คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พระยาลิขิตเมธี - โหรหลวงตาทิพย์ ผู้หยั่งรู้อนาคต
ในห้อเลี้ยอาหาร่ำอเ้ารมวัศิริสิร ่อพ่อ้า๋ าวีน ับผู้ิาม 2 ท่าน นั่น็ือสรวสุาเทวี ับออาุนไรสิทธิเ ึ่แ่ายเป็นสามันเพื่ออำพรานมาเป็นผู้ิามพ่อ้า๋ โยที่พ่อ้า๋ ไ้แนะนำว่า ทั้ 2 ท่านเป็น 2 สามีภรรยา ที่เป็นหบีา่าเมือ ้อารมาพบเพื่อเยี่ยมเยียนาิที่ทำานในรั้วในวั และแนะนำทั้ 2 ท่านให้ฝาเนื้อฝาัว่อเ้ารมวัศิริสิรไ้รู้ั
"ท่านทั้ 2 นเป็นหบีมาาแว้นใหรือ" เ้ารมวั
"้าพเ้ามาาเมือนราีรีอรับใ้เท้า" ุนไรสิทธิเ
"ส่วนท่านผู้หิ เป็นภรรยาอท่านั้นหรือ"
เ้ารมวัยื่นผายมือมายัุนไรสิทธิเ
"อึมม์...ใ่แล้วเ้า่ะ" สรวสุาเทวีหันหน้าไปสบาับุนไรสิทธิเ
"แล้วท่าน้อารมาเยี่ยมใรหรือ ้าะไ้ไปามมาพบับท่านเสียพรุ่นี้เ้า" เ้ารมวั
"เป็นพระยาสุรสีห์ สมุหราอรัษ์ พระเ้า้า"
ุนไรสิทธิเ
"ฮะ.. พระยาสุรสีห์ เป็นาิท่านทั้ 2 นั้นหรือ
แล้วเหุใึไม่บอ้า่อน ท่านพระยาสุรสีห์ ทำานใล้ิอ์พ่ออยู่หัว
ไม่โปรให้ใรเ้าพบไ้่ายๆ หรอ อีทั้อนนี้ปรนนิบัิพัวี อ์พ่ออยู่หัว
ไม่ลาไปไหนไ้ ท่านน่าะทราบี ะมีิธุระอะไรในเวลานี้
ท่านโปรพิาราใร่รวูนะ" เ้ารมวั
"้าระหม่อม็ทราบี
ถึาลไม่เหมาะสมที่ะมารบวนพระยาสุรสีห์ในเวลานี้
แ่เนื่อ้วย้าระหม่อมมีิธุระำเป็นริๆ
ที่ะ้อเ้าพบเพื่อแ้่าวให้พระยาสุรสีห์รับทราบ อีทั้้าระหม่อมทั้ 2
น นานๆรั้ ึะมีโอาสไ้เ้าเมือนวเศเศรษี และยิ่พ่อ้า๋
มีโอาสะไ้เ้าวัมาพบท่านเ้ารมวั นานๆ รั้
้าระหม่อมึไม่รู้ว่าะมีโอาสอันใเหมาะสมเยี่ยนี้อี
้าระหม่อมมีลัระุมทอลายประำระูลอ้าระหม่อมเป็นสินน้ำใเล็ๆ น้อยๆ
โปรรับไว้เป็นสินน้ำใา้าระหม่อมทั้2น้วยเถิ" สรวสุาเทวี
"เอาหล่ะ ้าะลอแ้่าว่อพระยาสุรสีห์ู
หาไม่โปรให้เ้าพบ้า็ไม่รู้ะ่วยไ้ยัไอนะ"... เ้ารมวั
"้าระหม่อมออบุในน้ำใอท่านเ้ารมวัอย่าสูอรับใ้เท้า".... ุนไรสิทธิเ
รุ่เ้า แสแสาส่อเ้ามายัหน้า่าห้อที่พัรับรอ
ที่สรวสุาเทวีับุนไรสิทธิเ ับพ่อ้า๋ ใ้เป็นที่พัหลับนอน สรวสุาเทวีผุลุึ้นาเียนอน เพื่อทำิธุระส่วนัวพร้อมๆ ับุนไรสิทธิเ
็ยับาที่นอน้านล่าิพื้น ะเียวันพ่อ้า๋ที่สร่าาอาารเมาเมื่อืน
เหลือบไปเห็นุนไรสิทธิเยับลุาพื้นที่นอน ้วยวามน มึน
