คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ขนมหวานจานที่สี่
บ้านระูลแ็อ
โนเอลนอนอ่านหนัสือบนโฟาอห้อนั่เล่นในบ้าน ่อนที่อนนั้นเอที่ะมีเ็ผู้หิวัยเ็วบับเ็ายวัยห้าวบวิ่ัวปลิวมาที่โฟาัวยาว
“มีอะไรเหรอ?”
“พี่โนเอล ่วยพาิเียวับนาริไปที่ห้าหน่อยสิะ”
ลูสาวับลูายัวน้อยอนิฮานเอ่ยปาอพร้อมับูใบปลิวายอเล่นมาให้ับพี่ายบุธรรมู โนเอลเอื้อมมือมาหยิบไปู วาสอสีวัผ่านัวอัษรอย่ารวเร็ว
“โอเ เี๋ยวพาไปให้นะ”
เ็น้อยทั้สอ่ายิ้มร่าพร้อมับระโโลเ้นและไปแ่ัวามำบออพี่ายนโสุ
นระทั่ที่โนเอลพาน้อสาวับน้อายไปที่ห้าแถมยั้อมาเป็นพี่เลี้ยเ็อี โนเอลถอนหายใออมาเล็น้อย
วาสอสีมอน้อๆทั้สออเาที่ยิ้มีใที่ไ้อเล่นมา้วย ในระหว่าที่ำลัเินไปับน้อๆ็ทำให้วามทรำ่อยๆฟื้นลับมา
‘อีไม่นานโนเอละไปเรียนที่เลอ ออ เบลอร์แล้วสินะ’
‘อื้ม ผมะทำนมอร่อยให้แม่ทานเยอะๆเลยล่ะ’
‘๊ะ แม่ะรอนะ’
โนเอลหยุเินเมื่อเาเห็นภาพบาอย่าที่ปราึ้นมามันือภาพอเาับแม่ที่ไ้มาเินื้ออ้วยันแ่ว่าเพียแ่ละสายาไปแ่แปปเียวเท่านั้น
‘โนเอล!!’
แรระเบิพร้อมับเปลวไฟสีมพู็พุ่พรวพรานระเ็นออมาโยที่ไ้ยินเสียรีร้อที่ัเ้ามาในโสประสาทนไม่สามารถไ้ยินเสียรอบ้าเลย้วยํ้า วาสอสีเริ่มพร่าเลือนมาึ้น
ารหายใิัเพราะภาพเหุาร์ในอีเริ่มประอบเ้า้วยัน
แ่ว่าโนเอล็ไม่รู้ว่าภาพ่อไปืออะไรแ่เพราะภาพรหน้าอเามันิๆัๆ เสียอิเียวับนาริ็ไม่ไ้เ้าหัวเลยและอนนั้นเอที่ารรับรู้อโนเอลมันับไปทันที
ภาพสุท้าย็เห็นแ่นๆหนึ่ที่เ้ามาประอเาเอาไว้
แม่....
นั้นแม่ใ่มั้ย?
แม่...ะไปไหนัน!?
ไ้โปร...
อร้อล่ะรับ!
อย่าไปนะ
แม่ อย่าทิ้ผมนเียว!!
“แม่!!!”
