overtime รักที่แสนพิเศษ ( snsd&sj )

ลำดับตอนที่ #8 : overtime five

มาแร้วค่ะ ขอโทดน่ะค่ะที่เมื่อวานไมได้มาอัพ พอดีเหนื่อยๆเลยหลับคากองหนังสือ = =
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





At 00.00

"เนมอสซนี่อ่า...ใกล้ถึงเวลาแร้วน่ะ"
"ใกล้ถึงเวลา? เวลาอะไรค่ะ? คุณเป็นใคร" ร่างเล็กมองไปรอบๆตัวพร้อมกับตะโกนออกมา
"เจ้าไม่ต้องรู้หรอกว่าข้าเป็นใคร แต่เจ้าจงจำคำของข้าไว้ว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นจงเชื่อใจเค้า " อีกแร้วทำไมน่ะ? ต้องทิ้งปริศนาที่แก้ไม่ออกแบบนี้น่ะ
"ช่วยบอกให้เข้าใจหน่อยได้ไหม?"
"เจ้าจงอย่าเชื่อใจใครนอกจากเพื่อนและเค้าคนนั้นเข้าใจไหม?"
"ใคร? เค้าคนนั้นคือใคร?ค่ะ"
"ข้าบอกไม่ได้... " ร่างบางกำลังจะพูดอะไรสักอย่างขึ้นมาแต่กลับมีแสงสีแดง ผ่าลงมาสะก่อน
"เจ้ารีบไปแร้วอย่าลืมสิ่งที่ข้าบอก" คนๆนั้นเหมือนกำลังทำอะไรบางอย่างและเเสงสีขาวก้อออกมาจากมือของเค้า แร้วมันพุ่งตรงมายังฉัน
"ม่ายยยย ย ....." ก่อนที่จะเห็นภาพสุดท้ายคือ ผู้หญิงที่สวยแต่สายตาและใบหน้าดูเย็นชาและอาฆาต
"ซัน..."
"..."
"ซัน... ซันนี่!!!!" ร่าบางเขย่าร่างของเพื่อนรักที่นอนแน่นิ่งแต่ปากกลับพูดบางอย่าง
"ซันตื่นสิ" ไม่นานร่างเล็กก้อสะดุดตื่นขึ้มและมีอาการหอบ
"เทอเป็นไรซัน หืม?" ร่างเล็กไม่ตอบแต่มองรอบๆตัวก่อนที่จะรู้ตัวแร้วโผล่เข้ากอดเพื่อนรักและร้องไห้ออกมา
"ฉัน...ฉันฝันว่ามีใครคนหนึ่งเรียกฉัน แล้วก้อมีแสงบางอย่างที่จะฆ่าฉัน มันมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง"
"ใคร?"
"ฉันไม่รู้ แต่ฉันจำสายตาเค้าได้ สายตาที่อาฆาต " ไม่นานแทยอนก้อรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่อยู่รอบๆตัวซันนี่ เทอรู้สึกว่ามันมีทั้งพลังที่ดีและชั่วร้าย ก่อนที่เทอจะเหนบางสิ่งบางอย่างตรงท้ายทอย มันเป็นรูปดอก lily of the valley




ดอกไม้นี้ชาวมายันต์อาศัยอยู่ที่กรีก (อันนี้เป็นเรื่องที่แต่งเองนะค่ะ) ได้บันทึกไว้ว่า ที่กรีกมีเทพธิดาแต่ง lily of the valley นางมีพลังที่ชั่วร้ายมาก เทอไม่ชอบเทธิดาเนมอสซินี่เพราะนางนั้นมีทุกอย่างที่เหนือกว่าเทอ เทพธิดาลิลี่(ขอเรียกแบบย่อๆน่ะค่ะ)เลยฝึกฝนพลังจนสำเร็จแล้วไปสาปใส่เทพธิดาเนมอสซินี่ให้นางนั้นเจ็บปวดเมื่อนางมีความรัก และพลังของนางจะถูกดูดไปทีละนิด จนนางไม่มีพลังชีวิตอีกต่อีกต่อไป
"ซัน... " แทยอนพูดด้วยเสียงที่แหบพร่า
"อะไรหรอ?" ร่างเล็กที่ตอนนี้สติกลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าเข้าใจว่ามันเป็นแค่ฝันเท่านั้น
"เทอ...เทอ..." แทยอนตัดสินใจถามเพื่อนรัก"ตอนที่ฝันเทอเคยได้ยินเทธิดาเนมอสซินี่ไหม"
"อื้ม ว่าแต่แทรู้ได้ไง" เหมือนฟ้าผ่าลงมา เทอโดนคำสาปนั้นแร้ว
"ซัน จากนี้ไปเทอห้ามไปไหนเด็ดขาดต้องอยู่กับฉันตลอดเวลารู้ไหม?"
"อื้มได้ๆ แต่เเทเป็นไรอะทำไมถึง..." เเทไม่พูดอะไรแต่ดึงซันนี่เข้าไปกอด
"ฉันจะปกป้องเพื่อนของฉันเอง" เทอสัญญากับตัวเอง
"นอนเถอะพรุ่งนี้จะต้องไปมหาวิทยาลัยแต่เช้า"
"อื้ม แทนอนก่อนเถอะเดี่ยวซันปิดโคมไฟเอง" ร่างบางนอนลงแต่สายตากลับไม่ละไปจากเพื่อนรัก จนร่างเล็กปิดไฟแล้วล้มตัวนอน
ร่างเล็กจมดิ่งไปกลับความเหนื่อยล้าเหลือเพียงแต่ร่างบางที่นอนมองเพื่อนไว้ตลอด
.
.

