ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chanbeak1
1 ซ้าย...ขวา... ผมนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียง ในหัวผมคิดแต่เรื่องแบคยอน ตอนนี้แบคยอนทำอะไรอยู่กันแน่ ผมรู้สึกไม่ไว้ใจไอมินโฮเอาซะเลย ผมไม่ได้เป็นห่วงแบคยอนน้ะ แรดๆอย่างนั้นอาจจะชอบก็ได้ หึ้ย..... แบคยอน part
ตอนนี้ผมอยู่บ้านของผมอย่างปลอดภัยทำไมน่ะหรอ แม่งง ผมเกือบโดนไอมินโอข่มขืน 3คำเลย (เกือบ ไม่ รอด!!) อยากรู้ช่ะ เดี่ยวเล่าให้ฟัง จำตอนที่ไอมินโฮมารับผมได้ป่ะ นั้นแหล่ะแรกๆก็พูดดีพอคุยไปสักพักก็ทำเป็นถามว่าเคยดูคริปไหม ผมก็ตอบตรงๆว่าเคย มันก็ถามว่าชอบญี่ปุ่นหรืออะไรผมก็ตอบว่าญี่ปุ่นมันก็พยักหน้าพอเท่านั้นแหล่ะมันจับมาต้องตามแขนผมแล้วก็จอดรถ แม่งจอดทางเปลี่ยวด้วย!! ผมก็ดิ้นสุดแรงเพื่อไม่ให้มันทำอะไรผม ผมเลยกระแทกแถวท้ายทอยไอมินโฮ มันสลบผมเลยหนีออกมาได้ เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ อ่อผมโดนมันต่อยที่ท้องด้วย เหี้ยยยยสุดๆๆๆ
เช้า...
ตอนนี้ผมอยู่ ร.พที่จริงผมต้องไปโรงเรียนน้ะวันนี้แต่ต้องหยุดเพราะจะหาหมอ รู้สึกเจ็บท้องเหลือเกิน ตอนนี้ผมก็รอหมอเรียกคิว
"คุณบยอน แบคฮยอน เชิญพบคุณหมอค่ะ"เสียงพยายบาลที่ประกาศเสียงตายสายในโรงพยาบาล ผมลุกขึ้นพร้อมกับเข้าห้องตรวจไปไม่นานผมก็ตรวจเสร็จพร้อมกับถุงยาตอนนี้รู้สึกหิวเป็นอย่างมากผมนั่งแท๊กซี่ไปห้างแถวโรงพยาบาล.... Chanyeol part
วันนี้รู้สึกเหงายังไงไม่รู้มินอาไม่ค่อยว่างบอกติดธุระที่บ้าน ส่วนแบคยอนก็ไม่มาโรงเรียนเป็นไรหน่ะหรือไอมินโฮจัดให้ทั้งคืณ!! โอ้ย!....เปล่าเคลียด ร้อน!!!..... ตอนนี้เลยโดดโรงเรียนมาอยู่ห้างผมมองหาร้านอาหารไปเรื่อยสายตาไปสะดุดกับผู้ชายร่างเล็กผมน้ำตาลตูดใหญ่ แบคยอนนี้หน่าา ผมรีบวิ่งเข้าไปหาแบคยอนทันทีไม่รู้ทำไมแต่อยากรีบไปหาผมกระชากแบคยอนฝห้หันมากับต้องสะดุ้ง รอบคอแบคยอนมีรอยดูด ไม่!!!....(พี่ยอลน็อตหลุด)
"เมื่อวานมึงไปทำเหี้ยอะไรกับไอมินโฮ ห่ะ!!!"ผมตะคอกใส่แบคยอนทันที แบคยอนดูตกใจไม่ใช่น้อย
"ทำเหี้ยไร...เปล่าสักหน่อย"แบคยอนตอบกลับมาทำให้ผมฉุนหนักกว่าเพราะแบคยอน โกหก!!
