คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ep.15
เขาพาแบคฮยอนกลับห้องในตอนดึกๆ ด้วยสภาพน้ำตานองหน้า เมื่อถึงห้องแบคฮยอนไม่พูดไม่จา ไม่เอ่ยทักใคร และดิ่งเข้าห้องไปเงียบๆ ไคเดินตามมาด้วยสีหน้าปกติสุข
“ไอ้แบคเป็นอะไรว่ะ?”เถาเริ่มเอ่ยถาม
“กูกับแบค เลิกกันแล้ว”
“ห๊ะ?” ทั้งเถาและเซฮุนต่างพากันประสานเสียง ไคจุ๊ปากบอกให้เงียบๆ
“จนได้ซิน่ะมึง..เป็นไงว่ะ? ความรู้สึกตอนนี้?”
“โล่งชิบหาย ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากล่ะ”
“เฮ้ยแล้วมึงไปเลิกกับมันทำไม? มึงไม่กลัวมันเสียใจหรือไง”เซฮุนโวยวายวายใส่ไค
ทั้งที่ในใจเขาแอบดีใจ เพราะเขาเองก็ไม่ชอบที่เห็นไคไม่มีความสุข
“ก็เข้ากันไม่ได้นี่หว่า.. คบต่อไปกูกลัวเสียเพื่อน เบรกตอนนี้ก็ยังไม่สาย”
“มึงตัดสินใจแน่แล้วเหรอว่ะ? ย้อนกลับไม่ได้แล้วน่ะ ”เถาเอ่ยถาม
“อื้ม กูแน่ใจ”
“เพราะอะไรว่ะ? กูถามหน่อย มึงมีเหตุผลอะไรว่ะ มึงชอบมันมากไม่ใช่หรือไง? แล้วไปบอกเลิกมันทำไมว่ะ?”เซฮุนเอ่ยถามไคด้วยสีหน้าจริงจัง
“เพราะกูไม่ได้รู้สึกว่ากูมีความสุข ไม่รู้ว่ะ..อธิบายไม่ถูก”
“มึงตัดสินใจแน่แล้วก็ดี เพราะถ้าวันไหนที่มึงมาพูดว่ามึงเสียดายไอ้แบคกับกูล่ะก็กูจะด่ามึง และก็ไล่มึงงออกจากห้องเลยคอยดู”คริสคาดโทษไค เขายิ้มแหยๆ ส่งให้ สักพักคริสบอกให้เถาไปดูแบคฮยอนหน่อย เพราะเห็นเงียบไปนานแล้ว เถาเดินเข้ามาในห้องก็เห็นแบคฮยอนนอนร้องไห้อยู่ใต้ผ้าห่ม
“ไม่เป็นไรน่า เลิกร้องได้แล้ว”
“ฮึกกเถาไม่เข้าแบคหรอก ฮืออ”
“เอาน่าอย่าไปคิดมาก ยังไงก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่น่ะ.. ดีกว่าฝืนต่อไปน่ะเข้าใจเปล่า”เขาเอื้อมมือไปตบคนใต้ผ้าเบาๆ เป็นการปลอบโยน
“เถา..”
“หื้ม?”
