นับหนึ่งที่เธอ

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 ได้เงินเดือนมาแบบฟลุคๆ

บทที่ 4  ได้เงินเดือนมาแบบฟลุคๆ

                เช้าวันนี้รรินตื่นเร็วกว่าปกติ เพราะจะไปทำเรื่องขอกู้ยืมทุนสำหรับเรียนหนังสือ แถมยังเป็นเช้าวันจันทร์เสียด้วย ถึงแม้คอนโดและมหาวิทยาลัยจะไม่ไกลกันมาก แต่เพราะเป็นมหาลัยในเมืองรถจึงค่อนข้างติด รรินจึงเผื่อเวลาเดินทางไว้ค่อนข้างเยอะ แต่ก็ไม่ลืมทำอาหารทิ้งไว้ให้คนจ่ายตังค่าอาหารให้เธอ เดี๋ยวจะหาว่าเธอบกพร่องในหน้าที่

                กันดิศตื่นเช้ากว่าปกติในวันนี้ ปกติชายหนุ่มจะตื่นหลังเที่ยงเท่านั้น  แต่เมื่อคืนหลับไปตั้งแต่ยังไม่สี่ทุ่ม  เขาอาบน้ำแต่งชุดนักศึกษาออกมาที่ครัว ก็พบโน้ตของรริน “เช้านี้ทำ ABF ไว้ให้ น้ำส้มอยู่ในตู้เย็น ส่วนกาแฟต้องบริการตัวเองนะคะคุณชาย  ปล.คาบบ่ายมีเรียนแล็ป อย่าลืมเข้าคลาสด้วยหล่ะ” ชายหนุ่มเดินมาดูที่โต๊ะอาหาร  ก็พบไข่ดาวใส้กรอก แฮม เบคอน จัดจานไว้อย่างสวยงาม แถมมีครัวซอง เนยกะแยมให้กินคู่ด้วย กันดิศลงมือกินอาหารเช้า พลางนึกในใจ ยายหน้าจืดนั่นออกไปไหนแต่เช้านะ มีเรียนตั้งเก้าโมงเช้า นี่ยังไม่แปดโมงด้วยซ้ำ

                กันดิศมาถึงมหาวิทยาลัยทันเข้าเรียนคาบแรก เป็นที่ฮือฮาของเพื่อนรักอย่างพีชมาก

                “เฮ่ย  ไอ้ดิศ ตื่นเช้ากะเค้าเป็นหรอวะ” พีชแซวอย่างขำๆ

                “อ่าวไอ้พีช  วอนโดนเตะซะมั้ยหล่ะมึง” กันดิศตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดีแบบกวนๆตามภาษาเพื่อนสนิท

                บทสนทนาสองหนุ่มคุยกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งอาจารย์ประจำวิชาเดินเข้ามาในห้องเรียน เสียงคุยจึงหยุดลงรวมทั้งเขาและพีชด้วย แต่ที่หน้าแปลก เขาไม่เห็นยายหน้าจืดเข้าเรียน เพราะเขานั่งหลังห้อง และยายหน้าจืดมักเป็นเด็กหน้าห้องเสมอ จึงมองเห็นได้ง่าย ยายหน้าจืดไม่เคยขาดเรียนด้วยซ้ำ ไปไหนของเขานะ

                                                                                                ++++++++++++

                คาบบ่ายกันดิศ เข้าเรียนวิชาแล็ป  เป็นวิชาคอมพิวเตอร์ซึ่งเป็นภาคปฏิบัติ และยายหน้าจืดหน้าจืดบังคับให้เขาต้องเข้าเรียน ไปถึงก็เจอยายหน้าจืดโบกมือหยอยๆ เรียกให้เขาไปนั่งข้างๆ

                “นายเป็นคู่แล็ปกับฉันนะ เวลาทำโปรเจ็ครายงานจะได้ไม่มีปัญหา” รรินอธิบายเมื่อเห็นชายหนุ่มทำหน้ายุ่งๆเมื่อเธอเรียกให้มานั่งข้างๆ

                กันดิศนั่งลงข้างๆยายหน้าจืดอย่างหวาดๆ เพราะเขาไม่เคยนั่งหน้าชั้นเรียนขนาดนี้ ตลอดคาบเรียนยายหน้าจืดช่วยเขาได้เยอะจริงๆ การเรียนแล็ปง่ายขึ้นเป็นกอง เมื่อมียายหน้าจืดคอยอธิบายวิชานี้ให้เข้าใจอยู่เป็นระยะๆ เมื่อจบคาบอาจารย์สั่งทำโปรเจ็คประจำปีเป็นรายงานสองคน โดยมีคะแนนเก็บ 60 คะแนนเป็นคะแนนโปรเจ็ค  และ 40 คะแนนเป็นคะแนนสอบ ก่อนที่เขาจะลุกออกจากห้องเรียนเสียงยายหน้าจืดก็ดังขึ้น

                “เดี๋ยวก่อนนายดิศ ค่าทำรายงานวิชานี้ชั้นคิด หนึ่งหมื่นบาทถ้วน”

                “อะไรกัน ทำไมแพงขนาดนี้  ยายงก” กันดิศตกใจเมื่อได้ยินราคา

“แพงตรงไหน วิชานี้อาจารย์เคี่ยวมหาโหด ไหนจะทำคอม ไหนจะรายงาน ไหนจะพรีเซ็นต์ ไหนจะต้องติวให้นาย แถมคะแนนวิชานี้ก็ไม่ใช่น้อย ไม่แพงหรอก” รรินแจงเป็นฉากๆ