"กูไม่เชื่อ...คอมึงมีรอยดูด"ผมพูดเองยังฉุนตเองเลย
"เมื่อวานกูโดนไอมินโฮจะข่มขืนแต่กูรอดมาได้...เอ๊ะ!...แล้วมึงเป็นเหี้ยไรอยู่ดีๆมาถามกูกูก็บ้าจี้ตอบมึง"แบคยอนพูดออกมาทำให้ผมรู้โล่งได้เยอะ เออแล้วผมเป็นไร กูเปล่าหึงบอกว่าอากาศมันร้อนไง!!!
"กูก็เพื่อนมึงไง"ผมแถไปเรื่อย ถามแบคยอนก่อนเถอะว่าจัดผมอยู่ในหมวดเพื่อนหรือหมวดอะไร
"มึงอ่ะน้ะเพื่อนกู!!"เสียงดูตกใจแต่ก็ไม่พูดอะไรต่อ ผมก็ไปสังเกตุเห็นถุงเหมือนถุงยาในมือ
"อะไรอ่ะ"ผมชี้ที่ถุงยาทั้งที่รู้ว่าก็คือถุงยา(งงแปป)
"ถุงยา"แบคยอนตอบกลับมาแต่มือก็คอยจับท้องแล้วก็ทำหน้าแหยๆ สงสัยหิว
"ป่ะ"
"เห้ย...ไปไหน"แบคยอนร้องลั่นทันทีเมื่อผมจับมือแบคยอนแล้วมุ่งตรงร้านอาหาร ผมพลักแบคยอนให้เข้าไปนั่งริมสุดและตัวผมก็ตามคือนั่งข้างกันนั้นแหล่ะ ผมสั่งอาหารแบคยอนสั่งอาหาร และอาหารก็มา ผมกินไปเรื่อยแต่แบคยอนกินนิดเดียวแล้วต้องวางช้อน
"อิ่มแล้วหรอ"ผมถามไปทันที
"ไอชานยอลกูเจ็บท้อง เมื่อวานไอมินโฮต่อยท้องกูด้วย"ผมฟังถึงกับต้องฉุนอีกรอบ แล้วทำไมผมต้องฉุน
"เหี้ยสุดๆ...แล้วมึงจะให้กูทำไง"ผมถามกลับไป
"อยู่เฉยๆ"กวนตีนผมอีกแหล่ะ คนอุตสาห์เป็นห่ว.....อุ๊บส์
"เห้ย"ผมสะดุ้งทันทีเมื่อหัวแบคยอนซบลงที่ไหล่ผม
"บอกให้อยู่เฉยๆ กูพิงมึงสักแปปเดี่ยวก็ดีขึ้น"พูดและก็ซบไปด้วย ผมว่าวันนี้ผมก็ไม่ได้กินกาแฟน้ะทำไมใจสั่นแปลกๆ
เวลาก็ผ่านไปสักพัก
"โอเคร...กูดีขึ้นแหล่ะ"แบคยอนกลับใายิ้มอีกครั้งพร้อมกับกินข้าวได้จนเกือบหมด
"มื้อนี้มึงเลี้ยงใช่ไหม"จู่ๆแบคยอนก็เนียนขึ้นมา เดี่ยวกูตบคว่ำหรอก
"ใครบอก..."ผมพูดกลับทันที
"ก็มึงลากกูมาที่นี้มึงก็ต้องเลี้ยง" ยังไม่เลิกเนียนอีก
"ก็กูคิดว่ามึงหิว"
"กูเจ็บท้อง ควาย!!!"แบคยอนด่าผมอีกแล้วอยากจะทืบให้ตายคาโต๊ะจริงๆ
"ตกลงไม่เลี้ยง"แบคยอนถามด้วยเสียงที่สงสัยยังจะให้กูตอบอีกหรอว่า ไม่!!!
