ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro......
Chanbeak
Intro......
.
.
.
Baekyoen part
"มึงจะขวางกูอีกนานไหม?"ผมมองไอหูกางที่ตอนนี้ยืนขวางทางผมอยู่ตัวก็ใหญ่ยังจะก่างอีก
"......"มันเงียบแต่หน้ามันยิ้มอย่างมีชัย
"โอ้ยย...กูบอกว่าหนี!!!"ตอนนี้อารมย์ผมเสียสุดๆ กูจะไปเรียนเข้าใจไหม ไอชานยอล ไอหูกางไอขาโกง ไอ....โอ้ยยยย
"มึงเหมือนหมาบ้าเลยหว่ะ"มันด่าผม เลว!
"เดี่ยวกูจะกัดมึงแน่ ถ้าไม่หลีก"ผมมองหน้ามันอย่างอาฆาต
"ชอบบ้า"มันด่าผมอีกแล้ว
"งั้นก็หนีกูจะรีบไปเรียน"ว่าจบผมก็พักมันให้หนีแต่มันไม่หนีให้นี้สิ ประเด็น!!!
"ชานยอล~~"เสียงแหลมๆที่ฟังแล้วรู้ว่ามันจะบาดไปถึงสวงใน ส่วนไอชานยอลมันก็รีบหันหลังพร้อมกับวิ่งไปหายัยมินอาแฟนมันพร้อมกับคุยกันกระหนุงกระหนิง แหวะ!! น่าหมันใส นี้สิประเด็น!!
ในเมื่อไม่มียักษ์บังประตูแล้วผมก็รีบเดินต่อหวังจะขึ้นเรียนและต้องผ่านยัยมินอากับไอหูกางนั้น อันเป็นต้องหยุดฉะงักเมื่อจู่ๆยัยมินอามันก็ค้องแขนไอโย่งพร้อมกับทำหน้าจิกใส่ผม ไอชานยอลก็เห็นแต่มันกับยิ้มให้แฟนมัน 3คำเลย เดี่ยว เจอ กู!!!
ผมทำเป็นไม่สนใจและเดินขึ้นเรียนตามปกติจนเลิกเรียนผมก็เดินถือกระเป๋ามาเพื่อจะออกนอกโรงเรียน ตอนนี้ก็4โมงเย็นหล่ะผมมองซ้ายขวาเพื่อรอรถโดยสาร ผมยืนอยู่คนเดียวสักพัก ไอชานยอลมันก็เดินออกมาจากโรงเรียนโดยไม่มีเหาฉลาม(ยัยมินอา)ตามมาด้วย ผมทำเป็นเมินใส่มันพร้อมกับมองนู้นนี้นั้นไปเรื่อยเปลื่อย
"มึงจะหาเรื่องแฟนกูหรอ?"ผมหันไปตามเสียงถามอย่างโดยเร็ว ไอขานยอล
"กูให้มึงพูดอีกที แฟนมึงสิหาเรื่องกู ตามึงบอดหรือไง มึงก็เห็นไม่ใช้หรือไง"ผมถามกับไปคือถ้าไอชานยอลมันพูดให้ผมผิดน้ะ 3คำเลย ได้ ไฝว้ แน่!!
"กูเห็นมึงมองหน้าแฟนกูอย่างอาฆาตอ่ะ"
"โอ๊ะโห...แฟนมึงมองกูแบบชื่นชมมั้ง!! ไม่ต่างอะไรจากการมองของกูหรอกแฟนมึงน้ะ"ผมเถียงกับไปทันที
"ถ้าทำอะไรแฟนกูมึงโดนแน่!!"ไอชานยอลพูดพร้อมกับทำหน้าตาหน้ากลัว
"แล้วแต่มึง แต่ถ้าแฟนมึงมายุ่งกับกูเมื่อไร แฟนมึงกับมึงได้ไฝว้กับกูแน่"ผมพูดพร้อมกับเชิดหน้าหนีชานยอลทันที
Chanyoen part ผมไม่ได้ตาบอดหรอกว่าแฟนผมมินอาน้ะมองหน้าแบคยอนยังไง แต่ผมก็แค่อยากให้ทุกอย่างมันสงบด้วยการตัดต้นลมอย่างแบคยอน ในโรงเรียนแบคยอนจัดว่าร้ายใครหาเรื่องแบคยอน คนนั้นคิดผิด ผมก็แค่เป็นห่วงมินอาก็เท่านั้น
"ถ้าทำอะไรแฟนกูมึงโดนแน่!!"ผมขู่แบคยอนไปเพือคิดว่าแบคยอนจะกลัวผมบ้าง
"แล้วแต่มึง แต่ถ้าแฟนมึงมายุ่งกับกูเมื่อไร แฟนมึงกับมึงได้ไฝว้กับกูแน่"แต่ผมว่าผมคิดผิดแบคยอนมันไม่กลัวใครจริงๆ แต่คำพูดมันเหมือนน้อยใจยังไงไม่รู้สิ แบคยอนตอนนี้ก็เชิดหน้าตามสเต็ปส่วนผมก็ทำเป็นไม่สนใจ
"แบคยอนครับ"ผมหันไปตามเสียงของคนมาใหม่ ผู้ชายร่างสูงหุ่นล่ำ หน้าตานี้ก็หล่อน้อยกว่าผมเยอะอยู่ยืนยิ้มให้แบคยอนอยู่ตรงหน้าผม
"พี่มินโฮ"อื้อหือ เสียงนี้หวานเชียวที่ตอนคุยกับผมน้ะแม่งเสียงแข็งยิ่งกว่าไม้อีก
"กลับบ้านกันครับ"คนที่ชื่อมินโฮจู่ๆก็จับมือแบคยอนแบคยอนก็ยิ้มแบบเขินและก็เดินกันไปขึ้นรถของไอมินโฮ
/หึ...แรดจังเลยน้ะแบคยอน หึ่ยย../ ผมคิดในใจอย่างหงุดหงิด ผมเปล่าโมโหน้ะ อากาศมันร้อนหน้า. หงุดหงิด!!!
TBC.... เป็นไงบ้างนิยายเรื่องแรกสนุกหรือเปล่าคือเป็นนิยายที่แต่งเกี่ยวกับชายชายเรื่องแรกอ่ะถ้ามีข้อติชมหรือต่างนานาๆก็บอกได้เลย เป็นมือใหม่รับฟังทุกคอมเม้น(จะมีคนเม้นหรือเปล่า) ที่อยากจะพูดก็มีแค่นี้แหล่ะน่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น