คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ประชุมลับที่ปราสาทยูโทเปี้ยน แคว้นเกล
13.
ประุมลับที่ปราสาทยูโทเปี้ยน แว้นเล
ภายในพระราวัอันวิิรระารา รโหาน พระราวัออโรร่าเ้นส์ ภายนอถูออแบบามสถาปัยรรมแบบยุโรมัน แ่ภายในถูแู่ล้ายศิลปะเรเน้อส์อฝรั่เศส ั่ว มุ เสา ถูประับประา้วยเลื่อม อัมี หินธาุ ที่วิิรระารา สวยาม ระยิบระยับสว่าไสว ส่วนหลัารลา มุ้วยผลึริสัลนับล้านิ้นและระเบื้อ เพื่อให้แสผ่านลอลมาไ้ในเวลาลาวัน เมื่อแสแสาทอลมาระทบับเลื่อมอัมี ะเปล่ประายแสระยิบระยับไปทั่ว ราวับผลึอัมีที่เปล่ทอประายแห่วามเิรัส เปรียบไ้ับวามเริมั่ั่ และรุ่เรืออราอาาัราทายา
บรราพระราาะ พระราอาันุะา่าแว้นพันธมิร พระราวศานุวศ์ ้าราบริพาร ุนนาสำัในราสำนั่ามารวมัวันอยู่ในท้อพระโรเพื่อเป็นเียริในพระราพิธีราาภิเษ พระบาทสเ็เฟรเอริที่ 2 ที่ะถูสถาปนาึ้นเป็นอ์พระมหาษัริย์หรือประมุแห่แว้นาทายา ลำับที่ 3 ่อา พระเ้าเฟอร์นันเ (พระอัยาเ้า) พระเ้าเฟรเอริที่ 1 (พระราบิา) และมาถึเ้าายาเน็นูเร็ ที่ะทรมีพระทินนามใหม่ว่า พระเ้าเฟรเอริที่ 2 ึ่พิธีาระเริ่มาราเลานุารเอร์ริาร์ อ่านประาศพระราโอาร (ึ่เปรียบเสมือนพระราพินัยรรม) ที่ิเฟรเอริไ้ทรทำพระราสาส์นราั้ให้เ้าายาเน็นูเร็ อ์รัทายาทและพระโอรสอ์โ ึ้นรอราย์เป็นพระมหาษัริย์และประมุผู้ปรอแว้นาทายา โยให้ทรไ้รับพระทินนามใหม่ว่า “พระบาทสมเ็พระเ้าเฟรเอริที่ 2 แห่ราวศ์เพโทรฟรอย์” ปี ริส์ศราที่ 999 โยให้สาส์นราั้นี้มีผลบัับใ้อย่าเป็นทาาร็่อเมื่อ ้าพเ้า (ิเฟรเอริที่ 1) เส็สวรรแล้ว ลพระนามโย ิเฟรเอริที่ 1 ในรัาลปัุบัน เมื่ออ่านพระราโอารสถาปนาผู้เป็นษัริย์เสร็สิ้น ราเลานุารเอร์ริาร์ ะอัเิสมเ็พระราินีเอร์ร่า วีนมาเธ่อร์ออฟาทายา เป็นผู้สวมมุ และมอบทา พร้อม้วยสาส์นราั้ แ่ษัริย์พระอ์ใหม่
านั้นราเลานุาร ะอ่านมเียรบาล และพระสันะปาปาอห์นปอลเ็นโ่า ะทรสวถวายพระพรแ่อ์พระมหาษัิรย์ พระาร์ินัล บิอป บาทหลว แม่ีและสาธุุนสำัในราสำนัและาแว้นพันธมิระร่วมสวบทอำนวยพรเพื่อถวายพระพร ถวายพระเียริยศอย่าสูสุ านั้นพระเ้าเฟรเอริที่ 2 ะทรระทำพิธีสาบานนึ้นเป็นษัริย์ โยะปิาามร่าในพระสาส์นส่วนพระอ์ เพื่อสุีอ์พระปมษัริย์ (พระเ้าเฟอร์นันเ) อ์พระอัยาเ้า,สุีพระมหาษัริย์อ์่อนหน้า (พระเ้าเฟรเอริที่ 1) อ์พระราบิา พร้อมๆ ับสุีอ์พระราินีเอร์ร่า อ์พระมารา และทรมีพระำรัสในถ้อยำสาบานน ว่าะทรรอราย์ ปรอไพร่ฟ้าประาราษร์ ให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุ มีวามผาสุ มั่ั่ เริ้าวหน้า มีภรารภาพ ให้วามยุิธรรม่อไพรฟ้าประาราษร์ พลเมือทุนั้น อย่าไม่แบ่แย และะยย่อส่เสริม สุี ผู้ที่ทำุามวามี่อบ้านเมือ และนำวามผาสุมาสู่นรรัแว้นาทายา อย่าสมบูร์พูนสุลอไป....