คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 12
“Vancouver kris & Wushu Cowboy”
Chapter 12
“.............ปรึ่บ!” เสียงหนังสือถูกปิดดังลั่น ..พร้อมกับสีหน้าของเถาที่เรียบนิ่งยิ่งกว่าเดิม
คริสหน้าเหว๋อ เพราะไม่คิดว่าเซฮุนจะมาเปิดประเด็นนี้ อีกทั้ง เขาก็ลืมให้เซฮุนฟังว่า เขาโดดเบี้ยวนัดเถามาดูหนังกับเขา เพราะเห็นว่าเขาซื้อตั๋วไว้แล้ว อู๋ฟานอยากจะตบหัวตัวเองสัก5ที เขาน่าจะบอกเถาไปตรงๆ ตั้งแต่เมื่อวานนี้ ว่าจะทำอะไรกันแน่
“เมื่อวานทำการบ้านสนุกไหม?” เถาเอ่ยถามนิ่งๆ แล้วมองคริส
“เอ่อ.. เมื่อวาน ก็ทำเสร็จน่ะ เถา เมือวาน เอออ..” คริสยังพูดต่อ แล้วทำใจดีสู้เสือ เซฮุนมองสองคนนี้ แล้วรู้ได้ชัดว่า มีอะไรแน่นอน งานนี้พี่ฮุนขอเล่นสนุกหน่อยแล้วกัน!
“หนังเมื่อวานสนุกมากเลยเน๊าะคริส.. ป๊อบคอน ก็...”
“เขาคุยกันอยู่นายไม่มีมารยาทหรือไง?”เถาเริ่มพาล เขาหันไปมองเซฮุนด้วยหางตา
เขาหัวเสียและโกรธที่คริสโกหก แล้วยังหัวเสียกับไอ้นี่อีกคน กวนเซฮุนแบบนี้ก็ได้เรื่องซิ
“มื แต่เลือกปฏิบัติกับคนที่ผมอยากจะมีมารยาทด้วยเท่านั้นน่ะ..”เซฮุนสวน
เถาพุ่งเข้าใส่เซฮุน ก่อนทที่จะกระชากคอเสื้อแรงๆ เซฮุนยกสองมือขึ้นแล้วมองอย่างกวนตีนกลับ เอาก็เอา โอ เซฮุน ชอบอยู่แล้ว
“เฮ้ยยยย เถาหยุดน่ะ! บอกให้หยุดไง!”คริสห้ามแทบไม่ทัน คริสมาแงะมือเถาออกจากคอเสื้อเซฮุน เถามองคริสด้วยความไม่เข้าใจ เขาผิดอะไร? เขาละมือออกจากคอเสื้อเซฮุน ก่อนที่สะบัดมือคริสออก และปีนหนีไปบนต้นไม้ เพื่อสงบสติอารมณ์
“นี่หนุ่มชิงเต่า คนที่น่ะ เขามีมารยาทและคุยกันด้วยภาษาคน”เซฮุนตะโกนดังๆ
“เซฮุน! หยุดมากไปแล้วน่ะ”
“..หึหึหึหึหึ หยุดก็ได้ หนังเมื่อวานสนุกมากเลยคริส .. วันหลังไปดูกันอีกน่ะ” เซฮุนแกล้งพูดดังๆ เพื่อให้เถาหึง เขาอยากจะแกล้งเท่านั้นเอง
“นี่! หุบปาก! เถาไปเรียนแล้วน่ะ .. ตอนบ่ายเข้าเรียนด้วยล่ะ ตอนเย็นเจอกัน!” คริสตะโกนบอก ก่อนที่จะลากเซฮุนออกมาจากตรงนั้น ก่อนที่จะเปิดประเด็น เถาหันมามองทั้งสองคนที่เดินจากไป
ใคร? ไอ้โอเซฮุนนี่มันเป็นใคร? ทำไมคริสถึงต้องเข้าข้าง?
“นี่เซฮุนนายเล่นอะไรของนายเนี๊ยะ?”
“เปล่า...”
“เปล่าพ่องงงงงงงง.. นี่เซฮุน นายไม่ควรไปเสียมารยาทกับเถาแบบนั้น”
“ก็มันกวนตีนก่อน ..ไม่เห็นหรือไง?”
