[FANFIC-ก้อยดาว] Memories ความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 "ความทรงจำที่ไม่อยากจำ"

Dao's Diary

        สวัสดีค่ะ ฉันชื่อดุจดาว หรือเรียกๆสั้นว่าดาว (เอิ้นดาวกะได๋ #ผิดๆ#ท่ดท่ด) วันนี้ก็เป็นอีกวันนึงของฉันที่โคตรน่าาเบื่อ เพราะว่าวันนี้แม่ฉันสอนฉันขับรถ เรียนมาเดือนกว่าแล้ว แต่ฉัน
ก็ขับไม่ได้สักที 

นี่ก็อายุ 19 แล้ว ฉันก็อยากจะขับรถนะ แต่ขี้เกียจเรียนสุดๆเลย

     "เห้อออออ เซ็งเป็ด..!" 

     ฉันเผลออุทานออกไป ลืมไปเลยว่าคุณแม่จอมเนี้ยบนั่งอยู่ TT

     "อะไรดาว มาซง มาเซ็งอะไร?"

     นั่นไง แม่ฉันถามจนได้ !

     "ก็หนูเบื่ออ่าา เมื่อไหร่จะได้ขับรถไปไหนมาไหนได้ซักที-..-"

     "ไม่ได้หรอก ลูกยังขับไม่เป็นเลยซักนิด"

แม่พูดเสร็จก็สอนต่อ เห้อออออ เหนื่อย !!~

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น....

 

        วันนี้เป็นเช้าที่สดใส เพราะว่าวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เย่ !! ~ 

'แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอจะคิดเช่นไร ~ ' เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น...

      "ฮัลโหล ว่าไงจ๊ะ ยัยแอล?"

      "ดาววันนี้ว่างมั้ย? ฉันกะจะชวนแกไปแด๊นซ์กันซักหน่อย ว่าไง ? สนใจมั้ย?"

      " เฮ้ยยย ! สนดิแก มีหราาที่ดุจดาวจะพลาด-3-"

      "เออๆ งั้นวันนี้ห้าโมง ที่สยามนะจ๊ะ เอ้อ ! แล้วก็ใส่ชุดสีชมพูนะ ธีมงานวันนี้เป็นสีชมพูหย่ะ"

      "ได้ๆโอเคเลยย"

พอฉันวางสาย ฉันก็รีบไปอาบน้ำ เตรียมชุดเล้ยยย >< 

      "เอ๊ะ ไปทำผมร้านพี่ขวัญหน่อยดีกว่า จะได้เริ่ดๆ >[]<"

ฉันรีบเดินลงมาจากห้อง...เอาหล่ะวันนี้แหละฉันจะต้องขับรถออกไปข้างนอกให้ได้ แม่คงไม่รู้หรอก เพราะ พ่อกับแม่คงไม่กลับมาหลายอาทิตย์เลย ฮ่า ฮ่า ~ 

 

ฉันสตาร์ทรถเรียบร้อย ค่อยๆขับไปช้าๆ เฮ้ยยยย..!!

 

      เอี๊ยดดดดดดดดดดด!!!! ตู้มมมมม!!

      "เวรล่ะไง..!!"

มีคนร่างสูงวิ่งออกมาโดยที่ไม่มองรถก่ิอน คงเป็นเพราะใส่หมวกอยู่มั้งเลยมองไม่เห็น....

ฉันตกใจมากเลยเหยียบคันเร่งแทนเบรคซ่ะนี่.. แล้วคนนั้นเค้าจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย..=[]=

 

      "นายๆเป็นอะไรหรือป่าวอ่ะ? นายๆ! เห้ยยย ตื่นๆ นายยยย"
      ฉันพลิกร่างสูงนั้นเงยหน้าขึ้นมา...
      "อ้าว นี่ผู้หญิงหนิ!" สวยไม่เบาเลยย >//<
      เห้ยยย นี่ไม่ใช่เวลามาเขิน..!!

ฉันรีบแบกไอ่ร่างสูงนี่ขึ้นรถและพาไปโรงพยาบาลทันที......อย่าเป็นอะไรไปนะ ขอร้องหล่ะ TT
      

      

 

#มีอะไรติได้นะค้าา แต่งครั้งแรก ToT