"เอ๊ะท่าน2น นอนแยันหรือนี่
้าาฝาไปหรือเปล่า" พ่อ้า๋
"อืมม์.. ท่านพ่อ้า ท่านอย่าิเป็นอื่น อนนี้้าับสามี
เราไ้แยาาันแล้ว แ่เรามีบุร้วยัน และยับ้าเป็นเพื่อนสนิทันึไม่อยาให้มีอะไรล้ำเินาสถานภาพใหม่นี้็เท่านั้น" สรวสุาเทวีลาย้อสสัย
"อ๋อ ถ้าเ่นนั้น ็เห็นสมวรอยู่ ท่านทั้ 2 น น่าเลื่อมใสริๆ" พ่อ้า๋
ในเพระราาน บริเวหน้าห้อพระบรรทมอพ่ออยู่หัว ปัั
อัรมหาราา ทหารมหาเล็เินนำัว 2 สามีภรรยาือสรวสุา
ับุนไร มาหยุรอรนอห้อ
านั้นทหารไ้เ้าไปเรียนรายาน่อพระยาสุรสีห์ให้รับทราบว่ามีาิมาอเ้าพบ
"เรียนท่านสมุหราอรัษ์ มีาิท่าน 2 ท่าน
มาอเ้าพบ้านนออรับ" ทหารมหาเล็
"เอ๊ะ าิ้าั้นหรือ... เ้าแ้ผินหรือไม่"
พระยาสุรสีห์ ล่าวอบทหารมหาเล็
"ท่านเ้ารมวัศิริสิร ให้้านำัว สามีภรรยา 2 ท่านนี้ อ้าัวว่าเป็นาิมาอเ้าพบ และไ้ให้นำราประทับิ้นนี้
มาแส่อท่าน้วยอรับ" ทหารมหาเล็
นำราประทับออ์พ่ออยู่หัวโรนาถราามามอบให้ับพระยาสุรสีห์ พระยาสุรสีห์ึนำราประทับประำรัาลออ์พ่ออยู่หัวโรนาถราา
ไปประทับับผ้าผืนาว ที่ใ้เป็นผ้าทำวามสะอาโ๊ะเรื่อทอภายในห้อพระบรรทมออ์พ่ออยู่หัวปัทั
ึทราบว่ามันืออะไร านั้นึเินไประิบแนบโสพระรรอ์พ่ออยู่หัวปัั
"ฝ่าบาท ้านอนี้ มีนอ้าว่าเป็นาิอ้าระหม่อมมาอเ้าพบ
โยถือราประำรัาลออ์พ่ออยู่หัวโรนาถราา มา้วย ้าระหม่อมิว่า
แที่มารอพบอยู่้านนอ ะเป็นบุลสำัามหิทธินาศรัสรร์ พะยะ่ะ"
พระยาสุรสีห์ราบทูลรายาน้วยวามระมัระวั
ไม่้อารให้ผู้อื่นไ้ยิน
"ให้เ้าเฝ้าไ้ ่วยยับัวเราให้เลื่อนึ้น่อน"
อ์พ่ออยู่หัวปัทั
พระยาสุรสีห์ับทหารมหาเล็
ยับพระวรายออ์พ่ออยู่หัวปัทัาสภาพท่าบรรทมนอนอยู่เป็นท่าประทับนั่หลัอิหมอนอิ
เนื่อาอยู่ในสภาพอัมพฤษ์ หมเรี่ยวแร ทันในั้นอ์เ้าายมนัสษัร
มุราุมาร และบวนราอรัษ์
ไ้เส็มาะทรเยี่ยมพระอาารอพ่ออยู่หัวปัั
เิารเผิหน้าับสรวสุาเทวีและุนไรสิทธิเ เ้าพอี ที่ยืนรออยู่รหน้าห้อพระบรรทม
"เอ๊ะ เ้า 2นเป็นใร ถึมาอยู่
ที่นี้ไ้" เ้าายมนัสษัร รัสถาม่อนทั้2
"ือ้าระหม่อม เป็นาิอพระยาสุรสีห์ มารออเ้าพบ พะยะ่ะ"
ุนไรสิทธิเ ทั้ 2น ลไปนั่้มราบับพื้นแทบพระบาทอเ้าายมนัสษัร
เ้าายมนัสษัร ไม่มีท่าทีสนใใ ๆ
เินเ้าไปในห้อพระบรรทมโยทันที
"หม่อมัน อถวายบัม พระราบิา