แน่นอนว่าเมื่อเ้าายาเร็ทรไ้รับารสถาปนาเป็นษัริย์เฟรเอริที่ 2 แล้ว พระายาแอริน่า ็มีสถานะเป็นพระราินีโยทาพฤินัย เพียแ่ยัไม่ไ้รับารแ่ั้เป็นอ์ราินีอย่าเป็นทาารหรือามหลันิินัย ้อรอให้ิเฟรเอริที่ 2 มีพระราโอารแ่ั้หรือสถาปนาอ์พระายาึ้นเป็นอ์พระราินีในภายหลั แ่รั้นี้เป็นพระราพิธีราาภิเษ ึทำให้พระายาแอริน่า ถูแยให้ไปประทับยืนรวมอยูในลุ่มอพระอัยยิาเอร์ร่า
พระราพิธีราาภิเษ และสถาปนาอ์พระมหาษัริย์พระอ์ใหม่แห่แว้นาทายาเสร็สิ้นแล้วใน่วเ้านถึบ่าย ่วเย็นนถึหัว่ำมีารนัหมายเลิมลอในานเลี้ยพระระยาหาร่ำ เพื่อเป็นเียริแ่พระราาะและพระราอาันุะาแว้นพันธมิร่าๆ ในห้อโถอพระราสำนั โยเป็นานเลี้ยแบบ็อเทลบอลล์รูม มีารเสริฟไวน์ สุราเมรัย และอาหารว่าเป็นผลไม้หวาน ผลไม้อบแห้ นมหวานพื้นเมือแบบอนาิโปรุีสอันึ้นื่อ ามแ่พระราอัธยาศัย านเลี้ยะมีไปลอืนถึล่วเลยทิวารารีอรัิาลนี้ เนื่อาบรราพระราาะและพระอาันุะ่าๆ ล้วนประทับ้าแรมอยู่ในพระราสำนั ามปราสาท พระราวั ที่ไ้มีารระเรียมห้อประทับรับรอไว้เรียบร้อยแล้วทั้หมทุะ ทุพระอ์ ทุเ้านาย อย่าพร้อมเพรีย
อริ อิบน์-ริยา ลายเป็นอาันุะที่ไม่ไ้รับเิ เมื่อเินเ้ามาในานเลี้ย็อเทลบอลล์รูมใน่วหัว่ำ บรราพวราาะ พระมเหสี และผู้ิาม ลอนพระราวศานุวศ์ ่าะลึ และแฮือันไปนละทิศละทา เมื่ออริ เินผ่านเ้ามาใล้ผู้ใ เนื่อาเาเป็นบุรุษรูปร่าให่ หน้าาุัน ูน่าเราม บรราพระราาะบาพระอ์พอรู้ว่าเป็นนายพลอริ ็เิวามหวาลัว ยิ่เมื่อไ้เห็นสีหน้า ัวริ ัวเป็นๆ ที่อยู่รหน้า เพราะิิศัพท์วามเป็นนัรบที่เ่ล้า ุัน และอำมหิ บุไปที่ใ็ะปลิีพ สัหารผู้นลายเป็นศพไปทั่ว ลิ่นาวเลือและรัศมีเพาอเาส่ผ่านมาทาแววา ทีู่น่าเรามเป็นอย่ามา และูเหมือนเป็นภัยุามที่น่าลัวยิ่ แม้ะทราบว่าารมาอนายพลอริ ออะเป็นารเสียมารยาทเสียหน่อย ที่เป็นอาันุะที่ไม่พึปรารถนา หรือรับเิ แ่ในเมื่อเ้ามาถึท้อพระโรอพระราวัเ่นนี้แล้ว ำเป็นที่ษัริย์เฟรเอริที่ 2 ำ้อออไปรับหน้าเสื่อ เื้อเิ และเ้าไปให้าร้อนรับับสู้ และสนทนา มีพระปิสันถาร้วย
ทันทีที่พระเ้าเฟรเอริที่ 2 ปราพระอ์ึ้น่อหน้าสายาอนายพลอริ เาแทบไม่อยาเื่อว่าพระเ้าเฟรเอริที่ 2 ะทรมีผ้าลุมพระพัร์ปิบัใบหน้าล้ายาหลิบออพวน ึ่ามหลัอศาสนาอิสลาม พระราาและพระายา หรือราินีะมีผ้าาปิบัใบหน้าเพื่ออำพราพระพัร์ไว้้วย แ่นี่เป็นษัริย์แห่แว้นาทายา ผู้นับถือศาสนาริส์นิายาทอลิ เหุใึปิบัสิริโมพระพัร์อพระอ์้วย
