไม่มี..” เขาหยิบกีต้าส์ตัวนั่นออกไป แบคฮยอนก้มหัวขอบคุณแล้วทิ้งตัวนั่งข้างๆ
เขาคนนั้นยังคงหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม คนอะไร? กินอะไรเข้าไป? ทำไมหล่อแบบนี้??
ทุกตารางนิ้ว..
หน้า
การแต่งตัว
บุคลิก
ผู้ชายคนนี้ดูดีไปซะหมด!
“เรียนท่านผู้โดยสาร เนื่องจากหิมะตกหนัก ขบวนรถของเราจึงต้องหยุดวิ่งชั่วคราวเพื่อความปลอดภัย ขอบคุณที่ใช้บริการครับ”
เสียงประชาสัมพันธ์รอดตามสายมา
--------------------------------------------50%
“อะไรอ่ะ..ยิ่งรีบอยู่น่ะเนี๊ยะ ” แบคฮยอนเบ้ปาก ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มากดส่งฉุกเฉินไปหา “คนรัก” ของเขาที่รอรับเขาอยู่ที่โซล อีกคนมองคนตัวเล็กกดโทรศัพท์ แล้วอดสนใจไม่ได้
“เป็นอะไรหรือเปล่า?” เขาเอ่ยถาม
“อ่อไม่เป็นไรครับ-.-ฮี่ๆ”
“เด็กม.ปลายสมัยนี้พิมพ์เร็วจังน่ะ ฮ่ะๆ” เขาแซวอีกคน
“เฮ้ แต่ผมอายุ20 แล้วน่ะ!” แบคฮยอนเถียง
“งั้นเหรอ?? ฉันก็20เหมือนกัน”
“ห๋า! แต่หน้านายดูไม่เหมือนคนอายุ20เลยน่ะ = =”
“พูดอย่างนี้อย่างมีเรื่องงั้นเหรอ? - -”
“คิคิ เปล่า~ๆ แปบน่ะ..” เขาขออนุญาตไปรับโทรศัพท์
อีกคนอดที่จะสนใจบทสนาไม่ได้ เขามองอีกคน รูปร่างท่าทางแบบนี้ “เคะชัวส์”
เคะ เหมือนเขาด้วย
“แบคฮยอนพูดครับ..”อีกคนหันไปมองเขา “แบคฮยอน” ชื่อเหมือนน้องชายของเขา ที่เสียไปพร้อมครอบครัว ในอุบัติเหตุ
“ไคอ่า~ เกิดเหตุขัดข้องอ่ะ รอแปบนึงน่ะ ..เย้ๆ รอได้จริงๆเหรอ?? ขอบใจ -.- แค่นี้ล่ะ” แบคฮยอนเก็บโทรศัพท์แล้วยิ้มกกว้าง อีกคนมองเขา.. แฟนโทรมาชัวส์
“นี่ แฟนเป็นคนที่โซลเหรอ.. ฮ่ะๆ หวานเจี๊ยบเลยน่ะ”
“บ้า...!”แบคฮยอนยิ้มเขิน
“อ๋อ งั้นแสดงว่า นายก็หนีตามแฟนมาโซลน่ะสิ” เขายักคิ้วแล้วขำ
“อ๊ะ ไม่ใช่น่ะ-////- เอ่อ.. แต่จะว่าแบบนั้นก็ได้ ผมกับไค เราเรียนโรงเรียนศิลปะมาด้วยกัน แต่ว่าเขาอยากเข้ามาเรียนต่อที่โซล” แบคฮยอนยิ้มเขินบิดไปบิดมา
“แล้วทำไมไม่มาด้วยกันตั้งแต่ตอนแรกล่ะ?”
“เขาบอกว่าผมไม่ให้มา.. เขาบอกฉันว่าไม่ควรมาถ้ายังไม่มีเป้าหมายในชีวิตอ่ะ “
“อ่องั้นเหรอ?”
“ผมเลยตั้งหน้าตั้งตา เก็บตังๆๆ แล้วก็มาหาเขา ได้ก้อนหนึ่ง-..- พอไคสอบเข้าได้ เขาก็เลยยอมให้เขามาอยู่ด้วย เพราะฉะนั้นผมจะต้อง ตั้งใจทำงาน เก็บเงิน ไม่งั้นเขาจะส่งฉันกลับ.. “
“.................................”อีกคนเงียบฟังเขา
“อ่ะ ขอโทษน่ะ ผมคงพูดเรื่องของตัวเองมากไปหน่อย”
“ฮ่ะๆ ไม่เป็นไรหรอก ยังไงก็อีกนาน กว่าจะถึงน่า พ่นๆ มาเถอะ”
“จริงเหรอ?? นายให้ผมเล่าจริงๆ เหรอ*0*”แบคฮยอนว่าอย่างร่าเริง
“จริง”
“ผมอยากเล่าเรื่องของไค ใจจะขาดอยู่แล้วอ่ะ ..55555555555555”แบคฮยอนหัวเราะ
อีกคนมองเขาตาปริบๆ ไอ้นี่มันน่ารักดีแห่ะ
“นี่ เอาเบียร์หน่อยไหม?”แบคฮยอนเอ่ยถามเมื่อมีรถเครื่องดื่มผ่านมา
“ไม่เลวน่ะ..” แบคฮยอนพ่นเรื่องของตัวให้อีกคนฟังจ้อยๆ โดยที่ยังไม่ได้ถามชื่อด้วยซ้ำ เขาอีกคนได้แต่ทำท่าคิดตามยิ้มบ้างเป็นบางครั้งง
“ขอดื่มให้ไค! ที่สอบเข้ามหาลัยได้ เย้!” แบคฮยอนชูเบียร์ขึ้นเพื่อจะดื่มฉลองให้คนแฟนของเขา แต่อีกคน ถือกระป๋องไว้เฉยๆ
“ทำไมฉันต้องดื่มให้แฟนนายด้วยล่ะ?”
“อ้าววว...”
“ฉันว่าดื่มให้ผู้ชายสองคน ที่เกิด วันจันทร์เดือน7 ปีจอมาเจอกันดีกว่า.. ฮ่าๆ”
“เออออออออออออออ ก็ดีๆ น่ะๆ”แบคฮยอนพยักหน้ารัวๆ..ถึงจะงงๆ กับมุกคนตรงหน้าก็ตาม
“คัมปายยยยยยยยยยยยยยยยยย~”
“อ่ออีกอย่างหนึ่ง”
“อะไรเหรอ??”แบคฮยอนเอียงคอด้วยความสงสัย
“ฉันชื่อคริส.. ฮ่าๆ ไม่ถามชื่อกันมั่งเลยน่ะ”
“อ่า คริส-.-..ชอบชื่อนายจัง“
“นี่คริส..จำครั้งแรกที่เราเจอกันได้ไหม??นายคงรำคาญฉันสิน่ะ .. ฉันแต่เรื่องของตัวเอง โดยที่ไม่สนใจฟังในพูดเลย แย่มากจริงๆน่ะ แต่นายเอง ก็คงไม่อยากเล่าอะไรให้ฉันฟังให้ไหม?
--------------------------------------100%
ความคิดเห็น