ทรมีพระวรายเป็นอย่าไรแล้ว หรือพะยะ่ะ" เ้าายมนัสษัร
"ฝ่าบาทเพิ่ะเสวยพระโอสถ ไปัรู่นี้ และทรอยู่ในพระทัยปิีพะยะ่ะ" พระยาสุรสีห์
"อืมม์ ....ท่านพระยาสุรสีห์ ท่านมีาิมารอเ้าพบอยู่้านนอ
ออไปพบาิอท่านเสียสิ ทานี้ ้าะอปิสันถารับพระบิา
แ่เพียลำพั เ้าออไปไ้แล้ว" เ้าายมนัสษัร
พระยาสุรสีห์เินออาห้อพระบรรทม เมื่อมาพบ 2 สามีภรรยา ึสั่ให้ลุึ้น ทันทีที่ไ้พบเห็นหน้าออาุนไรสิทธิเ
็ทราบไ้ทันทีว่าเป็นใร
"เหุใ อ์พระมเหสี ับท่านออา เส็มาถึที่นี่
ในสถานภาพบุลธรรมา เหุใึปลอมัวมา พะยะ่ะ" พระยาสุรสีห์
"ทรถูเนรเทศออาพระนร มาพร้อมๆับอ์รัทายาท
ึ่เรื่อมันยาว หาะพูุยรนี้ไม่่อยสะวนั" ออาุนไรสิทธิเพู้วยถ้อยำแผ่วเบา
เพื่อไม่้อารให้ผู้อื่นไ้ยิน
านั้นเ้าายมนัสษัร ไ้เส็ออาห้อพระบรรทม เมื่อมายืนประันหน้านทั้
2 อีรั้ ไ้เห็นสีหน้าอออาุนไรสิทธิเ ับพระมเหสีสรวสุาเทวี ึพอะนึถึเ้าโรสีหน้า่าาอบุลทั้2นทีุ่้นา
พอะำไ้ลับล้ายลับลา..ึทรพอะนึออไ้แล้วว่าบุลทั้สอเป็นใร
"ที่แท้ท่าน็ือ พระมเหสีสรวสุาเทวี ับออาุนไรสิทธิเนี่นา...
เอ๊ะ เหุใท่านไม่แนะนำัวแ่เรา เป็นที่นนั
ในเมื่อเส็มาทรเยี่ยมเยียนพระบิาเ่นนี้แล้ว ้าพเ้าอเลี้ยถวายาร้อนรับท่านทั้
2 ที่ห้อรับรอเย็นนี้ หวัว่าท่านไม่ปิเสธเรานะ
เรียนเิท่าน้วยนะ พระยาสุรสีห์" านั้นเ้าายมนัสษัรึรีบเส็ลับออไป
พระยาสุรสีห์ึรีบนำบุลทั้ 2 ไปเ้าเฝ้าราบบัมทูล่ออ์พ่ออยู่หัวในห้อพระบรรทม
"ราบบัมทูล ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาท อ์พ่ออยู่หัวปัทั
อัรมหาราา ที่ทรเป็นที่รัยิ่อเหล่าทวยราษร์" สรวสุาเทวีับออาุนไรสิทธิเ ้มลราบแทบพระบาท
"ลุึ้นเถิ อ์พระมเหสี และออาุนไร เรา่าเป็นพระราวศ์เียวัน เส็พี่โรนาถราา
ทรสบายพระทัยีหรือไม่ เหุใพระมเหสีึไม่เส็มาแบบเป็นทาาร มีเหุผลอันใหรือไม่"
พ่ออยู่หัวปัทั เอ่ยึ้น้วยน้ำเสียแผ่วเบา และอ่อนแร
"ในะนี้อ์พ่ออยู่หัวโรนาถราาทรประวรอยู่พะยะ่ะ
ส่วนเหุบ้านารเมือในมหิทธินาศรัสรร์ เพลานี้ไม่สู้ีนัพระเ้า้า
้าระหม่อมอีทั้อ์พระมเหสีับอ์รัทายาท ้อโทษให้เนรเทศออาพระนร ะนี้อ์รัทายาทพำนัอยู่ที่บ้านอพ่อ้า๋
ที่้าระหม่อมไ้อาศัยเป็นผู้่วยเหลือันำเ้าสู่พระราวั