“ฝ่าบาท เหุใึ้อปิบัพระพัร์ใบหน้าเอาไว้้วย เพราะเหุใ”
“้าไม่สะวที่ะเปิเผยพระพัร์ให้ผู้อื่นไ้เห็น เป็นเ่นนี้มาั้แ่่อนึ้นรอราย์แล้ว”
“อ๋อ...เป็นเ่นนี้เอ ถ้าเ่นนั้น หม่อมันอประทานอภัย ที่เสียมารยาท”
“ท่านนายพลอริ ้าะพาท่านเินมพระราวั และมประวัิ และภาพที่บรรยายวามเป็นมาอแว้นาทายาอเรา ท่านะไ้ทราบว่า วามเป็นมาอาร่อร่า สร้าอาาัรแว้นาทายาเป็นเ่นไร”
“นับเป็นเียริอหม่อมันอย่ายิ่ พะยะ่ะ”
“อเิทา้านนู้น เป็นที่ั้ออนุสาวรีย์และภาพพระบรมสาทิสลัษ์อพระปมบรมษัริย์ผู้สถาปนาราวศ์เพโทรฟรอย์และราอาาัรแว้นาทายา......”
“ฝ่าบาท หม่อมันมิไ้สนใ ประวัิศาสร์าร่อั้ราวศ์ วามยิ่ให่และวีรรรมอพระมหาษัริย์แห่แว้นาทายาหรอ หม่อมันเพียอยาะทราบว่า ในราสำนัอแว้นาทายา มีปราสาท พระราวั รวมทั้สิ้นี่แห่ันแน่ ูโอ่อ่า อลัาร ให่โเสียเหลือเิน....”
“อืมม์....นอาพระราวัลาออโรร่าเ้นส์แห่นี้แล้ว ็มีเพียปราสาทส่วนพระอ์ออ์พระราา พระราินี เ้าาย เ้าหิ ส่วนพระอ์ อราวศ์เท่านั้น เหุใท่านึอยาทราบ...”
“เปล่า! หม่อมันเพียแ่สสัยเท่านั้น ว่าภายในราสำนัะมีปราสาท พระราวัมามายถึเพียใ มันบ่บอถึพระราทรัพย์อราอาาัรว่ามีมามายเพียใ”
“้าเอิว่า น้อยว่าพระราทรัพย์าหลิบอราอาาัรมุสลิมแห่อร์โบา อท่านเป็นแน่แท้”
“ฝ่าบาททรทราบไ้อย่าไร าหลิบอหม่อมัน ไม่นิยมสะสมัวปราสาท พระราวั หรือทรัพย์สินมี่าใๆ มามายนั ฝ่าบาทอหม่อมันเพียมีพระราทรัพย์ามานันรศัิ์ และสถานานุรูปเท่านั้น และมีบาส่วนท่านทรแ่ายให้ับราษรอพวเรา และบรรา้าราบริพารั้นสู เพื่อแ่ายวามมั่ั่ให้เสมอภาเท่าเทียมัน นี่แหละือวามยิ่ให่อราอาาัรมุสลิมแห่อร์โบา ที่เราถือปิบัิสืบมา”
“้าอแสวามื่นมท่านและาหลิบอท่าน ที่เป็นผู้มีุธรรมในารปรอสูล้น ้าะอนำไปปิบัิับพลเมืออ้าพเ้าในวัน้าหน้า”
“ฝ่าบาท ท่านะปิบัิามอย่าพวเรา ไม่่ายนัหรอ ้ายัเห็นพวท่านใ้ีวิอย่าหรูหรา ฟุ่มเฟือย ไม่่าับพระราาแห่รุโรม เมื่อสมัยยุโรมัน-รี แล้วพวท่านหรือะลัวลไป เลือลั้ว นอนลาิน ินลาทรายเหมือนอย่าพว้าระหม่อมไ้ มัน่าันมา แม้แ่ารแ่าย และในานเลี้ยในืนนี้ ย่อมเป็นัวอย่าที่ให้เห็นแล้วว่า พวท่านอยู่ในวรระอนั้นสู ไม่เย แม้แ่ะิไปเยี่ยมเยียน ูสารทุ์สุิบอพลเมือ ประานอท่านเอ ไนเลย ท่านยัิะปัน้าวปลา อาหาร และทรัพย์สินเินทอ แ่นยานนอท่านไ้ ่าน่าหัวร่อนั ฮะๆๆ....”