.
.
.
.
.
((คยู พาท))
ผมนั่งยิ้มหน้าจอแมคบุ๊ค บางคนที่มาเห็นอาจจะคิดว่าผมบ้า แต่คุณลองมามองรูปที่ผมกำลังดูสิ ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ตัดผมได้เข้ากับรูปหน้าของเทอ
สักพักผมรุ้สึกถึงพลังบางอย่างผมพับหน้าจอก่อนเผยให้ร่างที่มีสัดส่วนดีมายืนตรงข้างหน้าผม
"คยู ^^" สาวตายิ้มที่มองดูแล้วน่ารักสำหรับคนอื่นแต่สำหรับผมมันกลับดูเฉยๆ
"มาที่นี่ทำไม?"
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ก้อเราเป็นแฟนกันนิ" สาวตายิ้มคนนี้เดินเข้ามาเกาะเเขนแล้วลากผมให้นั่งลง
"ผมรู้ แต่นี้มันห้องผู้ชาย ถ้าใครมาเห็นมนจะไม่ดี"
"ทิฟไม่แคร์นิค่ะ" ทุกคนคงอยากรู้ล่ะสิว่าทำไมผมกับทิฟฟานี่ถึงได้เป็นแฟนกันทั้งที่ผมออกจะเกลียดพฤติกรรมแบบนี้
ผมกับทิฟหรือทิฟฟานี่ เราเป็นเเฟนกันเพราะแม่นมของผมสั่ง เทอกับผมเป็นญาติกันเทอมีพลังแบบผม แต่เราเเตกต่างกันนิดหน่อยคือฟานี่เทอมีพลังชั่วร้ายมาอีก(มาจากพลังเดิมของตระกูลเทอ) เวลาฟานี่ไม่พอใจใครเทอจะใช้พลังที่ผิดทำร้ายคนนั้น อันที่จริงฟานี่ไม่รู้หรอกว่าตระกูลผมกับเค้าเป็นศรัทตรูกัน ตระกูลผมนั้นมีพลังที่ดีแต่ถูกสาปให้พลังดีนั้นหมดไปแต่พลังบ้าๆนี้กลับมาแทน
"แร้วไปไหนมา 1 เดือน" ผมหันถามเทออันที่จริงฟานี่ก้อเป้นคนที่น่ารัก ผมเห็นเทอเป็นแค่น้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น
"ก้อไปอเมริกามาหน่ะค่ะ ป๊าให้ทิฟไปดูบ้านที่นู้น" ผมกำลังจะลุกไปเอาขนมมาให้ทิฟเพราะดูท่าทางเทอคงจะหิว แต่เพราะเทอเกาะเเขนไว้ผมเลยต้องเอามือไปดึงมือเทอออก จากนั้นผมเหนภาพบางอย่าง
"ทิฟฟานี่!! เทอไปสาปใครเค้าอีกแล้วใช่ไหม" ฟานี่ดูตกใจ แล้วรีบดึงมืออก ทำให้ภาพทั้งหมดหายไป
"คือ ทิฟ..."ผมจ้องหน้าเทออย่างขาดคั้น
"เป็นเพราคยูนั่นเเหละ!!"
"ฉัน? ฉันทำไม?" ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไรที่เทอนำเอาพลังไปใช้เเบบนี้
"ก้อเพื่อนของทิฟ บอกทิฟว่าคยูสนใจยัยเด็กใหม่นั้น" เด็กใหม่? คือใครกัน
"ใคร?"
"ก้อยัยเตี้ย ซันนี่ไง!!!!!!" ผมรู้สึกสะอึกนิดเดียว
"ฉันกับเค้าไม่มีอะไร"
"ฉันไม่เชื่อ!!!!!!!!"
"ก้อบอกไปแร้วว่าไม่มีอะไร ถ้าเทอไม่เชื่อก้อตามใจ!" ผมกระเเทกน้ำเสียงออกไปรู้สึกหงุดหงิดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อันที่จริงเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมา 3-4 ครั้งแร้ว แต่ผมก้อไม่เคยหงุดหงิดแบบนี้มาก่อน
"แน่ใคน่ะคยูว่าไม่มีอะไร" เทอพยายามจับผิด
"แน่ใจ!! และเทอไปแก้คำสาปด้วย!" ผมรู้สึกโกรธขึ้นไปอีกเมื่อนึกถึงหน้าของหญิงร่างเล็กที่กำลังเจ็บปวกเพราะทิฟฟานี่!
"ก้อได้ แต่คยูไม่มีอะไรกกับยัยนั้นจริงๆใช่ไหม"
"อื้ม" ผมพูดแล้วเดินไปยังแมคบุ๊คแล้วเปิดมัน ผมเกือบลืมไปว่าผมกำลังดูรูปเทออยู่ ผมเลยจักการปิดมันอย่งรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นานพ่อของทิฟฟานี่เรียกเทอกลับบ้าน ผมรู้สึกเหมือนเป็นอิสระอีกครั้ง
จะเป็นอะไรไหมน้า? ผมพูดกับตัวเองก่อนที่จะปิดไฟนอน
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้พยายามแต่งให้ทิฟฟานี่ร้ายกาจหน่อยน่ะค่ะ ใครที่ไม่ชอบต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
มาดูของมูลของดอก lily of the valley
ดอกลิลลี่แห่งหุบเขาเนี่ย
แต่ติดอันดับสี่ได้ เชื่อว่าต้องอันตรายแน่ๆ
เค้าว่า ถ้ากินเข้าไปแล้ว หัวใจจะเต้นแรง คลื่นไส้ อาเจียน
บางคนที่กินมากๆ อาจจะเจอล้างท้องได้นะ
ที่เอาเป็นดอกนี้เพราะมันสวยและดูร้ายๆนิด (มั้งน่ะค่ะ)
ยังไงช่วยติดตามตอนต่อไปด้วนน่ะค่ะ