โยผ่านทาเ้ารมวัศิริสิร เพื่อมาอเ้าเฝ้าอ์ฝ่าบาทพะยะ่ะ"....ออาุนไรสิทธิเ
"มีเหุาร์เ่นนี้ ในมหิทธินาศรัสรรร์
เหุใเราึไม่เยไ้รับทราบเลย" พ่ออยู่หัวปัั
หันไปถามพระยาสุรสีห์
"เนื่อาอ์เ้าายมนัสษัร มุราุมาร ไ้รับสั่ไม่ให้ราบบัมทูลรายานเรื่อ่าวสาร
เรื่อราวภายในราสำนัหรือนอราสำนัให้ทรรับทราบ เรว่าะทรเสียพระทัย และระทบ่อสุภาพพระวรายอฝ่าบาท พะยะ่ะ" พระยาสุรสีห์
"ถ้าเ่นนี้ภายในราสำนัเพลานี้ ใรือผูุ้มอำนาภายในราสำนัมหิทธินาศรัสรร์อยู่ันแน่”
“เป็นพระมเหสีเพ็พิมาศ ร่วมับพระยาอำมาย์ราสิห์ือผู้ทำรัประหารยึพระราอำนา านั้นึบัับให้อ์พ่ออยู่หัวราั้เ้าายปรเมศฤทธี พระโอรส ึ้นรอราย์เป็นพระราาน้อย เพ่ะ”
“ลายเป็นเ้าายปรเมศฤทธี อนุาอปรมินทรอัศวเทพ ในมเหสีเพ็พิมาศ ั้นหรือ"
"รัสถู้อแล้วเพ่ะ ภายในราสำนัเพลานี้
พระยาอำมาย์ราสิห์ร่วมับพระมเหสีเพ็พิมาศไ้เ้ายึุมอำนาไว้เบ็เสร็
หม่อมันับพระโอรส ึ้อมาอราบใ้เบื้อฝ่าละออธุลีพระบาท
ภายใ้พระบรมโพธิสมภาร แห่อ์พ่ออยู่หัวปัทั อพระเมา พระมหารุาธิุ ทรรับพวอหม่อมันไว้ในอ์พระอุปถัมภ์้วยเถิเพ่ะ"
"เรว่าพระมเหสีและอ์รัทายาท ะไม่อาอยู่ไ้อย่าสบายพระทัยหน่ะสิพะยะ่ะ" ....พระยาสุรสีห์
"้าระหม่อมเพิ่ทราบว่า อ์พ่ออยู่หัวปัทั พระวรายไม่เหมือน่อน
ทรประวร้วยสาเหุใหรือพระยาสุรสีห์" ออาุนไรสิทธิเ
"ทรประวร้วยโรอัมพฤษ์ ภายหลัาที่ฝ่าบาทไ้เส็พระพาสรุโลาบรรพิภพแล้ว
เมื่อทรนิวัิลับมายัพระนร ็พบว่าเ้าายมนัสษัร ับพระยาวิเศษศาสรา
ไ้เ้าทำารยึพระราอำนาในพระราสำนัเรียบร้อยแล้ว
หลัานั้น็ทรประวร้วยโรอัมพฤษ์ ันี้แล้ว ้าระหม่อมถึเรียนพระมเหสีับท่านออาุนไร
ว่าอาะอยู่ไ้อย่าไม่สบายพระทัยนัพะยะ่ะ" พระยาสุรสีห์
านเลี้ยรับรอในห้อโถพระราสำนั ึ่ัโยเ้าายมนัสษัร
มุราุมารแห่นวเศเศรษี เพื่อเลี้ย้อนรับอ์พระมเหสีสรวสุาเทวี
ท่านออาุนไรสิทธิเ และพ่อ้า๋ าวีนร่วมอยู่้วย
"พระระยาหาร ไม่เป็นที่ทรโปรปรานหรือพะยะ่ะ
ถึไม่ทรเสวยัเท่าไหร่
หม่อมันไ้ให้พ่อรัวที่มีฝีมือีที่สุในพระราวัไ้ระเรียมทำพระระยาหารั้นยออเมือเรา
เพื่อเลี้ย้อนรับอ์พระมเหสีับท่านออาุนไรสิทธิเ ไ้เสวย
อย่าอิ่มหนำสำรา อโปรอย่าไ้เรพระทัยหม่อมันเลยพะยะ่ะ" เ้าายมนัสษัร
