kimetsu no yaiba รอยยิ้มที่ส่องแสง Muichirox oc

ตอนที่ 3 : ทำผม

"ท่ามุอิจิโร่คะ"

มือสวยของโคะฮะรุยังคงกุ่มมือของมุอิจิโร่อยู่ โดยที่ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย พร้อมกับดวงตาสวยที่กำลังจ้องไปที่มุอิจิโร่ เหมือนกำลังจะสื่ออะไรบางอย่าง

เหมือนว่ามุอิจิโร่ จะรู้ว่าเจ้าแมวน้อยข้างหน้าของเขานั้นกำลังคิดจะทำอะไร ก็ถอนหายใจออกมา พรางปล่อมือคนตรงหน้าและหันหลังให้

"จะทำอะไรก็ทำเลย"

ทันทีที่โคะฮะรุได้ยินแบบนั้น ก็ไม่รอช้าหยิบหวีดขึ้นมาหวีดผมคนตรงหน้า พรางในหัวก็คิดทรงผมที่จะทำในวันนี้

"ผมของท่านมุอิจิโร่ ยังเงางามและก็สวยเหมือนเดิมเลยนะคะ"

โคะฮะรุ เอ่ยชมคนตรงหน้ามือก็พรางหวีผมไปด้วย

"ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบให้ผู้หญิงชมผมกันหรอกนะ"

มุอิจิโร่เอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจนิดหน่่อย แน่นอนสิใครจะชอบเวลาคนที่เราชอบชมหรอก แต่ถึงจะมีเขาก็ ไม่ชอบอยู่ดี

"แหม อย่าหงุดหงิดสิคะ ข้าแค่ชมเล่นๆเองนะ"

"ถึงจะชมเล่นๆหรือจริงๆก็ไม่ชอบ"

โคะฮะรุล่ะอยากจะดึงคนตรงหน้าเจ้าไปกอดซะจริง ผู้ชายอะไรทำไมถึงทำตังน่ารักขนาดนี้ ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้าเธอนั้นเป็นคนที่เธอเคารพนะจะจับมากอดให้รู้เรื่อง

"เสร็จแล้วค่ะ!"

"ทรงหางม้าหรอ?"

"ใช่ค่ะ!"

ก็ไม่รู้นะว่าอะไรดงใจให้เธอทำทรงผมนี้ แต่ทรงนี้ก็ไม่เลวเลย ดีไม่ดียังเหมาะกับท่านมุอิจิโร่มากด้วย

"แปลกนะที่เธอทำทรงผมง่ายๆแบบนี้น่ะ"

มุอิจิโร่พูด พรางก็ลูบผมไปด้วย

'ท่าทางจะชอบทรงผม น่าดู'

"ท่าให้ข้าเล่นผมท่านอยู่ฝ่ายเดียว ทำไมท่านไม่ลองมาเล่นผมข้าดูบ้างล่ะ?"

โคะฮะรุจับกลุ่มผมของเธอขึ้นมาให้มุอิจิโร่ดูพรางก็สะบัดไปมา ทำให้มุอิจิโร่ที่นั่งอยู่ข้างหน้าได้กลิ่นแชมพูอ่อนๆของโคะฮะรุลอยมาเตะจมูก

'หอม'

"ถ้าเธอว่างั้น ก็ได้"

มุอิติโร่ลุกขึ้นยืนก่ินจะเดินไปที่ด้านจองโคระฮะรุและนั่งลงเพื่อนที่จะได้ทำทรงผมได้สะดวก โคะฮะรุเมื่ิอเห็นอย่างนั้นก็เลยดีใจ นั่งตัวตรงเพื่อให้คนข้างหลังนั้นทำผมได้ง่าย

มุอิจิโร่ ถอนริบบิ้นที่มัดผมทั้งสองข้างของโคะฮะรุออก ทำให้กลุ่มผมสีเขียนที่เคยโดนมัดปล่อยสยายลง

