คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Chapter 16
“Vancouver kris & Wushu Cowboy 2”
Chapter 16
“เพื่อให้เถามาฉันจะไม่เห็นแก่อะไรทั้งนั้น”
คริสเงิงเงิบหุบไป 3 วิ ณ จุดนั้น แต่เขายังคงมีความนิ่งอยู่.
“ฉันไม่ยกให้ใคร.. จนกว่าเขาจะไปเอง” เซฮุนที่ยืนแอบฟังอยู่ฟินแทนเถาจริงๆ ..
“งั้นก็ขอโทษด้วยน่ะ....”ซิ่วหมินพูดหน้านิ่ง
ก่อนที่จะทำสิ่งที่คริสคาดไม่ถึง เมื่อมือของซิ่วหมิน กระชากมือคริสมาตบหน้าตัวเองแรงๆ
ก่อนที่ตบตัวเองซ้ำไป2-3ที เป็นจังหวะเดียวกับที่ ลู่หาน เลย์ และ เถาเดินเข้ามาพอดีเพราะได้ข้อความของซิ่วหมิน
“เฮ้ยยย! อะไรว่ะ ไอ้คริสสสสสสสสส !!ทำอะไรน่ะ !”
“เฮ้ยยยยยยยยยยยย=[ ]= !”
“ฮืกกกกก ฮือออ คริสสอย่าทำฉันเลยน่ะ.. ได้ๆ ฮืออออออออ ฉันจะไม่เอารื่องของนายกับไคไปพูดอีกแล้ว คริสผลักซิ่วหมินจนล้มผลักลงไป ..
“นี่มันอะไรน่ะ?? คริส! นี่มันอะไรเนี๊ยะ!?? “ลู่หานขึ้นเสียง
“เปล่าน่ะ ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนั้น ..ฟังก่อน!”
“จะให้ฟังอะไรอีกเนี๊ยะ? เฮ้ยไมมึงเป็นคนแบบนี้ว่ะคริสส = = มึงจะเอาใครแน่!” เลย์ประคองซิ่ว
หมินขึ้นมาแล้วตะคอกใส่คริส
คริสไม่รู้จะเถียงยังพูดไปตอนนี้ก็ไม่มีใครฟังเขา..
“เถา.. นายต้องเชื่อฉันน่ะ. เถา ฉันไม่ได้ทำอะไรจริงๆ”
“............”เขาไม่ได้ตอบอะไร นอกจาก แกะมือของคริสออก แล้วเดินไปเงียบๆ เถาสับสนกับคริส เรื่องของไค แล้วทำไม?
เขาถึงต้องทำซิ่วหมินขนาดนี้ ?? ตอนนี้เขายังไม่พร้อมฟังอะไรจากแฟนเขาทั้งสิ้น
“พวกมึงทำไมไม่เชื่อกูว่ะ! กูบอกว่ากูไม่ได้ทำอะไรไง= =”
“ไม่ได้ทำเหี้ยอะไรได้ยังไง?! หน้าซิ่วหมินเป็นรอยขนาดนี้ กูผิดหวังกับมึงมากว่ะคริส = =”
“............ตามใจพวกมึงก็แล้วกัน” คริสขี้เกียจสู้รบปรบมือกับอารมณ์ของทุกคน .. นิ่ง ความนิ่งเท่านั่นที่เขาจะทำได้ในตอนนี้ .
.ซิ่วหมินยิ้มเย้ยหยันให้คริส เมื่อทุกคนเดินไปจากคริส..
“มึงไปทบทวนตัวเองมาน่ะคริส พวกกูจะรอมึง” ลู่หานพูด ถึงเขาจะสับสนกับเหตุการณ์ แต่ยังไงคริสก็ยังเป็นเพื่อนของเขา ..
คริสกุมขมับ ว่านี่เกิดเรื่องอะไรกับเขากันแน่..
“แวนคูเวอร์คริสจนมุมแล้วซิน่ะ 555555555” เซฮุนเดินออกมา พร้อมกับกดปิดวิดีโอ ที่เขาอัดไว้ตั้งแต่ต้น จนจบ..