“= =” ก็จริง ของเซฮุน ถ้าเถาไม่พูดว่า “เขาคุยกันอยู่นายไม่มีมารยาทหรือไง?”
“แบบนี้ยังจะเข้าข้างแฟนเถื่อนของนายอีกเหรอคริส..ฮ่ะๆ ถ้าให้ฉันประติดประต่อเรื่อง เมื่อวานนายไม่ได้บอกมันใช่ไหม ว่าจะไปดูหนังกับฉัน?”
“เบี้ยวนัดด้วยแหล่ะ.. ก็ลืมไงว่านัดกับนายไว้ แล้วไปรับปากเถาไว้ ก็เห็นบอกซื้อบัตรแล้ว เลยอุตส่าห์ไป”
“โกหกว่าทำการบ้าน??”
“เออ.. นั่นแหล่ะ แต่นายก็ไม่สมควรจะไปทำมารยาทแบบนั้นอยู่ดี ถ้าฉันไม่ห้ามนายโดนวูดูไปล่ะ”
“สมน้ำหน้า ผัวเมียละเหี่ยใจ ไม่รู้ไม่ชี้.. อยากกวนตีนเล่น”
“เซฮุน!พ่องงงงงงงงงงง ไม่ใช่เมียเว้ย โดนต่อยไม่รู้น่ะ”คริสพูดแล้วแพ่นกระบานเซฮุนไปทีนึง เซฮุนหนีไปเรียนเรียบร้อย ส่วนเถาก็ไม่โผล่มาตลอดเช้า
วันนี้เรียนแค่เที่ยง เลิกเรียนเสร็จคริสไปหาเถาที่เดิม เขายังคงนิ่งอยู่ที่เดิม
“เถา ลงมากลับบ้านกัน!” คริสตะโกนเรียก แต่เถายังนิ่ง โกรธจริงๆ ซิน่ะ
“เถาลงมา.. จะอธิบายให้ฟัง” เขายังคงนิ่ง
ถ้าไม่ลงมาจะปีนขึ้นไปหาล่ะน่ะ!” คริสเริ่มจะเหลืออด
เมื่อได้ยินคำขู่แบบนั้นเถาจึงรีบลงมา เขาไม่ได้หายโกรธ
แต่กลัวคริสจะตกต้นไม้ลงมาตายซะก่อน ถ้าปีนขึ้นไป
“เย็นนี้ไปคอกม้ากัน..”คริสเอ่ยชวนเพื่อทำให้สถานการณ์ดีขึ้น
“........................อธิบาย”
“เมื่อวานนี้ที่รับปากว่าจะไปคอกม้าด้วย เพราะว่าลืมว่ามีนัดกับซุน แล้วเซฮุนบอกว่าซื้อบัตรไว้แล้วเลยต้องไป ก็เซฮุนนัดฉันไว้ก่อน... ”
“โกหกทำไม?”
“ก็ไม่อยากให้คิดมาก” เถาแทบจะอ่อนปวบเปียบ หมดกัน ..