"ไม่..."สิ้นเสียงแบคยอนก็หันหน้าไปทางอื่นพรางเชิดหน้าขึ้นตามเสต็ปนาง
"แล้วหมอนัดมึงวันไหนอีกป่ะ"ผมถามไปเพราะไม่มีอะไรจะคุย
"....."แบคยอนเงียบ
"เห้ย...มึง"ผมเรียกพรางสกิดมือแต่แบคยอนเอามือหนีพรางมองหน้าผมอย่างดุๆ ผมรู้และว่าแบคยอนเป็นไร "มึงงอนกูเพราะกูไม่เลี้ยงข้าว เด็กน้อยไปป่ะหว่ะ!!!"ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่แบคยอน
"......"ก็เงียบอีกตามเคย
"เออ....กูเลี้ยงก็ได้ สัส!!!"ผมรู้สึกว่าแบคยอนเอาแต่ใจ ผมเรียกพนักงานพร้อมกับจ่ายเงินไปของผมกับแบคยอน พอจ่ายเสร็จปุ๊บแบคยอนลุกปั๊บ นี้!!!
Baekhyun part
ผมรีบลุกออกมาจากร้านทันทีไม่ใช้โกรธน้ะแต่รู้สึกผิดกลัวไอชานยอลจะจำพิรุธได้ก็เท่านั้น ผมก็แค่ทำเล่นๆตอนผมอยู่กับไอมินโฮผมก็เล่นๆเหมือนอย่างนี้แต่ลืมไปนี้มันไอชานยอลหูกางขาโก่ง ตูดบาน อยากจะขอโทษเหมือนกันน้ะ โอ้ย สับสน
พรึ่บบบ...
ผมหันไปตามแรงกระชาก(กระดูกกูจะหลุดไหม)โอ้โหกระฉากสะ3คำ (กระ ดูก กู)
"จะเดินหนีกูไปถึงเมื่อไหร่..."ไอชานยอลพูดด้วยสีหน้าที่เคล่งเคลียด เคลียดเพื่ออ?
"เปล่าาา..."ผมลากเสียงยาวๆ
"หรอออ"มันก็ลากเสียงตาม
"เอออออ"นี้คือสงครามเสียงยาวชิป่ะ?
สายตาผมก็มองนู้นมองนี้ไปเรื่อยๆเพราะไม่อยากมองหน้าเหี้ยๆของชานยอล(โอ๊ะ..กล้าา)ไอชานยอลก็ยังจับมือผมอยู่อย่างนั้นถ้าตอนนี้มียัยมินอาผมคิดคงได้ตบกับมินอาแล้วหล่ะ
กรี๊ดดดดดดดด~~~~~~เสียงกรี๊ดที่ยาวแหลมดังมาก
"นี้...เพรี๊ยยย"หน้าผมหันไปตามแรงตบ กลิ่นคาวเหลือดคลุ้งปากมากตอนนี้ผมหันไปดูว่าใคร โอ้โห...ตายอยากมาก น้องมินอาเองไม่ใช้ใคร หึ่ยย....!!!!
"มินอาทำอะไรค่ะ"ไอชานยอลเข้าไปหายัยมินอาและเป็นช่วงเวลาเดียวกันที่ผมกำลังจะเดินไปหามินอาแต่ไอชานยอลขวางไว้
"จะทำอะไรแฟนกู!!!"ไอชานยอลขึ้นเสียงหนักกว่าเดิม
"จะ ตบ!!"ผมเน้นคำทีละคำอย่างชัดเจน
"อย่าน้ะ ถ้ามึงทำกูทืบมึงแน่!!"ไอชานยอลขู่ผมคิดว่ากลัวหรือไง ช่าย กลัว จ.บ
"งั้นมาทืบเลย"สิ้นเสียงผมผลักชานยอลให้หนีทางเจอกับมินอาตัวๆ
"จะทำอะไรชั้น กรี๊ดดด ช่วยด้วย"ยัยมินอากรี๊ดดังหนักกว่าอีก ผมง้างมือขึ้นหวังจะตบ
"ปี๊นนนนนๆๆ~~~เสียงนกหวีดดังขึ้น เหยดดดด ตำรวจมา ผมยังไม่ได้เลยน้ะโถ่วว เฟล!!