“อะไรของมึง?? จะมาด่าอะไรกูล่ะ = =”
“กูจะบอกว่า ทุกอย่างเป็นแผนของซิ่วหมิน..”
“อะไรยังไง??” คริสเบิกตาโพลน เซฮุนเล่าเรื่องให้เขาฟัง ตั้งแต่ต้น จนถึงตอนนี้ .. คริสคิดขอบใจไคอยู่ในใจ ว่าเขาเป็นคนที่เป็นสุภาพบุรุษมากจริงๆ ..เซฮุนบอกกับเขาว่า ไม่ต้องห่วงเขาจะจัดการทุกอย่างให้คริสเอง ตอนนี้ให้คริสอดทน คริสไม่ได้สนใจตรงนั้นเท่าไร..
คนที่เขาห่วงที่สุด คือ หวง จื่อ เถา.. คริสเดินตามหาเถาไปที่คอกม้า เพราะเวลาเถาไม่สบายใจเถามักจะมานั่งที่คอกม้า และก็เป็นดั่งคาดเมื่อเถา นั่งอยู่สนามหญ้าในคอกม้า ..เขาเดินไปนั่งด้วย อีกคนยังคงนิ่ง คริสพยามยามที่จะอธิบายให้อีกคนฟัง แต่เถาคงจะโกรธมากจริงๆ
“ฉันจะไม่กวนนายล่ะ.. นายจะเชื่อหรือไม่ก็ได้ ที่ฉันเล่าทุกคำมันเป็นเรื่องจริง เจอแบบนี้แล้วมันผิดหวังว่ะ ฉันคิดว่านายคงจะเป็นคนที่เชื่อใจฉันมากที่สุด แต่มันก็ไม่ใช่”
คริสพูดก่อนที่จะเดินหนีไป.. ร่างโปรงโดนอีกคนดึงมากอดไว้แน่น
“...............ผมไม่รู้ ผมสับสน สิ่งที่ผมเห็นกับสิ่งที่คริสทำมันขัดกัน ผมไม่รู้”
“- - ไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้ หมดโปรโมชั่นที่ฉันจะอธิบาย”
“ผมไม่ได้โกรธเรื่องที่คริสทำร้ายซิวหมิน แต่ผมโกรธที่คิดมีอะไรกับไอ้ไคนั่นมากกว่า..”
“นายเชื่อที่ซิ่วหมินพูด แต่ไม่เชื่อที่ฉันพูดงั้นดิ? ไม่ถามกันสักคำว่าจริงไหม? แต่กลับไปเชื่อซิ่วหมิน..5555555 นายแฟนใครกันแน่?? ”คริสเริ่มตัดพ้อด้วยความน้อยใจ
“..งั้นผมจะถาม คริสไม่ได้มีอะไรกับไอ้ไคนั่นใช่ไหมครับ?”
“ใช่”
“งั้นผมก็จะเชื่อที่คริสพูด”
“ดี...”
“ผมรักคริสน่ะ ไม่ว่าคริสจะไปรักไคก็เถอะ”
“พ่องงงงงงงงง ประสาทแดกไง๊? เลิกฟุ้งได้ล่ะ...- -อ่อ ฉันจะงอนนาย 10วันนับไปเลย ไม่ต้องไปส่ง ไม่ต้องไปรับ ไม่ไปบ้าน ไม่กินข้าวด้วย ไม่ให้จับมือ ไม่ให้จูบ อุบบบบบบบส์” ยังไม่ทันบ่นอะไรต่อ
คริสถูกเถาดึงไปจูบด้วยความหมั่นไส้..
“ผมไม่สนหรอก ของผม ผมหวง ผมจะจับมือ ผมจะจูบ ผมจะไปส่ง ผมจะไปรับ ผมจะไปกินข้าว ผมจะไปบ้าน.5555555555555555” เถาพูดแล้วยิ้มร่า ..
โอเคเขาเชื่อคริสแล้ว แต่เขายังมีความคับข้องใจกับไคอยู่ และเขาจะต้องไปเคลียร์ให้จบ.
--------------------------------------------------100%
ความคิดเห็น