"ผมสีเขียว ของเธอเนื่ยสวยจังนะ"

"แหะๆ ท่านมุอิจิโร่ชมข้าแบบนี้ข้าก็เขินแย่สิคะ"

ทั้งสองคุยกันอยู่นาน ขณะที่มุอิจิโร่ก็ทำผมให้โคะฮะรุไปด้วย นี้เกือบเป็นครั้งแรกเลยที่มุอิจิโร่ได้สัมผัสผมของโคะฮะรุแบบนี้

"เสร็จแล้ว"

"หืม? เสร็จแล้วหรอคะ"

โคะฮะรุ พูดพรางมือก็จับที่ปมของตัวเองเพื่อนที่จะได้ดูว่าเป็นทรงอะไร

"เปียข้างหรอคะ มีดอกไม้ด้วยเอามาติดตอนไหนหรอคะ ข้าไม่ทันสังเกตเลย"

โคะฮะรุเอ๋ยถามมุอิจิโร่ที่ตอนนี้กำลังยืนชื่นชมกับผลงานของตัวเองอยู่

"ก็เพราะว่าเธอเอาแต่คุยกับฉันไงเลยไม่ได้สังเกตว่าฉันทำอะไรน่ะ:)"

มุอิจิโร่ยิ้มให้โคะฮะรุ พรางก็ลูบหัวของคนตรงหน้าไปด้วย ส่วนคนที่โดนลูบนั้นก็ไม่ได้โกรธอะไรออกจะชอบด้วยซํ้าเวลาที่อิจิโร่ลูบหัวเธอแบบนี้มันทำให้นึกถึงคุณแม่ตลอด

"งั้นหรอคะ55 แล้วดอกไม้นี้มันคือดอกอะไรหรอคะ?"

โคะฮะรุชี้ไปที่ดอกไม้ที่อยู่ผมของเธออยากสงสัย พรางก็มองหน้ามุอิจิโร่ เพื่อให้คนตรงหน้าไขข้อสงสัยของเธอ

"ดอกคาร์เนชั่นสีแดงน่ะ"

'ดอกคาร์เนชั่น?'

"มันมีความหมายว่าอะไรหรอคะ?"

ถึงจะรู้ความหมายของดอกคาร์เนชั่นอยู่แล้ว แต่ฉันกลับไม่รู้ความหมายของดอกคาร์เนชั่นสีแดงเนื่ยสิ

แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะไม่ได้สนใจในคำถามของฉันสักนิด กลับเลือกที่จะเลี่ยงคำถามฉัน

"ว่าแต่เราออกมานานแล้วนะ"

"แล้วความหมายของดอกคา--"

"เรากลับกันดีกว่านะ"

"อ่ะเดี๋ยวสิคะท่านมุอิจิโร่ ตอบคำถามข้าก่อน!!"

มันชักจะแปลกไปแล้ว เลี่ยงคำถามแบบนี้หรือว่าดอกไม้นี้จะมีความหมายไม่ดี แต่จะอะไรก็ชักแล้วตอนนี้ขอแค่ให้วิ่งตามท่านมุอิจิโร่ทันก็พอแล้ว คนอะไรวิ่งเร็วขนาดนี้!!!








แฮร่หายไปนานเลยขอโทษด้วยนะคะพอดีคิดธุระอะไรหลายๆอย่างเลย วันนี้ก็มาแค่สั้นนะคะ ส่วนความหมายของดอกคาร์เนชั่นสีแดงก็ คือดอกไม้ที่สื่อถึงความรัก ประมาณว่าโปรดเห็นความรักของฉันด้วย ออกแนวออนแบบน่ารักๆ น่ะค่ะ เห็นว่ามันเหมาะกับน้องมุ่ยดี แบบฉันจีบเธออยู่นะรู้ตัวด้วยอะไรแบบนี้นะค่ะ55 สำหรับวันนี้ก็ขอตัวไปก่อนเจอกันนะคะรีดที่น่ารักของไรท์