“ท่านถือสิทธิ์อะไร มาล่าวร้าย หมิ่นประมาท แ่้าไ้?”
“โอ...ฝ่าบาท อย่าทรริ้ว ่อหม่อมัน หม่อมัน็ถือสิทธิ์ ารเป็นแว้นพันธมิรอฝ่าบาท หรือไม่็ผู้รอบรออาาัรอฝ่าบาท ในอนา็ไม่แน่ นั่นเอ” นายพลอริ พูา้วยวามยียวน ยโสโอหั นทำให้พระเ้าเฟรเอริที่ 2 ทรอยู่ในพระอาารริ้ว เพียแ่นายพลอริ ไม่เห็นสีพระพัร์อพระอ์ที่บันี้มีพระพัร์แาน เนื่อามีผ้าลุมปิาใบหน้าเอาไว้ทั้หม เหลือแ่เพียลูา ที่เพ่พระเนร้อมอมายันายพลอริ อย่าเม็เลียว แ่นายพลอริ ผู้มีสัาิาอนัล่า เาพอะาะเนไ้ว่า ษัริย์วัยหนุ่มผู้นี้ เพิ่ะ้าวเป็นพระราา ย่อมอ่อนประสบาร์ และารพูยั่วยุเ่นนี้ าะเนไ้ไม่ยาที่ะทำให้ษัริย์โรธถึั้นวันออหูไ้ านั้นารเินมภาพวา และฟัารปิสันถาร แนะนำอพระเ้าเฟรเอริที่ 2 ถึประวัิวามเป็นมาอาร่อร่าสร้าอาาัราทายา เป็นสิ่ที่ฟัูน่าเบื่อหน่ายสิ้นี นายพลอริ ึอประทานอนุาิเินสำรวปราสาท พระราวั ้วยนเอ
ทันในั้น นายพลอริ เหลือบไปเห็นหิาม ที่แ่ายุรานิูล มีส่าราศี และท่วท่าราวับนาพา ผู้มีรัศมีแรล้า และเปล่ประายเสียยิ่ว่าพระราินีแห่แว้นาทายาเสียอี ึเินไปเอ่ยถาม่อนายทหารมหาเล็ ผู้ยืนเฝ้าประทับามุ่าๆ เพื่ออารัาบรราพระราาะ พระราอาันุะ และรานิูล อยู่รอบๆ ัวพระราวั ว่าหิามนัล่าวเป็นใร ฟัไ้ำอบว่า หิามที่ทำให้ นายพลอริ ้อสะุ ยืนมวามาม ไม่ละสายา นนั้น็ือ พระายา อิาเบลล่า
นายพลอริ ึเินรเ้าไปทัทาย อทำวามรู้ัับพระายา อิาเบลล่า ึ่ประทับยืนอยู่ับลุ่มอพระายา ำลัปิสันถารพูุยันในลุ่ม แ่ลับมีายแปลหน้า ทีู่เป็นผู้สูวัยและแ่าย้วยเรื่อแ่ายแปลประหลา ไมุ่้นิน เธอรู้แน่ว่า เป็นบุลมาา่าถิ่น แ่็ไม่ทราบว่าเป็นใร เ้ามาทัทาย
“ถวายบัม พระายา อิาเบลล่า หม่อมัน นายพล อริ อิบน์-ริยา แห่อร์โบา พะยะ่ะ” นายพลอริ พอพูทัทายเสร็ ็ยื่นมือไป อแสารทัทายับพระายาอิาเบลล่า
“ยินีที่ไ้รู้ั ท่านนายพลอริ ้าพอะไ้ยินิิศัพท์ ื่อเสีย อท่านอยู่บ้า” อิาเบลล่า ยื่นมือออไปสัมผัสับมืออนายพลอริ ึ่เป็นารทัทายามมารยาท แม้ะไม่อยาะรู้ั พบเห็นหน้าบุลผู้นี้เลย็าม แ่็ำ้อฝืนยิ้ม และพูาทัทายอบออไปเ่นนั้น
“ฝ่าบาท ่ามีสิริโมามที่สุ ในแว้นาทายา นับั้แ่้า้าวเท้าเ้ามายัพระราวั และในราสำนัอแว้นาทายา ้าเพิ่ะทราบว่า ราสำนัแห่นี้มีหิามเมือ ที่มีพระพัร์ามเ่นนี้ นับเป็นบุาอหม่อมัน เป็นอันมา”
“ท่านล่าวเยินยอ้ามาเินริไปเสียแล้ว”
