คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ep.14
Blend’s ep.14 :
หลายอาทิตย์ต่อมา
วันนี้เป็นวันที่สดใสของคริส สมองของเขากำลังปลอดโปร่งอันเป็นผลมาจากการพักผ่อนเต็มที่ ร่างโปร่งจึงลากโต๊ะญี่ปุ่นมาจากริมห้อง แล้วลงมือวางพอร์ตนิยายเรื่องใหม่ พลางดื่มด่ำวิวสวยของโซลในยามสาย แต่ความสดใสของวันนี้ดูจะมีอะไรมาขัด เมื่อไคเดินหน้ามึนเข้ามา
“คริส ว่างป่ะว่ะ? กูมีเรื่องให้คิดอีกแล้ว”
“โอ้ยไอ้ไค ทำไมปัญหาชีวิตมึงมันเยอะนักว่ะ ? เรื่องอะไรอีก? ไปทำผู้หญิงท้องมาหรือไง?”
“กูคิดว่ากู..จะเลิกกับแบคฮยอนว่ะ” ไคพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“หื้ม? หูกูคงเพี้ยนไป อะไรน่ะ”
“เออได้ยินไม่ผิดหรอก กูคิดว่าทุกวันนี้มันเหมือนฝืนๆว่ะ เหมือนทุกอย่างจะดี อย่างที่พวกมึงเห็นแต่กูกับแบค เราเข้ากันไม่ได้สักอย่างเลยมึง”
“แต่มันคือสิ่งต้องการตลอดหลายปีเลยน่ะ คิดดีๆ ก่อนไหม คิดถึงตอนที่ตามจีบซิ เห็นอยากได้จะเป็นจะตายอะไรก็ให้ได้หมดหนิ แล้วมึงก็สมหวัง มันมีเหตุผลอะไรว่ะ ที่มึงจะเลิก?”
“ไม่รู้ซิว่ะ แต่กูคิดว่าตอนที่กูตามจีบแบคกูยังมีความสุขมากกว่านี้ซะอีก”
“คิดให้ดีน่ะ ตัวมึงเองนั่นล่ะที่ต้องตัดสินใจไม่ใช่กู”
“หรือเพราะไอ้ฮุน?..มึงอย่าบอกกูน่ะว่า จะเลิกไอ้แบคแล้วมาจีบไอ้ฮุนแทน?”
ไคเอ่ยอย่างรู้ทันเพื่อน มองหน้าโง่ๆของไคก็รู้ล้า ว่าคิดอะไรอยู่
“ก็ส่วนหนึ่ง แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด กูเบื่อที่เขาไม่ค่อยสนใจกู กูเบื่อที่เวลากูจะนอนแต่เขาจะเที่ยว กูรำคาญที่ต้องคอยตามใจนั่นนี่ กูไม่ชอบที่เขาไม่ใส่กู แต่ไปใส่คนอื่น ไม่รู้ว่ะ คุยกันก็อึนๆ ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง”
“เออมึงนี่มันง่ายน่ะ ตอนที่มึงตามจีบมันมึงทำทุกอย่างที่มึงพูดมาโดยที่ไม่ปริปากสักคำ”
“มันไม่เหมือนกันนี่หว่า ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้ว ทำไมกูไม่มีความสุขเลยว่ะ”
“ตัดสินใจดีๆน่ะ มึงตัดสินใจอะไรก็เร็วไปหมด ตั้งแต่ไปขอดูใจ ไปขอคบเขา นี่มันยังไม่เท่าไร เพิ่งเดือนกว่า ๆ มึงจะไปบอกเลิกเขา มึงคิดดีๆ น่ะ นี่คือคนที่มึงอยากจะได้มาหลายปี มึงจะทิ้งง่ายๆเหรอ? แล้วเลิกกันแล้วจะเสียเพื่อนหรือเปล่า ? มึงคิดให้ดีน่ะ”
ถึงในใจของคริสจะยุยงส่งเสริม และรู้สึกดีมาก ที่ไคมีความคิดอยากจะเลิกกับแบคฮยอนเพราะเขาก็ไม่เห็นว่าไคจะมีความสุข แต่เขาก็ต้องเลือกคำปรึกษาที่ดีที่สุดในกับเพื่อน
“โอ้ยปวดหัว เอาไงดีว่ะ? มึงพูดกดดันกูทำไมว่ะไอ้คริส”
“งั้นมึงก็ไปปรึกษาคนอื่นสิครับ ภาษาสวยๆ กูไม่มีหรอก”
“กูเครียด”
“หาผู้หญิงนอนด้วยสักคน เดี๋ยวมึงก็คงหาย”
“ความคิดมึงไม่เลว งั้นกูไปล่ะ”
“กูประชดไอ้ห่านี้ก็เอาจริงเอาจัง”
“กูตัดสินใจแล้ว ..”