เสียะโนพร้อมับมือที่พยายามะว้าบาอย่าพร้อมับหอบหายใออมา เม็เหื่อเ็มทั่วใบหน้าพร้อมับอาารเวียนหัว
“ไม่ไ้นะ อย่าพึ่ลุแบบนี้สิ นอน่ออีสิบห้านาทีนะ”
พอหันมามอ็เอับายหนุ่มหน้าาีนหนึ่ที่เ้ามา่วยันให้ร่าบาเอนัวนอนบนม้านั่ยาวและใ้ผ้าเย็นๆมาเ็ามใบหน้า
ฮาิวาระ เนิไ้บัเอิมาเินเที่ยวที่ห้าแ่ระหว่าำลัะเินลับบ้าน็ไ้ยินเสียร้อะโนเรียื่อโนเอลเลยทำให้เารีบวิ่ไปหา็เอับโนเอลที่เป็นลมหมสิไป
เพราะแบบนั้นเลยเป็นเหุให้พวเามาอยู่รนี้น่ะ
“นี่ ลอลืนนํ้าลายูสิ”
พอผ่านไปสิบห้านาทีผ่านไป ฮาิวาระึลอให้ร่าบาลืนนํ้าลายูึ่โนเอล็ทำามอย่าไม่อิออและร่าสู็พยุร่าบาลุึ้นนั่
“ุอาฮาิวาระ หนูเอานํ้ามาแล้ว”
“อบในะ เียวั”
ฮาิวาระล่าวอบพร้อมับรับแ้วนํ้าหวานๆมาถือ่อนะหันปลายหลอมาให้ทำเอาโนเอละัไปเล็น้อยและผิวแ้มที่แึ้นมา
“ท..ท...ทำอะไรอนายัน!!”
“ื่มนํ้าไ ินอะไรหวานๆะไ้หายหน้ามืไ”
โนเอลมอหลอสลับับหน้าอฮาิวาระ้วยวามสสัยแ่สุท้ายเพราะอาารหน้ามืเลย้อลั้นใ้มลไปูนํ้าหวานื่มอย่าำใไ้แ่ท่อในใว่าเพราะหน้ามืนั้นแหละ
ฮาิวาระมอูภาพอโนเอล ฟาเบียน้วยวีรรรมที่สามารถัมัทสึะไ้
แ่ว่าสำหรับฮาิวาระแล้วูน่ารัเหมือนลูแมวเลย
รสหวานอนํ้าผลไม้ที่มีทั้รสเปรี้ยวับหวานทำให้อาารเหนื่อยับวิเวียนศีษระีึ้นมาเลยพอื่มไปเือบรึ่แ้ว็ปล่อยหลอออ
“พอแล้วเหรอ โนเอลั?”
“ผมสบายีแล้วล่ะ...อีอย่าน้อผม็อยู่้วยนะเฮ้ย!!”
“ุอาฮาิวาระำลัีบพี่โนเอลเหรอะ?”
“ีบัน?”
ิเียวับนาริที่เห็นภาพเลิฟรหน้า็พูแวใส่นทำเอาผิวแ้มอเ็หนุ่มม.ปลายแํ่าออมาึไ้ลุึ้นระทันหันอย่ารวเร็วเหมือนลืมว่าเพิ่ฟื้นืนสิไป
“แม่! อึ”
ร่าบาโเ่อนที่ฮาิวาระะเ้ามาประอัวอโนเอลเอาไว้
“ระวัหน่อย โนเอลั”
ฮาิวาระประอัวอร่าบาให้พิับอแร่นร่าสูไ้ลิ่นหอมบาอย่าาัวอนัวเล็ว่าส่วนโนเอล็หน้าแแปร๊
ผลสุท้ายือ...
ผลั๊วะ!!!
็เผลอสวนลับไปอย่าที่ผ่านมานไ้
อนนี้ฮาิวาระเื่อแล้วว่าโนเอลเหมือนลูแมวที่พร้อมาเล็บ่วนเป็นยัน์ห้าแถวไปเรียบร้อย ทำเอาหน้าหล่อเ็มไป้วยรอย่วนนมัทสึะอำออมาไม่ไ้เลย
ส่วนโนเอลเหรอ...ลับไปนอนหมัวที่บ้านหลัาที่ไปฝายัน์ห้าแถวที่หน้าอใรบาน
[โปริามอน่อไป]
น้อโนเอลเป็นแมวี้ใที่พร้อมะเอารเล็บไป่วนหน้าใรที่ทำให้น้อใ
ความคิดเห็น