“ฝ่าบาท หม่อมันรัส้วยวามริอันบริสุทธิ์ เพราะในศาสนาอหม่อมัน ไม่สอนให้ใรโห พูปมเท็ หม่อมันึเยินับารพูทุอย่าอยู่บนหลัอวามริเท่านั้น”
“ท่านนายพลอริ นี่ือพระายาอ้า เ้าายเ็าริโ้ ท่านโปรให้เียริับ้า้วย หา้อารทำวามรู้ัแ่เพียพระายาอ้า แ่ไม่้อารทำวามรู้ัับ้า มิเป็นารเสียมารยาทหรืออย่าไร” เ้าายเ็โ้ เมื่อเห็นอิาเบลล่า ้อเผิหน้าับารุามอนายพลอริ ึรีบำเนินเ้ามาแทร ับทารสนทนาอบุลทั้สอ และพยายามันอิาเบลล่า ให้ห่าออานายพลผู้บ้าอำนาและอิสรี ผู้นี้ ให้ห่าไลที่สุ
“ฝ่าบาท หม่อมันอประทานอภัย ไม่ทราบริๆ ว่าหิามผู้นี้เป็นถึพระายาอฝ่าบาท เพียแ่มีวามประทับใในวามาม และอมาทัทาย เพื่อทำวามรู้ัเพียเท่านั้น”
“อนนี้ ท่านทราบแล้วนี่ อย่าไรเสีย โปรให้เียริแ่้า ้วยารเลิมา อสัมผัสมือ และทำวามรู้ั พระมเหสีอ้า อย่าไร้ึ่มารยาทผู้ี และไร้ารศึษาเ่นนี้”
“ฝ่าบาท นี่ท่านทรริ้ว่อหม่อมัน ั้นเหรอ ถ้าเ่นนั้น หม่อมัน็อประทานอภัย ้าะอเินสำรววามามอปราสาท พระราวั แห่แว้นาทายา ่อไป หามีสิ่ใที่ทำให้ทรไม่พอพระทัย หรือไม่สะว โปรแนะนำแ่้าหรือบริวารอ้า็แล้วัน หม่อมันอัว่อน พะยะ่ะ”
ล้อยหลั นายพลอริ เินลับหายไปทา้านทิศเหนืออพระราวั เ้าายเ็โ้ เ้าไปสวมออิาเบลล่า พระายาอน และล่าวปลอบประโลม “อิาเบลล่า อย่าไว้ในายพลผู้นั้น มันเป็นบุลอันราย มันือผู้ที่บุรุเ้ามาในราอาาัร หมายะรอบรอราอาาัรอเรา ไม่่าอะไรับอริราศัรู หรือเสี้ยนหนามที่เราะ้อำัมันออไป ไม่ใ่ไปผูมิร และเ้า้อระวััว ถ้าไม่ำเป็น อย่าออไปาพระำหนัเ็า เ้าใที่้าพูมั๊ย”
“หม่อมันเ้าใ และะระมัระวััว เพ่ะ”
“ไม่ใ่เ่นนั้น ้าหมายถึ ห้ามเ้าออาพระำหนั ่อไปเ้า้ออยู่แ่ในพระำหนัเท่านั้น”
“ฝ่าบาท เหุใ้อำัอาาเ ให้หม่อมัน้ออยู่แ่ในพระำหนั หม่อมัน็หมสิ้นอิสรภาพสิ เพ่ะ”
“เ้า็รู้ถึวามำเป็นแล้วนี่ เ้า้อถือปิบัิ นว่าะมีารเปลี่ยนแปลา้า เอร์เล รีบามเส็ อ์พระายาอิาเบลล่า ไปเ็บัวอยู่แ่ในพระำหนัเี๋ยวนี้ าเโร่อยอารัาพระายา้วย” เ้าายเ็โ้รีบรับสั่ให้ทหารอรัษ์และนาสนอโอษ์อพระายา อยิามพระายาลับไปประทับที่พระำหนั เนื่อาสถานาร์อนนี้ ไม่เป็นที่ไว้วาพระทัยอเ้าายเ็โ้อย่ามา