“ว่า”
“ถ้าฝืนไปต่อกว่านี้กูว่าเสียเพื่อนหนักกว่า ถ้ากูบอกเลิกวันนี้”
“คิดดี จะทำอะไรก็ทำ ยังไงซะก็ยังมีกู ... ที่คอยสมน้ำหน้ามึง ฮ่าๆ”
“ขอบใจ ไอ้สัด”
.
.
คืนนั้นเอง เขาบอกกับแบคฮยอนว่าจะไปรับหลังเลิกงาน แล้วตัดสายทิ้งโดยที่แบคฮยอนไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธ เขาขับรถไปรอที่หน้าบริษัทของแบคฮยอน ไม่นานนักคนตัวเล็กก็เดินออกมา..
“ไคอ่ะ วันนี้เป็นอะไรเปล่า? ทำไมต้องรีบร้อนตัดสายไปด้วยเนี๊ยะ?”แบคฮยอนบ่น
ไคไม่ตอบอะไรเขาส่งยิ้มให้แบคฮยอน แล้วขับรถพามาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใกล้ๆ คอนโด
..จิตใจที่แน่วแน่ของเขา สั่งว่า ให้พูดออกไป แต่ร่างกายกลับไม่ทำตาม..
เขาบอกเลิกผู้หญิงมานับไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้มันยากกว่าทุกครั้ง
“พามาเดินเล่นเหรอ เหนื่อยจะตายแล้วน่ะ”
“มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยน่ะ”
“คุยที่ห้องไม่ได้หรือไงเล่า”แบคฮยอนเดินตามเข้าต้อยๆ
“ไม่ได้หรอก..”
“แล้วมีเรื่องอะไรอ่ะ? ว่ามาอยากนอนแล้วน่ะ?”
“แบคฮยอน”
“หื้ม?”แบคฮยอนเริ่มใจคอไม่ค่อยดี เพราะเห็นว่าไคจริงจังผิดปกติ หวังว่าครั้งนี้คงไม่ขอเขาแต่งงาน..หรือทำอะไรโอเว่อร์ให้เขาต้องอายอีกหรอกน่ะ ทุกวันนี้มันก็มากพอแล้ว
แค่เดือนกว่าๆ ก็สรุปได้แล้ว ว่ายังไงเขาก็ชอบเถาไม่ได้ชอบไค แต่ยังหาโอกาสบอกเลิกไม่ได้
“เราเลิกกันเถอะ”
“ห๊ะ?”แบคฮยอนตกใจ เมื่อไคพูดประโยคนั้นออกมา ..
“อื้ม เราเลิกกันเถอะ ขอโทษน่ะ”
“ทำไมล่ะ? ไคโกรธอะไรแบคบอกกันก็ได้หนิ เลิกทำไมล่ะ?” แบคฮยอนหน้าเสีย เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะถูกไคบอกเลิก ไครักเขาขนาดนั้นจะมาเป็นคนบอกเลิกเขาได้ยังไง ต้องเป็นเขาสิที่บอกเลิก
“มันก็ชัดอยู่แล้วว่าเราสองคนเข้ากันไม่ได้หน่ะ เป็นเพื่อนกันดีกว่าน่ะ”ไคยิ้มตามสไตล์
“ไครักแบคไม่ใช่หรือไง ทำไม..ทำไมล่ะ?”
“ความรักมันใช้แค่รักไม่ได้หรอกน่ะ มันต้องมีองค์ประกอบอย่างอื่นด้วยไม่ว่าจะเป็นความใส่ใจ ห่วงหา หรือคิดถึง และก็อีกหลายๆ อย่าง ซึ่งจากที่ผ่านมา ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าเราไม่ได้มีให้กัน..” เขาพูดประโยคที่ไปจำมาจากนิยายของคริส
“ไคค..ฮึก”แบคฮยอนเริ่มน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่มีสาเหตุ
“เราเลิกกันตอนนี้ดีกว่าฝืนต่อไป จนมองหน้ากันไม่ติดน่ะ”ไคดึงแบคฮยอนมากอด
สมใจนายแล้วแบคฮยอน ไคบอกเลิกนายแล้ว ก็ดีใจซะซิ จะมาร้องไห้อยู่ทำไม?
แบคฮยอนตะโกนอยู่ในใจ เขายืนนิ่งอยู่ใต้อ้อมกอดของไค..
“ขอโทษน่ะที่ดูแลไม่ดีน่ะ” ไคพูดอย่างสงบ
“ฮืออ ฮึกก ฮืออออ ขอโทษ”แบคฮยอนร้องไห้ฟูมฟายไม่หยุด อยู่ในอ้อมกอดของไค
เขาโล่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน..
เขาไม่ได้รู้สึกเสียใจสักนิด แต่กลับโล่งและก็ไม่ต้องคิดอะไรอีกต่อไป
ความสุขของเขาจริงๆ คือแบบนี้นี่เอง
---------------100%------------------
ความคิดเห็น