“อย่าทิ้งแบคเหมือนที่ไคทิ้งแบคน่ะ ฮือออออออ”แบคฮยอนฟูมฟายออกมา และลุกขึ้นมาโผเข้ากอดเถา
“ไม่มีใครทิ้งหรอกน่า เลิกร้องได้แล้วไม่น่ารักน่ะ”
เถากอดปลอบเขาโดยที่ไม่ได้คิดอะไร
สาเหตุที่แบคฮยอนฟูมฟาย เขาไม่ได้รักอาลัยอาวรณ์ใครหรอก แต่เป็นเพราะเสียหน้าเท่านั่นเอง
ด้านคริสไคและเซฮุน
“มึงนี่มันบ้าชิบหาย ตามจีบเขามากี่ปีบทจะเลิกก็เลิกง่ายๆ”เซฮุนบ่นไค ระหว่างที่นั่งเช็ดผมให้เขา ไคไม่ได้เถียงอะไร เขานั่งมึนๆงงๆ ให้เซฮุนเช็ดผมต่อไป พลางคิดอะไรไปเรื่อย ส่วนคริสนั่งดูทีวีอย่างไม่ใส่โลก
“มึงสองคนจะปล่อยให้กูพูดคนเดียวอีกนานไหมเนี๊ยะ กูพูดกับพวกมึงน่ะ เหม่ออะไรกันว่ะ!”เซฮุนโวย
“เอ้าก็กูดูทีวีอยู่ มึงไม่เห็นหรือไงว่าบอลกูกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม”คริสแว้ดใส่
“ก็กำลังเข้าชาญอยู่”
“มึงไปนอนไปไอ้ไค มึนแล้วมึงไอ้สัด”เซฮุนผลักหัวเขาแรงๆ
“ไปนอนกับกูดิ” ..ไคอ้อนใส่เซฮุน คริสหันมามองหน้าไคด้วยความเอือม อะไรที่เดาคิดมักจะไม่ผิด เหตุผล(ส่วนใหญ่) ที่ไคบอกเลิกเซฮุนในครั้งนี้ก็เป็นเพราะเป็นเพราะเซฮุนแน่ๆ ล่ะ
“ไม่ต้องเลยมึงไปนอนซะ”
“ไอ้ฮุน..”
“อะไรของมึง?”
“มาเป็นเมียกูมา”
“เสียใจว่ะ แต่กูไม่เป็นเมียคนที่เพิ่งบอกเลิกเมียยังไม่ถึง 3ชม.หรอกไอ้สัด ไอ้ใจง่าย สมองมึงนี่คิดอะไรเร็วนะ แต่คิดได้น้อยชิบหายเลยว่ะ”
“ไม่ชอบกูเหรอว่ะ?”
“เอ่อ..ก็ชอบดิ”เจอมุกนี้ไปเซฮุนถึงกลับไปไม่เป็น
“แล้วทำไม?”
“ไอ้แบคที่มึงตามจีบมาหลายปี มึงยังทิ้งเขาด้วยเวลาไม่ถึงเดือน ส่วนกูที่เพิ่งบอกชอบมึงไปไม่ถึงเดือน กูกลัวว่าถ้าสุดหล่ออย่างกูหลวมตัว คงไม่เกิน 3วันกูคงต้องมานั่งเสียน้ำตาแน่ๆ”
“เฮ้ยไอ้ฮุน ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา วันนี้มึงพูดถูกใจกูชิบหายเลยว่ะ”คริสหันมาเสริมและทำท่าโป๊ะเช๊ะ
“ใช่ไหมล่ะ? คิดอะไรก็คิดให้มันเยอะๆ หน่อย โตแล้วน่ะ หรือมึงมีเซลล์สมองน้อยกูจะได้เอายามาให้กิน”
“พวกมึงแม่งปากร้าย ไอ้พวกปากร้ายกูเกลียดพวกมึง!”ไคสะบัดตูดเข้าห้องไปแบบงอนๆ โดยหวังว่าจะมีใครลุกไปง้อ แต่เปล่าเลยทั้งคริสและเซฮุนนั่งขำเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เห็นไหมไอ้ฮุน โอกาสของมึงมาแล้ว”คริสยักไหล่
“กูกลัวเสียใจว่ะ”
“ไม่ทำอะไรเลยมันน่าเสียใจกว่าน่ะ”
“จริงของมึง แต่แบคฮยอนยังโดนบอกเลิก แล้วกูจะเหลือหรอว่ะ?”
“อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่กูว่าไอ้ไคมันก็โตแล้วน่ะ ถึงมันจะคิดอะไรเร็วไปหน่อยก็เถอะ แต่มันไม่ทำให้มึงเสียใจหรอก”
“รอดูไปก่อนแล้วกัน กูไม่อยากขึ้นชื่อว่าเลิกปั๊บกูเสียบปุ๊บ”
“ช่างเป็นคนดีจริงน่ะมึง”
“แน่นอนครับ ใครจะไปเหมือนมึง”
“กูร้ายแต่กูก็หล่อ”
“มึงเป็นกูรูเรื่องรักให้ไอ้ไค ให้กูแล้วเมื่อไรมึงจะเป็นกูรูให้ตัวเองบ้างล่ะ?”