่ำืนวันนั้นเป็นืน้าแรม ท้อฟ้าเือบมืสนิท เป็นยามวิาล ประมายาม 2 มารารอารัาและเวรยามอทหารยามประำาร์ามุ่าๆ เ้มว ไม่มีวามเลื่อนไหวใๆ ผิปิ ภายในราสำนัาทายา มีารเ้มวในมารารรัษาวามปลอภัยั้นสูสุ เนื่อามีพระราาะ พระราอาันุะา่าแว้น มาุมนุมและเป็นอาันุะ มาร่วมในานพระราพิธี ราาภิเษ อ์ษัริย์แห่แว้นาทายา พระนามว่า พระเ้าเฟรเอริที่ 2 และพิธีารเพิ่ะสำเร็ลุล่วไปเมื่อ่วบ่าย และมีารัานเลี้ยลอพระอิสริยยศ และานเลี้ยลอ้อนรับพระราาะ พระราอาันุะาแว้นพันธมิร่าๆ ที่มาร่วมาน ึ่านเลี้ยเพิ่เสร็สิ้นไปในอน่วหัว่ำที่ผ่านมา และมีารแยย้ายอบรราพระราาะ พระราอาันุะ ไปประทับยัปราสาท พระราวั และามที่ประทับที่ทาราสำนัไ้ัเรียมเอาไว้อย่าสมพระเียริ อีทั้มีทหารเฝ้าเวรยามและรวราวามเรียบร้อย และประำารามปราสาท พระราวั ที่ใ้เป็นที่ประทับอบรราพระราาะ พระราอาันุะ พระบรมวศานุวศ์ทุพระอ์ อย่าเ้มว แ่บริเวทาเินเลียบแนวป่า ที่อยู่้านทิศะวันอออบริเวอาาเพระราสำนั มีทาลัที่เป็นทาลับเพาะที่ใ้เป็นเส้นทาเื่อมโยไปยัแว้นเล โยเป็นทาแบที่อยู่ภายในเแนวอ้นสน (ไพน์) สู หามอ้วยาเปล่าาระยะไล ะไม่สามารถสัเเห็น ึ่สามารถใ้ม้าพาหนะเินทาไปยัแว้นเลไ้
ึ่บันี้บุลสำัึ่มีทั้พระราา นายทหารั้นสู ยศนายพล ุนนาระับสูอราสำนั แว้นพันธมิร่าๆ ลอบเินทาไปยัุหมายปลายทาเียวัน นั่น็ือ ปราสาทยูโทเปี้ยน ึ่อยู่ที่แว้นเล บรรานลุ่มนี้ ือผูุ้มะาีวิอบ้านเมือทั้สิ้น ล้วนเป็นระับแนนำผูุ้มอำลัทหารสูสุอแว้นพันธมิร อันประอบ้วย
-แว้นาทายา ผู้ที่มา ไ้แ่ พระราินีเอร์ร่า,ษัริย์เฟรเอริที่ 2 ทรปลอมัวเพื่อเ้าร่วมประุมในรั้นี้้วย,นายพลเวอร์มอ์, ราเลานุารเอร์ริาร์
-แว้นเล (เ้าภาพ,เ้าอสถานที่) ผู้ที่เ้าร่วมประุม ไ้แ่ พระราินีเฟอร์รานี,เ้าายโมฮอลล์
-แว้นปาลัวร์ ผู้ที่มา ไ้แ่ พระเ้าโรเนนเทียน (พระอนุาอพระราา) ,เาน์อัเร่า
-แว้นปาี ผู้ที่มา ไ้แ่ เ้าายริยาร์ (พระโอรสอ์โอพระราา) ,ยุแมเิร์
-แว้นาทาลัน ผู้ที่มา ไ้แ่ เ้าายมอลิแร์ (พระโอรสอ์ที่ 2 อพระราา) ,เอิร์ลลอานัวร์
-แว้นยิบรอล้า ผู้ที่มา ไ้แ่ พระเ้าฟอลเา (พระเษาอพระราา) ,ลอร์เมส์ ปานัวร์
-แว้นาสีล ผุ้ที่มา ไ้แ่ พระเ้าลอว์เรนโ่ (พระปิุลาอพระราา) ,เาน์วิลเลียม เปโร
มีารเอ่ยพระนาม เพื่อแนะนำัวบุลสำัที่มาาแว้น่าๆ โยราเลานุารเอร์ริาร์ เป็นผู้เอ่ยพระนาม แนะนำบุลสำั ไล่ไปทีละน เพื่อให้บรราพระอาันุะที่มาร่วมประุม ไ้รู้ั ่อนที่ะำเนินารประุม านั้นพระราินีเอร์ร่า ทรเล่าสถานาร์ที่เิึ้นอแว้นาทายา ให้ทุนไ้รับทราบ