สุดท้ายต้องมาลงเอยที่สถานีตำรวจ
"ผมป้องกันตัวผู้หญิงคนนี้เขาเข้ามาตบผมก่อนครับ นี้แผล"ผมโชว์แผลให้ตำรวจดู
"เค้าจะทำร้ายฉันก่อนฉันเลยตบไปก่อนเผลอค่ะเผลอ"ยัยมินอาพูดไปพร้อมกับดันหน้าอกเธอให้ตูมเพื่อเรียกร้องความสงสารจากตำรวจ ขอโทษตำรวจเค้ามีความยุติธรรมพอ
.
.
.
เห้ย....!!!ตำรวจมองหน้าเหยิ้มเชียว ตำรวจอ่ะ!!
"ว่าไงค่ะคุณตำรวจ"ยังเพิ่มหน้าอกให้ตู้มอีก
"โอเครครับสรุป ตำรวจเห็นผู้ชายคนนี้กำลังจะทำร้ายคุณผู้หญิงเพราะฉะนั้นตำรวจจะขังผู้ชายคืนนึงคืนนึงครับ"
"ว่าไงน้ะ...ตำรวจผมไม่ผิดน้ะ ไอชานยอลมึงเห็นไม่ใช่หรอเหตุการณ์ทั้งหมดช่วยหน่อยดิหว่ะ"ตอนนี้ผมพึ่งชานยอลหวังจะให้ชานยอลช่วยแต่เปล่าเลยชานยอลไม่พูดอะไรเลย
"ไหนที่มึงบอกว่าเป็นเพื่อนกูหล่ะ...เพียงลมปากกรอหว่ะ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ ไอชานยอลมองหน้าผมอย่างอึ้งๆและก็ก้มหน้าไม่พูดอะไรเลย
"เออใช่กูลืม แฟนมึงสำคัญกว่า...ฮึก.."ผมเผลอร้องออกมา
"ป่ะเร็วอย่าเรื่องเยอะเข้าห้องขัง"ตำรวจลากผมเข้าห้องขังทันที
Chanyeol part
ผมมองแบคยอนเดินเข้าห้องด้วยความรู้สึกแปกจะเป็นห่วงก็ไม่เชิงอะไรหลายๆอย่างรวมกัน แล้วเมื่อกี้เห็นน้ำตาของแบคยอนแล้วใจผมกระตุกวูบเลย
"มินอาเดี่ยวไปรอข้างนอกน้ะเเี่ยวพี่ตามไป"ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ปกติ
ผมเดินไปเกาะห้องขังที่มีแบคยอนยืนอยู่
"นี้มึง..."ผมพูดพรางเอามือทุบห้องขัง
"มึงหน่ะรักแฟนจนลืมความผิดชอบชั่วดีไปแล้วไอชานยอล"แบคยอนพูดแต่ก็ยังไม่หันมาคุยกับผม
"แล้วมึงจะให้กูทำไง"ตอนนี้ผมไม่รู้จะแก้ตัวยังไงอีกแล้ว
"ถ้ามึงพูดต่อหน้าตำรวจว่ามินอาตบกูกูจะไม่โกรธเลยน้ะ"
"ตำรวจเค้าจะเชื่อหรอผู้หญิงตบผู้ชายโดยที่ผู้หญิงอยู่ดีๆก็มาตบ มึงว่าตำรวจเค้าจะเชื่อหรือไง"
"ก็ถ้ามึงพูดกูก็ยังไม่โกรธเกลียดมึงเท่านี้เลย ถึงตำรวจจะไม่เชื่อ แต่มึงพูดความจริงกูก็ยอมรับโทษ. มึงรู้ป่ะ สิ่งที่กูเกลียดที่สุดในชีวิตคืออะไร"แบคยอนตอนนี้กำลังดามร่าใส่ผม
"อะไร?"ถามไปด้วยความอยากรู้
"คนโกหก คนไม่ซื่อสัตว์ คนชอบรังแกคนที่ไม่มีทางสู้ สิ่งเหล่านี้กูเกลียดมาก เกลียดที่สุด และก็สิ่งที่เกลียดจนคิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้นกับตัวกูเลยก็คือ เพื่อน ไม่ แท้...." TBC...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น