"พว้าระหม่อมไ้รับเียริาฝ่าบาท นับเป็นพระมหารุาธิุที่สุแล้วพระเ้า้า
เพียแ่้าระหม่อม เพิ่ไ้รับประทานอาหารในานเลี้ยอเ้ารมวัมา่อนหน้านี้แล้ว
พะยะ่ะ" ออาุนไรสิทธิเ
"เอ๊ะ เหุใอ์พระมเหสีับท่านออาุนไรสิทธิเ
ถึไ้ิามบวนอพ่อ้า๋ มาไ้ แล้วยัปลอมเป็นาวบ้านสามัน ารเส็มาทรเยี่ยมพระราบิาโยไม่แ้อย่าเป็นทาาร".... เ้าายมนัสษัร
"อืมม์..ือหม่อมันิว่าะเป็นารเอิเริเินไป
อีทั้หม่อมันไ้รับพระราำรัสาอ์พ่ออยู่หัวโรนาถราา
ให้เส็มาทรเยี่ยมแบบลับๆ เพื่อให้ฝ่าพระบาทอ์พ่ออยู่หัวปัทัะไ้พัผ่อนอย่าเ็มที่ไม่สูเสียพระวรายเพื่อเรียมาร้อนรับ
อีทั้หม่อมัน้อรีบลับไปปรนนิบัิอ์พ่ออยู่หัวโรนาถราาที่ทรประวรอยู่เ่นัน
ึ่ารเส็มาและเส็ลับ้อเสียเวลาไปับพิธีาร่าๆ ึรับสั่ให้หม่อมัน
เส็มาในสถานภาพอสามันพะยะ่ะ".... พระมเหสีสรวสุาเทวี
"เอ๊ะ แล้วเหุใ ไม่ทรรับสั่ให้นอื่นเส็มา็ไ้นี่
แล้วอ์รัทายาทไม่ไ้เส็มาพร้อมับพระมเหสีหรอหรือพะยะ่ะ" เ้าายมนัสษัร
พ่อ้า๋าวีน ทำท่าทาอึอั อยาะพูสิ่ที่อยู่ในใ ออาุนไรสิทธิเ้อบีบหน้าแ้เป็นสัาเือน
ให้อยู่ในอาารนิ่สบเสีย พระมเหสีสรวสุา หันหน้าลับไปสบพระเนรับออาุนไรสิทธิเ
และพ่อ้า๋ าวีน ้วยสีพระพัร์ไม่่อยสบายพระทัยนั แ่ทร้อเ็บอาารไว้
านั้นึเบี่ยประเ็น พูเล่าถึวามสัมพันธ์อทั้ 2 ราวศ์และุามวามีออ์พ่ออยู่หัวปัทั
และพ่ออยู่หัวโรนาถราา เมื่อยัทรออรบร่วมเียบ่าเียไหล่
เมื่อรั้พระันษายัหนุ่ม ึ่อนนั้นยัไม่ไ้รอราย์
แ่็ทรสนิทสนมลมเลียว และแน่นแฟ้นัน ทั้ 2 ราวศ์ล้วนไปมาหาสู่ันอยู่เป็นนิ
เสร็าานเลี้ยพระระยาหาร่ำในห้อโถอพระราสำนัแล้ว
เมื่อลับถึเรือนรับรออเ้ารมวัศิริสิร พระมเหสีสรวสุาเทวีและออาุนไรสิทธิเ
รวมทั้พ่อ้า๋ ่าอยู่ในอาารร้อนรน รีบเ็บ้าวอ เพื่อเรียมเินทาออาพระราวัปราสาทาวไปโยทันที
"ะ้อรีบออาพระราวัโยเร็วที่สุ" พระมเหสีสรวสุาเทวี
"ทำไมถึร้อนพระทัยเ่นนี้หรืออรับ" พ่อ้า๋
"ท่านะรอให้ภัยร้ายมาถึัว่อนั้นหรือ พระยาสุรสีห์ไ้ัเรียมม้าพระราทานไว้รอ
อยู่รประู้าน้าอพระราาน้านในแล้ว เรา้อรีบเส็เลย พะยะ่ะ"
ออาุนไรสิทธิเ
"ให้้าไ้เ็บ้าวอ่อนมิไ้หรือพระเ้า้า"พ่อ้า๋
"ั้น เิท่านามไปทีหลั็แล้วัน ทรเส็เลย พะยะ่ะ"
"พวท่านรอ้า้วย ้าไม่เอา็ไ้ ้าวอเล็น้อยเหล่านี้
รอ้า้วย....."