“ารบุรุออำลัาัรวรริมุสลิมแห่อร์โบา ถือเป็นภัยุาม่อวามมั่นอทุแว้นพันธมิรร่วมัน เนื่อา เ้านายพลอริ ไ้ประาศแล้วว่า าหลิบอพวเา มีำริที่้อาระยึรอินแนในแถบฮิสปาเนีย ทั่วทุแว้นและทุนรรั อนนี้สถานาร์ุามมา่ออยู่ถึอหอย อพวเราแล้ว” ราินีเอร์ร่า ทรรัสในที่ประุม
“ฝ่าบาท แล้วอำลัอพวมันมีอยู่เท่าไร มีีวามสามารถหรือไม่” พระเ้าลอว์เรนโ่ แห่าสีล
“มันบอว่ามีอำลัอยู่ 20,000 นายที่นายพลอริวบุมมา และอนนี้ั้อำลัอยู่ในแว้นอเรา และยัมีทัพให่อยู่อีถึ 500,000 นาย ั้อำลัอยู่ที่อันาลูเีย ึ่เป็นทัพให่อพวมัน ผู้นำอทัพโย าหลิบแห่อร์โบา” ทัพหน้าอพวมัน เท่าทีู่็มีอาวุธในารรบหลาหลาย ยุทธปััยพร้อม แ่สิ่ทีู่ะเป็นุอ่อนอพวมัน็ือเสบียอาหารที่ไม่เพียพอ” นายพลเวอร์มอ์ อรรถาธิบายแทนพระราินีเอร์ร่า ประธานอที่ประุม
“ฝ่าบาท แล้วเหุใ พวมันบุรุเ้ามาถึใลาอแว้นาทายา ไ้โย่าย เหุใไม่มีาร้านทานอำลัอพวมันเลย” เ้าายมอลิแร์ แห่าทาลัน
“เราส่ท่านนายพลเวอร์มอ์ไปเราับพวมัน และบรรลุ้อลที่ะเป็นพันธมิรับพวมัน เพื่อประวิเวลา และวาแผนในารั้รับเอาไว้ เพื่อไม่ให้เิวามเสียหาย และีวิเลือเนื้ออประาน พวมันยัยื่นเสนอเื่อนไในารเรา่อรอ ที่ะอให้เรา้อส่เสบียอาหารเพื่อเลี้ยอทัพอพวมัน และอใ้สถานที่ในแว้นาทายา เพื่อใ้เป็นที่ั้อำลั และที่พัอผุ้นำอทัพ อี้วย” พระเ้าเฟรเอริที่ 2 ทรรัสแทนพระราินีเอร์ร่า
“พวมันยอมลเป็นพันธมิรับพวเราั้นเหรอ ไม่ระแะระายในท่าทีอพวเรา แม้แ่น้อยเลยเหรอ” พระราินีเฟอร์รานี ทรรัสถาม้อสสัยในท่าทีอฝ่ายศัรู
“้าิว่าไม่ นอย่านายพลอริ เป็นนเ้าเล่ห์เพทุบาย มีหรือที่มันะมอท่าทีอฝ่ายเราไม่ออ มันเพียแ่แสร้ยอมามเื่อนไ เพื่อ่อรอแลับเสบียอาหารอพวเรามาว่า” พระเ้าลอว์เรนโ่ ทรมีพระวินิัยในเรื่อนี้
“แ่เราไม่อาปล่อยให้สถานาร์เป็นเ่นนี้่อไป วันนึมัน้อรุืบไปยัแว้นอพวท่าน ้าถึไ้นัหมายพวท่านมาประุมร่วมัน เพื่อปรึษาหารือว่าะวาแผนั้รับและ่อรับพวมันอย่าไร” พระราินีเอร์ร่ารัสถึุประส์ในารเรียประุมในรั้นี้
“ถ้าุอ่อนอพวมันอยู่ที่เสบียอาหาร ั้นเราะใุ้นี้เล่นานพวมัน" พระเ้าโรเนนเทียน แห่ปาลัวร์
"ทำอย่าไรเหรอฝ่าบาท?” เ้าายมอลิแร์ แห่าทาลัน
“................านั้น เราะใ้อำลัอฝ่ายพันธมิรปิล้อมและโมีพวมันาทุทิศทา โย้อลมือพร้อมัน ทา้านอำลัอแว้นาทายาะ้อ......... ถ้าแผนนี้ำเนินไปามที่ไ้วาแผนเอาไว้ เราะทำลายอทัพ และสัหารนายพลอริไ้สำเร็” พระเ้าฟอลเา แห่ยิบรอล้า