“ห้าพันบาทขาดตัว” กันดิศต่อรองราคาด้วยหน้าตายียวนกว่าปกติ

“แปดพัน  ถ้าไม่งั้นนายหาคู่โปรเจ็คเอาเอง ฉันจะรับผิดชอบแต่คะแนนสอบ” รรินทิ้งไพ่ใบสุดท้าย เพราะรู้ว่า ไม่มีใครยอมทำโปรเจ็คให้นายกันดิศฟรีๆอยู่แล้ว แถมวิชานี้อาจารย์โหดมาก ใครๆก็อยากได้คู่โปรเจ็คเก่งๆไม่มีใครอยากได้คนเป็นตัวถ่วง

เจอไพ่ไม้ตายของรรินเข้าไปกันดิศ ถึงกัดฟันยอมรับข้อลงตก “โอเค”  ทีใครทีมันนะยายหน้าจืด

+++++++++++++

                เช้านี้ไม่มีเรียน รรินจึงตื่นไปตักบาตร แล้วเลยไปตลาดสดใกล้ๆ เพื่อซื้ออาหารสด กลับเข้ามาในคอนโด ก็เจอสาวสวยใส่เสื้อของกันดิศ แต่รรินไม่แน่ใจว่าหล่อใส่ชั้นในบนและล่างหรือปล่าว รรินได้แต่กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ได้ยินมาว่านายกันดิศเป็นเสือผู้หญิงเธอเตรียมใจว่าต้องเจอสถานะการณ์แบบนี้บ้างแต่พอเจอเข้าจริงก็แปลกๆอยู่เหมือนกัน  เธอกะว่าจะเดินเอาของสดไปเก็บในตู้เย็น แล้วเข้าค่อยเข้าห้อง แต่ก่อนจะเดินเข้าห้องได้ยินเสียงสั่ง

                “นี่เธอ ขอกาแฟแก้วสิ”
                “ไม่ทราบว่าคุณมีมือมั้ยคะ” รรินถามกลับอย่างเรียบๆ

                “อะไรนะ”หญิงสาวอีกฝ่ายถามงงๆ

                “ถ้ามีก็กรุณาชงเอง...นั่นเครื่องชงกาแฟ” รรินบอกต่อด้วยเสียงราบเรียบ

                สิ้นเสียงรริน หญิงสาวอีกฝ่ายก็  “กรี๊ดดดดดดดดดดดด  ....แกๆ ”

                เสียงกรี๊ดดังลั่นทำให้กันดิศเปิดประตูห้องนอนออกมาอย่างรวดเร็ว        “คุณเป็นอะไร”

                “ทำไมแม่บ้านคุณถึงไรมารยาทกับฉันอย่างนี้คะคุณดิศ คุณต้องจัดการให้ฉันนะ”หญิงสาวรีบฟ้องชายหนุ่มทันที

                 กันดิศหันไปมองหน้ารรินหนึ่งที ก่อนจะหันมาบอกหญิงสาวอีกฝ่ายว่า “คุณกลับไปก่อนแล้วกัน”

                “อะไรนะ”หญิงสาวอีกฝ่ายพูดแบบไม่แน่ใจในคำพูดของชายหนุ่ม

                “เราตกลงกันว่า คืนเดียวจบ ใช่มั้ย นี่ต่างฝ่ายต่างเสร็จภารกิจแล้ว คุณก็ควรกลับ” กันดิศพูดเสียงเรียบๆ

                หญิงสาวอีกฝ่าย เป็นสาวสวยไฮโซ ก็มีความหยิ่งในตัวเองไม่น้อย จึงตอบกลับไปว่า “ก็ได้นายกันดิศ แต่จำไว้ว่าระหว่างเราไม่มีครั้งที่สองแน่ ” หญิงสาวเข้าไปแต่งตัวในห้องกันดิศซักพัก ก็เดินเฉิดฉายออกจากคอนโดไป

                เมื่อบุคคลที่สามไปแล้วกันดิศก็หันมามองรรินด้วยสายตาคาดคั้น

                “คนของคุณมายุ่งกับฉันก่อนนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด” รรินแก้ตัว

                “คุณจะมาออกฤทธิ์กับแขกผมทุกคนไม่ได้นะ”

                “ฉันไม่ใช่คนใช้ใครหนิ แต่ถ้าคุณจ้างชั้นคิดเหมา 5000 เดือน”

                “อะไรนะ”กันดิศเกือบปล่อยก๊าก เมื่ออยู่ดีๆ ยายขี้งกหาเรื่องเก็บตังเขาอีกจนได้ แต่ก็ต้องเก็กหน้าดุเอาไว้

                “ก็บอกว่าถ้าจะให้ฉันรับใช้ใครๆที่เป็นแขกคุณ  รวมถึงคุณด้วย ชั้นคิดเดือนละ 5000 บาทขาดตัวห้ามต่อแม้แต่บาทเดียว ไม่งั้นไม่ทำ”รรินพูดต่อไม่ได้กลัวหน้าดุๆของกันดิศซักนิด

                “ก็ได้ แต่ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ชั้นจะหักครั้งละ 1000 บาท เข้าใจใช่มั้ย”กันดิศพูดจบก็หันหลังเดินเข้าห้องไป

                รรินแอบแลบลิ้นให้กันดิศ  ทันทีที่เขาหันหลังให้  แต่ก็แอบโล่งใจว่าเธอมีเงินเดือนใช้แล้ว เย่ๆ