พระยาลิิเมธีผู้ที่ำนวรู้ะาฟ้าิน
วะาีวิอทุผู้นรวมถึนเอไ้ ภายหลัาร่วมสนทนาับเ้าพระยาอานเรศ
เสนาบีท้อพระลัและหมอหลวประำราสำนั เสร็สิ้น
ไ้เินทาลับมายัเรือนที่พัส่วนัว พบว่า้าวอระุยระาย
และถูรื้อ้นระเะระะ ละลานาไปทั่วโยเพาะในห้อที่ทำานส่วนัว
และเอสารสำัที่หายไปาโ๊ะทำาน
พระยาลิิเมธีระหนัรู้แล้วว่าภัยร้ายไ้เ้ามาถึัวแล้ว ทันทีที่เินออาที่พั็พบว่า
มีทหารมหาเล็และนาย่าท้อพระโรมารอพบอยู่้านนอแล้ว
"ราบเรียนพระยาลิิเมธี มีราโอาราท่านรารู ให้มาเิัวท่านเ้าเฝ้าอ์ฝ่าบาทและอัรมเหสี
อเรียนเิ" นาย่าท้อพระโร
พระำหนัใน บริเวท้อพระโรอราสำนั อ์พระบาทสมเ็ปรเมศฤทธี
พระราาน้อย , อ์พระมเหสีเพ็พิมาศ อัรมเหสี , พระยาอำมาย์ราสิห์ ท่านรารู , และพระวิเศษศาสรา
โหรหลวอนรนวเศเศรษีไ้ยืนเ้าเฝ้าอยู่พร้อมหน้าันบริเวท้อพระโร
เพื่อรอารมาอพระยาลิิเมธี.....โหรหลวประำราสำนัมหิทธินาศรัสรร์นร
"ท่านพระยาลิิเมธี สิ่ที่ท่านทำนั้นเป็นารโป้ปมเท็แ่้าพเ้าใ่มั๊ย
มีอะไระแ้ัวหรือไม่" อ์พระมเหสีเพ็พิมาศ
"้าระหม่อมไ้ทำสิ่ใผิหรือพะยะ่ะ" พระลิิเมธี
"้าไ้ให้พระวิเศษศาสรา ไู้ใบรววะาเมือ
และำนววเมือเปรียบเทียบ พบว่าสิ่ที่ท่านราบทูลรายาน่ออ์ฝ่าบาทวันนั้น
เป็นารทูล้อเท็ริไม่หม สิ่ที่ท่านไม่ไ้ทูลรายาน็ือ อ์รัทายาทน้อย
เ้าายปรมินทรอัศวเทพ ะไ้ทรรอราย์บัลลั์ในภายภาหน้า ท่านไม่ไ้ทูล้อเท็ริประเ็นนี้เลย
มี้อแ้ัวประารใมั๊ย" ท่านรารู
"หม่อมันเห็นว่า ้อเท็รินี้ไม่สำัแล้ว
ในเมื่ออ์รัทายาทน้อยและพระมเหสีสรวสุาเทวี
ไ้ทร้อโทษถูเนรเทศออาพระนรไปแล้ว ึไม่มีวามำเป็นใๆ
ที่ะ้อล่าวถึพระอ์อีพะยะ่ะ" พระยาลิิเมธี
"แ่มันเป็น้อเท็ริที่สำัสำหรับ้าพเ้าหน่ะสิ" อ์พระมเหสีเพ็พิมาศ
"สิ่ที่ท่านทำนั้น
ถือเป็นาร่วยเหลืออ์รัทายาทน้อยและพระมเหสีสรวสุาเทวีัๆ ท่าน้อารบิเบือน้อเท็ริ ทั้ยั้อารให้้าพเ้าวาพระทัย่อพวเาั้นหรือ"
มเหสีเพ็พิมาศ
"เสียาย แผนารื้นๆ เ่นนี้ บา เราไม่ไ้อ พระยาลิิเมธี
อีทั้ท่านยัอยส่่าวในพระราสำนั ไปแ้แ่พวเาอยู่ลอเวลา
ิหรือว่าะรอพ้นาหูา้าไปไ้ ้าไ้ับาูพวท่านมาเป็นเวลานานแล้ว" ...อำมาย์ราสิห์