“กูปกติดีไม่จำเป็นต้องมีกูรูครับบ”
“หรอออออ เดี๋ยวกูจะยุไอ้เถาให้หาเมียแม่ง”
“จ้าๆ จะทำอะไรก็ทำ เออนี่มีคนอยากให้รู้จัก”
“ใครว่ะ?”
“ลู่หาน”
“ลู่หายไหนว่ะ?”
“เพื่อนกูที่ร้านกาแฟ”
“คนไหนว่ะ? ใช่กิ๊กไอ้ไคป่ะ”
“โน่ว คนที่เป็นบาริสต้าน่ะ พอดีว่าเขาชื่นชมมึงเหลือเกิน” คริสอดขำไม่ได้เมื่อเขาถึงหน้าลู่หาน
“ชื่นชมกู? กูไปทำอะไรให้เขาว่ะ?”
“มึงเสือกไปหล่อให้เขาเห็น”
“ก็แบบนี้ล่ะ เสน่ห์แรง แล้วเขาเคะหรือเมะว่ะ”
“เคะ”
“ว้า กูนึกว่าเขาจะเมะซะอีก กูจะได้จับทำกิ๊ก”
“แค่ไอ้ไคก็เคลียร์ให้จบก่อนเถอะครับ”
“เออ ไอ้นี่หนิ”
.
.
2-3วันแรกที่เลิกรากัน แบคฮยอนหลบหน้าไคอย่างเห็นได้ชัด และมีอาการซึมเศร้ากว่าที่น่าจะเป็น จนทำให้เถาต้องคอยดูอยู่ตลอดเวลา เพราะกลัวแบคฮยอนจะคิดมากและทำอะไรไม่คิดลงไป ส่วนไคเขารู้สึกอยู่สบายอย่างที่ไม่ได้สบายแบบนี้มานานแล้ว
เขายังไม่อยากเข้าไปคุยกับแบคฮยอนเหมือนกัน ว่าจะรอให้ผ่านไปสัก2-3อาทิตย์ก่อน เขากลัวจะไปพูดอะไรไม่ถูกไม่ควรกับแบคฮยอน เขาสังเกตว่าเซฮุนนี่มันก็น่ารักดีเหมือนกัน มีนิสัยน่ารักหลายอย่างในตัวเซฮุนที่ไคเพิ่งได้สังเกตได้ เช่นเซฮุนมักจะบีบยาสีฟันใส่แปรงไว้ให้ทุกคนในตอนเช้า หรือ ชอบเทนมไปให้กินตอนดึกๆ มันก็น่ารักดี คริสมักจะพูดกับไคบ่อยๆ ว่าคิดให้ดีก่อนจะทำอะไร คิดให้เยอะกว่านี้ คริสเปรียบเสมือนพี่ชายของเขา หลายๆ เรื่องที่เขาได้รับคำปรึกษาจากคริส ถึงแม้มันจะเป็นคำปรึกษาที่ออกแนวปากหมาไปหน่อย แต่มันก็ช่วยให้ชีวิตเขาผ่านอะไรมาได้ตลอด คริสเป็นคนปากร้าย แต่ใจดี ถึงจะบ่นๆๆๆว่าเขาแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็จะเป็นคนแรกที่ยืนมือมาช่วย เขาเคยคริสจะจีบคริสเมื่อนานมาแล้ว แต่คริสดันรู้ทันและบอกว่า ถ้าไม่อยากตายตรงนั้นก็หยุดความคิดนรกแตกตรงนั้นเดี๋ยวนั้น เขายังแอบคิดในใจว่าใครจะเอาคริสอยู่ แต่ก็เริ่มรู้อีกไม่นานต่อมาว่า เถานี่แหล่ะเองที่เอาคริสอยู่ คู่นี้มันอะไรๆกัน ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมไม่คบกันสักที มัวรออะไรอยู่
-----------------100%------------------
ความคิดเห็น