“แล้วอำลัทัพให่อพวมัน หามันล่วรู้ว่า เราไ้ทำลายอทัพที่นำโยนายพลอรินราบาบแล้ว ทัพให่อพวมันะเลื่อนทัพลมาเพื่อบยี้พวเราอย่าแน่นอน” แมเิร์ ยุแห่ปาี
“านั้นเราะรวมันเป็นหนึ่ ล่ออทัพอพวมันเ้ามาิับัยัแว้นาทายา ที่นี่เราะร่วมันปิล้อม และใ้เป็นหลุมฝัศพอพวมัน” พระเ้าลอว์เรนโ่
“หาว่ามันไม่หลวมัว รุไล่เ้ามาหล่ะ แล้วั้อำลัประันหน้าเอาไว้หล่ะ พวเราะไม่เสียเปรียบั้นเหรอ” พระเ้าเฟรเอริที่ 2
“หารวมแว้นพันธมิรเป็นหนึ่เียว เสบียอาหาราแว้นทั้ 7 รวมัน เราสามารถรบยืเยื้อับพวมันไ้เป็นแรมปี พวมัน่าหาที่ะเสียเปรียบ ไม่อายืนระยะไ้เท่าเรา อำลัทหารร่วม 500,000 นาย ้อใ้เสบียอาหารมามายเท่าไร ถึะเพียพอ พวมันะอยู่ในภาวะาแลนอาหาร หมสิ้นพละำลัไปเอ เมื่อถึอนนั้น อำลัอแว้นพันธมิรทั้ 7 ะเป็นฝ่ายบยี้พวมันไ้อย่าราบาบ” แมเิร์ ยุแห่ปาี
“ท่านมั่นใไ้อย่าไรว่า แผนารนี้ะเป็นไปไ้ และประสบวามสำเร็ ศัยภาพารรบอพวมัน ูน่าเรามยิ่ รบและบุทะลว สามารถยึรอินแนไ้มามายแล้ว ไม่มีนรรัใะวาพวมันไ้เลย” เ้าายริยาร์ แห่แว้นปาี ถามรไปยัแมเิร์
“นั่นเป็นเพราะพวเาไม่ไ้รบ้วยยุทธศาสร์ ไม่มีเวลาเรียมารวาแผนรบไว้่อน และาแม่ทัพผู้ำนาารรบเยี่ยพวเราแว้นพันธมิร ึ่พวเราไ้ผนึำลัันเป็นหนึ่เียว พวมันไม่าิว่าเราะรวมัวันไ้ิ” พระเ้าลอว์เรนโ่
ทันในั้นนายทหารมหาเล็ราอรัษ์ ไ้เินเ้ามาแ้่าวร้าย โยเินเ้ามาระิบ้าหูอท่านเอร์ริาร์ ึ่บรราราอาันุะ ่ามอเห็นวามผิปินี้ร่วมัน และเหลือบมอมายัราเลานุารเป็นสายาเียวัน
“ฝ่าบาท เ้านายทุท่าน บันี้ นายพลอริบุรุเ้ามาถึยัโถพระราานอแว้นเล อนนี้ พวเาสัหารนายทหารรัษาพระอ์ที่อยู่ในโถราสำนั และอำลัอเราำลั้านพวเาอยู่ อเิฝ่าบาททุพระอ์เส็หนีออทา้านหลัอปราสาทยูโทเปี้ยนแห่นี้ พวท่านิามนายทหารม้าวิลโลว์ไป อราบบัมทูลเิเส็เี๋ยวนี้เลย พะยะ่ะ
บรราพระราอาันุะ และุนนานสำั ่าุลีุอ รีบเินิามพลทหารม้านามว่าวิลโลว์ ไปามทาลาพระบาทาประู้านหลัอปราสาทแห่นี้ไปามทาเินอสวนรุาิอเพระราวั ไปลอุโม์ลับทีุ่่อนอยู่ ึ่ทุนำ้อถอุเรื่อลอพระอ์ออ ุเรื่อแ่ายอุนนา ในระหว่าเินเ้าไปามทาอุโม์ านั้นนายทหารม้าอีท่านามเ็บุเรื่อแ่ายเหล่านั้นลถุระสอบ และนำุเสื้อผ้าอาวบ้านสามันให้ับบรราราอาันุะไ้เปลี่ยน ระหว่าเินหนีไปามทาออุโม์ลับแห่นี้
ความคิดเห็น