"ท่านรารูท่านเห็นวรลโทษ พระยาลิิเมธีอย่าไรี" อ์พระมเหสีเพ็พิมาศ
"นาย่าท้อพระโร และทหารมหาเล็
ับัวพระยาลิิเมธีไปีรวนมือ เท้า ล้ออรวน แล้วแห่ประานรอบเมือ
านั้นนำัวไปถ่วน้ำเสียอย่าให้เป็นเยี่ยอย่าแุ่นนานอื่นๆ" อำมาย์ราสิห์
พระยาลิิเมธี บันี้ไ้ลายสภาพเป็นนัโทษประหาร อยู่ในุนัโทษ
ผมยาวปล่อยสยาย สีหน้าอิโรย ไ้ถูีรวนทั้มือเท้า
ล้ออรวนอยู่ในรถบรรทุม้า แห่ประานรอบเมือ ประานมุูันเป็นลุ่มๆ
เรียรายามทาอรถม้า ่าวิพาษ์วิาร์ันอย่าเ็แ่ ถูโษานไปทั่วทั้พระนร
พระราวัปราสาทาว ึ่เป็นที่พำนัอเ้าายมนัสษัร
มุราุมารแห่เมือนวเศเศรษี ในบริเวลานประลอ้านนออพระราวั
ระหว่าที่ทรทอพระเนราร่อสู้อเหล่าทหารที่มีหน่วย้านี
ึ่ถูเ์มาเพื่อประลอยุทธ์แ่ันัน่อหน้าพระพัร์
เพื่อหาผู้ที่ะสามารถโ่นล้มทหารเอรัษาพระอ์ อย่าพาลี
เมื่อผู้ใสมัรเ้ามาเป็นทหารราอรัษ์ะ้อผ่านารทสอบ
่อสู้ับพาลีเสีย่อน ใรสามารถล้มพาลีไ้็ะไ้รับราวัล
แ่็ยัไม่สามารถหาผู้ใสามารถ่อรับพาลีไ้ ระหว่าทอพระเนราร่อสู้อยู่นั้น
นายทหารมหาเล็ไ้เินมาระิบ้าหู ท่านรารูศรีอาท เพื่อแ้วามประส์
"ราบบัมทูลฝ่าบาท ทหารไ้มาแ้ให้รับทราบว่า
พระยาอำมาย์ราสิห์ สมุหลาโหมแห่มหิทธินาศรัสรร์ มาอเ้าเฝ้า พร้อมับพระยาวิเศษศาสรา้วย
พะยะ่ะ" ท่านรารูศรีอาท
"เรียนเิเ้าไปพบ้าไ้ในท้อพระโร ้าะเส็ามไป" เ้าายมนัสษัร
"ราบบัมทูลฝ่าบาท ้าระหม่อม พระยาอำมาย์ราสิห์
สมุหลาโหมแห่มหิทธินาศรัสรร์ ไ้นำสาส์นาอ์สมเ็พระปรเมศฤทธี พระราาน้อย
มาเพื่อทูลถวายแ่ฝ่าบาท พะยะ่ะ” พระยาอำมาย์ราสิห์ ทำท่าถวายบัมและส่พระราสาส์นถวาย่อหน้าพระพัร์ผ่านมืออท่านรารูศรีอาท
ส่มอบ่อพระหัถ์อเ้าายมนัสษัร
เ้าายมนัสษัร อ่านพระราสาส์นามหิทธินาศรัสรร์นร ึทราบวามเป็นมาทั้หม และทราบวัถุประส์ในารมาเยือนอพระอำมาย์ราสิห์
สมุหลาโหมแห่มหิทธินาศรัสรร์นร
"้าระหม่อมไ้ทราบ่าวว่า พระมเหสีสรวสุาเทวี
และอ์รัทายาทน้อย เ้าายปรมินทรอัศวเทพ ไ้เส็มาถึเมือนวเศเศรษี
อีทั้ยัไ้เ้าเฝ้าอ์พ่ออยู่หัวปัทัอี้วย ึ่วามทราบถึอ์พระอัรมเหสีเพ็พิมาศ
และอ์สมเ็พระปรเมศฤทธี พระราาน้อย ทั้ 2 พระอ์ทรไม่สบายพระทัยยิ่นั