ความโกรธที่อุตส่าห์นั่งอดทนอยู่บนต้นไม้ ตั้งหลายชั่วโมง แต่เขายังทำเป็นเข้มอยู่
“แบบนี้คิดว่าได้เรื่อง?” เถายังเข้มไปเลิกไม่รา
“ไม่ได้ตั้งใจ.. ขอโทษแทนเซฮุนด้วย หมอนั่น..”คริสยังไม่ทันพูดจบ เซฮุนก็เดินแทรกเข้ามา แล้วส่งยิ้มแบบพระเอกลิเกให้เถา เถาเบือนหน้าหนี ไอ้ห่านี่อีกแล้ว
“ว้าวๆๆๆ เปิดประเด็นเรื่องผมกันอยู่เหรอเนี๊ยะ...?? คริสเย็นนี้ว่างไหมมีแพลนทำอะไรงั้นเหรอ?” เซฮุนหน้ากวนตีนมาอีกแล้ว .. คราวนี้กูไม่ช่วยมึงแล้วน่ะ! คริสจิกตามองเซฮุน
“นายคงจะไม่ไปคอกม้าแล้วซิน่ะ.. ฮ่ะๆ”เถาสบถ
“เขาคุยกันอยู่นายไม่มีมารยาทหรือไง! ฉันพูดกับคริสไม่ได้พูดกับบ้านนอกอย่างนาย!” เซฮุนใส่ประโยคเมื่อเช้า ด้วยความสะใจ เขาเตรียมตัวตลอดบ่ายเพื่อประโยคนี้โดยเฉพาะ
คราวนี้มันเกินไปสำหรับเถาแล้วจริงๆ เขากระโจนใส่เซฮุน สองหนุ่มแลกหมัดกัน โชคดีที่แถวนั้นไม่มีคนอยู่ “เฮ้ยยยยยยยยยย! หยุดดดบอกให้หยุดไง!”คริสตะโกนแต่ไม่มีใครฟัง เซฮุนไม่ได้อยากจะตอบโต้ แต่เขาไม่มีนโยบายยอมคนอยู่แล้ว
“โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!”น้ำเย็นถูกสาดใส่สองหนุ่มทที่กำลังต่อยกัน ได้ผล เขาหยุดต่อยกัน ก่อนที่จะหันมองคริส
“ถ้าพวกนายอยากเป็นหมาก็ไปกัดกันที่อื่นที่ไม่ใช่ตรงนี้!”คริสตะวาดลั่น
สองหนุ่มหยุดชะงักแล้วแยกจากกัน
“เซฮุน! นายออกไปเลย - -ไป๊ จะไปไหนก็ไป.. เลิกกวนตีนได้ล่ะ!”คราวนี้คริสไม่เข้าข้างเซฮุนเหมือนตอนกลางวัน เถายิ้มเยาะใส่เซฮุน มีหรืออย่างโอเซฮุนจะจบง่ายๆ”
“คริสสส! อย่ามาไล่ ..อย่ามาไล่ผมให้ไปไหนจากนาย ผมชอบนาย! ฉันไม่ยอมแน่ ที่จะให้นายไปเป็นของไอ้บ้านี่! ฉันจะไม่ยอมแพ้ ผมชอบนาย!”เซฮุนแหกปาก
“พ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!=[ ]=มึงเล่นเหี้ยอะไรของมึงเนี๊ยะ!”
คริสระเบิดความคิดในใจ ก่อนที่จะมองไปยังเถา ที่จ้องเซฮุนตามไม่กระพริบ
“จำไว้เลย หวง จื่อ เถา ... นายไม่มีวัน พราก คริสไปจาก โอ เซฮุน คนนี้ได้! นายมันมากทีหลังไม่รู้หรอกว่าผมกับคริส เราไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว คริสคือจูบแรกของผม!”
“เฮ้ยยยยยยยยยยยย! ไอ้ฮุนนน อะไรว่ะเนี๊ยะ!”คริสมองงงๆ ..==
เถาทนฟังไม่ได้อีกต่อไป เขาเก็บกระเป๋าแล้วหนีออกไปจากตรงนั้น
โดยที่ไม่สนสองคนนี้อีก เขาโกรธจริงจัง
“เถา .. หยุดก่อนเฮ้ยยย !” คริสเรียกเถาไว้ แต่เขาเดินดิ่งออกไปไม่ฟังอะไร
คริสจะเดินตามไป แต่ลู่หานมาขวางเสียก่อน ..
“ขอคุยอะไรด้วยหน่อยดิ”
“เฮ้ย ไอ้ลู่มึงไว้ก่อนได้ป่ะว่ะ? งานเข้ากูอยู่!”
“ทำไม?? กูไม่ใช่เพื่อนมึงแล้วเหรอ มึงถึงคุยกับกูตอนนี้ไม่ได้?” คริสชะงักจากเถา
วันนี้มันวันเหี้ยอะไรเนี๊ยะเฮ้ยยยยยยยยยย+ คริสโวยวายในใจ
หน้าลู่ดูจริงจังมากผิดปกติ ..เซฮุนเห็นเหตุการณ์แล้วแอบยืนดูอยู่เงียบๆ งานนี้จะเกิดอะไรขึ้นน่ะ?
100% ---------------------------------------
ี
-.-
ความคิดเห็น