และทรรับสั่ให้้าระหม่อมมาอวาม่วยเหลือาอ์ฝ่าบาทในาร่วยเหลือับุมัวทั้พระมเหสีสรวสุาเทวี
และอ์รัทายาทน้อยลับมายัราสำนัมหิทธินาศรัสรร์้วยเถิพะยะ่ะ" พระยาอำมาย์ราสิห์
"ราบบัมทูลฝ่าบาท และพระยาอำมาย์ราสิห์ ทหารไ้มาแ้ให้ทราบว่า ทั้พระมเหสีสรวสุาเทวี และออาุนไรสิทธิเ
พร้อม้วยพ่อ้าีนนนั้น ไ้ออารั้วพระราวัไปเมื่อลาึแล้วพะยะ่ะ" พระวิเศษศาสรา
"พวเาทัู้่ ลอบเ้าวัมาเ้าเฝ้าพระบิา บา้าหลายเรื่อ ที่แท้แล้วำลัหนีเื้อมมือาราสำนัมหิทธินาศรัสรร์มานี่เอ
บัอามาโป้ปเราถึเพียนี้ ทหารนำำลัไปับัวพระมเหสีสรวสุาเทวี,ออาุนไรสิทธิเ,อ์รัทายาทน้อย และผู้ิาม
นำัวทุนลับมารับโทษทั์่อหน้า้าเี๋ยวนี้" เ้าายมนัสษัร
เรือนที่พัและร้าน้าอพ่อ้า๋ บริเว่านายแนอนวเศเศรษี ภายหลัาที่พระมเหสีสรวสุาเทวีและออาุนไรสิทธิเ
ไ้หลบหนีออาพระราวัปราสาทาวมาถึยัที่พัอพ่อ้า๋
พระมเหสีสรวสุาเทวีไ้โผเ้าออ์รัทายาทน้อย เ้าายอัศวเทพ ร่ำไห้เสียใับเหุาร์ที่ไ้ไปเผิมา
"บันี้ภัยร้ายำลัมาถึพวเราแล้ว
เราำเป็น้อเส็ออาเมือนวเศเศรษีโยทันที" ออาุนไรสิทธิเ
"มีภัยร้ายอะไรหรือ
โปร่วยแถลไให้้าระหม่อมไ้รับทราบ้วยเถิพะยะ่ะ"..... พัเศว
"พวท่านนำวามเือร้อนมาสู่้า้วย
้าะอยู่ที่เมือนี้ไม่ไ้เสียแล้ว เห็นทีะ้อเินทาไปทำาร้าใหม่ที่เมือโลาบรรพิภพ
ถ้าอย่านั้นแล้ว เรา็ออเินทาร่วมันะีว่า" พ่อ้า๋
"เหุใ เราึ้อรีบเส็ออไปาเมือนวเศเศรษี
เหรอพะยะ่ะ" เ้าายอัศวเทพ
"เราไ้เ้าเฝ้าอ์พ่ออยู่หัวปัทัแล้ว
ทรประวร้วยโรอัมพฤษ์ ้ำร้ายในพระราสำนัถูยึพระราอำนาโยเ้าายมนัสษัร
มุราุมาร ร่วมับพระวิเศษศาสรา ึ่ทรรู้ว่าพวเราเป็นใร
อีไม่นาน็ะทรรับทราบว่าเรา้อโทษเนรเทศามหิทธินาศรัสรร์ ทั้ 2 ราสำนัไปมาหาสู่ันลอ อีไม่นาน็อาะส่ทหารมาับุมัวพระอ์ลับไปยัพระนรเป็นแน่"
พระมเหสีสรวสุาเทวีรัสไปพร้อมับเสียสะอื้นร่ำไห้
"ันี้ เราึวรรีบเร่ออเินทาเสียั้แ่ืนนี้เลย
เพื่อไม่ให้ทหารนอ่านสัับพวเรา่อนะหนีออนอเมือ" ออาุนไรสิทธิเ
บวนผู้สืบราบัลลั์พร้อม้วยบวนสิน้าอพ่อ้า๋ าวีน
ออเินทาไปพร้อมันานอ่านสู่โลาบรรพิภพ
ความคิดเห็น